Money Monster Episode XXIV [ความผิดปกติในงานสอบ]

Money Monster

Episode XXIV

[ความผิดปกติในงานสอบ]

[ผู้เข้าสอบทุกท่านกรุณามารวมตัวกันที่โดมใหญ่ด้วยค่ะ อีกไม่กี่นาทีการสอบอบรมจะเริ่มขึ้น โปรดเตรียมตัวให้พร้อม ขอย้ำอีกครั้ง ผู้เข้าสอบทุกท่าน-] เสียงสังเคราะห์ของหญิงสาวดังออกมาผ่านลำโพงไปทั่วบริเวณศูนย์ฝึกอบรม

ไลท์ที่เดินอยู่ภายในอาคารเตรียมตัวจะไปสมทบกับโบรกเกอร์คนอื่นๆ หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูในห้องแชต

ไลท์:ฉันมาถึงแล้ว

แจ๊สเปอร์:ฉันก็มาแล้ว

ลูน่า:กำลังจะถึงค่ะ

ครอสซ์:อะไรๆ จะรวมตัวกันเหรอ

ไลท์:รวมตัวไปก็ไม่ได้อะไร เพราะยังไงพวกมาสเตอร์อินเวสเตอร์ก็จะสุ่มพื้นที่โผล่เป็นรายคนอยู่แล้ว สุดท้ายก็ได้แยกกันอยู่ดี

ครอสซ์:อ้อ! อย่างงี้นี่เอง แบบนี้ก็รวมตัวกันไม่ได้สินะ

แจ๊สเปอร์:ที่จริงมันรวมตัวกันได้นะ แค่พกเครื่องมือสื่อสารและติดตัวกันก็ได้แล้ว แต่ดูจากรายละเอียดการสอบเหมือนให้แย่งกรีดกันชัดๆ ฉันว่า แยกกันอยู่น่าจะดีกว่า

ลูน่า:เอ๋! แบบนั้นหรอกเหรอคะ แบบนี้ฉันก็แย่สิ

แจ๊สเปอร์:ลูน่าเธอโตแล้วนะ อยู่คนเดียวเองได้แล้ว

ลูน่า:ฮือ ค่ะ TvT

“หึหึ” ไลท์หัวเราะในลำคอก่อนที่จะปิดหน้าจอลงเมื่อก้าวมาในโดมขนาดใหญ่ อันหนาแน่นไปด้วยผู้คนหลายพันเฉกเช่นกับที่เขาเข้ามาเหยียบที่นี่ในวันแรก ซึ่งด้านบนมีเหล่าแมวมองจากองค์กรขนาดเล็กใหญ่ต่างๆ คอยจับตาดูอยู่

สายตาของไลท์ไปหยุดมองที่กลุ่มคนชุดดำที่เป็นหนึ่งในแมวมอง ก่อนที่ชายหญิงคู่หนึ่งจะสบตาและโบกมือให้กำลังใจเขา

เจเรมี่กับคุโรงาเนะ และอีกคนหนึ่งก็คือเมซูลที่แอบดูอยู่ห่างๆ เท่านั้น ไลท์ยิ้มและโบกมือกลับไปหนึ่งที แม้จะรู้จักแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็มีสายใยบางอย่างเกิดขึ้นในระหว่างที่เขายังเป็นชิพเตอร์อยู่

เหล่ามาสเตอร์อินเวสเตอร์พากันโผล่มาพูดคุยเพื่อเน้นย้ำรายละเอียดของการสอบอบรมให้ได้ทราบในระหว่างที่กำลังรอผู้เข้าสอบมารวมตัวกันจนครบ และเมื่อถึงเวลาบัตรMMCของทุกคนก็ฉายแสงสว่างขึ้น

“จงจำไว้โบรกเกอร์ กรีดเป็นสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดและคาดเดาไม่ได้ ยิ่งปล่อยไว้นานมันยิ่งแข็งแกร่งขึ้น”

“แต่ยิ่งพวกมันแข็งแกร่ง ค่าตอบแทนที่พวกเจ้าจะได้รับก็มากขึ้นตามไปด้วยเช่นกัน..จงแย่งชิง! ผู้ที่จะเหนือกว่าคนอื่นได้คือผู้ที่กอบโกยได้มากกว่าผู้อื่น ผู้ที่มีคะแนนสูงที่สุดจะได้รับรางวัลพิเศษ จงพยายามให้เต็มที่”

เริ่มการสอบได้!

สิ้นเสียงคำเอ่ยร่างของทุกคนพลันส่องสว่างแล้วหายไปในพริบตา จากนั้นห้องโดมก็มืดลงแล้วปรากฏจอคริสตัลจำนวนมากมายมหาศาลตรงหน้าของเหล่าแมวมองที่มาชมโดยเฉพาะ เพื่อที่จะให้พวกเขาได้เลือกสรรจับตาคนที่ต้องการได้อย่างอิสระ

 

          วูบ!

ร่างของโบรกเกอร์แต่ละคนถูกสุ่มพื้นที่ปรากฏไปตามจุดต่างๆ ของเมืองร้าง ขนาดของเมืองใหญ่พอๆ กับเมืองหลวงเลยก็ว่าได้ ทำให้มีพื้นที่ให้สำรวจมากมายมหาศาล โดยบนท้องฟ้ามีนาฬิกาดิจิตอลที่กำลังนับถอยหลังเขียนเอาไว้ว่า[23.59.59 น] นั่นหมายถึงเวลาสอบคือ24ชั่วโมงนั่นเอง

ภายใน24ชั่วโมงจะล่ากรีดได้มากเท่าไหร่ นั่นคือโจทย์ของการสอบในครั้งนี้

ไลท์ตรวจสอบเงินในบัญชีของเขาก็พบว่าเงินที่เขาใช้ได้มีเพียงห้าแสนเหรียญที่มาสเตอร์อินเวสเตอร์โอนเข้ามาเท่านั้น เงินสดหลายล้านที่มีถูกล็อคเอาไว้ไม่สามารถหยิบมาใช้ได้

“เอาเถอะ ยังไงก็ไม่ได้ใช้เงินมากมายอะไรอยู่แล้ว” ไลท์กล่าวแล้วกวาดตาเอาพื้นที่ปลอดภัยก่อนจะพบเข้าที่อาคารร้างแห่งหนึ่ง เขาวิ่งไปที่นั่นและหยิบเอาสำรับการ์ดสองชุดออกมาจัดชุดการ์ดให้เหมาะกับการต่อสู้ที่เน้นการล่าเป็นหลัก

เมื่อจัดการ์ดเสร็จก็มีสิ่งหนึ่งที่ต้องทำเป็นอย่างสุดท้ายนั่นก็คือการนำการ์ดคู่ชีพไปใส่ เปรียบเสมือนเป็นข้อบังคับว่าหากไม่ใส่การ์ดคู่ชีพสต๊อกการ์ดจะไม่เปล่งอานุภาพ ส่งผลให้การ์ดทุกใบไม่ทำงาน

ไลท์ตวัดMMCสวมชุดสีดำพร้อมเตรียมปืนพกเอาไว้ในมือแล้ววิ่งหากรีด ไม่ว่าจะเป็นตามถนนหรืออาคารจนในที่สุดเขาก็พบร่างอมนุษย์สีขาวตนหนึ่งกำลังยืนอยู่ริมเสาไฟฟ้า ชายหนุ่มอิงหลังแนบกำแพงพร้อมสังเกตโดยรอบว่า มันจะไม่ใช่กับดัก

จากที่หาข้อมูลมา กรีดจะมีระดับความอันตรายอยู่ด้วยกันสิบดเลเวลตั้งแต่หนึ่งถึงสิบ ยิ่งเลขเยอะจะยิ่งแข็งแกร่งและมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปด้วย โดยกรีดที่ไลท์เล็งอยู่มีขนาดเล็กและผอมซูบเป็นลักษณะของกรีดเลเวลหนึ่ง จุดเด่นของพวกมันคืออ่อนแอที่สุด แต่อยู่รวมกันเป็นกลุ่ม

ในกรณีที่เห็นอยู่ตัวคนเดียวคิดได้สองแบบคือ มันอยู่โดดเดี่ยวจริงๆ หรือ เป็นกับดักล่อให้เข้าไปใกล้แล้วถูกพรรคพวกที่ซ่อนอยู่โอบล้อมแล้วรุมฆ่าในที่สุด

ไลท์ตรวจสอบการ์ดที่มีทั้งสามใบก่อนจะค่อยๆ เคลื่อนที่หามันอย่างระมัดระวังที่สุด หลบตามที่กำบังจนเมื่อเข้าใกล้ระยะที่เหมาะสม เขายกปืนเล็งเข้าที่ส่วนศีรษะของอมนุษย์สีขาวก่อนจะเอ่ยบางอย่างขึ้นอย่างแผ่วเบา

“ลงทุนเพิ่ม500เหรียญ เพิ่มพลังการโจมตีให้กระสุน” เมื่อกล่าวจบปืนพลันส่งแสงสีแดงขึ้นหนึ่งครั้งเป็นผลจากรูนที่ประกอบเข้ากับอาวุธ

รูนเป็นส่วนประกอบที่ทำให้อาวุธแข็งแกร่งขึ้น และมีซับซ้อนมากมายหลายชนิด ซึ่งแต่ละชิ้นจะเพิ่มพลังให้ตามคุณสมบัติของมัน ทว่า หากมีการจัดสรรรูนให้กลายเป็น[คอมโบ]ได้ จะได้รับความสามารถเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการเพิ่มความเร็ว เพิ่มพลังการโจมตี เพิ่มระยะการโจมตี และอื่นๆ เหมือนกับที่เมซูลใช้ในตอนที่ปกป้องไลท์เป็นครั้งแรก

ไลท์สวมรูนโจมตีให้ปืนของเขาหนึ่งชิ้น นั่นก็คือ[จ่าย500เหรียญ เพิ่มพลังการโจมตีมากขึ้น10%ในการโจมตีปกติหนึ่งครั้ง] แม้รูนจะมีราคาแพงแต่นั่นก็ช่วยให้ประหยัดต้นทุนในการต่อสู้ลงไปมาก

[Assert (ยืนยัน)]

“ลงทุนเพิ่ม500เหรียญ เพิ่มความแม่นยำให้กระสุน”

[Assert (ยืนยัน)]

“ลงทุนเพิ่ม500เหรียญ เพิ่มระยะการยิงให้กระสุน”

[Assert (ยืนยัน)]

แสงสีแดง สีฟ้าและสีเขียวส่องสว่างขึ้นและไปรวมกันที่ปากกระบอกปืน สายตาสีทองจับจ้องไปที่เป้าหมาย พอแน่ใจแล้วว่าเหยื่อจะไม่คลาดเคลื่อนเขาก็ตัดสินใจเหนี่ยวไกลออกไป

ปัง!

กระสุนพุ่งออกไปด้วยความรวดเร็วและพุ่งเจาะเข้ากะโหลกศีรษะของอมนุษย์สีขาวอย่างแม่นยำ ร่างอันผอมซูบกระตุกลงพื้นเกิดเสียงดังโครม มันดิ้นทุรนทุรายอยู่สักพักก่อนจะหมดลมหายใจไปในที่สุด

[ไลท์ ลินสตอร์ม 1คะแนน]

“พู่” ไลท์ถอนหายใจออกเมื่อได้รับคะแนนแรก เพ่งกวาดสายตามองปฏิกิริยาโดยรอบก็ยังไม่พบเห็นร่องรอยการหนีของศัตรู คิดได้สองแบบคือไม่มีกรีดตนอื่นจริงๆ หรือมันฉลาด รอให้เขาโผล่ออกไปให้ถึงที่ พอพรรคพวกตายทั้งที่เขาไม่ได้โผล่ตัวออกไปให้เห็นมันเลยหวาดระแวงอยู่กับที่ หรือมันอาจกำลังหาทางเคลื่อนที่เข้าเพื่อลอบโจมตี

ผ่านไปครบสองนาทีครึ่งก็เกิดเสียงดังติ้ง เป็นสัญญาณว่าได้รับการ์ดใบต่อไปแล้ว ไลท์ดึงการ์ดใหม่ขึ้นมาดูแล้วก็พยักหน้า เดินออกจากหลีบซอกออกสู่บนท้องถนนกว้าง ให้เห็นได้ชัดๆ

‘วัดใจกันไปเลย’ ไลท์คิดในใจแล้วเดินเข้าไปใกล้ศพของกรีดทันใดนั้นก็เกิดบางสิ่งบางอย่างขึ้น

“ตาย!” เสียงของอมนุษย์สีขาวดังจากทั่วพื้นที่ พวกมันพากันโผล่ออกมาจากตามถังขยะ ห้องในบ้านร้าง หลังคา และอื่นๆ พุ่งตะครุบใส่ไลท์พร้อมกันหมายจะรุมทิ้งให้ตายในทีเดียว แต่ในพริบตาที่พวกมันเข้าใกล้ไลท์ก็ตบที่ข้างๆ ช่องใส่การ์ดเพื่อเปิดใช้งานการ์ดใบหนึ่ง

“การ์ดกับดักทำงาน”

[Trap Open]

[Trap Card : เอาตัวรอดกลางฝูงหมาป่า 8.900 Coin]

เงื่อนไขการใช้งาน:ถูกโจมตีด้วยศัตรูไม่ต่ำกว่า6ยูนิต

          คุณสมบัติ:ย้ายตำแหน่งไปยังที่ปลอดภัยอีกห้าเมตร

ทันทีที่การ์ดทำงานร่างของไลท์ก็พลันหายไปปรากฏที่อีกจุดหนึ่ง ส่งผลให้พวกกรีดโม่งเข้าหากันเป็นก้อนกลุ่ม ชายหนุ่มหันมาพร้อมกับใส่การ์ดอีกสองใบเข้าไปในทันที

[Weapon Card: (R) VZ-61 Scorpion 18,150 Coin]

คุณสมบัติ:เสกปืนกลเบาขึ้นมาในมือ กระสุน80นัด เติมได้หนึ่งครั้งโดยเสียเงิน6,000เหรียญ

[Ability Card: (R) Double Bullet 10,850 Coin]

คุณสมบัติ: เพิ่มจำนวนกระสุนในปืนเป็นสองเท่า

[Combo! Discount 5% (สร้างคอมโบ รับส่วนลด5%]

“เช็ค”

[Payout Complete (ชำระเสร็จสิ้น]

สิ้นเสียงคำเอ่ยไลท์เอื้อมมือคว้ากลางอากาศก่อนที่ปืนกลเบาจะสวมเข้าที่มือขวาก่อนจะตั้งเป้าเล็งกลุ่มอมนุษย์ที่กำลังเสียหลักขยับเขยื้อนไม่ได้กันอยู่ ก่อนจะทำการเหนี่ยวไกลกระหน่ำยิงพวกมันอย่างโหดเหี้ยม

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

กระสุนนัดแล้วนัดเล่าเจาะทะลุผ่านเปลือกผิวหนังสีขาวจนเลือดสีเงินกระจายทั่วพื้น เหล่าอมนุษย์พากันร้องโหยหวนกันอย่างน่าเวทนา แต่ก็ไม่สิ้นผู้อดทน พวกที่มีขนาดใหญ่ที่คาดว่าเป็นกรีดเลเวลสองต่างลุกขึ้นเดินขาลากเข้ามาหาไลท์แม้ร่างกายจะพรุนเป็นรังผึ้งไปแล้วก็ตาม

“ตายยากนักนะ” ไลท์เอ่ยออกมาพร้อมไม่หยุดยิง เขาเปลี่ยนมาแจกกระสุนใส่ไอ้ตัวที่อยู่หน้าสุด แต่พอมันล้มลงไปเจ้าตัวที่อยู่ด้านหลังก็นำศพของตัวที่ตายไปแล้วมาเป็นที่กำบัง เป็นโล่อมนุษย์ที่คอยรับกระสุนทุกนัดที่พุ่งเข้ามาใส่

“ชิ” ไลท์เดาะลิ้นไม่พอใจนำปืนกลเบาสะพายเก็บที่ด้านหลังเปลี่ยนมาใช้ปืนพกที่เป็นอาวุธประจำตัว เปลี่ยนตลับกระสุนออกแล้วใส่ตลับกระสุนอีกชุดเข้าไปแทน

‘ลองดูกระสุนเจาะเกราะดูเป็นไง’ ไลท์คิดในใจ ตอนที่สู้กับเซลิเป้เขาพลาดที่ไม่มีกระสุนเจาะเกราะทำให้ยิงใส่ศัตรูที่มีเกราะหรือกำบังไม่ได้ แต่โชคร้ายของพวกกรีดที่วันนี้ชายหนุ่มเตรียมตัวมาดีกว่าทุกวัน

“ลงทุนเพิ่ม500เหรียญ เพิ่มพลังการโจมตีให้กระสุน”

[Assert (ยืนยัน)]

แสงสีแดงเอ่อล้นที่ปากกระบอกปืน ไลท์เหลือบสายตามองที่เบื้องล่างเพื่อยืนยันตำแหน่งของศัตรูให้แน่ชัดก่อนจะเหนี่ยวไกลออกไปให้ใกล้กับบริเวณหัวให้มากที่สุด ร่างอันบาดเจ็บเต็มทนของพวกมันล้มลงกับพื้นไปทีละตัว ทว่า กลับมีบางตัวที่ยังไม่โดนกระสุนแม้แต่นัดเดียว กระโจนเข้าตบแขนไลท์อย่างแรงจนกระแทกเข้ากำแพง

“ตาย!!!” มันแผดเสียงไปด้วยความเจ็บแค้นและปวดร้าว วิ่งพุ่งเข้าใส่ไลท์พร้อมกับเปลี่ยนมือให้กลายเป็นกรงเล็บอันแหลมคม เผยคมเขี้ยวอันแหลมคมสีเงินในปากที่เต็มไปด้วยน้ำลายเหนียวเหนอะย้อนลงมา

“แกฆ่าพวกเขา” อมนุษย์สีขาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุมต่ำ ไลท์เบิกตากว้างเมื่อได้ยินคำกล่าวของมันแต่ก็ต้องละความสนใจ เมื่อมันวิ่งพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ไลท์พยายามเล็งปากกระบอกปืนไปที่มันแต่เหมือนกับมันเริ่มเรียนรู้ ไม่วิ่งตรงๆ แต่สิ่งซิกแซกไปมาทำให้เล็งเป้าลำบากมากขึ้นหลายเท่า ดวงตาของพยายามคาดคะเนการเคลื่อนไหวแต่เกินขีดจำกัดความสามารถ

‘เร็วไปแล้ว’

“ตายซะ!” อมนุษย์สีขาวตะโกนแล้วเหวี่ยงแขนเข้าใส่ไลท์อย่างรุนแรง ทว่า ชายหนุ่มคว้าปืนกลเบาที่สะพายหลังมากำบังระหว่างผิวเนื้อของเขากับกรงเล็บอันแหลมคม รอดตายอย่างหวุดหวิด

‘ตอนนี้แหละ’ ในฉับพลันนั้นความคิดรวดเร็วเท่าร่างกาย ถีบร่างของมันเสียหลักลงพื้นพร้อมพลิกปืนกลเบามาสวมเข้าที่มือแล้วลั่นไกลออกไป

ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปังปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

ลูกกระสุนจำนวนมากถูกยิงย้ำเข้าที่ใบหน้าของมันจนไม่เหลือโฉมเดิมอีกต่อไป ตัวมันแน่นิ่งก่อนจะค่อยๆ เริ่มสลายไปพร้อมๆ กับศพของเพื่อนมันคนอื่นๆ ไลท์ทิ้งปืนไร้กระสุนและนั่งอิงกำแพงด้วยสภาพที่อ่อนล้า แม้การต่อสู้จะกินเวลาไม่เกินสิบนาทีแต่ด้วยสถานการณ์ที่กดดันทำให้เลือดในกายสูบฉีดอย่างดุเดือด

[ไลท์ ลินสตอร์ม ได้รับ23คะแนน] ข้อความเด๊งขึ้นบนหน้าจอเมื่อถือก่อนที่ไลท์จะกดเข้าไปทำเนียบแล้วต้องเห็นชื่อของตัวเองอยู่บนสุด

          NO.1 ไลท์005 23Point

NO.2 วาริส969 14 Point

…

“อยู่ลำดับที่หนึ่งเฉยเลยแฮะ” ไลท์ผิวปากชื่นชมลำดับที่ตนได้รับในขณะนี้ ไม่คิดเลยว่าไม่ทันไรก็แซงหน้าคนอื่นไปไกล

‘แต่ก็ยังนิ่งนอนใจไม่ได้ ต้องนำคะแนนไปให้ได้อีก เราต้องคว้ารางวัลมาให้ได้’ ไลท์คิดในใจก่อนจะดื่มน้ำเย็นที่พกมาให้ชื่นใจ จึงค่อยออกเดินทางไล่ล่ากรีดต่อ เพียงแต่ ดูเหมือนมันจะไม่ราบรื่นเลยแม้แต่นิดเดียว

 

หลายชั่วโมงต่อมา จนตะวันใกล้จะตกดินไลท์ก็ต้องพบความปกติที่สุดแสนจะเจ็บทรวง

ช่วงสี่ถึงห้าชั่วโมงแรกเขายังเก็บคะแนนได้มากกว่าคนอื่นๆ ติดอยู่ในสิบลำดับแรกบนทำเนียบ ทว่า หลังจากนั้นก็แทบไม่เจอกรีดอีกเลย

ไลท์เดินหาวิ่งวุ่นไปทั่วแต่ก็ไม่เจอเลยแม้แต่ตัวเดียว มันไม่ปกติเกินจนผิดวิสัย เขาพยายามทำทุกวิถีทางแล้วแต่ก็ไม่เป็นผล ไม่ว่าจะเป็นการส่งมอนสเตอร์ออกไปตามหา มองหาจากที่สูง เดินออกมาที่กลางแจ้งที่สังเกตเห็นได้ชัด

‘ทำไมกัน..ทำไมถึงกรีดเลยหา’ ไลท์คิดในใจก่อนจะเปิดดูที่ทำเนียบอีกครั้ง

ตัวเลขของคะแนนมีความผันผวนที่รุนแรงมาก ลำดับแทบจะเปลี่ยนในวินาทีต่อวินาที นั่นแสดงว่ากรีดไมได้ให้ไปไหนเพราะทุกคนยังคงหากรีดและล่ามันได้เฉกเช่นปกติ เป็นเขาต่างหากที่หาไม่เจอเอง

เหงื่อไหลอาบจากบนใบหน้าของชายหนุ่มลงสู่ทั่วพื้นล่าง ร่างกายหอบระรัวไปจากการใช้แรงวิ่งที่มหาศาล แต่ก็หาไม่เจอเสียที

‘เพราะอะไรกัน..เพราะอะไรถึงเกิดเรื่องแบบนี้’ ไลท์ครุ่นคิดอย่างหนัก และพยายามต่ออย่างไม่ลดละ ก่อนที่คะแนนของเขาจะหลุดโผออกจากร้อยลำดับแรกเสียก่อน มิเช่นนั้นเขาจะอดรางวัลพิเศษอย่างแน่นอน

 

 

อีกทางหนึ่ง ณ นอกสนามสอบ

เหล่าโบรกเกอร์จากองค์กรต่างๆ ที่ต้องมาคอยจับตาดูการสอบที่กินระยะเวลากว่าหนึ่งวันจะให้ยืนส่องจออยู่ตลอดเวลาคงไม่ดี ทางศูนย์ฝึกอบรมจึงจัดแจงห้องและพื้นที่วิเศษที่สามารถสั่งอาหาร เครื่องดื่ม เตียงนุ่มๆ ให้ได้ผ่อนคลาย

องค์กรเบรสซันก็เช่นกัน คุโรงาเนะ เจเรมี่ เมซูล ทั้งสามคนนั่งอยู่ในห้องที่ทางศูนย์ฝึกจัดให้พร้อมจับตาดูโบรกเกอร์หน้าใหม่คนอื่นๆ ทว่า เหมือนจะมีอยู่คนหนึ่งที่ต้องโดนสวดสักหน่อย

“เมซูล” หญิงสาวผมขาวสวมกอดที่ร่างของหญิงสาวอายุน้อยกว่า เมซูลยังคงสีหน้านิ่งเฉยก่อนจะหันไปสบตาเข้ากับเจเรมี่ด้วยสายตาเย็นชา

“ว่าไงคะ”

“ไม่ได้นะ! บอสสั่งเรามาให้ดูโบรกเกอร์หลายๆ คนนา เมซูลจะดูแต่ไลท์คนเดียวไม่ได้นะ” เจเรมี่แอบขยิบตาให้พร้อมส่งรอยยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา เมซูลเลิกหันไปสบตาแล้วหันมาสังเกตบนจอของเธอ ซึ่งมีไลท์ที่กำลังตกระกำลำบากอยู่

เธอสามารถรู้ได้โดยง่ายว่าทำไมไลท์จึงไม่ได้กรีดเลย แต่เสียแค่ว่าสถานที่สอบเป็นมิติทับซ้อนพิเศษและคนที่อยู่กันคนละมิติทับซ้อน ไม่สามารถใช้โทรศัพท์ติดต่อสื่อสารกันได้ แต่ถึงทำได้มันคงผิดกฎอย่างมาก

“เมซูล อยากเอาใจช่วยเพื่อนพวกพี่ไม่ว่า แต่เราต้องหารายชื่อที่น่าสนใจไปส่งพิจารณาให้คุณออราเคิลกับบอสนะ” คุโรงาเนะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่สุภาพและอ่อนโยน

“เข้าใจแล้วค่ะ” เมซูลเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบและเปลี่ยนไปดูโบรกเกอร์คนอื่นๆ บ้าง โดยได้แต่ภาวนาให้ไลท์ได้รับรู้เข้าโดยเร็วไว

‘นึกให้ออกสิไลท์ ความผิดปกติรอบตัวของนาย..เป็นฝีมือของโบรกเกอร์’