MMORPG มหัศจรรย์แหวนปริศนา ตอนที่ 15 ตำราหายาก!

MMORPG : อภินิหารแหวน

ตอนที่ 15 ตำราหายาก!

 

เฟ่ยเริ่มรู้สึกเบื่อหน่าย...

 

หลังจากที่เขาเดินออกมาจากกลุ่มสาวๆในกิลด์ เพื่อเดินไปยังคลังกิลด์ แต่มันแปลกเพราะไม่มีอะไรมันว่าง ไม่มีอะไรเหลือให้ทำอีกแล้ว เงินก็ถูกจำกัดวงเงิน 50 เหรียญทอง แม้ว่าเขาจะต้องการหางานเพิ่มแต่ก็ไม่มีอะไรเหลือให้เขาแล้ว เขาจึงเริ่มเดินช็อปปิ้งรอบๆเมืองแต่แค่ดูเท่านั้น มองหาสูตรสร้างอุปกรณ์ที่เป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร

 

แผ่นรีซีฟที่ NPC ขายนั้นเป็นของธรรมดาและเป็นของไอเทมเกรดสีขาวแทบทั้งหมด ซึ่งส่วนใหญ่ใช้เพิ่มค่าประสบการณ์สร้างเท่านั้น การหาเงินจากพวกมันนั้นไม่ต้องพูดถึง แม้จะโชคดีเท่าเฟ่ยก็หาเงินได้เท่าเม็ดทั่วลิสงแค่นั้น นี่คือเหตุผลสำคัญที่เขาเดินหา รีซีฟหายาก

 

รีซีฟหายากนั้นจะดรอปจากบอส มินิบอสและอีสเตอร์เอกบอสเท่านั้น เมืองนี้ กิลด์ใหญ่ๆจะมีเวลาเฉลี่ยอยู่ประมาณ เลเวล 15 เท่านั้น แต่ที่เมืองดาวน์ไลท์ บอสพวกนี้อาจมีเวลถึง เวล 17 เลยทีเดียว

 

*ติ้ง* เสียงดังขึ้นอย่างกับโทรศัพท์สมัยก่อน

 

เฟ่ยมองลงและนึกขึ้นได้ว่าเขาให้ปลอกแขนระดับขาวทั้งหมดกับแหวน เครื่องหมายวงกลมเพิ่มขึ้นและเต็มในที่สุด

 

“โฮ่ๆ เลเวลอัพ !! แกนี่มันมีอะไรให้แปลกใจตลอด” เฟ่ยพูดพลางเปิดหน้าต่างคุณสมบัติ

 

โชค +20

 

ของระดับสีเขียวที่ถูกสร้าง จะได้รับคุณสมบัติเพิ่มเติมแบบสุ่ม

 

การเพิ่มเลเวลของแหวน แค่หนึ่งเลเวลสร้างความแตกต่างอย่างมาก

ไม่ใช่แค่เพิ่มค่าโชคดี 20 ยังมีสกิลเพิ่มเติมที่ทำให้เฟ่ย สามารถแฮ็คได้ไกลขึ้นอีกด้วย

 

อุปกรณ์ระดับสีเขียวทั้งหมด จะเพิ่ม คุณสมบัติเพิ่มเติม จำพวก ค่าความแข็งแกร่ง ว่องไว หรือ ค่าป้องกัน คุณสมบัติบางอย่างดีกว่าอย่างอื่นเช่น ค่าความแม่นยำ ค่าหลบหลีก หรือการการบล็อก ค่าพวกนี้จะเห็นได้ชัดมากในช่วงแรก และสร้างความแตกต่างอย่างมากให้กับผู้ใส่

 

น่าเศร้าที่เขาใช้เวลาทั้งวันในการเดินหารีซีฟ ไปทั่วเมืองแต่กลับพบว่าผู้เล่นระดับสูงได้ซื้อพวกมันไปหมดแล้ว เขากลับมาด้วยความสิ้นหวัง และทำอะไรไม่ได้เนื่องจากมันต้องหาจากหีบสมบัติหายาก และดรอปบอสชั้นสูง บางทีครั้งผู้เล่นดรอปของมาได้แต่แน่นอนกิลด์ไม่ยอมให้พวกเขามาขายแน่ๆ

 

“นั่นอะไรหน่ะ?” เฟ่ยร้องเมื่อเขาพบรีซีฟในที่สุด

 

รีซีฟ: เกราะทับหน้าของโจรสลัด (รีซีฟ.ระดัวไฟน์บลู)

 

สิ่งที่ต้องการ: สกิลช่างตีเหล็กขั้นต้น เลเวล 1

 

“พี่ชายสุดหล่อ รีซีฟอันนี้ราคาเท่าไหร่หรอ” เฟ่ยเดินไปถามโจรหลังร้าน (ผู้เล่นอาชีพโจร)

 

“นี่หรอ 100เหรียญทอง ไม่มากไม่น้อย” โจรตอบอย่างไว

 

“ตกลง!! เอ่อขอเวลาแป๊ปนะพี่ชาย” เฟ่ยยอมรับข้อเสนอและเดินออกมา

 

ตำรา  (รีซีฟ) นั้นอาจมีราคาแพงกว่าปกติ แต่นั้นก็คุ้มค่าทุกเหรียญ ที่เฟ่ยจะตั้งใจทำงานเพื่อให้ได้มันมา เพราะมันมีอัตราการดรอปที่ต่ำมาก แต่เพื่อสะสมเงินเค้าจำเป็นต้องใช้เวลา กว่าหนึ่งสัปดาห์ในการเก็บเงินหลังหักทุกอย่างออกแล้ว ถึงเวลานั้น เขาคงเวลา 20 แล้ว อย่างไรก็ตามเขามีความคิดดีๆอยู่เขาจำได้ว่าตอนที่นับเงินในคลังกิลด์ มันมีประมาณ 400-500 เหรียญทองเลยที่ถูกซ่อนเอาไว้

 

“คุณหัวหน้ากิลด์ ยุ่งอยู่หรือเปล่างับ”

 

เฟ่ยเขียนข้อความหาโรส ในเวลานั้น เขาถังแตกและใช้เงินเต็มลิมิตของเขาแล้ว เขาจะเบิกเพิ่มได้ก็ต่อเมื่อขออนุญาติจากหัวหน้ากิลด์เท่านั้น

 

“มีอะไรหรอ” โรสตอบมาอย่างรวดเร็ว เธอกำลังยุ่งอยู่กับมอนสเตอร์พร้อมน้องสาวของเธอ

 

“ฉันต้องการเหรียญทอง”

 

“เท่าไหร่”

 

“200เอง” เฟ่ยขอเงินเกิน เพราะอย่าลืมเขาต้องใช้เงินเพื่อซื้อวัสดุด้วยและมันก็ไม่ได้ถูกเหมือนตอนสร้างอุปกรณ์สีขาวด้วย!

 

“มันเยอะนะ จะเอาไปทำอะไร”

 

โรสคิดว่าเฟ่ยจะต้องการเพิ่มอีกแค่ 10 20 เหรียญ แต่นั้นแทบจะครึ่งนึงของเงินทั้งหมดในคลังกิลด์เลยก็ว่าได้ และเงินนั้นเป็นที่โรสซื้อมาด้วยเงินสดของโรสเอง เนื่องจากเกมส์นี้ยังใหม่อยู่ทำให้นั่นมีอัตราการแลกเปลี่ยนระหว่างเหรียญทองกับดอลลาห์ที่สูงลิ่ว นั้นทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก

 

“ฉันต้องการตำราหายาก และนี่เป็นกรณีฉุกเฉินมาก ถ้าพลาดชิ้นนี้ไป ก็ไม่รู้จะหาได้อีกเมื่อไหร่

และเมื่อมันตกอยู่ในมือฉัน ฉันจะสร้างของได้มีค่ากว่าที่เธอคิดไว้ซะอีก”

 

“เอิ่ม..... สำหรับฉันมันไม่เป็นไรหรอก ฉันจะส่งเหมียวไปหานายละกัน” โรสตอบ เธอตัดสินใจที่จะก้าวกระโดด ด้วยศรัทธาที่เธอมีต่อเด็กชายหน้าใหม่คนนี้ หลังจากที่ได้เห็นผลลัพธ์ในครั้งแรกที่เขาทำ

 

“โอเค ฉันจะรออยู่ที่ประตูฝั่งตะวันออก ช่วยบอกเหมียวให้รีบหน่อย” เฟ่ยพูด

“พี่ชาย พี่ได้ตำรานี่มาจากกล่องสมบัติหรอ” เฟ่ยถามขณะที่กำลังรอเหมียว

 

“ฮ่าๆ นายต้องการ นายจะไปเอามันมาหรอ” น้ำเสียงเขาบ่งบอกว่าเขาทำผิดกฎมาแน่นอน

 

“ห้ะ! ไม่หรอกฉันไม่เคยคิดเลย ฮันเปนแค่คนสร้างของธรรมดา ถ้าออกไปที่สนามรบมีหวังตายแหง” เฟ่ยอนุมานได้ว่าโจรคนนี้ เป็นผู้เล่นเดี่ยว มีเพียงผู้เล่นเดี่ยวเท่านั้นที่จะขายตำราเพื่อเงิน

 

“งั้น นายจะซื้อหรือไม่ซื้อ” โจรเริ่มกระวนกระวาย

 

“โปรดรอสักคู่ ฉันรอใครคนนึงกำลังเอาเหรียญมาให้”

 

“พี่ชายฉันมาแล้ว” เหมียวตะโกนขณะที่วิ่งตรงมาหาเฟ่ย

 

“เอาเงินมาด้วยไหม?” เฟ่ยพูดด้วยน้ำเสียงหลง

“นี่ไง” เหมียวส่งเงินให้เขา

 

“เอาหล่ะ ฉันเอาเงินมานี่แล้วพี่โจร มาแลกเปลี่ยนกัน”

เฟ่ยส่งคำขอแลกเปลี่ยนกับโจร

 

“เอาหล่ะ ฉันมีเงินนายมีตำรา ถือว่าข้อตกลงเสร็จสิ้น”

 

โจรหันกลับ และรีบเดินจากไป

 

“พี่ชาย!!” เฟ่ยตะโกน “มาเป็นเพื่อนกันเถอะ ฉันจะซื้อตำราทั้งหมดที่นายหาได้ในอนาคต”

 

“เกล มูนวอร์ค” โจรพูดและหันหน้ามามองเฟ่ย

 

“ฉันเข้าใจ ขอบคุณ” เฟ่ยส่งคำขอเป็นเพื่อนไป โจรผู้ชื่อเกลยอมรับและหายเข้าไปในฝูงชน

 

พอใจกับการแลกเปลี่ยน เฟ่ยยิ้ม และหันหน้าไปทางเหมียว

 

“เป็นอะไรหรอ” เธอถาม

 

“ฮ่าๆ” เฟ่ยไม่ได้สนใจในคำถามเพราะตอนนี้เขาเป็นผู้ชนะที่ยิ่งใหญ่

 

“พี่ชาย!! แล้วเราจะเอาไงต่อ”

 

“หืมม เธอไม่ได้จะไปฝึกต่อกับพี่สาวหรอ”

 

“เฮ่! นี่นายแค่ให้ฉันเอาเงินมาให้ 200 เหรียญทอง นายเอาไปตั้ง 200 เหรียญทองเลยนะ !! ฉันจะคอยจับตาดูนาย” เหมียวพูด ขณะกอดอกและ ทำใบหน้าเย่อหยิ่ง

 

“หัวหน้ากิลด์สั่งให้เธอทำแบบนี้หรอ” เฟ่ยกังวลและรู้สึกเสียเครดิต

 

“ไม่ พี่โรส แค่บอกให้ฉันเอาเงินมาให้แค่นั้น!” เหมียวพูดและยิ้มกว้าง

 

เฟ่ยหันหลังให้เหมียวด้วยความไวเนื่องจากเขาหน้าแดงและไม่อยากให้เหมียวเห็น

 

“ป่ะป่ะ...ไป ไปกวนคนอื่นนู่น ฉันกำลังยุ่ง!” เฟ่ยเริ่มพูดติดอ่าง

 

เขามีความสุขที่โรสเชื่อมั่นในตัวเขามาก

“ยังไงก็จะไปด้วย! นายต้องตีฉันแล้วถ้างั้น” เหมียวเกาะแขนเฟ่ย

 

“เห้อออ ก็ได้แล้วแต่เธอละกัน” เฟ่ยถอนหายใจและพูด

 

เฟ่ยส่ายหัว และวางตำราลงเพื่อเรียนรู้ศิลปะการสร้างของช่างตีเหล็ก !

 

…………………………

 

 

ขอบคุณที่ติดตามนะครับ มีอะไรต้องการให้แก้ไข คอมเมนมาได้ที่เฟสบุคนี้แล้วครับ

Facebook: เจ้าชาย น้อย

 

ลิงค์: https://web.facebook.com/profile.php?id=100034646973559