Money Monster Episode XXVI [เต่าพยศจอมทำลายล้าง]

Money Monster Episode XXVI [เต่าพยศจอมทำลายล้าง]

ทันทีที่ไลท์พลิกการ์ดคู่ชีพของเขาก็เสมือนมีบรรยากาศประหลาดแผ่ออกมารอบๆ คล้ายกับคลื่นพลังที่แข็งแกร่งจนสัมผัสได้ได้อย่างชัดเจน มันขยายตัวขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกของการมาของบางสิ่งที่ทรงพลัง

เซลิเป้เบิกตากว้าง เหงื่อเริ่มไหลพรากรีบสะบัดมือออกคำสั่งให้เร่งความเร็วในการกำจัดคู่ต่อสู้ให้ไวยิ่งขึ้น ทีแรกเขาคิดจะกำจัดไลท์ก่อนที่จะได้การ์ดคู่ชีพมาขึ้นมือแต่เหมือนจะสายเกินไปแล้ว สิ่งที่ทำได้คือทำทุกวิถีทางให้ไม่สามารถใช้การ์ดได้

“ไออ้อนแพนดูลัม! ความสามารถทั้งสองทำงานจ่ายเงิน20,000เหรียญ หยุดคู่ต่อสู้หนึ่งคนไม่ให้ขยับเขยื้อนและเพิ่มพลังโจมตีการโจมตีครั้งต่อไปเป็นสองเท่า ให้เร็วเลย!”

“ครับ” ไออ้อนแพนดูลัมขานเสียงรับคำสั่งจากผู้เป็นนาย ตาของมันส่องแสงวาบทำให้ร่างกายของไลท์นิ่งเป็นรูปปั้นไปชั่วขณะแต่ก็เป็นวินาทีเดียวกับที่การ์ดเสียบเข้าช่องใช้งานแล้ว มันเริ่มร้อนรนทำการเหวี่ยงลูกตุ้มยักษ์ที่ถูกเพิ่มขนาดเป็นเท่าตัวเข้าใส่ชายหนุ่มอย่างแรง

“หายไปซะ! ไลท์ ลินสตอร์ม!” เซลิเป้ตวาดเสียงดังด้วยใบหน้าที่น่าเกลียดเป็นอย่างยิ่ง เป็นจังหวะที่มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

Tank Tank Destroyer, Tank Turtle

แสงสว่างสีทองเป็นประกายผุดขึ้นบนพื้นก่อนจะมีวัตถุขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นขวางกั้นระหว่างร่างของไลท์กับลูกตุ้มที่ถูกเหวี่ยงเข้ามาและปะทะกับมันอย่างรุนแรง ก่อให้เกิดเสียงโลหะก้องกังวานสะเทือนถึงแก้วหู ก้อนเหล็กขนาดยักษ์ไม่อาจทำให้ผู้มาใหม่สะเทือนได้แม้แต่เซนติเมตรเดียว บ่งบอกได้ถึงพลังอันไร้เทียมทานที่มากล้นจนต้องยอมสยบ

ทันทีที่แสงสีทองจางหายไปทุกคนก็ได้เห็นรูปโฉมของการ์ดคู่ชีพของไลท์ มันคือเต่าขนาดเท่ารถขนาดเล็กติดปืนใหญ่ไว้บนกระดอง โดยที่ทั่วทั้งร่างของมันสร้างขึ้นจากโลหะสีเขียวดำ ให้บรรยากาศที่น่าสะพรึง ดวงตาอันไร้อารมณ์ของมันจับจ้องไปยังไออ้อนแพนดูลัมที่หยุดซะงักฝีเท้ากะทันหัน

“อูม” แท้งค์เทอเทิลส่งเสียงพร้อมส่งสายตาอันเต็มไปด้วยจิตสังหารแก่เจ้าของลูกตุ้มที่ซัดเข้าใส่มัน ในวินาทีนั้นโบรกเกอร์ทุกคน มอนสเตอร์ทุกตนถึงกับเงียบสงัดพร้อมกับร่างกายที่สั่นเทาไปด้วยความกลัวของไออ้อนแพนดูลัม

“ไออ้อนแพนดูลัม! ทำอะไรของแก จัดการมันเร็วเข้าเซ่!” เซลิเป้ตวาดออกคำสั่ง แต่ดูเหมือนคู่หูของเขาจะไม่ได้ทำตามคำสั่งของเขาเลยแม้แต่น้อย เสมือนกับถูกตรึงเอาไว้ด้วยบางสิ่งบางอย่าง

“เร็วเข้าเซ่!”

                ปัง!!!!

เสียงปืนดังขึ้นจนแสบแก้วหู ปืนใหญ่บนกระดองถูกยิงออกไป กระสุนขนาดใหญ่พุ่งเข้าสูงกลางหน้าอกไออ้อนแพนดูลัมในระยะไม่ถึงสิบเมตร ร่างสูงใหญ่กระเด็นออกไปไกลพร้อมกับชิ้นส่วนโลหะที่กระจัดกระจายกันเต็มพื้น

“ไออ้อนแพนดูลัม!!” เซลิเป้ร้องออกมาเมื่อเห็นคู่หูแหลกเป็นชิ้นๆ ตะโกนออกมาดังจนคอแทบแหก

ทุกคนในที่นั้นทำตาเหลือกและปากพะงาบๆ กันเป็นจ้าวเข้า แม้กระทั่งไลท์ผู้เป็นเจ้าของก็ยังตกตะลึง กระทั่งเขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง คำพูดของเมซูลจึงแวบเข้ามาในหัว

                ‘มอนสเตอร์จะมีความซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ หากเราไม่ได้ออกคำสั่งมัน มันจะไม่ทำอย่างอื่นเเละปกป้องเจ้าโดยอัตโนมัติ’

“แต่ว่าเมื่อกี้..ฉันยังไมได้สั่งอะไรมันเลยนะ” ไลท์เอ่ยด้วยน้ำเสียงตกตะลึงก่อนจะก้าวถอยหลังเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็พบว่าการ์ดของแท้งค์เทอเทิลที่เสียบอยู่ในช่องใช้งานเปล่งแสงออกมาหนึ่งทีเงินในบัญชีของเขารั่วหายไปถึง,000เหรียญโดยที่ยังไม่ได้ออกคำสั่งอะไรเลย

ไลท์รีบดึงมันออกมาเช็ดดูและเห็นตัวอักษรกะพริบแสงสีแดงบนวรรคหนึ่งในการ์ด

                ความสามารถที่1 [กระสุนปืนใหญ่รถถัง] 2.30นาทีต่อครั้ง จ่ายเงิน10,000เหรียญ ยิงกระสุนปืนใหญ่หนึ่งนัด หากกำจัดศัตรูได้โดยการโจมตีเพียงครั้งเดียวจะทำการลดคูลดาวน์ความสามารถทั้งหมด

‘ใช้ความสามารถเองโดยที่เราไมได้สั่ง มีแบบนี้ด้วยงั้นเหรอ’ ไลท์คิดในใจ

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

เสียงกระสุนจำนวนมหาศาลดังขึ้นระรัวอย่างต่อเนื่อง กองกำลังมอนสเตอร์ถือปืนของเซลิเป้เมื่อสัมผัสได้ว่าเจ้านายกำลังถูกคุกคามโดยบางสิ่งที่อันตราย พวกมันตอบโต้ในทันทีทั้งที่ยังไม่ได้รับคำสั่ง รวมถึงมอนสเตอร์ของโบรกเกอร์คนอื่นที่พากันเล็งเป้าโจมตีไปที่เต่ารถถังเพียงจุดเดียว

“อูม” มันส่งเสียงร้องออกมาเหมือนรำคาญ สิ่งมีชีวิตตัวจ้อยที่ซัดการโจมตีเข้ามาสารพัดแต่ไม่ได้เห็นแม้แต่รอยขีดข่วนบนร่างกายที่ถูกทำจากเหล็กกล้าของมันแม้แต่นิดเดียว แท้งค์เทอเทิลพ่นลมหายใจออกทางจมูกหดหัวและแขนขาเข้าไปในกระดองอันแข็งแกร่ง

ในวินาทีแรกทุกคนคิดว่ามันกลัวจนหัวหดแต่ต้องเปลี่ยนใจ เมื่อกระดองขนาดใหญ่หมุนวนรอบตัวเองและทวีความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการกระสุนหรือมอนสเตอร์ที่พุ่งเข้ามา พวกมันต่างพากันปลิวว่อนกระจัดกระจายไปแรงเหวี่ยงมหาศาล เข้ากระแทกตามจุดต่างๆ จนข้าวของพังโครมลงมาเละเทะไม่มีชิ้นดี

กองกำลังมอนสเตอร์ของเซลิเป้หรือของโบรกเกอร์คนอื่นๆ แตกพ่ายภายในพริบตา ก่อนที่แท้งค์เทอเทิลจะกลับสู่สภาพปกติ มันยื่นหัวและแขนขาออกจากกระดองแต่สายตาเปี่ยมจิตสังหารของมันยังไม่หยุด เพ่งเล็งไปที่พันธมิตรขัดขวางไลท์ซึ่งกำลังขาสั่นด้วยความหวาดกลัว บางคนถึงขั้นท่อปัสสาวะแตกเลยทีเดียว

“อย่าแตกตื่น! ยังไงมันก็แค่มอนสเตอร์ตัวเดียว ซัดการโจมตีไปที่มันพร้อมกันทั้งหมด”

“อะ..โอ้” คนอื่นพากันทยอยขานรับหลังจากมีคนหนึ่งเสนอความคิดนี้ออกมา ทุกคนเสียบการ์ดจู่โจมเข้าไปเพื่อระดมการโจมตีทั้งหมด ก่อให้เกิดแสงสีสดใสจำนวนมากอาบไปทั่วบริเวณนั้น

“กำจัดเจ้าของมัน! ถ้าจัดการเจ้าของมันได้ทุกอย่างจะจบ”

“ฆ่าเจ้าของมัน!” เสียงจำนวนมากกล่าวแบบนี้พร้อมกันแล้วจึงปล่อยการโจมตีระยะไกลใส่เข้าไปที่ไลท์โดยตรง ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเฮือกโตและกระโดดเข้าไปหลบด้านหลังของคู่หูเขา

“อูม” แท้งค์เทอเทิลส่งเสียงไม่พอใจหนึ่งที มันสะบัดหางเล็กๆ กระแทกที่กลางหลังของไลท์กระเด็นไปอัดกำแพงดังตุบ โบรกเกอร์ทุกคนหยุดการโจมตีไปชั่วขณะในตอนนี้สังเกตถึงความผิดปกติได้แล้ว

‘มอนสเตอร์ที่เรียกออกว่ามีความซื่อสัตย์สูงมาก จะทำการปกป้องเจ้าของไม่ใช่ทำร้ายเจ้าของ’ นี่คือบทเรียนที่ได้มาจากศูนย์อบรมแถมออกในข้อสอบด้วยซ้ำไป

แต่เจ้าเต่าตรงหน้าเมื่อกี้โจมตีใส่เจ้าของตัวเองแบบเห็นได้ชัด

“อะ..อึก..รู้สึกเหมือนถูกท่อเหล็กใหญ่ๆ ฟาดเข้าที่กลางหลังเลยแฮะ” ไลท์กัดฟันข่มความเจ็บปวดไม่ให้ร้องออกมา เขานอนม้วนตัวลงกับพื้นไม่อาจเคลื่อนไหวได้ ตอกย้ำว่าเมื่อกี้ถูกโจมตีจริงๆ

“บะ..บ้าน่า แบบนี้ก็มีด้วยงั้นเรอะ ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย” โบรกเกอร์คนหนึ่งร้องออกมาราวกับใกล้จะสนิทแตก เมื่อได้สบตาเข้ากับดวงตาเปี่ยมจิตสังหารคู่นั้นร่างกายเขาก็สั่นสะท้านจนขยับไม่ไหว

“อูม” มันส่งเสียงหนึ่งทีก่อนจะกระทำการบางสิ่งขึ้น

สต๊อกการ์ดของไลท์ส่องแสงเพื่อจ่ายการ์ดให้เขาสองใบ แต่ยังไม่ทันที่เจ้าของจะได้ตรวจมันก็ลอยไปเสียบที่ช่องใช้งานในฉับพลัน

[Weapon Card: (R) Gatling Gun 98,100 Coin]

คุณสมบัติ: สวมใส่ปืนแก็ตลิงให้มอนสเตอร์ขนาดใหญ่หรือยานพาหนะ

[Ability Card: (R) Double Weapon 61,000 Coin]

คุณสมบัติ:ใช้งานเมื่อใช้งานการ์ดWeapon สวมใส่อาวุธชนิดเดียวกันให้อีกหนึ่งชิ้น

“อะไรน่ะ..การ์ดพวกนี้” ไลท์รำพึงออกมาอย่างประหลาดใจ แต่นั่นยิ่งทำให้โบรกเกอร์คนอื่นสับสนยิ่งกว่า

“อะไรของแก! แกใส่ลงไปในสำรับเองไม่ใช่รึไง” เซลิเป้เอ่ยถามออกมา

“ไม่ใช่ ฉันไม่เคยมีการ์ดพวกนี้”

“ว่าไงนะ!”

“ฉันไม่เคยมีการ์ดพวกนี้ มันมาโผล่ในสำรับฉันได้ไงก็ไม่รู้” ไลท์ตอบคำถามออกไปด้วยความฉงนไม่ต่างจากคนอื่น ในนาทีนั้นเองปืนแก็ตลิงคู่ก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศและสวมเข้าที่กระดองทั้งสองข้างของแท้งค์เทอเทิล ดวงตาของมันจับจ้องไปที่พันธมิตรของเซลิเป้ราวกับพร้อมที่จะเปิดฉากสังหารหมู่

ไลท์แอบสัมผัสความคิดของคู่หูที่ส่งผ่านมาในหัวได้ รีบตะโกนเตือนในทันที

“หนีไป!!!!เร็วเข้า!!!!!!”

“อูม!” แท้งค์เทอเทิลส่งเสียงคำราม ทุกคนหน้าซีดเผือดพากันหนีจ้าระหวั่น แต่เหมือนใครบางคนจะไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น เปิดฉากแจกกระสุนจำนวนมหาศาลชนิดรัวไม่ยั้ง ไม่สนใจจะเล็งใครเป็นพิเศษแต่คิดจะละเลงให้พื้นที่ตรงนี้เป็นทะเลเลือด

                ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

ปืนแก็ตลิงหมุนลำกล้องด้วยความเร็วสูงรัวกระสุนออกไปยิงศัตรูคนแล้วคนเล่า จนทั่วแผ่นหลังพรุนเป็นรังผึ่ง ต่างทยอยกันล้มเป็นแถบๆ ไลท์ช็อกกับภาพเหตุการณ์ตรงหน้ารีบคว้าMMCมาชี้ที่แท้งค์เทอเทิลอย่างร้อนรน

“แท้งค์เทอเทิล! ฉันขอสั่งขายคืน”

[Cancel (ยกเลิก)]

“หา! ฉันบอกว่าขอสั่งขายคืน เอาแท้งค์เทอเทิลคืนไปเดี๋ยวนี้”

[Cancel (ยกเลิก)]

“ยกเลิกทำบ้าอะไร! เอาไอ้สัตว์ประหลาดนี่ออกไปเดี๋ยวนี้” ไลท์ตวาดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ สูญเสียความเยือกเย็นไปแล้วโดยสิ้นเชิง หันกลับไปมองเหตุการณ์ตรงหน้าอีกครั้งพบว่าเซลิเป้กำลังกระทำการบางอย่าง

ดาบหนามในมือเซลิเป้แปร่งแสงหนึ่งครั้งก่อนจะสะบัดออกไป ใบดาบหลุดออกจากด้ามดาบพุ่งตรงเข้าไปยังแท้งค์เทอเทิล อันเป็นความสามารถของอาวุธที่ถูกพัฒนาจากไออ้อนแพนดูลัม ทว่า ใบดาบกลับยังไม่ทันถึงตัวก็ถูกยิงทิ้งกระเด็นหายไปเสียก่อน

“เจ้าบ้า! ทำบ้าอะไร เดี๋ยวก็ตายหรอก”

“อะ..อึก” เซลิเป้กลืนน้ำลาย มันคิดว่าถ้าโจมตีเข้าที่ส่วนหัวซึ่งน่าจะอ่อนที่สุดของร่างกายได้อาจจะชนะ แต่นึกไม่ถึงว่าระยะโจมตีจะไกลมากกว่าที่คิด หนุ่มหัวเม่นหันหลังหนีไปพร้อมกับโบรกเกอร์คนอื่น แต่การที่เขาทำตัวโดดเด่นมากกว่าคนหนึ่งเป็นสาเหตุที่นำพาเขาไปสู่ความตาย

การ์ดสีทองของแท้งค์เทอเทิลส่องแสงอีกหนึ่งครั้งเป็นสัญญาณบ่งบอกของการใช้ความสามารถ ไลท์กัดฟันตะโกนออกไปสุดเสียงว่า

“รีบหมอบเร็ว!”

ปัง!!!!!

สิ้นเสียงไลท์ไม่ทันเสี้ยววินาที กระสุนปืนใหญ่บนกระดองของแท้งค์เทอเทิลก็พลันพุ่งเข้ายิงใส่กลางหลังของเซลิเป้ในบัดดล ส่งผลให้ร่างของชายหนุ่มถูกบดขยี้และฉีกขาดอย่างน่าสยดสยอง ยิ่งกว่าที่ไออ้อนแพนดูลัมได้รับหลายสิบเท่า

ไลท์มองภาพโศกนาฏกรรมตรงหน้าพร้อมดวงตาที่สั่นคลอนไปด้วยความกลัว เขาหันมามองที่เต่ายักษ์ซึ่งมีต้นตอมาจากตนเอง เขาไม่ได้มองมันเป็นพวกเดียวกันที่ช่วยปกป้องอีกต่อไป แต่เป็นฆาตกรสังหารหมู่ สัตว์ประหลาดจอมทำลายล้างไม่เลือกหน้า

“พอได้แล้ว..พอได้แล้ว!” ไลท์ตะโกนสุดเสียงด้วยอารมณ์ที่ขมขื่น หยิบคว้าปืนพกคู่กายออกมายิง ด้วยความที่เขาเรียกมอนสเตอร์คู่หูได้สำเร็จ อาวุธก็พลันได้รับการพัฒนาความสามารถตามขึ้นไปด้วย กระสุนทิ่ยิงออกไปล้วนมีคุณสมบัติเจาะเกราะทุกนัด

แม้จะมีเกราะที่แข็งแกร่งและหนาเพียงใดแต่เมื่อเป็นกระสุนเจาะเกราะก็พอสร้างความเสียหายให้มันได้บ้าง แท้งค์เทอเทิลรู้สึกคล้ายถูกยุงกัด มันสะบัดศีรษะมามองที่เจ้านายอย่างไม่สบอารมณ์

“หยุดนะ...พอได้แล้ว” ไลท์พูดกับอีกฝ่ายทั้งถือปืนเล็งไปที่มันอยู่ พริบตาที่สบตากับมันมือไม้ก็สั่นจนเล็งไม่นิ่ง มีสภาพน่าสังเวชน่าอดสูยิ่ง

“ถึงพวกนี้มันจะทำร้ายฉัน..ถึงพวกนี้จะทำให้ฉันเดือดร้อน แต่ฉันไม่ได้อยากฆ่า! ฉันไมได้อยากให้ใครตาย เข้าใจไหม”

“อูม” มันพลันส่งเสียงขึ้น ละสายตาจากเหยื่อเป็นสิบที่เหลือรอดคลานเข้ามาหาไลท์แต่เพียงผู้เดียว ชายหนุ่มกลืนน้ำลายและคิดหาทางหนี แต่หลังเขาบาดเจ็บหนักมากจนขยับตัวไม่ไหว ได้แต่มองเจ้าอสูรกายเคลื่อนที่ใกล้ขึ้นทุกขณะ

ปืนใหญ่บนกระดองยื่นยาวขึ้นพร้อมเล็งต่ำลงมายังที่ศีรษะของผู้เป็นนาย ไลท์ทำตาสั่นระริกด้วยความสิ้นหวัง

“มาม่อน..เป็นฝีมือของคุณสินะ” ไลท์เอ่ยน้ำเสียงด้วยแววตาที่ว่างเปล่า

“...” เจ้าเต่าไม่ตอบและเหมือนมันจะไม่รู้อะไรเลยด้วย

“ยิงเลยสิ..เจ้าสัตว์เดรัจฉาน”

“อูม” สิ้นเสียงร้องขอเจ้าเต่าเสียงบรรจุกระสุนก็ดังขึ้นบนกระดองของมัน ไลท์ข่มตาหลับลงด้วยความรู้สึกที่สิ้นหวังและขมขื่น ไม่อาจขัดขืนสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้เลยแม้แต่น้อย

ปัง!!!

กระสุนปืนใหญ่ยิงเข้าใส่ร่างของไลท์จนสภาพร่างกายเละเทะไม่ต่างจากเซลิเป้ เมื่อเจ้าของหายไปร่างกายของมันพลันเริ่มแตกสลายออกเป็นชิ้นส่วนทีละเล็กทีละน้อย ปรากฏข้อความหนึ่งไว้ตรงจุดที่ไลท์นั่งอยู่ก่อนที่ร่างกายจะจางไปทีละน้อย

ไลท์005 ตกรอบ