ตอนที่ 30 เพลงดาบที่ดีที่สุดในโลก! เพลงดาบไร้ลักษณ์

แสงที่ส่องออกมาจากดาบก่อให้เกิดกระแสดาบที่สวยงาม

หนึ่งนั้นดูยิ่งใหญ่ ส่วนอีกหนึ่งเย็นชาและน่าตื่นตา

แสงดาบทั้งคู่มีพลังน่ากลัว แต่แตกต่างกันอย่างมาก

ถ้าจะอธิบายกระแสดาบของเจียงเมิ่งเอ๋อเปรียบได้ดั่งยักษ์ที่่บดขยี้ได้ที่ทุกอย่างในโลก ส่วนดาบของเจียงวู่เฉิงนั้นคล้ายกับมือสังหารที่เปรียบได้ดั่งกับราชาแห่งนักฆ่า

ยักษ์ที่สามารถบดขยี้ทุกอย่างได้ในโลก กับราชาแห่งนักฆ่า มีคุณสมบัติที่จะท้าทายนาง? มันน่าสิ้นหวังอย่างมาก

ฟึบ!

แสงดาบอันว่องไวปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง โดยอ้อมหลบกระแสดาบอันงดงามของเจียงเมิ่งเอ๋อและปรากฏต่อหน้านาง ก่อนที่จะตอบสนองได้ทันดาบก็วาดผ่านข้อมือของนาง

เลือดสาดกระเซ็นและดาบสะบั้นชีพก็ร่วงหล่นลงพื้น

เจียงวู่เฉิงยืนอยู่ต่อหน้านางดาบยาวในมือของเขาจ่อไปที่ลำคอซึ่งห่างออกมาเพียงครึ่งเซนติเมตรจากผิวของนาง มันใกล้อย่างมาก นางสั่นเพราะความเย็นจากดาบ ใบหน้าที่สวยงามของนางพลันเปลี่ยนเป็นซีดขาว

เวลากลายเป็นหยุดนิ่ง

 

ทุกคนจ้องไปบนเวทีอย่างไม่เชื่อ

"เขาชนะนางจริงๆหรอ?"

"เจียงเมิ่งเอ๋อแพ้!"

"โอ้ พระเจ้า!"

เสียงต่างๆดังก้องไปทั่วลานประลอง ทุกคนต่างอุทานออกมาอย่างดัง

บนอัฒจรรย์..

"เป็นไปไม่ได้!"สุ่ยหานซินเป็นคนแรกที่ยืนขึ้น นางมั่นใจในตัวลูกศิษย์นางอย่างมาก สีหน้าของนางเปลี่ยนไป

"มันเป็นไปได้ยังไง?"เจียงหลานตกตะลึง เขาไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น

"เจียงเมิ่งเอ๋อที่ใช้เพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตได้พ่ายแพ้" ผู้เชี่ยวชาญบนอัฒจรรย์ต่างมองหน้ากันเอง พวกเขาสามารถมองเห็นความตกตะลึงในดวงตาของอีกฝ่าย

ก่อนหน้านี้พวกเขาทุกคนคิดว่าเจียงเมิ่งเอ๋อจะชนะ ไม่มีความสงสัยในการต่อสู้ในครั้งนี้ แต่ผลการต่อสู้มันเหมือนการตบหน้าพวกเขา

"เพลงดาบนิรนาม! เจียงวู่เฉิงใช้เพลงดาบนิรนาม!" ดวงตาของเจียงซินหงทอประกายสดใด

"เพลงดาบนิรนาม?"ทุกคนหันมาทางเขา

"นั่นคือเพลงดาบที่ยอดเยี่ยมที่สุดของตำหนักขุนพลดาบ มีเพียงผู้อาวุโสที่มีคุณสมบัติเท่านั้นที่จะเข้าใจมันได้ และมีเพียง3คนในหอดาบเท่านั้นที่เข้าใจมันอย่างแท้จริง ข้าไม่คิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะสามารถใช้มันได้ คงเป็นพ่อของเขาที่สอนมันให้กับเขา"เจียนซินหงพูดอย่างตื่นเต้น

ไม่น่าแปลกใจที่เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเพลงดาบนิรนามนั้นอยู่ระดับสูงอย่างมาก จนทำความเข้าใจได้ยากจนน่าเหลือเชื่อ

"เพลงดาบนิรนาม? มันเปรียบได้กับเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตของนิกายดาบเทียนหยวนหรือไม่? สุ่ยหายซินถามอย่างเย็นชา

"สุ่ยหานซิน ท่านอาจจะยังไม่รู้แม้ว่าเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขตของนิกายเทียนหยวนนั้นยอดเยี่ยม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีแค่ไม่กี่วิชาที่จะสามารถสู้กับมันได้ อย่างเพลงดาบนิรนามนั้นมีพลังมากกว่าเพลงดาบจักรวาลไร้ขอบเขต" ไป่ฉงยิ้มเยาะ พลางมองไปทางสุ่ยหานซิน "ถ้าท่านไม่เคยได้ยินเพลงดาบนิรนาม งั้นท่านคงเคยได้ยินคำเพลงดาบไร้ลักษณ์"

"เพลงดาบไร้ลักษณ์? มันเป็นเพลงดาบที่ดีที่สุดในโลก เพลงดาบที่ไม่มีรูปแบบตายตัว" สุ่ยหานซินตกใจ "ท่านกำลังจะพูดว่าเจียงวู่เฉิงนั้นใช้เพลงดาบไร้ลักษณ์?"

"ใช่แล้ว" มุมปากของไป่ฉงยกยิ้มขึ้นและพยักหน้า "เพลงดาบไร้ลักษณ์มีชื่อเสียงในด้านการเคลื่อนไหวทั้ง9แบบ ส่วนที่น่ากลัวอยู่ใน3กระบวนท่าสุดท้าย ส่วน3กระบวนท่ากลางนั้นหายากและมีค่าอย่างมาก มันไม่ใช่สิ่งที่หาซื้อได้ด้วยเงินเพียงอย่างเดียว"

"การเคลื่อนไหว3กระบวนท่าแรกของเพลงดาบไร้ลักษณ์เป็นเรื่องธรรมดา กระบวนท่าที่2ก็ยังอ่อนแอกว่าเพลงดาบของนิกายท่านอยู่ดี และสามารถครอบครองมันได้ถ้าท่านเต็มใจจะจ่ายมัน"

"เท่าที่ข้ารู้ ตำหนักขุนพลดาบเมื่อ200ปีก่อน จ่ายเงินเป็นอย่างมากเพื่อซื้อการเคลื่อนไหว3กระบวนท่าแรกซึ่งนำมาประกอบเป็นเพลงดาบนิรนาม!"

"หนึ่งในกระบวนท่าที่เจียงวู่เฉิงใช้คือการเคลื่อนที่กระบวนท่าแรกของเพลงดาบไร้ลักษณ์ ย่างก้าวเงาโลหิต!"

"ย่างก้าวเงาโลหิต?"

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงการเคลื่อนไหวของเจียงวู่เฉิงที่แสดงให้เห็นบนเวที

การเคลื่อนไหวของดาบเหมือนภูติผี เมื่อดาบฟันลงมาจะมีการกระพริบของแสงสีแดง เป็นเหมือนเงาโลหิตดังนั้นกระบวนท่านี้จึงมีชื่อว่าย่างก้าวเงาโลหิต

"เป็นกระบวนท่าที่น่ากลัวอย่างมาก"ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงบนอัฒจรรย์ต่างประหลาดใจ

"สุ่ยหานซิน ศิษย์ของท่านแพ้การต่อสู้ในครั้งนี้!"ไป่ฉงกล่าว

พ่ายแพ้!

นางแพ้จริงๆ

บนเวทีดาบยาวของเจียงวู่เฉิง ยังคงอยู่ใกล้คอของเจียงเมิ่งเอ๋อ เพียงแค่เขาขยับมืออีกนิดเดียวเขาก็สามารถฆ่านางได้ในทันที

 

"เจียงวู่เฉิงตอนนี้เจ้ามีความสุขมากใช้ไหม ถ้าเจ้ายังไม่พอใจก็แค่ฆ่าข้าซะ" นางยิ้ม แต่เป็นรอยยิ้มที่ดูเศร้าอย่างมาก

เขามองนางโดยไม่พูดอะไรก่อนที่จะวางดาบลง เขาก้มลงหยิบดาบที่อยู่บนพื้นและลูกมันอย่างแผ่วเบา

"ดาบสะบั้นชีพ"

มีความประหลาดใจในดวงตาของนางเมื่อนางเห็นเขาหยิบดาบสะบั้นชีพขึ้นมา เมื่อนางเงยหน้าขึ้นนางก็ได้ยินเสียงที่เย็นๆดังก้องหูของนาง

"สองเดือนที่ผ่านมาข้าบอกเจ้าว่าหอดาบจะตกเป็นของคนจากหอดาบเสมอ มันจะเป็นของพ่อข้าเสมอและข้าไม่ได้ฝันที่จะครอบครองมันเลย!"

"ข้าจะฆ่าทุกๆคนที่พยายามจะนำมันไป"

"เจ้าต้องโทษตัวเองสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้!"

"ตำหนิตัวเอง?"เจียงเมิ่งเอ๋อตกตะลึงเมื่อนางได้ยินสิ่งนี้ รอยยิ้มของนางลดน้อยลงและดวงตาของนางก็เปียกชื้น

เพียงแค่นั้น...

"โทษตัวเอง.. เป็นคำพูดที่ดี"

เสียงที่สง่างามดังก้องไปทั่วลานประลอง ทุกคนหันมาและสังเกตเห็นคนหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆสุ่ยหานซิน

ชายหนุ่มที่ถือดาบและยืนอยู่ข้างๆสุ่ยหานซิน เขาไม่ได้พูดอะไรในตอนแรก แต่ตอนนี้คิ้วของเขายกขึ้น เขาขึ้นมาบนเวทีและเสียงของเขาดังก้องไปในอากาศ

"ข้าชื่อเย่โม่จากนิกายดาบเทียนหยวน เจ้ากล้าที่จะสู้กับข้าหรือเปล่า?"