ตอนที่ 27 สุดยอดการประลอง

"เจียงเมิ่งเอ๋อขึ้นมานี่!"

เสียงของเจียงวู่เฉิงดังก้องไปทั่วลานประลอง

หญิงสาวในชุดคลุมยาวสีขาวก้าวขึ้นไปบนเวทีทันที

ทั้งสองยืนอยู่บนเวทีห่างกันไม่ถึงสิบเมตร มีความรู้สึกรุนแรงจากการเผชิญหน้ากัน

ดาบยาวบนหลังของเจียงวู่เฉิงถูกดึงออกมาจากฝัก และชี้มันไปที่เจียงเมิ่งเอ๋อ เขากล่าวเสียงเย็น "เมื่อสองเดือนก่อนข้าบอกว่าจะสู้กับเจ้า การต่อสู้ของเรามันไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ มาทำให้มันจบกันเถอะ"

ใบหน้าของเจียงเมิ่งเอ๋อนั้นเย็นชาเป็นอย่างมาก เมื่อนางยืนอยู่พลังลมปราณขั้นอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้งของนางถูกปลดปล่อยออกมาอย่างสมบูรณ์

"เจียงวู่เฉิงข้าไม่รู้ว่าเจ้าเพิ่มความแข็งแกร่งของเจ้ามาได้ยังไงภายในสองเดือน อย่างไรก็ตามข้าเชื่อว่าข้าจะต้องเป็นผู้ชนะอย่างแน่นอน"

แค่คำพูดสั้นๆของนาง นำพาบรรยากาศมาถึงจุดสูงสุดในทันที

 

"อ่า ข้ารู้"

ทั่วลานประลองต่างตกอยู่ในความโกลาหล ผู้คนต่างตื่นเต้นและคาดหวังต่อการต่อสู้ในครั้งนี้ ดูเหมือนว่าเหล่าลูกศิษย์ในตำหนักขุนพลดาบจะขยับเข้ามาใกล้เวที เพื่อจะรอดูว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

นี่เป็นการต่อสู้ที่น่าสนใจอย่างมาก! มันเป็นเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น!

"เป็นที่ยอมรับกันในทั่วไปว่าผู้เยาว์คนหนึ่งที่อายุ16ปี ซึ่งผู้คนโดยรอบยอมรับว่าเป็นอัจฉริยะชั้นยอด และได้มาถึงอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้ง ส่วนอีกคนเป็นบุคคลที่ถูกลืมเลือนเป็นคนที่น่ามหัศจรรย์อย่างมากที่มาถึงอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้งได้ภายในสองเดือน การต่อสู้ของพวกเขา..." แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงก็รอคอยที่จะได้เห็นการต่อสู้ระหว่างพวกเขา

มันคือการต่อสู้ของสองสุดยอดพรสวรรค์!

ในความเป็นจริงผู้คนของตำหนักขุนพลดาบคิดว่าการต่อสู้ของเจียงวู่เฉิงกับเจียงเมิ่งเอ่อเป็นเรื่องตลกและทำให้เกิดความอับอายขายหน้าต่อตัวของเขาเอง ตอนนี้หลังจากการทดสอบทั้ง2รอบก็ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกเลย

ตามจริงแล้วคนที่ใช้วิชาดาบคลื่นทับซ้อนได้ถึง11ครั้งนั้นเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน

สอดคล้องกับการที่พลังลมปราณของเขาสามารถทำให้ชั้นที่9ของหินลมปราณสว่างขึ้นได้ซึ่งมันเทียบได้กับขั้นอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้ง ดังนั้นเขาจึงเป็นคนสำคัญในการต่อสู้ครั้งนี้

เขามีคุณสมบัติที่จะท้าทายเจียงเมิ่งเอ๋อ นอกจากนี้ยังยากที่จะบอกว่าใครที่จะชนะ

 

"ท่านผู้ทรงเกียรติทั้งหลาย พวกท่านคิดว่าสองคนนี้ใครจะเป็นผู้ชนะ?"ไป่ฉงถามด้วยรอยยิ้ม

"มันยากที่จะบอกได้"ซือถูฉิงเยวี่ยตอบ ในการฝึกฝนพลังลมปราณเจียงเมิ่งเอ๋อได้มาถึงจุดสูงสุดของอาณาทะลมปราณอันลึกซึ้งซึ่งมันดีกว่าเจียงวู่เฉิงเล็กน้อย ในเรื่องวิชาดาบเจียงวู่เฉิงได้เปรียบกว่า พวกเขาสูสีกันทำให้ยากที่จะตัดสินความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกเขา

"ข้าเห็นด้วย"เย่ซิวพยักหน้า"แม้การบ่มเพาะพลังลมปราณจะเป็นก้าวแรกสู่กระบวนการฝึกยุทธ์ พลังของวิชายุทธ์ก็คือปัจจัยสำคัญที่สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้ เมื่อพิจารณาความต่างเล็กน้อยในพลังบ่มเพาะพวกเขา ด้วยเชิงดาบ เจียงวู่เฉิงและเจียงเมิ่งเอ๋อย่อมกินกันไม่ลง และผลแพ้ชนะก็ไม่อาจคาดการณ์ได้"

"สุ่ย หานซินท่านมีความเห็นยังไงบ้าง?"ไป่ฉงมองนางที่อยู่ข้างๆ

"ข้าพนันได้เลยว่าเมิ่งเอ๋อจะเป็นผู้ชนะในครั้งนี้"สุ่ย หานซินกล่าว

"โฮ่ มั่นใจในตัวลูกศิษย์เกินรึเปล่า?"ไป่ฉงตอบพร้อมกับมุมปากเขายกขึ้น

"ไป่ฉงท่านเห็นหรือไม่?" สุ่ย หานซินจ้องมองไปที่ไป่ฉง พลางพูดขึ้นพร้อมหัวเราะ "เด็กหนุ่มที่ชื่อเจียงวู่เฉิงแม้ว่าจะทำให้หินลมปราณส่องสว่างในขั้นของอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้่งได้ แต่ข้าก็เห็นว่าแสงมันสลัวมาก ดังนั้นข้ามั่นใจเลยว่าเขายังไม่ถึงอาณาทะเลลมปราณอันลึกซึ้งข้าคิดว่าเขาน่าจะอยู่ระหว่างจุดสูงสุดของอาณาทะเลลมปราณแรกเริ่มกับอาณาทะเลลมปราณลึกซึ้ง"

"นั่นสิ"ไป่ฉง เพิ่งสังเกตุเห็นถึงสิ่งนี้ก็พยักหน้า

"นอกจากนี้พวกเราต่างก็รู้ว่าเด็กหนุ่มคนนั้นรวบรวมพลังลมปราณได้เมื่อสองเดือนที่แล้ว ภายในเวลาแค่สองเดือนพลังลมปราณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ดังนั้นข้าคิดว่าต้องมีปัจจัยภายนอกอีกมาก" สุ่ย หานซินกล่าว

"อย่างเช่นเขากินเม็ดยาหรือใช้สมบัติเพื่อเพิ่มการบ่มเพาะโดยไม่คำนึงถึงผลเสียที่ตามมา แต่ยังจะนำไปสู่การสูญเสียอย่างรุนแรง ไม่เพียงแต่โอกาสที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญในอนาคตที่น้อยมาก เขายังไม่อาจใช้พลังได้อย่างเต็มที่ เขาจะสามารถแสดงพลังได้เพียง 20-30เปอร์เซนต์เท่านั้น"

ผู้ชมต่างยืนนิ่งเมื่อได้ยินคำเหล่านี้

แน่นอนพวกเขาก็คิดถึงความเป็นไปได้นี้ ท้ายที่สุดมันก็เป็นไปไม่ได้ที่พลังลมปราณของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่มีเหตุผลที่จะบอกได้ว่าเขาไม่ใช้เม็ดยาหรือสมบัติ

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่รู้ว่าเจียงวู่เฉิงเป็นผู้บ่มเพาะที่ท้าทายสวรรค์ ดังนั้นการฝึกฝนของเขาไม่สามารถตัดสินด้วยสามัญสำนึกได้

 

"แน่นอนว่านอกจากสองอย่างนี้ สิ่งที่ข้ามั่นใจมากที่สุดคือ ข้ารู้ว่าศิษย์ของข้านั้นดีกว่าคนอื่นๆ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาคนในวัยเดียวกันที่จะมีพรสวรรค์เทียบเท่ากับนางในตำหนักขุนพลดาบ" สุ่ยหานซินกล่าวอย่างไม่สะทกสะท้านด้วยความมั่นใจ

"มันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว แต่ข้าคิดว่าเด็กหนุ่มคนนั้นจะต้องชนะ"ไป่ฉงพูดและหัวเราะออกมา

"ถ้าท่านไป่ฉงคิดอย่างนั้น งั้นเรามารอดูกัน"สุ่ยหานซินกล่าวด้วยรอยยิ้มไม่แยแส

"ดูสิ เด็กสองคนนั้นกำลังสู้กันอยู่"เย่ซิวกล่าว ทุกคนต่างหันไปมองเวที

เจียงเมิ่งเอ๋อเริ่มโจมตีก่อน

ด้วยเจตนาของการฆ่าฟันระเบิดออกมาจากดาบสะบั้นชีพ เจียงเมิ่งเอ๋อก้าวมาด้านหน้าพร้อมกับเหวี่ยงดาบยาวในมือด้วยพลังที่อาจต้านทานได้

"คลื่นดาบ!"

เมื่อพลังของดาบหลุดออกมาอย่างกระทันหันมันก็เหมือนกระแสน้ำพัดผ่านบริเวณนั้น

"ไร้สาระ"

เจียงวู่เฉิงหัวเราะเบาๆ และรับคลื่นดาบด้วยดาบของเขา ซึ่งมันเป็นดาบที่พบได้ทั่วไปโดยเขาทำลายคลื่นดาบ8ชั้นโดนไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆ เมื่อเขาสัมผัสกับพลังของมันเขาก็ใช้ประโยชน์จากพลัง พร้อมกับก้าวเท้าเข้าไปหาคู่ต่อสู้

หวืด!

คลื่นดาบถูกปล่อยออกมาก่อให้เกิดคลื่นไปทั่วลานประลอง

เจียงวู่เฉิงก็แสดงคลื่นดาบออกมา แต่เมื่อวิชาดาบถูกใช้ออกมาคลื่นดาบกลับพุ่งออกมาถึง12ชั้น