5 กลิ่นของพุทรา
5 กลิ่นของพุทรา
“มันอาจจะไม่สำเร็จ” หวังเย้าพูด จากการพูดคุยเพียงไม่กี่คำเขาก็รู้ว่าหลี่เซี่ยวเหยียนไม่ได้สนใจเขาเลย
“ลูกได้ให้เบอร์ของลูกกับเธอไหม?”
“ครับ”
“พวกลูกควรลองคุยกันดูนะ”
...
“เซี่ยวเหยียน เค้าเป็นยังไงบ้าง?”
“ไม่ดี เขาไม่มีแม้แต่งานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง เขาได้แต่ปลูกสมุนไพรอยู่กับบ้าน” หลี่เซี่ยวเหยียนบุ้ยปากแล้วพูด
“เป็นเจ้านายตัวเอง...ก็ดีนี้!”
“ไม่ค่ะ หนูเพิ่งได้ยินมาว่ามีคนที่เพิ่งเรียนจบจากมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแล้วกลับมาปลูกสมุนไพรที่บ้านได้พยายามกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเพราะเขาสูญเสียเงินเป็นจำนวนมาก มันคือเค้าไม่ใช่เหรอคะ?”
“แม่ก็ได้ยินมาเหมือนกัน เดี๋ยวแม่จะลองหาข้อมูลมาเพิ่ม แล้วก็อย่าทำอะไรโง่ๆตอนอยู่ที่ทำงานล่ะ!”
หลังการพบปะกับสองแม่ลูก หวังเย้าก็ขึ้นไปบนเนินเขา เขาไม่ได้สนใจเกี่ยวกับการดูตัวครั้งนี้เท่าไหร่ ตอนนี้เขาสนใจแค่แปลงสมุนไพรเท่านั้น รดน้ำ, ถอนวัชพืช และพรวนดิน—เวลาผ่านไปในแต่ละวัน
ในระหว่างนั้น แม่ของเขาได้บอกให้เขาโทรหาหลี่เซี่ยวเหยียนอยู่หลายครั้ง เธอไม่ค่อยมีการตอบสนองที่ดีเท่าไหร่ เขาจึงบอกแม่ของเขาว่าเธอไม่สนใจเขา มันจึงจบลงแค่นั้น
...
เดือนกันยายนมาถึงอย่างรวดเร็วและอากาศก็เริ่มเย็นขึ้น
ผลจากการรดน้ำด้วยน้ำแร่โบราณ ทำให้ซิลเวิร์ทเกือบสองเอเคอร์เติบโตขึ้นอย่างน่าประหลาด พวกมันมีใบที่งอกงามและมีลำต้นที่สูงว่าสมุนไพรทั่วไป
“เชี่ย มันสูงมาก นี่มันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถเข้าใจได้เลย!” หวังเย้ารู้สึกอัศจรรย์ใจ
ไม่เพียงแต่ต้นซิลเวิร์ทที่โตขึ้นเท่าแต่ต้นพุทราก็โตขึ้นเหมือนกัน พวกมันขยายใหญ่ขึ้นและใบของมันยังดูสวยสดใส กิ่งก้านของมันเต็มไปด้วยผลพุทราที่มีสีแดงเข้ม พวกมันทั้งใหญ่และสมบูรณ์และต้นพุทราก็มีกลิ่นหอมของพุทราลอยออกมา มันสามารถได้กลิ่นจากที่ไกลๆได้เลย
หวังเย้าทุบต้นพุทราเพื่อลองชิมผลของมัน มันทั้งกรอบและฉ่ำน้ำ และกลิ่นที่น่าอร่อยนี่! ไม่เคยกินพุทราที่อร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย เขาทุบมันลงมาอีกเพื่อจะเก็บกลับไปให้พ่อแม่ของเขาลองกินดู
ฉันอาจจะขายพวกมันที่ตลาดได้?
เมื่อเขาคิดเกี่ยวกับมัน เขาจึงหยิบผลของมันมาชั่งน้ำหนัก ทั้งหมดหนักกว่า50กิโล แต่ทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงแค่หนึ่งในสามของต้นเท่านั้น
“ต้นพุทราต้นนี้มันจะสามารถออกผลได้เยอะขนาดไหนกัน?”
เขานำผลพุทรากลับไปบ้านและล้างพวกมันเพื่อให้พ่อกับแม่ของเขาได้กินมัน
“มันหวานมาก! ลูกไปเอามาจากไหน?” จางซิวหยิงพูดด้วยความประหลาดใจ เธออาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้มาหลายปีและได้เดินทางไปเนินเขาแต่ละแห่งมาหลายครั้ง แต่เธอก็จำไม่เคยได้ว่าต้นพุทราที่ไหนจะมีรสชาติดีขนาดนี้!
“ต้นพุทราข้างบ้านบนเนินเขาไงครับ และผมก็กำลังเตรียมที่จะเอาพวกมันไปขายในเมืองด้วย”
“จ๊ะ ดีมาก ลูกควรจะไปยืนยันเรื่องงานของลูกด้วย มันเป็นเวลากว่า20แล้วนะ ทำไมถึงยังไม่มีการติดต่อจากบริษัทเลย?”
หวังเย้ารู้สึกตกใจในตอนนั้น มันเป็นเพียงเรื่องโกหกที่เขาแต่งขึ้นมาบอกแม่ของเขาในตอนที่เขาจะเข้าเมือง แต่เธอยังจำมันได้อยู่
วันต่อมา หวังเย้าขึ้นไปรดน้ำสมุนไพรบนเนินเขา น้ำแร่ที่ได้รับมาจากระบบที่น่ามหัศจรรย์นั้นมีพิเศษมาก มันไม่เพียงช่วยเรื่องการเจริญเติบโตของพืชเท่านั้น มันยังให้ผลที่ดีกับมนุษย์และสัตว์อีกด้วย
การดื่มน้ำแร่โบราณยี่สิบวันมานี้ หวังเย้าพบว่าคุณสมบัติในระบบของเขาได้มีการเปลี่ยนแปลง
ร่างกาย : 1.5
กำลัง : 1.1
สติปัญญา : 1.1
ความว่องไว : 1.1
ความตั้งใจ : 1.2
สิ่งที่เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจนก็คือคุณสมบัติของร่างกาย
เขายังเห็นว่าพ่อและแม่ของเขาดูสุขภาพดีขึ้นและขนของซานเซียนก็ดูสว่างขึ้น ซานเซียนยังดูเหมือนว่าจะตัวโตและฉลาดขึ้นอีกด้วย ความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงประโยชน์จากน้ำแร่โบราณและทำให้รู้ว่าระบบนั้นคือเวทมนต์อย่างแท้จริง แต่นี้เป็นเพียงของขวัญจากเริ่มแรกเท่านั้น มันจะต้องมีของที่ดีกว่านี้ในอนาคตแน่นอน หวังเย้าเริ่มคาดหวังสูงเกี่ยวกับระบบ
เค้าจะได้รับอะไรในอนาคตนะ?
หลังจากเขาเสร็จจากการทำงานบนเนินเขา เขาจึงเดินทางเข้าเมือง เขานำเอาพุทรากว่า50กิโล โต๊ะเก้าอี้แบบพับได้และถุงอีกหลายห่อ
เขานำพุทราไปให้ร้านขายส่งผลไม้รายใหญ่ดู แต่พนักงานหน้าเคาท์เตอร์พูดแค่ว่า: “พวกมันมีราคา 4 หยวนต่อ 1 กิโล” เขาพูดด้วนท่าทีที่เย็นชา หวังดย้าจึงโกรธมาก
“ฉันจะขายมันในราคาที่สูงกว่านั้น!”
เขามองหาสถานที่เพื่อตั้งร้านและสุดท้ายเขาก็เจอสถานที่ที่ขายเฉพาะผลไม้และผักเท่านั้น เขาวางกระสอบที่ใส่พุทราไว้บนพื้นและตั้งโต๊ะพับ เขารู้สึกอายเกินกว่าที่จะตะโกนเพื่อเรียกลูกค้า เขาจึงรอให้ลูกค้าเข้ามาหาเขาเอง ถึงอย่างนั้นพ่อค้าที่ขายผลไม้และผักข้างเขายังคงตะโกนเสียงดังและเเข็งขัน
“พุทราของคุณราคาเท่าไหร่?” หลังจากที่รอมาครึ่งวันก็มีบางคนเข้ามาหาเขา
“20หยวน สำหรับ 1 กิโล” หวังเย้าพูด
“อะไรนะ? มันแพงมาก!” ชายคนนั้นตกใจและเขาก็จากไป
“เฮ้ เพื่อน มันเป็นครั้งแรกของคุณในการขายผลไม้ใช่ไหม? พุทราของคุณมันมีอะไรดี? ทำไมมันถึงได้แพงแบบนี้? คนอื่นเค้าขายกันในราคา 6 หยวน และแพงสุด 10 หยวน แต่นายกล้าที่จะขายในราคา 20หยวน กล้าเกินไปแล้ว! มันเเพงมาก คุณจะต้องไม่มีลูกค้าแน่ๆ!” ชายวัยกลางคนที่ในดีสอนเขาเมื่อเห็นเขาตั้งใจฟัง
“พุทราของผมมันอร่อยมากนะ”
“มันไม่ควรแพงเกินไป ถึงแม้ว่ามันจะอร่อยก็ตาม!”
“คุณลองชิมดูได้นะ” หวังเย้าแบ่งบางส่วนให้เค้าชิม
“ขอบคุณ เฮ้ย! มันดีมาก!”
ชายคนนั้นกินจนหมด เขาพบว่าพุทรานั้นมันชุ่มฉ่ำและมีสีแดงเข้ม ไม่เหมือนพุทราทั่วไปที่มีสีเขียวไม่ก็สีแดงสด พุทราที่มีสีแดงเข้มนั้นหาได้ยากมาก มันมีกลิ่นหอมเฉพาะของมันด้วย มันทั้งกรอบและฉ่ำน้ำเมื่อเขาได้ลองมัน มันมีรสขมปนอยู่เล็กน้อยในความหวาน รสชาติดีและอร่อยมาก!
“ใช่ ใช่ ใช่!” เขาหยุดหลังจากกินลูกที่ห้าหมด
“คุณคิดว่ามันเป็นยังไงบ้าง?”
“มันอร่อยมาก ฉันไม่เคยกินพุทราที่อร่อยขนาดนี้ เด็กน้อย นายขายถูกเกินไปแล้ว มันควรจะขาย 30 หยวนต่อ 1 กิโลต่างหาก!” ชายคนนั้นพูด
“ห๊ะ!!” หวังเย้าตกใจ
มันอร่อยมาก ต้องมีคนซื้อมันแน่นอน สิ่งๆหนึ่งจะยิ่งมีค่าเมื่อมันหายาก มีคนร่ำรวยอยู่จำนวนมากในเมือง ดังนั้นนายควรฟังที่ฉันบอก”
“ตกลง ในเมื่อพุทราอร่อยมาก นายควรเอามันไปอีกหนึ่งแพ็ค!”
“ฉันจะรับมันได้ยังไง?”
“พุทราของคุณราคาเท่าไหร่?” ระหว่างที่พวกเขากำลังคุยกัน ก็มีคนเข้ามาถามราคา
“30 หยวน ต่อ 1 กิโล”
“เท่าไหร่นะ?!” คนคนนั้นได้แต่งง และคิดว่าเขาคงฟังผิด
“30 หยวน ต่อ 1 กิโล”
“ทำไมมันถึงได้แพงขนาดนี้?!”
“คุณลองชิมมันแล้วดูว่ามันคุ้มหรือไม่” หวังเย้าชี้ไปที่พุทราในกระถุง เขาหยิบออกมาลูกนึงและเช็ดมัน ตาของเขาสว่างขึ้นด้วยความประหลาดใจเมื่อได้กินมัน
“อร่อยมาก เอาให้ผม 1 กิโล!”
“ตกลง!” หวังเย้ารีบชั่งน้ำหนัก 1กิโล และส่งให้ผู้ซื้อ
หวังเย้าคิดว่าเค้าควรจะต้องจริงจังกับการขายของมากกว่านี้ แต่ในตอนเช้าคนที่ผ่านมาส่วนใหญ่ต่างจากไปเมื่อได้ยินราคา
“มันเกิดอะไรขึ้น? หรือฉันควรจะลดราคาลง?”
รถคันหนึ่งเบรกเสียงแหลมเมื่อเข้ามาจอดข้างถนน มีคนสี่คนลงมาจากรถ—ชายสอง หญิงสอง พวกเขาดูสะอาดสะอ้านและกำลังเดินตรงมาที่แผงของหวังเย้า
