Money Monster Episode XVIII [การเกทับมันยังไม่จบ]
Money Monster
Episode XVIII
[การเกทับมันยังไม่จบ]
“ว่าไง! สู้ไม่สู้” เซลิเป้แสยะยิ้มแล้วพูดจาเย้ยหยันให้ไลท์เจ็บใจเล่น ส่งผลให้ชายหนุ่มผมสีทองคำขาวต้องกลืนน้ำลายลงคอ
“มีของเดิมพันหรือไง การ์ดซุปเปอร์แรร์ไม่ใช่ของถูกๆ นะ” ไลท์รวบรวมสติกล่าวออกไป เซลิเป้หัวเราะในลำคอครู่หนึ่งก่อนจะควักเอาการ์ดออกมาวางบนโต๊ะอย่างแรง ทำให้ทุกคนมองเห็นการ์ดใบนั้นได้อย่างชัดเจน
เป็นการ์ดขอบสีเงินที่มีตัวอักษรขนาดใหญ่สองตัวอยู่หน้าชื่อของการ์ดเขียนว่า[SR]ที่บอกว่าระดับความยากของมันคือSuper Rare มีเลเวลสี่ดาวและราคาการใช้งานมากถึงหลักแสน
หลายคนได้แต่มองมันอย่างชื่นชม สำหรับโบรกเกอร์ทั่วไปแล้วการ์ดระดับซุปเปอร์แรร์มันไกลเกินเอื้อมมากในขณะนี้ ไลท์เคาะนิ้วระรัวก่อนจะหันไปมองเซลิเป้ที่กำลังยิ้มเยาะเย้ยอย่างชื้นใจ
‘การ์ดซุปเปอร์แรร์ถ้าจะซื้อต้องมีเงินไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้านเหรียญ ไม่มีทางที่จะหามาได้ในเวลาสั้นๆแน่ แสดงว่าได้รับเงินเริ่มต้นจากมาม่อนมาก้อนโตเหมือนกับเรา..’ ไลท์ครุ่นคิดอย่างหนัก
กรณีที่จะได้รับเงินเริ่มต้นมากกว่าคนอื่นๆ ก็หมายถึงปริมาณหนี้สินที่แบกรับมากกว่าคนอื่น แน่นอนว่าข้อเสนอพิเศษนี้ไม่ได้ให้แก่เงินเริ่มต้นแน่ ก็เหมือนกับไลท์ที่ได้รับทั้งอาวุธ การ์ด และพรสนับสนุน ถึงอาจจะไม่เท่าเขาแต่ก็ต้องเพิ่มระดับความระมัดระวังขึ้น
ไลท์เกาศีรษะแรงๆ หนึ่งทีก่อนจะควักการ์ดหนึ่งใบออกมาตรงหน้าเป็นการ์ดซุปเปอร์แรร์เช่นกัน งานนี้ทุกคนได้แต่ทำตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อการ์ดซุปเปอร์แรร์สองใบมารวมอยู่ด้วยกันก็เกิดกิเลศ พลันอยากพุ่งเข้าไปหยิบและวิ่งหนีให้สุดตีนเสียจริงๆ
“นะ.นี่คุณไลท์ซื้อการ์ดซุปเปอร์แรร์ไปตั้งแต่เมื่อไหร่คะ!” ลูน่าทำตาโต แม้จะเพิ่งรู้จักกันแต่ในช่วงที่อยู่ในศูนย์ฝึกเธอและพวกครอสซ์ แจ๊สเปอร์ก็ไปไหนมาไหนกับไลท์เป็นตัวติดกันตลอด พอเห็นว่าอีกฝ่ายมีการ์ดระดับนี้ก็รู้สึกตกใจขึ้นมา
“อืม..น่าตกใจจริงๆ ฉันคิดว่าไลท์ซื้อมาแต่การ์ดถูกๆ แต่ใช้งานได้คล่องอย่างเดียวซะอีก”
“การ์ดใบนิ้พิเศษนิดหน่อยฉันเห็นว่ายังไงมันก็ใช้ได้เลยซื้อมา..ถึงจะราคาเป็นล้านเหรียญเลยก็เถอะ” ไลท์กล่าวก่อนจะหันไปจ้องตาของเซลิเป้ ชายหัวเม่นทำคิ้วกระตุกหนึ่งทีด้วยอาการหวาดหวั่น ทีแรกคิดหมายจะกดข่มแต่ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะมีการ์ดซุปเปอร์แรร์ด้วยเช่นกัน
‘หน๊อยเจ้าหมอนี่ กินไม่ลงเลยนะ’
“ไหนๆ แล้วเรามาเพิ่มลงเดิมพันหน่อยดีไหม”
“หา!” เซลิเป้ร้องตะโกนพลางอ้าปากเหวอ ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น ผู้คนรอบๆ ก็อึ้งทึ่งไม่แพ้กัน
‘นี่ก็ยังไม่หยุดเกทับอีก คงไม่ใช่ว่าจะเอาSSRมาลงเดิมพันหรอกนะเฮ้ย!’
“เงินสดสองล้านเหรียญ! กล้าไม่กล้า”
“สะ..สองล้าน!!!!!!!” ทุกคนร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน
“สะ..สองล้าน..งั้นเรอะ” เซลิเป้เริ่มเซหลังได้ยินตัวเลขที่อีกฝ่ายเอ่ยออกมา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวจนน่ารังเกียจ ไม่เหลือเค้าโครงของความน่าเกรงขามของนักเลงใหญ่เหลืออยู่อีกเลย
เงินสดสองล้าน เซลิเป้ใช่ว่าจะหามาไม่ได้ แต่นั่นหมายถึงเงินเริ่มต้นทั้งหมดที่เขามี หากสูญเสียไปอนาคตในฐานะโบรกเกอร์ต้องจบสิ้นลงอย่างแน่นอน ทว่า เมื่อปากจะตอบปฏิเสธไปก็ต้องยืนนิ่งให้แก่สายตานับร้อยคู่ที่จดจ้องมาที่เขา ไม่พอ ยังมีดวงตาสีทองพร้อมกับรอยยิ้มของไอ้คนที่ชื่อไลท์กำลังส่งมาทางนี้อีกด้วย
“น้อยไปงั้นเหรอ สามล้านดีไหม”
“แก! อย่ามาทำเป็นเล่นลิ้น ถ้าคิดว่าจะข่มเซลิเป้คนนี้ได้ล่ะก็ชาติหน้าเถอะ แน่จริงก็แสดงให้ดูก่อนสิว่ามีเงินขนาดนั้นจริง!”
“ได้สิ” ไลท์ยิ้มก่อนจะหยิบบัตรMMCขึ้นมาสัมผัสและโบกแรงๆ หนึ่งที จำนวนเงินในบัญชีของไลท์จึงฉายแสดงออกให้ทุกคนได้รับรู้ผ่านจอแสดงผล นั่นยิ่งทำให้ทุกคนถึงกับผงะให้กับตัวเลขยาวเหยียด
5,600,054 Coin
“กะ..แกมีเงินขนาดนี้ได้ยังไง!!!” เซลิเป้ร้องเสียงสูง
“พอดีชนะพนันกับใครบางคนมา เอาล่ะ! กล้าไม่กล้า!”
“อะ..อึก” เซลิเป้เหงื่อไหลเป็นน้ำตก
‘มีเงินมากกว่าเราตั้งเท่าตัว ไม่สิ มันซื้อการ์ดซุปเปอร์แรร์ได้แสดงว่าที่จริงแล้วอาจมีมากกว่านี้ งั้นอาวุธกับการ์ดใบอื่นๆ ของมันก็อาจจะแข็งแกร่งมากก็ได้ เผลอๆ มีการ์ดหายากมากกว่านี้ด้วยซ้ำ ไม่สิ จะมามั่วหวั่นไม่ได้ มันกำลังเล่นลิ้นกับเราอยู่แน่ๆ’
“เป็นอะไรไปเซลิเป้ อย่านอกนะว่ากลัวแล้ว”
“กลัว! เซลิเป้คนนี้งั้นเหรอที่กลัว เหอะ! เอาสิ ฉันจะกระทืบแกแล้วเอาทุกอย่างไปจากแกจนหมดไม่ให้เหลือแม้แต่เงินสักเหรียญเดียว” เซลิเป้กัดฟันกล่าว
“เฮ!!!!!!” เสียงของแก๊งขามุงดังไปทั่วศูนย์อาหารย่างเอริก ไลท์ลอบยิ้มเบาๆ ก่อนจะหยิบกระดาษสีดำออกมาเขียนสัญญาโดยระบุรายละเอียดของการเดิมพันเอาไว้ แล้วจึงค่อยๆ เดินออกไปยังห้องจำลองการต่อสู้ ไม่ช้า ข่าวก็กระจายไปทั่ว โบรกเกอร์คนอื่นที่สนอกสนใจจึงพากันตามเพื่อนฝูงมาดูกัน ยิ่งพอรู้ว่ามีการเดิมพันการ์ดซุปเปอร์แรร์กระแสก็รุนแรงขึ้นไปทวีคูณ
“ไลท์ จะไหวแน่นะ” แจ๊สเปอร์อดเป็นห่วงไม่ได้ แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าไลท์เป็นคนเก่งและฉลาดจากการรู้จักกันในไม่กี่วันมานี้แต่ก็หวนคิดถึงผลลัพธ์ด้านลบไมได้
“ฉันรู้มาจากโบรกเกอร์รุ่นพี่คนหนึ่ง ว่าในวอลสตรีทมีสถานที่ที่เรียกว่า[อารีน่า]อยู่ มันคือสถานที่ให้โบรกเกอร์มาต่อสู้กันเพื่อเดิมพันทรัพยากรที่มี ถ้าแบบนั้นการสู้กับโบรกเกอร์ด้วยกันก็เป็นสิ่งที่ควรให้ความสำคัญด้วย ฉันคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดี”
“ถึงแบบนั้น แต่เดิมพันสูงไปไหม”
“นั่นก็คิดซะว่าต้องชนะเท่านั้น ถ้าชนะก็ได้ลาภก้อนโตเชียวนะ อีกอย่าง ต่อให้แพ้จริงๆ ก็เหลือเงินตั้งสามล้าน ถึงตอนนั้นค่อยหาทางให้มันงอกเงยขึ้นก็พอ”
“อา..เข้าใจแล้ว” แจ๊สเปอร์ลอบถอนหายใจอยู่อย่างห่างๆ ครอสซ์จึงเดินเข้ามาแทนที่
“เจ๋งไปเลย! ทำอะไรน่าสนุกดีจริงๆ สมกับเป็นเพื่อนฉัน!”
“เหอะๆ พนันกับฉันไหม ถ้าใครชนะต้องเลี้ยงเบอร์เกอร์จักรพรรดิหมูซอสพริกไทยดำโอเมก้าสเปเชี่ยลก๊อด โอเคไหม?”
“โอเคสิ!”
“เยี่ยม!” ไลท์ยิ้ม ในที่สุดเขาก็หาโอกาสแก้แค้นเรื่องบอร์เกอร์ราคาครึ่งพันเหรียญได้เสียที
“เฮ้ย เซลิเป้ แกไหวแน่นะ” เพื่อนๆ ของเซลิเป้เริ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง แต่ชายหัวเม่นหาได้แสดงท่าทีอ่อนแอหรือหวั่นไหวไม่ พกความมั่นใจมาเต็มกระเป๋าพร้อมรอยยิ้ม
“อย่าลืมสิว่าพวกเราเตรียมพร้อมมาดีแค่ไหน ที่ฉันกล้าลงเดิมพันเพราะมั่นใจว่าจะชนะต่างหาก! ฉันขอสาบานว่าจะแบ่งเงินที่ยืมมาจากพวกนายให้คุ้มค่ากับที่พวกนายเชื่อใจฉัน”
“โอ้!”
“สู้ๆ บดขยี้มันไปเลย”
“เออ!” เซลิเป้ก่อนกับพรรคเพื่อนก่อนจะก้าวมายังจุดกึ่งกลางของห้องโดยมีไลท์ยืนอยู่ก่อนแล้ว ทั้งคู่หยิบบัตรMMCขึ้นมาไว้ในมือพร้อมกันก่อนที่บรรยากาศโดยรอบจะเริ่มเปลี่ยนไปทีละน้อย
“ดีล” ชายหนุ่มทั้งสองเอ่ยออกมาพร้อมกันก่อนที่บัตรจะส่องแสงขึ้น เปลี่ยนให้เครื่องแบบของพวกเขากลายเป็นชุดพร้อมรบตามด้วยปรากฏวงกลมขนาดใหญ่ที่มีสีแดงและสีฟ้าอยู่คนละด้าน สภาพแวดล้อมโดยรอบถูกเปลี่ยนกลายเป็นเมืองร้างขนาดใหญ่ เรียงรายไปด้วยสิ่งปลูกสร้างผุพังตั้งมากมาย
[โบรกเกอร์ทุกท่านโปรดทราบ เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้นจะทำการตัดขาดพวกท่านจากโลกภายนอก การต่อสู้จะจบลงเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งประกาศยอมแพ้หรือเสียชีวิต แต่การเสียชีวิตของท่านจะถูกทำให้เป็นโมฆะหลังรู้ผลผู้ชนะ จะยอมรับข้อตกลงนี้หรือไม่?]
“เช็ด”
“เช็ค”
[Open Deal] สิ้นเสียงสังเคราะห์ อาวุธของทั้งคู่ก็ปรากฏกายกลางอากาศ ของไลท์เป็นปืนคู่ใจดังเดิมในขณะที่ของคู่ต่อสู้เป็นดาบธรรมดาเล่มหนึ่งที่ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ก่อนที่เสียงของหญิงสาวผู้หนึ่งจะประกาศให้ทราบว่า [นักลงทุนทุกท่านโปรดทราบ เมื่อมีการ [Open Deal] เกิดขึ้นพวกท่านสามารถเลือกเข้าไปเดิมพันเงินสดได้ว่าฝ่ายใดจะชนะ ผู้ที่ทายชนะจะได้รับเงินเป็นค่าตอบแทน นอกจากนี้ทุกท่านจะได้รับแต้มหลังจากการแข่งขันได้สิ้นสุดลง ขอบพระคุณค่ะ] “จริงเหรอเนี่ย!” เมื่อเหล่าโบรกเกอร์ได้ทราบเรื่องก็หยิบบัตรMMCขึ้นมาเช็ดเมนูและพบว่ามีการเปิดให้แทงฝ่ายชนะ นับถอยหลังเป็นเวลาสองนาทีครึ่งนาทีก่อนที่เวลาให้เลือกแทงจะหมดลง “จะรอให้ครบสองนาทีก่อนไหม?” ไลท์แอบถามหลังจากเข้าไปเช็ดเมนูมาแล้ว “หึหึ..อย่าไปรอให้เสียเวลาเลย!” เซลิเป้ตวาดลั่นหยิบการ์ดขึ้นจากสต๊อกการ์ดสามใบก่อนจะเสียบใบหนึ่งเข้าที่ช่องใช้งาน [Summon Card : ทหารโล่นภา 1,900 Coin] คุณสมบัติ:ต้านทานอาวุธระยะไกล20% “เพิ่มจำนวนการซื้อเป็นยี่สิบเท่า!” เซลิเป้กล่าวด้วยใบหน้าชื่นมื่น [1,000X10=19,000 Coin Assert(ยืนยัน)] “เช็ค!” [Payout Complete (ชำระเสร็จสิ้น)] “ย้ากก!!” เซลิเป้ว้ากเสียงดังสร้างขวัญให้ตนเองเขาควบดาบในมือวิ่งออกไปเป็นจังหวะเดียวกับที่เกิดแสงบนพื้นมากมาย ก่อนที่จะมีนักรบโรมันถือโล่สีครามวิ่งเข้ามาล้อมด้านหน้าผู้เป็นนายอย่างแน่นหนา เป็นดั่งป้อมปราการมนุษย์เคลื่อนที่ก็ไม่ปิด ไลท์ที่ยกปืนขึ้นมาเล็งแล้วเป็นอันต้องผงะ เพราะไม่เหลือช่องว่างให้ยิงโดนเลยแม้แต่น้อย “ฮ่าๆๆ!! เป็นยังไงล่ะ จุดอ่อนของพวกมีอาวุธระยะไกลแบบแกยังไงล่ะ ไลท์ ลินสตอร์ม ถ้าคิดว่ากระสุนของแกจะได้เลือดฉันสักหยดล่ะก็ กลับบ้านไปดูดนมแม่เถอะ!” “ขอโทษที ฉันหย่านมแม่ตั้งแต่จำความไม่ได้แล้ว” ไลท์สวนคำพูดกลับก่อนจะหยิบการ์ดหนึ่งใบเข้ามาใส่ [Summon Card : ทหารปืนไฟ 6,500 Coin] คุณสมบัติ:ใช้ปืนเป็นอาวุธ กระสุนมีคุณสมบัติธาตุไฟ เมื่อโจมตีเสร็จจำเป็นต้องจ่าย500 Coin ในการรีโหลดทุกครั้ง “เพิ่มจำนวนการซื้อเป็นสิบเท่า” [6,500X10=65,000 Coin Assert(ยืนยัน)] “เช็ค” สิ้นเสียงคำเอ่ยร่างของทหารในชุดเกาะหนังนับสิบชีวิตพลันปรากฏขึ้นตรงหน้าไลท์อย่างทันท่วงทีพร้อมกับกระบอกปืนไฟยาวตั้งเล็งไปยังเหล่าศัตรูที่ใกล้เข้ามา “เล็ง..ยิง!” ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!
เสียงกองปืนดังเป็นจังหวะในขณะเดียวกับกระสุนที่พุ่งเข้าใส่พวกศัตรู ทหารโล่นภายกโล่ขึ้นกันกระสุนอย่างแข็งก้าวไม่หวาดหวั่นสักนิดแม้อาวุธของอีกฝ่ายจะรุนแรงมากกว่าก็ตามที
“รีโหลด ยิง” ไลท์กล่าว เงินในบัญชีของเขาถูกหักออกโดยอัตโนมัติเมื่อมีคำสั่งให้บรรจุกระสุน เหล่าทหารปืนไฟปฏิบัติตามเจ้านายอย่างเคร่งครัดก่อนจะยิงกระสุนออกไปอีกหนึ่งระลอก และเสมือนกับฉายภาพซ้ำอีกรอบ ทหารโล่นภายกโล่ขึ้นมากันการโจมตีได้อีกครั้ง
“เปล่าประโยชน์! ทหารโล่นภาถึงจะราคาถูกแต่มันมีพลังป้องกันที่สูงและมีคุณสมบัติสำหรับต่อต้านพวกใช้อาวุธระยะไกลโดยเฉพาะ”
“คงใช่” ไลท์เอ่ยหน้านิ่งไม่แสดงอาการตกใจให้ใครได้เห็น เซลิเป้ผิดหวังเล็กน้อยแต่ก็ไม่หยุดวิ่งเข้าใกล้เป้าหมายที่อีกไม่กี่อึดใจก็จะเข้าประชิดตัวได้อยู่แล้ว
ไลท์บรรจุกระสุนรอจังหวะโจมตี เขาเล็งโอกาสตอนที่อีกฝ่ายจะเข้ามาหาเขา ตอนนี้เซลิเป้อยู่ด้านหลังของกองทหารโล่นภาหากจะเข้าถึงตัวได้จำเป็นต้องเปิดทางออก ทว่า แม้จะใกล้เข้ามาแล้วแต่ก็ไม่มีท่าทีจะเปลี่ยนการเคลื่อนไหวซ้ำยังพุ่งเข้าอย่างรวดเร็วอีกด้วย
‘คิดจะชนกันเลยงั้นเหรอ! ถ้าไม่ดีแล้ว’ ไลท์คิดในใจ ตอนนี้ทั้งเขาและมอนสเตอร์เป็นสายโจมตีระยะไกลล้วนทั้งสิ้น หากอยู่ในระยะโจมตีของพวกโจมตีระยะใกล้ก็หมายถึงการเสียเปรียบอย่างไม่ต้องสงสัย ชายหนุ่มคิดได้ก็หันตัวหนีแต่ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“จะหนีไปไหน!” เซลิเป้ตวาดเสียงดังขึ้นก่อนจะออกคำสั่งให้ทหารโล่นภายกโล่ขึ้นกระแทกร่างของทหารปืนไฟทั้งสิบร่างให้ประเด็นไปคนละทิ้ง แต่ก็เหลือทหารไว้สามนายป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายเล็งตนเองได้โดยง่ายทั้งไล่ตามไปอย่างงั้น
“ไม่หนีไปไหนแน่! เพราะฉันอยากจะสาธิตให้คนอื่นๆ รู้ว่าการตบไก่มันเป็นยังไง”
“ไก่..แกคิดว่าฉันเป็นไก่งั้นเรอะ เซลิเป้คนนี้เนี่ยนะเป็นไก่? ได้ ถ้างั้นฉันจะสาธิตให้คนอื่นรู้ว่าการกระทืบลูกเจี้ยบมันบันเทิงขนาดไหน”
“งั้น! อย่างแรกนายควรรู้เอาไว้ ว่าอย่าเปิดหลังให้โล่ง” ไลท์กล่าวออกมาพร้อมรอยยิ้ม เซลิเป้จึงเปิดตากว้างด้วยความตกใจเขาเผลอหันมาที่ด้านหลังโดยสัญชาตญาณและก็เห็นว่า ทหารปืนไฟจำนวนสามรายกำลังเล็งเป้ามาทางนี้
“ชิบ!”
“ยิง!” ไลท์ตะโกนออกคำสั่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ทหารปืนไฟทั้งหลายพากันยิงกระสุนออกจากปากกระบอกปืน พุ่งตรงมายังร่างของเซลิเป้ที่กำลังสติหลุดลอยอยู่ แต่เหมือนโชคของเจ้าตัวจะยังไม่หมดเพราะกระสุนยิงเข้าที่บริเวณต้นขา หัวไหล่และแขนเท่านั้น ไม่ได้โดนจุดสำคัญแต่ก็สร้างความเจ็บปวดให้อย่างแสนสาหัส
ไลท์หยุดซะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมามองทางหน้าเซลิเป้ด้วยรอยยิ้มเปี่ยมไปด้วยชัยชนะ การ์ดสองใบถูกหยิบขึ้นมาก่อนจะเสียบเข้าที่ช่องใช้งานพร้อมกัน
“ชิบแล้ว!ชิบแล้ว!ชิบแล้ว! เจ้าพวกโง่!!! ยืนบื้ออะไรกันอยู่ รีบเข้ามาป้องกันฉันเร็วเข้า” เซลิเป้ยังพอประคองสติไว้ได้รีบสะบัดมือบงการคำสั่งทหารโล่นภาทั้งหมดที่มี พวกมันรีบวิ่งเข้ามาปกป้องนายอย่างสุดชีวิตตามความตื่นตัวสุดขีดของผู้สั่งการ
[Weapon Card : Thompson Phantom 52,800 Coin]
คุณสมบัติ:เสกอาวุธปืนประเภททอมสันขึ้นมาในมือ กระสุนสามร้อยนัด ไม่สามารถเติมได้
[Attack Card : กระสุนลูกบอลไฟ(เล็ก) 3,500 Coin]
คุณสมบัติ:เปลี่ยนลูกกระสุนทั้งหมดในปืนให้กลายเป็นกระสุนธาตุไฟ เมื่อยิงออกไปจะกลายเป็นลูกบอลไฟขนาดเล็ก
[Combo! Discount 5% (สร้างคอมโบ รับส่วนลด%]
ปืนทอมสันสีดำปรากฏขึ้นกลางอากาศพร้อมด้วยควันความร้อนที่ลอยฟุ้งขึ้นสู่ฟากฟ้า ไลท์คว้าจับมันอย่างรวดเร็ว
“เยี่ยม..คอมโบได้จริงๆ ซะด้วย” ไลท์คลี่รอยยิ้มจางๆ ก่อนจะเล็งปากกระบอกปืนไปยังกลุ่มทหารโล่นภาที่วิ่งใกล้เข้ามาโอบล้อมเจ้านายของมัน ทว่า..คงจะเปล่าประโยชน์ เพราะทันทีที่นิ้วชี้แตะเข้าที่ไกลปืน กระสุนจำนวนมหาศาลก็พุ่งออกไปเป็นห่าฝน
ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!
ราวกับเสียงของมัจจุราชที่พร้อมจะพรากวิญญาณไปสู่ขุมนรก กระสุนปืนถูกยิงออกไปอย่างต่อเนื่องและรวดเร็วจนไม่มีทางนับได้ทันด้วยตาเปล่า ก่อนจะถูกเปลี่ยนเป็นลูกบอลไฟขนาดเล็กพุ่งระเบิดเข้าใส่กองทหารโล่นภาอย่างจัง
แม้จะมีโล่ที่สามารถกันกระสุนได้ แต่ก็ไม่สามารถกันเปลวเพลิงที่กำลังแผดเผาร่างตนเองได้ หนำซ้ำยังพุ่งเข้ามานับไม่ถ้วน พวกมันได้แต่ร้องโอดครวญไปด้วยความทรมานเท่านั้น
ไลท์ที่เห็นภาพมนุษย์กำลังถูกแผดเผาและทำลายด้วยน้ำมือของเขาเองพลันบังเกิดความรู้สึกผิด แม้จะเป็นมอนสเตอร์ที่เสกขึ้นมาได้แต่เสมือนว่าตอนนี้เขากำลังสังหารคนจริงๆ แต่ก็ต้องทำใจแข็งเข้าไว้
เพราะวันใดวันหนึ่ง..อาจได้ฆ่าคนจริงๆ ก็ได้
“อ้ากกก!!!”
“ช่วยด้วย!!”
เสียงโหยหวนดังขึ้น แต่ดวงตาของชายหนุ่มกลับไร้แววสั่นคลอนยิงกราดไปทั่วหวังจะให้ลูกกระสุนยิงถูกผู้เป็นนายของมัน แต่เพราะควันจากเปลวเพลิงลอยคลุ้งไปหมดทำให้มองไม่เห็นชัดๆ เขาจึงไม่ยิงมั่วๆ ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งกระสุนหมดลง
ไลท์ย่างเข้าไปใกล้บริเวณศพของทหารโล่นภานับยี่สิบร่างแต่ก็ไม่พบร่างของเซลิเป้อยู่เลย
“รอดไปได้งั้นเหรอ..”
“แฮ่ก..แฮ่ก” เสียงหอบหายใจระรัวดังออกมาจากร่างของชายหนุ่มผมเม่น เซลิเป้กุมบาดแผลจากรอยกระสุนที่ได้จากทหารปืนไฟพร้อมทำตาเหลือก กัดฟันแน่นข่มความเจ็บปวดพร้อมควบคุมตนเองไม่ให้ร้องเสียงดังออกมา
เขาใช้ประโยชน์จากควันสีขาวหาโอกาสหลบเข้ามาในตรอกซอยแห่งหนึ่งก่อนจะถูกห่ากระสนลูกบอลไฟยิงเข้าจนพรุนเป็นรังผึ่ง ร่างอันสมส่วนล้มทรุดลงพื้นด้วยหยดเหงื่อมหาศาล
“เจ้าเล่ห์..เจ้าเล่ห์จริงๆ อย่างงี้เอง เพราะถ้าโจมตีจากด้านหน้าไม่ไม่ได้ผลเลยจัดฉากให้ทำเป็นสั่งทหารปืนไฟยิงกระสุนออกไปให้หมด แต่ที่จริงเหลือเอาไว้จำนวนหนึ่งสินะ ชิ..ดันประมาทซะได้ เวรเอ้ย..เจ็บ เจ็บจนจะตายอยู่แล้ว”
‘ฉันจะฆ่าแก..ไลท์ ลินสตอร์ม ฉันจะฆ่าแกให้ได้’