บทที่ 17 ปาร์ตี้ล่าบอสเฉพาะกิจ
บทที่ 17 ปาร์ตี้ล่าบอสเฉพาะกิจ
ตอนนี้ในหัวผมแทบไม่รับรู้เรื่องอะไร นอกจากเสียงหัวเราะปวดประสาทจนอยากจะร้องตะโกนดัง ๆ เลยว่า นี่มันเรื่องเชี่ยไรกันฟร้าาาา พวกเอ็งจะหัวเราะสำเนียงประหลาดกันไปถึงเมื่อไหร่
"ฮะ ฮ่า ฮ่า"ระหว่างที่ผมหงุดหงิดมาก ๆ อยู่นั้น เสียงหัวเราะที่คล้ายจะเป็นโรคติดต่อ ปานมุขของตลกคาเฟ่ถูกส่งออกมาจากริมฝีปากภายใต้หมวกคาวบอย แฟรงกลินเงยหน้าขึ้นจนมองเห็นดวงตาที่วาวแสงสีแดงเข้ม และพูดกลั้วหัวเราะออกมา
"แน่นอน ข้า..."
แต่ทว่าพ่อหนุ่มคาวบอยกลับพูดออกมาได้แค่ไม่กี่คำ เพราะการกระทำอันหงุดหงิดงุ่นง่านที่มักไปก่อนสมองจนถือเป็นสันดานของผม ทำให้ฝ่ามือหนา ๆ ถูกยกขึ้นตบบ้องหูเข้ากับไอ้เสียงหัวเราะที่ดังอยู่ใกล้ตัวไปทีหนึ่งอย่างแรงจนเสียงดังลั่นห้อง ส่งผลทำให้หมวกคาวบอยสุดเท่ปลิวออกจากหัวแฟรงกลินตามแรงตบและค่อย ๆ ร่วงลงไปบนพื้นอย่างงดงาม
ตุบ...
ทุก ๆ เสียงหัวเราะพลันเงียบกริบ
"ขะ...ขอโทษกั๊บ" เชี่ยกัดลิ้นตัวเองอีก ผมที่เผลอมือลั่นก่อนความคิด ใจแทบร่วงไปอยู่ในตาตุ่ม ใครใช้ให้พี่แกหัวเราะต่อจากไอ้พวกเกรียนด้านบนนั่นเล่า โธ่ นี่ผมจะโดนพี่แกยิงไส้แตกไหมเนี่ย
"เมื่อกี้ผมมือมันลื่นไปหน่อยน่ะ ไม่ได้หมายความ....เฮ้ย!! "ระหว่างที่พูด ผมก็กำลังจะเข้าไปลูบหลังลูบหัวนวดไหล่พี่แกเป็นการขอโทษ แต่แล้วเรียวแขนขาวนวลก็ได้ทำการกระชากร่างพี่ชายแฟรงกลินไปต่อหน้าต่อตาผม
ทีน่าจัดการกระชากตัวแฟรงกลินมาเสยเข่าลอยใส่พุงพี่แกไปอย่างจังแบบไม่ทันให้ตั้งตัว "อั๊ก"
ฤทธิเข่าลอยของสาวสวยดีกรีนักผจญภัยเกรด B อย่างทีน่า ทำเอาสุดหล่อหนึ่งเดียวในห้องต้องลงไปนอนตัวงอบนพื้นแบบงง ๆ อย่างช่วยไม่ได้
"ภาเจ้าสุดยอดมาก โจมตีได้ว่องไวไม่ให้มันได้ทันตั้งตัว"แม่สาวเอลฟ์ทีน่าชูนิ้วโป้งชื่นชมมาทางผม และออกปากชมเปาะเยี่ยงกองอวยที่คลั่งไอดอลอย่างไม่ลืมหูลืมตา หลังจากที่เธอจัดการซัดไอ้คนเลว (ที่เธอเข้าใจว่าอย่างนั้น) ลงไปกองพื้นได้สำเร็จ และจัดการมัดแฟรงกลินไว้อย่างแน่นหนา
จริง ๆ แล้วสิ่งที่ผมบรรยายมาเสียหลายบรรทัด นั่นคือเวลาเพียงพริบตาเดียว คุณพระ!! ยืนหล่ออยู่ดี ๆ ทำไมลืมตามาอีกทีอยู่บนพื้นซะแล้วล่ะพี่ชาย แถมสภาพตอนโดนมัดยังอนาถฉิบ...
"ทีน่า นั่นเขาช่วยพวกเราไว้นะ"
"ก็เพื่อนเจ้าบอกว่ามันสารเลว แถมเจ้าก็ตบเขานิ ข้าเลยต้องซ้ำ ถึงไม่มีไอ้หน้าหนวดนี่เจ้าก็ช่วยข้าได้อยู่แล้วล่ะ ก็เจ้าคือพ่อมดสุดเก่งกาจนี่นา"ทีน่าหันมาขยิบตาให้ผมทีหนึ่ง ก่อนจะเอาเท้าเรียวงามแตะ ๆ ซากมนุษย์ที่ถูกเธอมัดไว้ใต้เท้า
ในขณะที่ผมกำลังมองทีน่าแบบอึน ๆ ประมาณว่าเรากำลังคุยเรื่องเดียวกันอยู่ใช่ไหม ช่องแชทบนหัวทีมงานซังก็มีข้อความเด้งขึ้นมาว่า 'สวยพี่สวย' และ 'สาวเอลฟ์สุดยอด'
"เจ้าหน้าใหม่ภา เอ็งเป็นพ่อมดหรอกเหรอออ"
"ไอ้พ่อมดหลอกลวงงง"
"ไหนบอกเป็นหน้าใหม่สด ๆ ร้อน ๆ "
"ใช่สิ มีกิ๊กเป็นเอลฟ์สุดสวย คงไม่มีทางเป็นมนุษย์หน้าจืดธรรมดาเหมือนพวกเราหรอก โฮฮฮฮ"
เสียงร้องบาดหูจากไอ้คนพิลึกบนลังไม้ เรียกให้ผมหันไปชูนิ้วกลางสองข้างให้อย่างจะ ๆ ตา
"เลิกทำตัวน่ารำคาญสักที เรื่องที่พูดกันเมื่อตอนที่แล้วตูไม่รู้เรื่องหรอกเฟ้ย เอาเนื้อ ๆ ไม่เอาน้ำ มีวิธีไหนมั่งที่ทีน่าไม่ตาย แล้วฆ่าไอ้บอสจากเกมเกรด B เส็งเคร็งนั่นได้"
"ขะ...ข้ารู้"เสียงอันสั่นเทาของแฟรงกลินเอ่ยขึ้นมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ เข่าลอยแม่เอลฟ์สาวโคตรหนักเลย นี่เขาเป็นถึงนักผจญภัยเกรด C เลยนะ! ขายหน้าฉิบ ระหว่างที่พูดเขาก็ย่นคอหลบหน้าเอลฟ์สุดสวยที่จ้องเขม็งมาทางตน
"ข้าไม่ได้เป็นคนเลวนะ มันมีวิธีชนะบอสโดยไม่ทำให้ใครตายด้วย"
"วิธีอะไร พูดไม่ดีแกโดนมีดข้าปักหัวแน่"ทีน่าที่ลงไปนั่งยอง ๆ ตรงหน้าแฟรงกลินยกมีดสั้นขึ้นมาชี้หน้าข่มขู่
ผมที่อยู่ข้างเธอบอกได้เลยว่ายัยคนนี้เอาอีกแล้ว เดจาวูชัด ๆ มีดก็เล่มเดิมชัวร์ ๆ ต่างแค่ที่ตรงนั้นครั้งนี้ไม่ใช่ผม มีเรื่องขัดใจอะไรหล่อนจะขู่ฆ่าตลอดไม่ได้เฟ้ยยย เอาแม่สาวสวยบอบบางที่วิ่งหนีบอสจนตูต้องเล่นบทพระเอกกลับมาเดี๋ยวนี้!!
.......
37 นาทีก่อนหมดเวลา
ผมนายภาวินที่ตอนนี้อยู่ในปาร์ตี้เฉพาะกิจปราบบอสลับ แง้มประตูห้องออกมา เมื่อมองไปที่ตรงกึ่งกลางห้องก็ยังเห็นร่างบอสลับรูสเวลกะเผลก ๆ ไปมาอย่างชัดเจน มันไม่ไปไหนจริงด้วยวุ้ย เมื่อเห็นเป็นไปตามข้อมูลผมจึงหันไปส่งซิกแบบที่เตี๊ยมกันมาให้คนในห้อง และก้มตัวต่ำ ๆ กระดืบออกมาจากห้องตามมาด้วยทีน่าและแฟรงกลิน ที่ปรับความเข้าใจกันจนได้รับอิสรภาพกลับคืนมา พวกเราค่อย ๆ มุ่งเข้าหาบอสอย่างช้า ๆ
ก่อนจะออกจากห้องเก็บของ แฟรงกลินได้บรรยายจุดเด่นของบอสลับให้ผมฟังอย่างละเอียดหนึ่งรอบ แดริลและเดอนี่เคยปราบมันมาบ้างแล้ว พอจะรู้วิธีการคร่าว ๆ แต่จะมีใครอธิบายได้ละเอียดและรอบด้านขนาดนี้ เหมือนกับว่าพี่ชายท่านนี้ทำวิจัยบอสลับรูสเวลมาแล้วเป็นเวลานานยังไงยังงั้น เพราะเมื่อฟังจบ ก็ได้รู้รายละเอียดบางเรื่องที่ไม่เคยรู้มาก่อน โดยเฉพาะเมื่อแฟรงกลินอธิบายว่า เราควรจะรับมือบอสลับตัวนี้ในสภาพที่คนเรียกยังมีชีวิตอยู่อย่างไร แบบไม่ให้โดนท่าไม้ตายของบอสเล่นงาน และอีกหลาย ๆ จุดที่ต้องระวัง เช่น พวกสารเลวชอบลาสช็อต หรือพวกฆ่าคนแย่งบอส
ระหว่างที่กำลังก้มตัวย่องเบาให้ร่างตัวเองต่ำกว่า 100 CM พร้อมเคลื่อนที่ไปด้วย ตัวผมก็ได้แต่บ่นอุบอิบเสียงเบา สาเหตุก็เพราะเมื่อผมยืนยันว่า แท้จริงแล้วผมเป็นพ่อมด (เก๊) ทุกคนก็สามัคคีลงความเห็นว่าให้ผมนำหน้าเฉยเลย มันใช่เหรอครับ! ปกติพวกใช้เวทมันต้องแนวหลังไม่ใช่เหรอ
คนบนโลกบ้านี่มองพ่อมดเป็นคนยังไงฟะ! ตูไม่ได้จบจากฮอกวอตส์นะ จะได้ร่ายเวท 'เอกซ์เปกโต พาโตรนุม' ได้น่ะ แต่จะเถียงก็ไม่ได้ด้วย เพราะมียัยเอลฟ์สวยเสียของอย่างทีน่าอยู่ในปาร์ตี้ ตอนนี้เลยต้องกลั้นใจทำทั้ง ๆ ที่อยากจะหนีไปหลบมุมแท้ ๆ
ไอว้อนสตั๊นท์แมนนนนนน!
เมื่อเคลื่อนที่มาใกล้บอสในระยะ 3 เมตรพวกเราก็แยกกันเป็นสองกลุ่ม กลุ่มแรกมีผม ทีน่า และเดอนี่ ส่วนอีกกลุ่มคือแดริลและแฟรงกลินที่กำลังแยกออกไปหาจุดซุ่มยิงเหมาะ ๆ
........
ข้อมูลปาร์ตี้เฉพาะกิจ
ทีน่า นักรบ (มีดสั้น) เกรด B
แฟรงกลิน นักธนู (หน้าไม้) เกรด C
ภาวิน นักรบ (หมัด) เกรด D พ่อมด (ปลอม) เกรด A
เดอนี่ นักรบ (โล่ใหญ่) D
แดริล นักธนู (หน้าไม้) D
..........
"ผมนายภาวินกับการเผชิญหน้าบอสลับครั้งแรกในชีวิต ขอบอกก่อนเลยว่า ถ้าจอดำแสดงว่าผมตายแล้ว ไม่ใช่เน็ตดับหรืออะไร พรุ่งนี้เราค่อยมาเจอกันตอนตี 3 เหมือนเดิมนะครับ"ผมกระซิบเสียงเบากับทีมงานซังที่กำลังเข้ามาถ่ายหน้าผมแบบใกล้ ๆ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้ผมกำลังชูสองนิ้วใส่กล้อง แต่กลับมีสีหน้าซีดเซียวดั่งคนป่วย สภาพรวม ๆ แล้วเหมือนวิญญาณพร้อมจะหลุดจากร่างได้ทุกเมื่อ
“ใครที่เข้ามาใหม่อย่าลืมกดไลท์เป็นกำลังใจให้ผมด้วย ใครที่ชอบคลิปนี้ก็อย่าลืมกดติดตามผมด้วยนะครับบบบ”
อ่า...ตายครั้งแรกในชีวิตหวังว่ามันจะไม่เจ็บมากนะครับ ตาลุงเทพเจ้าสูงสุด พระพุทธเจ้า พระเยซู โปรดเมตตาลูกช้างด้วยยย หลังจากสั่งเสียกับเหล่าผู้ชมแล้วผมก็ทำการสวดอ้อนวอนมันให้ครบทุกศาสนา พร้อมทำท่าประกอบไม่ว่าจะยกมือไหว้เหนือหัว หรือทำเครื่องหมายไม้กางเขน
ลับหลังร่างนายภาวินที่แอบแวบมาสั่งลาคนดูล่วงหน้า ขณะที่ชายหนุ่มค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนและมุ่งหน้าเข้าหาบอสอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ช่องแชทด้านบนลูกบอสสีทองก็เด้งขึ้นมาทันที เนื้อความที่เจ้าตัวไม่ทันได้อ่านเขียนไว้ว่า
ทีมงาน : ยังไม่ทันสู้ก็ลาตายซะแล้ว จะไหวไหมเนี่ย? [อีโมติคอนถอนหายใจ]
'ในที่สุดมันก็จะสู้สักที คุยกัน 10 นาทีทำไมตูรู้สึกแม่งยาวข้ามอาทิตย์'
'เม้นบนเอ็งควรไปนอน พรุ่งนี้ตื่นมาก็กดกรอคลิปดูได้แล้ว เชื่อผม'
'สวัสดีครับผมมาทันไหม หนังเล่นไปกี่นาทีแล้วเนี่ย'
'ทัน ๆ กำลังสู้บอสเลย ซีรีส์โคตรยาวนี่ทำฉากสู้สมจริงมากอ่ะ'
'เห็นด้วยเมื่อกี้ผมกำลังหาอะไรดู เปิดเจอตอนสู้กับโครงกระดูกถือดาบพอดี บอกเลยนั่งดูไม่เปลี่ยนช่องไปไหนมาเป็นชั่วโมงแล้ว' เหมือนว่าจาก 6 คนตอนแรก ผู้ชมจะเพิ่มเป็น 21 คนอย่างไม่รู้ตัวซะแล้ว
บอสลับที่สังเกตเห็นพวกผมสามคน หลังจากผมเลิกก้มตัว มันก็หันไปเพ่งเล็งทีน่าอย่างชัดเจน ปากเน่าเฟะที่แหว่งหายไปเสียครึ่งเอ่ยประโยคเดิม ๆ ออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงชวนขนหัวลุก "ผู้บุกรุกต้องตายยยย"
"ข้าเปิดเอง! "เดอนี่พูดไปพลางยกโล่ขึ้นบังและพุ่งตัวเข้าใส่บอสลับ ผู้ที่ติดตามอยู่เยื้องไปทางด้านหลังเล็กน้อยคือผมกับทีน่า ผมอยู่ซ้าย ทีน่าอยู่ขวา ในระหว่างที่พวกผมสามคนกำลังบุกเข้าหาบอส แฟรงกลินที่หลบอยู่หลังซากกำแพงถล่มไม่ไกลจากบอสก็ตั้งแขนขึ้นยิงหน้าไม้ออกไปแล้วหนึ่งนัด
แฟรงกลินถือเป็นนักผจญภัยเกรด C ที่มีความแม่นยำมากเกินแรงค์ตัวเองแบบหาตัวจับยากอยู่แล้ว ทำให้บอสที่กำลังชักปืนออกมายิงพลันเสียจังหวะจากการที่ข้อมือโดนลูกศรปักเข้าให้อย่างจัง เดอนี่ที่บุกมาถึงตัวบอสกระแทกโล่เข้าใส่อย่างแรงไปหนึ่งที จนทำให้บอสลับกระเด็นถอยหลังไปหนึ่งจังหวะ และแล้วบอสลับก็ถูกแย่งความเกลียดชังมาไว้ที่เจ้าอ้วนเดอนี่เรียบร้อยตามแผน
สำหรับบอสลับรูสเวล ถ้าไม่ทำผิดจากที่วางแผนไว้ก็ไม่มีอะไรต้องกังวล แฟรงกลินนอกจากรับหน้าที่คอยยิงขัดจังหวะบอสแล้วยังต้องเฝ้าดูภาพรวมอีกด้วย นี้คือแผนของเขา เขาจะพลาดไม่ได้ ถึงจะกระทันหันไปหน่อย แต่เพื่อนรวมปาร์ตี้เฉพาะกิจในครั้งนี้ถือว่ารวมกลุ่มกันได้ดีทีเดียว สำหรับเขาคิดว่าเดอนี่ไม่มีอะไรต้องกังวล หมอนี่เป็นตัวแทงค์ที่ดีเกิดคาด แดริลเรื่องบอสเขาไม่ห่วง เพราะบอสไม่ใช่เป้าหลักแต่เป็นหน้าที่กันคนนอกไม่ให้แย่งบอสลับ หรือขัดขวางไม่ให้คนอื่นซุ่มฆ่าทีน่าต่างหาก คืองานที่แดริลต้องทำ ทีน่าสาวงามคนเดียวในปาร์ตี้ผู้ทำการเรียกบอสลับออกมา ฝีมือมีดสั้นและการควบคุมร่างกายของเธอนับว่าเป็นของจริง ติดอยู่อย่างเดียวพลังโจมตีธรรมดาไปหน่อย น่าจะเป็นเพราะอาวุธของเธอไม่ดีพอ ถ้าจะให้เปรียบก็คือ นักรบเกรด B ที่ใช้อาวุธเกรด D ไม่เหมาะสมกับเกรดตัวเอง
ส่วนคนที่ต้องห่วงที่สุดคือภาวิน แฟรงกลินไม่เคยเข้าใจตรรกะวิธีคิดของพวกพ่อมดได้เลย เป็นความจริงที่ทั่วโลกยอมรับว่าพวกเราเหล่าคนธรรมดายากจะหยั่งถึงความคิดอันหลุดโลกของพวกพ่อมดแม่มด ความรู้สึกเช่นนี้ทำให้แฟรงกลินใจหวิว ๆ ดีไม่ดีหมอนี่อาจจะเผลอทำอะไรแบบ...เอาหัวโขกบอสแทนที่จะเอาสนับมือต่อย ดังเช่นที่เป็นอยู่ตอนนี้
โป๊ก!
เจ็บ!! ตัวผมที่ตกใจจนเผลอขัดขาตัวเองในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวาน เพราะเห็นบอสยกดาบขึ้นเหนือหัวลักษณะคล้าย ๆ ท่าไม้ตายทีเดียวดับอนาถที่แฟรงมันบอก ลำตัวที่เอียงจะล้มแบบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ของผม เอียงเสียหลักเข้าหาบอสอย่างจัง หัวโขกเข้าใส่ฟันหน้าบอสจนหักไปถึง 3 ซี่
แต่การกระทำนั้นก็ไม่เสียเปล่า บอสที่ค้างท่าชูดาบขึ้นเหนือหัว ถูกลูกกระสุนจากหน้าไม้ปักเข้าให้ 3 ดอก รัว ๆ ตรงข้อมือข้างที่ถือดาบอย่างแม่นยำในจุดเดิมซ้ำ ๆ จนดาบกระเด็นหลุดออกจากมือบอสลับ ช็อตนี้ถือเป็นการปลดอาวุธที่งดงาม
เคร้ง!
แน่นอนว่าไม่ไช่เพราะโดนลูกศรของแฟรงกลิน 3 ทีดาบจะร่วง แต่เป็นเพราะพวกผมเล็งโจมตีปลดดาบบอสลับมาตั้งแต่ต้น จนกระดูกข้อมือข้างที่ถือดาบของรูสเวลแตกร้าว
"เยี่ยมมากภา! "ผมที่พึ่งเฮดบัดใส่ฟันหน้าบอสตีลังกากลับหลังถอยออกมาทันทีที่ตั้งตัวได้ เหลือบตามองทีน่าที่ม้วนหน้าไปขโมยดาบบอสบนพื้นมาเก็บไว้ได้อย่างสวยงาม
"น่ะ...แน่นอน"ผมพยายามเก๊กเท่ตอบทีน่า แต่เสียงกลับสั่นอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อกี้ตอนเซล้มยังใจหายแวบอยู่เลย ไม่นึกว่าเพราะสะดุดล้ม พวกเราเลยปลดอาวุธบอสได้ไวกว่าแผนที่เตรียมไว้ จากที่คาดการว่าคงใช้เวลาประมาณ 3 นาทีแต่ความจริงเราใช้ไปเพียงแค่ 1 นาที 20 วิเท่านั้น และเมื่อดาบหลุดมือ หมายความว่าบอสลับก็จะใช้ท่าสั่งตายไม่ได้
แต่ใช่ว่าสัตว์ประหลาดทุกตัว เราจะใช้มุขนี้ปลดอาวุธได้ง่าย ๆ ที่พวกผมสามารถทำได้ก็เพราะบอสลับตัวนี้คือสัตว์ประหลาดประเภทโครงกระดูก ที่สมองไม่ค่อยจะมีนั่นเอง
และต่อจากวินาทีนี้แหละการต่อสู้ของจริงกำลังเริ่มขึ้น
"รีบฆ่ามันกันเถอะ!" ผมก้าวขึ้นหน้าและหมุนสวิงตัวเหวี่ยงขาเตะก้านคอใส่มันเป็นการเปิดฉาก ไอ้โครงกระดูกบัดซบไม่มีดาบเอ็งก็เป็นแค่โครงกระดูกง่อย ๆ นั่นแหละ ตูไม่กลัวเอ็งแล้วเฟ้ย ฮ่า ๆ ๆ ๆ
อนิจจา ระหว่างที่กำลังคึก ผมก็ลืมไปเสียสนิทเลยว่าถึงจะไม่มีดาบ แต่บอสก็ยังมีปืนอยู่ในมือ เมื่อเผลอโดนยิงถากแขนไปนัดหนึ่งก็เลยต้องเก็บความเปรี้ยวไว้และกลับมาสู้แบบสั่น ๆ เหมือนเดิม
อีกด้านหนึ่ง ในวินาทีที่การต่อสู้ยกสองเริ่มต้นขึ้น พวกไฮยีนาก็พากันออกจากหลุม แดริลที่หลบซ่อนตัวจนมิดชิด แม้แต่สมาชิกในปาร์ตี้ยังลืมไปเสียสนิทว่ามีมือหน้าไม้อีกคนในตี้
เมื่อผู้คนที่ซุ่มมองการล่าบอสเริ่มเคลื่อนไหว เขาก็ลั่นไกออกไปอย่างอย่างไม่ลังเล ทำให้ลูกศรดอกแรกของพุ่งแหวกอากาศเฉียดแก้มไอ้โล้นกล้ามคนหนึ่งที่กำลังลุกขึ้นยืนจนเลือดซิบ และนั่นถือเป็นคำขู่แรก
“ใครลุกออกจากที่ซ่อนข้ายิงไส้แตกจริง ๆ ด้วย หุ ๆ ๆ ๆ” เสียงหัวเราะปวดประสาทดังก้องเคล้าไปกับเสียงหมัดเข่าและปืน จนไม่อาจระบุได้ว่าผู้พูดซ่อนตัวอยู่จุดไหนกันแน่
