บทที่ 2 พี่ คุณหมอเป็นผู้หญิงใช่มั้ย
บทที่ 2 พี่ คุณหมอเป็นผู้หญิงใช่มั้ย
เวลาห้าทุ่ม กว่านอิงจูงมือฟู่อวี้เดินออกจากคลับ ฟู่อวี้หันกลับไปมองฉางฉิง “บ้านอยู่ไหน จะให้ฉันไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันกับหร่วนยั่งอยู่ทางเดียวกัน เดี๋ยวฉันนั่งรถหร่วนยั่งกลับ”
“โอเค งั้นไปก่อนนะ วันไหนว่างๆ ค่อยคุยกัน ฉันเองก็ไม่ได้เจอคุณลุงกับพี่สาวเธอนานแล้ว” สีริมฝีปากของฟู่อวี้ดูละมุนภายใต้แสงไฟ แล้วเขาก็ขึ้นรถ ส่วนกว่านอิงเปิดประตูรถฝั่งที่นั่งข้างคนขับและเข้าไปนั่ง
บนรถตู้ของหร่วนยั่ง พอรถแล่นมาได้สักระยะหนึ่ง ฉางฉิงถึงนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ เธอถามอย่างรับไม่ได้ว่า “คราวก่อนได้ยินกว่านอิงบอกว่าแฟนเป็นหมอไม่ใช่เหรอ”
“ก็คนนั้นที่เดินชนตอนที่เธอขึ้นมาไง” สีหน้าของหร่วนยั่งดูสับสนมาก “คืนนี้กว่านอิงพาฟู่อวี้มาด้วย ปรากฏว่าดันเจอกับแฟนหนุ่มตัวจริงเข้า ถึงได้รู้ว่ากว่านอิงเป็นผู้หญิงของฟู่อวี้มานานแล้ว เธอคิดดูสิว่าโดนสวมเขาขนาดนี้ ใครจะไปทนได้”
“กว่านอิงเป็นคนแบบนี้ได้ยังไง” ฉางฉิงบ่นพึมพำ เธอรับไม่ได้กับเรื่องเหยียบเรือสองแคมพรรค์นี้ แต่ผู้ชายคนนี้คือฟู่อวี้ เธอไม่อาจวิจารณ์อะไรได้มากนัก
“เรื่องปกติ” หร่วนยั่งเบ้ปากที่คล้ายกับดอกซากุระ “ในพวกเราสี่คน ส่วนใหญ่ต่างก็พอมีชื่อเสียงกันบ้างแล้ว มีแต่เธอกับกว่านอิงนั่นแหละ แต่งานในวงการพิธีกรของเธอก็ไปได้ไม่เลว ฐานะทางบ้านก็ดี ไม่เหมือนกับกว่านอิง ฐานะทางบ้านกว่านอิงไม่ค่อยดี ตอนนี้อายุก็ปาเข้าไปยี่สิบห้าแล้ว ถึงจะเข้าวงการมานาน แต่ก็นับว่าเป็นคนที่ตกกระป๋องในวงการไปแล้ว ถ้ายังไม่ดังอีก อายุยิ่งมากเท่าไร ก็ยิ่งอยู่ยากมากเท่านั้น ฟู่อวี้เป็นนายทุนรายใหญ่ หลายคนต่างก็อยากใกล้ชิดสนิทสนมด้วย แล้วนี่ก็เป็นโอกาสที่จะได้เปลี่ยนโชคชะตาของกว่านอิง”
“แต่ฉันคิดว่าแฟนกว่านอิงโหดร้ายมากเลย...”
“เฮ้อ แต่ฉันได้ยินมาว่าแฟนกว่านอิง...ไม่เก่งเรื่องอย่างว่า” เจียงตั่วเหยาพูดเสียงเบา
“ไม่หรอกมั้ง”
“จริงๆ กว่านอิงบอกว่าพวกเขาคบกันมาเป็นปีแล้ว ยังไม่เคยมีอะไรกันเลย ฉันได้ยินว่าหมอผู้ชายหลายคนเห็นโครงสร้างร่างกายของผู้หญิงจนชินแล้ว ก็เลยเฉยชากับเรื่องพวกนั้นไปแล้ว”
“รูปร่างหน้าตาก็ไม่เลว ถ้าไม่ได้เรื่องจริงๆ ก็เสียดายของแย่เลย” หร่วนยั่งทอดถอนใจด้วยความเสียดาย ฉางฉิงพยักหน้าหงึกๆ รู้สึกเห็นด้วยอย่างยิ่ง
_ _ _ _ _ _ _ _
ตอนกลางคืน ฉางฉิงนอนไม่ค่อยหลับ อีกทั้งยังฝันเห็นภาพตอนปีหนึ่งที่เขียนจดหมายรักให้ฟู่อวี้แล้วถูกปฏิเสธ จากนั้นฉางซินก็โทรมาช่วยเธอออกจากความฝัน
“เมื่อวานเธอบอกว่าไม่สบายตรงนั้นไม่ใช่เหรอ จะไปหาหมอแผนกนรีเวชมั้ย เดี๋ยวพี่จะไปบอกเพื่อนคนหนึ่งที่แผนกสูตินรีเวชให้ เธอก็ไปตอนหนึ่งทุ่ม พอถึงโรงพยาบาลแล้วก็โทรบอกพี่ แล้วพี่จะพาเธอไปให้เพื่อนคนนี้ตรวจดู”
“พี่ เพื่อนพี่คนนั้นไว้ใจได้ใช่มั้ย จะไม่เปิดเผยเรื่องที่ฉันมาตรวจใช่หรือเปล่า” ฉางฉิงไม่ค่อยวางใจนัก “ตอนนี้ฉันค่อนข้างมีชื่อเสียงแล้ว ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป พวกนักข่าวพวกสื่อจะต้องเขียนข่าวประมาณว่าทำแท้งบ้าง มั่วผู้ชายบ้างแน่นอน”
“รู้แล้วน่า แม่คนดัง เธอก็แค่เที่ยวก่อกวนวงการพิธีกรไปทั่วนั่นแหละ” น้ำเสียงเง้างอดของฉางซินเปี่ยมด้วยความรักใคร่เอ็นดู “เธอวางใจได้เลย เพื่อนคนนี้เชื่อใจได้”
ฉางฉิงรู้สึกเบาใจขึ้น
พอตอนเย็น ฉางฉิงตั้งใจสวมผ้าปิดปากไปโรงพยาบาลโดยเฉพาะ แล้วฉางซินก็พาเธอไปที่แผนกสูตินรีเวชทันที
ระหว่างเดินไปที่แผนก ฉางฉิงถามว่า “พี่ คุณหมอเป็นผู้หญิงใช่มั้ย”
“ต้องเป็นผู้หญิงอยู่แล้ว” ฉางซินเหลือบมองเธอทีหนึ่ง “พี่จะให้ผู้ชายตรวจให้เธอได้ยังไง”
ฉางฉิงควงแขนพี่สาวแน่นและยิ้มตาหยี มีพี่สาวนี่ดีจังเลย
เมื่อมาถึงห้องตรวจ ทันใดนั้นฉางซินก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง หลังจากฟังเสร็จ เธอหันกลับมาพูดด้วยความลำบากใจ “เมื่อกี้คุณหมอเฉินที่จะมาตรวจให้เธอ พอดีคนไข้คนหนึ่งของคุณหมอเฉินต้องส่งเข้าห้องผ่าตัดกะทันหัน แล้วเคสนี้ค่อนข้างยาก คุณหมอผู้หญิงที่เข้าเวรกะกลางคืนต่างเข้าไปกันหมด คุณหมอเฉินบอกว่าได้วานให้คุณหมอซ่ง แผนกศัลยกรรมประสาทมาตรวจให้ คุณหมอซ่งคนนี้สนิทกับคุณหมอเฉินพอสมควร ฝีมือด้านสูตินรีเวชที่เขาเรียนควบด้วยยังเป็นอันดับต้นๆ ในโรงพยาบาล...”
.....................................................
