MMORPG มหัศจรรย์แหวนปริศนา ตอนที่ 23 : อาชีพ เลเวลอัพ
MMORPG : อภินิหารแหวน
บทที่ 23 : อาชีพ เลเวลอัพ
ด้วยอุปกรณ์ระดับเขียวในมือ ตัวแทนจากทั้งสี่กิล์ดสามารถสร้างทีมผู้เล่นดีดีของตนเองได้เลย บอสทุกตัวในโลกใหม่จะเกิดในไม่ช้า ด้วยการสนับสนุนจากอุปกรณ์ที่แข็งกร่ง ขึ้น ผู้เล่นจะสามารถฆ่าบอสและได้รับของแรร์ๆพร้อมกับค่าประสบการณ์อีกมากมาก
หลังจากขายของทั้งหลาย เฟ่ยได้รับเหรียญทองทั้งหมด130 เหรียญ หัก50 เหรียญเป็นค่าอุปกรณ์ สรุปคือได้กำไรเหนาะๆ 80 เหรียญทอง ทั้งหมดนี่เกิดได้เพราะแหวนปริศนาล้วนๆ หลังจากที่แหวนถึงเลเวลสาม ทำให้ค่าความโชคดีของเฟ่ยเพิ่มขึ้น 20 นอกจากนี้ยังเพิ่มโอกาสสำเร็จในการคราฟของอีกด้วย
ด้วยเงินที่มากกว่า100เหรียญในกระเป๋าเฟ่ย เขาจึงไปซื้อวัสดุต่อ มากเท่าที่เขาจะซื้อได้
แม้ว่าเขาจะผลิตอุปกรณ์เขียวมามากกว่าร้อยชิ้นแล้วด้วยโบนัสของสกิลและทักษะเพิ่มเติม แต่มีไม่กี่ชิ้นที่เฟ่ยจะถือว่าผ่านเกณฑ์ ในขณะที่ของพวกนั้นจะถูกส่งต่อไปให้เหล่าสาวๆในกิล์ดอัศวินลายกุหลาบ
สำหรับสาวๆมันคือสิ่งอัศจรรย์ …
สำหรับเฟ่ยมันคือขยะที่ไม่สามารถทำให้เขาพอใจได้…
เพื่อให้ได้อุปกรณ์ที่สมบูรณ์แบบ เฟ่ยต้องคราฟของอย่างประณีตและวิธีดั้งเดิม งานฝีมือจำนวนมากโขนั้น ตราบเท่าที่ยังมีเหล็กให้ค้อนของเฟ่ยตี แน่นอนว่าอุปกรณ์ทุกชิ้นจะออกมาเพอร์เฟค หลังจากที่นับของอย่างรวดเร็ว เฟ่ยใช้เงินทั้งหมดไปแล้วกับแร่ทองแดง ทั้ง130 กอง คงพอให้สกิลหลอมเหล็ก เลเวลอัพ
“ติ๊ง! สกิลหลอมเหล็กเป็นเลเวลสอง! โอกาสล้มเหลวการตีบวกลดลงเป็น 50%!”
ลดอัตราการล้มเหลวจาก 60% เป็น 50% นั้นดีต่อใจมาก โดยเฉพาะกับการผลิตที่มหาศาลขนาดนี้!
หลังจากที่เขาทำเสร็จ เฟ่ยมีแร่เหลือทั้งหมด 58 กอง หลังจากที่หลอม เขาพบว่าค่าประสบการณ์ของเขาแทบไม่ขึ้นเลย ฉะนั้นหากเขาต้องการที่จะเพิ่มเลเวลการหลอมเหล็ก เขาต้องหลอมแร่ที่เกรดดีมากกว่านี้
เกือบได้เวลาตื่นนอนแล้ว เมื่อเฟ่ยตัดสินใจพักจากการทำงาน คลังชั่วคราวในร้านตีแเหล็กก็เต็มเช่นกัน เฟ่ยย้ายแร่ 58 กองนี้ไปใส่คลังส่วนตัว วางแผนสร้างอุปกรณ์ของวันถัดไปดีกว่า
“ติ๊ง! สวัสดีผู้เล่นทุกท่าน เซิร์ฟเวอร์จะปิดตัวลงในอีก 30 นาที กรุณาเตรียมตัวก่อนระบบจะถูกตัด! จงมีความสุขกับชีวิต! สวัสดีวันใหม่!”
มันจะได้เวลาแล้ว เฟ่ยเพิ่งย้ายของทั้งหมดเสร็จเข้าสู่คลังตนเอง และตามชื่อของมันเลย คลังชั่วคราว —เมื่อเซิร์ฟปิดระบบ ของทั้งหมดจะหายไป
เฟ่ยตื่นขึ้น ทานอาหารเช้าและเดินไปโรงเรียน แต่วันนี้ บางสิ่งแปลกไป ถนนที่ปกติจะเต็มไปด้วยความเงียบเหงา วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป มันดูเหมือนจะมีทุกสายตาจับจ้องมาที่เขา ทั่วทุกมุมเลย! เฟ่ยเริ่มได้ยินเสียงเด็กนักเรียนเอ่ยชื่อเขา อาจเป็นเพราะการเล่นบาสวันก่อที่เขาพาทีมชนะ
“ดูนั่นสิ! นั่น! เฟ่ยคนดัง!”
“นั่นใช่เขาหรอ ไม่เหมือนนักกีฬาเลยสักนิด”
“ชู่ววว แกจะไปรู้อะไร เขาดูอ่อนแอก็จริง แต่เขาเก่งมากนะ?! บดขยี้ห้องหกเละตุ้มเปะเลย!”
“ห้ะ!? งั้นก็ต้องเก่งมากสิ ดูไปดูมาก็น่ารักเหมือนกันนะเนีย
“โน่วๆๆ อย่าแม้แต่จะคิดยัยไดโนเสาร์”
“…”
“…”
“ดูสิ! นักบาสซูเปอร์แมน!”
“แกพูดถูก เข้าไปคุยกับเขากันเถอะ เราอาจจะได้เป็นเพื่อนกันก็ได้นะ!”
“นั่นมันไม่ทำให้เราดู… เป็นคนง่ายหรอ?”
“เออเนอะ จริงของแก งั้นไปตีซี้เพื่อนในห้องเขาแล้วค่อยขยับความสัมพันธ์ก็แล้วกัน”
“ไอเดียบรรเจิด!”
…
“และรางวัลออสการ์นักสร้างภาพก็เป็นของมัน เสแสร้งอะไรแบบนี้ ดูมันสิ คนดูถูกมันยังไม่หือเลย”
“นี่แกจะดูถูกมันหรือชื่นชมมันเนีย เลือกซักอย่าง”
“ทั้งคู่”
“โกหก ดูก็รู้ว่าแกอิจฉา ตอนนี้สาวๆสนใจหมอนั่นมาก”
…
มันมากไปที่เฟ่ยจะรับไหว ใจของผู้หญิงที่เปลี่ยนไปเหมือนสายลม และเหล่าผู้ชายที่บ้างอิจฉา บ้างขื่นชม ทั้งหมดนี่มาจากชื่อเสียงของเขา ชัยชนะในวันนั้นต่อห้องหก— นักแข่งบาสโรงเรียน ชื่อเสียงของเขาพุ่งทะยานเหมือนถั่วของแจ็ค! จากคนเดินดินกลายเป็นดาราไอดอลของโรงเรียน! เฟ่ยเหมือนแม่เหล็กดึงดูดสาวๆที่เพิ่งเข้าวัยเจริญพันธ์ุได้ไม่นาน พวกนี้ยังเด็กและใสซื่อ และเขาจะชื่นชอบกล้ามหน้าท้องแน่นปึ้กมากกว่ามันสมอง แต่ณ จุดๆนี้ เฟ่ยดูดีที่สุดเทียบกับทั้งหมด ฉะนั้น เด็กสาวทั้งหลายจึงปฏิบัติต่อเขาราวกับซูเปอร์สตาร์ บางครั้ง คุณก็ควรที่จะมาดั๊งบาสสักครั้งนะเพื่อที่จะเรียกสาวๆ
เฟ่ยเป็นคนที่คุมอารมณ์ได้ดีสุดๆ เขายังสงบเยือกเย็นจนถึงห้องเรียนได้ แต่ในใจเขานั่นเต็มไปด้วยความภูมิใจและแทบจะกรี้ดออกมา
แฟงรอจนเฟ่ยนั่ง
“พี่เฟ่ย ดังเป็นพลุแตกแล้วนะ!”
“โอ้ย ถอยไปเลย ฉันอาจจะดัง แต่ฉันไม่ใช่เกย์!” เฟ้ยผลักหน้าแฟงออกไป และอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
“พี่เฟ่ย ฉันไม่เคบรู้ว่ก่อนเลยนะว่าพี่มีความสามาถขนาดนี้ ! เฮ้! อย่าลืมฉันนะถ้าอยู่บนท้องฟ้าละอะ” แฟงกล่าว
“ไปไกลๆเลย! แปลว่าอะไรของนาย อยู่บนท้องฟ้า! เหอะ!” เฟ่ยทำเมิน และหันไปหยิบคุกกี้ในกระเป๋าให้แฟง
“คนดีไรแบบนี้! ให้อภัยก็ได้!” แฟงแกะซองขนมและเอาหน้าซุกเข้าไป
…
โรงเรียนมันช่างน่าเบื่อมาก ชนิดที่เฟ่ยคิดไม่ออกเลยว่าจะเอาไอเทมอะไรออกมาให้เปลือกตาเขาลืมขึ้น
การแข่งบาสในปีแรกยังคงมีต่อไป ในวันนั้น ห้องเฟ่ยได้ถูกยกระดับแบบไม่มีคู่ต่อสู้ เฟ่ยเบื่อมาก เขายอมเลือกเรียนหนังสือดีกว่าไปเข้าแข่งบาส เหมยเองไม่เคยเลยที่จะลืมเตือนให้เฟ่ยเข้าร่วมการแข่งบาสในทุกๆแมตช์ ตอนนี้เหมยปฏิบัติต่อเฟ่ยเยี่ยงกับแส้ที่ฟาดม้าไม่มีผิด!
“พี่เฟ่ย เมื่อไหร่พ่อจะให้พี่เล่นเกมอะ ฉันผ่านหมู่บ้านผู็้เริ่มต้นได้แล้วนะ” แฟงบ่นอุบ พลางหาวในคาบเรียนสุดท้าย
“ไม่รู้เลย”
“กริ๊งงงง!!!”
“อ้ะ กระดิ่งดังแล้ว กลับบ้านก่อนนะ เจอกันพรุ่งนี้”
“บาย”
…
หลังจากกลับบ้านมา เฟ่ยทำกิจวัตรของเขาซ้ำๆ ทานมื้อค่ำ ทำการบ้าน อาบน้ำ เป็นวัฏจักน่าเบื่อ และครอบครัวไม่คิดจะเปลี่ยนวัฏจักนี้ พวกเขาเป็นเหมือนกับครอบครัวคนจีนทั่วๆไป พ่อเฟ่ยเป็นพนักงานบริษัทซักแห้ง เก็บเงินได้ประมาณนึงพอเลี้ยงตนเองและครอบครัว แม่เฟ่ยเป็นแม่บ้านฟูลทาม ผู้ดูแลเฟ่ยและพ่อในทุกๆด้าน
…
“ยินดีต้อนรับสู่ดอว์นเบรก!”
หลังจากแสงแฟลช เฟ่ยก็เข้าสู่เกมครั้งที่สี่
“ได้เวลาทำมาหากินแล้ว!” เฟ่ยพูดพร้อมกับรอยยิ้มเปื้อนหน้า
เพื่อให้ทันผู้เล่นที่มีอาชีพต่อสู้โดยเฉพาะ เขาต้องจริงจังและหาอุปกรณ์อย่างบ้าคลั่ง
เขาต้องสร้างอุปกรณ์จำนวนมากเพื่อที่จะเค้นหาอุปกรณ์ที่มีทักษะเพิ่มเติมที่เพอร์เฟค
*ติ้ง*
เลเวลอาชีพอัพเกรด ! สกิล ช่างตีเหล็กขั้นต้น อัพเป็นเลเวล 2
หลังจากตีเหล็กเป็นเวลานานกว่า 10 ชั่วโมง ความสำเร็จในการสร้างเพิ่ม 5%
อัตราเลื่อนขั้นอุปกรณ์เพิ่มขึ้นอีก 1 %
……………………………..
