MMORPG มหัศจรรย์แหวนปริศนา ตอนที่ 6 หัวใจของนักรบ

ตอนที่๖ : หัวใจของนักรบ

หลังจากเฟ่ยทำการบ้านเสร็จทั้งหมด เขารีบขึ้นไปนอนบนเตียงตอนสี่ทุ่มอย่างตรงเวลา คืนนี้เค้าแต่งตัวอย่างสบายๆ นอนกอดหมอนข้าง ยิ้มอย่างสงบ และค่อยๆหลับตาลง

“เอาละ!  ได้เวลาเริ่มเกมแล้ว!” เฟ่ยถูแหวนของเขาอย่างนุ่มนวล

“ฟู่”

หลังจากแสงสีขาวสว่างวาบ เฟ่ยก็กลับเข้าสู่เกม

“อ้าา ลูกของฉัน~ ลูกที่น่ารักของฉันน! วันนี้แกก็จะดูแลฉันเหมือนเคยสินะเจ้าแหวน !” เฟ่ยยิ้มพร้อมกับมองที่แหวน

…

“ติ๊ง! คุณได้ฆ่าแมวลมไปแล้ว! ได้รับค่าประสบการณ์ 50 แต้ม”

“ติ๊ง! ยินดีด้วยผู้เล่นเครื่องร่อนเขียวขจี คุณเลเวล 8 แล้ว คะแนนทุกด้าน +2แต้ม”

“ในที่สุด… ฉันก็เลเวลอัพเสียที ค่าประสบการณ์ในเกมนี้มันหายาก เลือดตาแทบกระเด็น!” เฟ่ยบ่นงึมงัมกับตนเอง. ขณะนี้ทุกเควสได้สำเร็จหมดแล้ว เขาได้แต่ล่ามอนส์เตอร์และเก็บเลเวล และเก็บไอเท็ม และตั้งตา รอว่าจะเลเวลขึ้น อย่างที่บอก ผู้เล่นก็เยอะ มอนส์เตอร์ก็น้อย แถมมอนสเตอร์ก็อ่อนแอมาก ตีแป๊ปเดียวก็หมด ต้องรอมอนสเตอร์เกิดใหม่ แม้แต่ผู้เล่นที่มีประสบการณ์ก็ต่างประสบปัญหาเดียวกัน คือผู้เล่นเยอะ ทุกๆที่มีคน แต่ไม่มีมอนสเตอร์

“เห้ย! แกตรงนั้นน่ะ ! นี่มันที่ของพวกเรา! ออกไปซะ!”

หลังจากที่เฟ่ยเหม่อลอยชั่วครู่ ก็มีกลุ่มชายสามคนเดินมาหาเขา และชัดเจนว่าพวกนั้นกำลังจะมาแย่งที่ของเขา ซึ่งเป็นที่ที่ได้เปรียบสุดๆ

“หืม?” เฟ่ยหันไปมอง เนื่องจากความสามารถพิเศษของแหวน ทำให้เขาสามารถรู้ถึวข้อมูลส่วนตัวของผู้เล่นอื่นได้ เช่น ชื่อ เลเวล แต่ในเวลากลางวันแบบนี้ การอ่านตัวอักษรนั้นค่อนข้างจะยากทีเดียว เขาเพ่งเล็งสักพักพร้อมกับอ่านชื่อ หมาป่าหิวโหย หมาป่าเขี้ยวพิษ หมาป่าเพชรฆาต ชัดเจนว่าพวกเขาสร้างชื่อเหล่านี้เพื่อทำให้ศัตรูเกรงกลัว แม้ว่าพวกเขาจะแค่เลเวล 8เท่านั้น แต่การเล่นเป็นทีมยังไม่อนุญาตในหมู่บ้านของผู้เริ่มต้น เฟ่ยไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวพวกเขา แต่ถ้าพวกนั้นได้ที่ที่ของเขาไป มันจะทำให้การเลเวลของเขายากขึ้นมาก

“เห้ย ไอกระจอก! รู้จักเจียมตัวบ้างนะ! ไสหัวไป๊! พวกเราคือกลุ่มของหมาป่า ขืนกล้าหือกับพวกเรา แกเจ็บตัวแน่” หมาป่าหิวโหยเห่า คาดว่าเขาน่าจะเป็นตัวการ

“แล้วถ้าฉันไม่รู้จักเจียมตัวล่ะ? พวกแกจะทำไม” เฟ่ยตอกกลับและไม่มีทีท่าจะหนี

ตั้งแต่เฟ่ยเริ่มเล่นเกมมา เขาก็ไม่เกรงกลัวต่อใคร ทั้งหมดนี้เกิดจากแหวนปริศนานั่น หากมีแหวนอยู่ในกำมือของเขา เฟ่ยจะเป็นอีกคน คนที่มั่นใจในตัวเอง เชื่อมั่นในตัวเอง ทั้งจิตใจ ทั้งความกล้าหาญ มันคือหัวใจของนักรบ!

“โฮะ! ไอ้กระจอก แกเป็นใครมาทำตัวกร่างขนาดนี้เนี่ย?” หมาป่าหิวโหยกล่าว แล้วถ่มน้ำลาย พร้อมทำท่าล้อเลียนเป็นคาวบอยหนุ่ม

“เหอะ!” เฟ่ยทำสีหน้าเย็นชา

“เห้ย! แกบ้าไปแล้วหรือยังไง? ฉันว่าแกคงอยากตายวันนี้สิ!” หมาป่าเขี้ยวพิษกล่าว

เฟ่ยมองที่หมาป่าเขี้ยวพิษก่อนจะหันมาที่หมาป่าหิวโหย

“แกสามคนน่ะรีบรีบสนุกในตอนที่แกยังสามารถทำได้แล้วกัน นี่คือคำเตือนจากเพื่อนที่หวังดี พยายามอย่าออกจากหมู่บ้านผู้เริ่มต้นละกันนะ” เฟ่ยพูดน้ำเสียงเรียบ แต่น้ำเสียงเหมือนกับลมเย็นยะเยือกไปถึงผู้เล่นทั้งสาม

“พระเจ้า เขาแค่เด็กคนหนึ่ง! แต่ทำไมฉันรู้สึกกลัวมันแบบบอกไม่ถูกเนี่ย” หมาป่าหิวโหยคิดในใจ

“เฮ้ย! ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ฉันไม่รู้หรอกนะอะไรทำให้แก่ปากดีขนาดนี้ แต่ถ้าแกเจอพวกเรานอกหมู่บ้านผู้เริ่มต้นเมื่อไหร่ละก็ ความซวยมาเยือนแกแน่ พวกเราจะทำให้แกไม่สามารถพูดร้องขอชีวิตได้เลย!” หมาป่าเขี้ยวพิษกล่าว

ขณะเดียวกัน หมาป่าหิวโหยก็ได้รับข้อความ “เห้ย! พวกแกหายหัวไปไหนกันหมด! หัวหน้าเจอบอสแล้ว รีบมาที่นี่ เดี๋ยวนี้!!!”

หมาป่าหิวโหยรีบวางสายและกล่าวกับกลุ่มของเขา “เฮ้ยบอสเรียก! รีบไปเหอะ! อย่ามาเสียเวลากับไอ้เด็กเมื่อวานซืนนี่เลย”

“เหอะ ! ถือว่าแกโชคดีนะ! เด็กน้อย คราวหน้าถ้าพวกเราเจอหน้าเน่าๆของแกอีก จะเผามันให้เละ ภาวนาให้ไม่เจอพวกเราข้างนอกนะ เพราะเราจะฆ่าแก และเราจะฆ่าแกเรื่อยๆ” หมาป่าเขี้ยวพิษกล่าวก่อนหายไป

หลังจากที่พวกนั้นหายไป เฟ่ยถอนหายใจ หากมีแหวนอยู่ในมือของเขา เขาจะอยู่เหนือทุกคน รวมถึงกลุ่มหมาป่านั้นด้วย ให้เวลาอีกนิด… และพวกมันจะรู้… ว่าใครกันแน่ที่เป็น …ผู้ล่า

“เอาล่ะ ไอ้พวกนั่นไม่มีค่าพอให้ฉันเสียเวลาด้วยหรอก! วันนี้สิ่งเดียวที่ต้องทำ คือ อัพเลเวล !”

เป้าหมายของเฟ่ยสันนี้เรียบง่ายและตรงไปตรงมา เขาอยากเลเวล10 ก่อนจะหมดวัน เพื่อจะได้ออกจากหมู่บ้านผู้เริ่มต้น

…

“ติ๊ง! คุณได้รับดาบเขี้ยวราชสี”

“เยส ! ในที่สุดก็ได้ดาบเสียที”

เฟ่ยยิ้มปากจะถึงรูหูเมื่อเขาได้ดาบสีเงินจากมอนสเตอร์แมวลม

ดาวน์เบรคเป็นอะไรที่น่าอัศจรรย์ใจ ทั้งจะกราฟฟิคที่หลากหลาย เนื้อหาของเกม รูปแบบของอาวุธ ทุกอย่างมันช่างเพอร์เฟค สิ่งที่น่าโมโหอย่างเดียวคือโอกาสดรอบของต่ำมาก

ในตอนเริ่มต้นของเกมส์ ผู้เล่นแทบจะทุกคนจะมีอุปกรณ์แค่เกรดสีขาวเท่านั้น ซึ่งได้จากการทำเควสท์ มีผู้เล่นเพียงเล็กน้อยที่โชคดีอาจจะได้อุปกรณ์ที่เหนือขึ้นมา แต่อย่างไรก็ตามมันก็ยังอยู่ในเกรดสีขาว อุปกรณ์สีเขียวนั้นยังไม่มีใครได้ในตอนนี้

เฟ่ยก้มเก็บดาบยาวขึ้นมา ดาบนี่มีระดับสีเขียว! ที่สำคัญ สีเขียวระดับสูง!แม้ว่าเฟ่ยจะมีกลยุทธ์ในการใช้เครื่องมือ โกงเกมโดยใช้แหวนแต่เค้าก็ยังสวมอุปกรณ์สีขาวแทบจะทั้งตัวอยู่เป็นเวลาสองวันเต็มเต็มการฟาร์มไม่ใช่เรื่องง่ายของที่นี่เลย

พูดกันตรงๆ ถ้าเฟ่ยไปซื้อเครื่องเกมนี้มาจริงๆ เขาจะดรอปแต่ของที่สุดแสนจะธรรมดาแน่นอน คงได้อยู่หมู่บ้านของผู้เริ่มใหม่อีกนาน เนื่องด้วย % การดรอบของที่เกมตั้งไว้นั่นแสนจะต่ำเตี้ยเรี่ยดิน จริงๆแล้วมอนสเตอร์ระดับนี้ สามารถดรอบของที่มากสุดคือสีขาวเสียด้วยซ้ำ การดรอปของระดับสีเขียวแบบนี้ต้องได้จากการล่าบอสเท่านั้น

ดาวน์เบรคเหมือนกับโลกใบที่สอง ทั้งกราฟฟิคของเกม สังคม ชนเผ่า เศรฐกิจต่างๆและการคมนาคมสื่อสารแทบจะเหมือนโลกแห่งความเป็นจริงทั้งหมด ในเกมคนสามารถใช้ชีวิตแบบไม่ต่อสู้ก็ยังได้ โดยหลังจาก Level 10 ผู้เล่นจะมีอาชีพต่างๆ เช่น เซฟ นักตัดผ้า พ่อค้า เป็นต้น

แต่ที่น่าเศร้าคือในโลกแห่งเกมส์นี้มีอาชีพโจร ขโมย นักล้วงกระเป๋า และอาชญากรรมอื่นๆที่ไม่ถูกห้าม มันอาจจะเป็นโลกที่โหดร้าย และผู้เล่นยิ่งต้องระวังตัวเองอย่างมาก หากเขาเป็นคนที่มีชื่อเสียง

ผู้เล่นมือโปรหลายคนสามารถสร้างอาวุธและอุปกรณ์อื่นๆ เองได้ แต่การจะทำอย่างนี้ต้องมีอาชีพและเป็นสเปเชียลลิสต์ทางด้านนั้นๆ ผู้เล่นที่เวลต่ำกว่าใน 10 จะไม่สามารถสร้างอุปกรณ์ด้วยตนเองได้ นี่คือสาเหตุว่าทำไมหมู่บ้านของผู้เริ่มต้นถึงได้มีแต่อุปกรณ์สีขาวและเทา

ดาบเขี้ยวราชสี(ดาบขั้นสูง)

การโจมตี+12

ความแข็งแรง +2

ความคล่องแคล่ว +1

เลเวลที่ต้องการ 7

หลังจากใส่ดาบเกรดสีเขียวแล้วการโจมตีของฝ่ายก็เพิ่มขึ้นถึง 30% พูดได้ว่าเขาสามารถฆ่ามอนสเตอร์ได้เร็วขึ้น!

“ติ๊ง! ยินดีด้วย ผู้เล่นเครื่องร่อนเขียวขจี คุณเลเวล 9 ได้รับคะแนน+2!”

5 ชั่วโมงในการเล่นเกมส์ ในที่สุดเฟ่ยก็เลเวลขึ้น เขาเหลืออีกแค่เวลเดียวเท่านั้น และจะถือว่าจบการศึกษาเสียที

“เยส! ดูท่าว่าฉันจะขึ้นเลเวล 10 ในไม่ช้านี้!” เฟ่ยยิ้มในใจ