บทที่ 6 ผมขอโทษครับพี่
บทที่ 6 ผมขอโทษครับพี่
ตัวผมที่กำลังไขประตูกรงขังอยู่นั้น จู่ ๆ ในหัวก็ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกดัง ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ
“นาฬิกาปลุกใคร” ผมหันไปมองรอบ ๆ สาว ๆ ที่ตามมา ต่างก็พากันส่ายหน้า ดูเหมือนพวกเธอจะไม่ได้ยินจริง ๆ
มองหาอยู่นาน ผมก็พึ่งจะคิดได้ว่า นี่มันต่างโลก มีนาฬิกาปลุกแบบยุคดิจิตอลก็บ้าแล้ว เพราะงั้นผมเลยหันไปมองทางทีมงานซัง แล้วมันก็ใช่จริง ๆ บนหัวของทีมงานซังมีบับเบิ้ลข้อความลอยอยู่
ทีมงาน : มันคือสัญญาณเตือน ว่าเหลืออีก 3 นาทีสุดท้ายก่อนส่งกลับ [อีโมติคอนโบกมืออำลา]
“ห๊ะ! 3 นาทีสุดท้าย!” ผมร้องออกมาดังลั่นทางเดินคุกใต้ดิน บ้าเอ๊ย เหลือ 3 นาที มันจะทำอะไรได้นอกจากต้มมาม่าวะ! ทำไมไม่เตือนก่อนล่วงหน้าสัก 5 นาทีเล่า จะได้บรรลุธรรมไปเลย
ระหว่างที่ผมกำลังจะเครียด และคิดที่จะเอาหัวโขกกำแพงคุกใต้ดินอยู่นั้น ในเวลาอันกระชั้นชิด หูก็ได้ยินเสียงสะท้อนของ ฝีเท้านับสิบที่กำลังวิ่งลงบันไดมา ทำให้ผมต้องหันไปมองยังทิศที่ตั้งของบันได อะไรอีกวะเนี่ย หรือพวกชุดเทามันจะไปเรียกพวกมา? ซวยล่ะ
แต่ตกใจอยู่ได้ไม่นาน เสียงของชายคนหนึ่ง ก็ตะโกนดังลั่น สะท้อนกำแพงหินของบันไดเวียนเป็นแอ่คโค ดังมาถึงจุดที่ผมอยู่ในตอนนี้ “คุณหนูข้ามาช่วยแล้ววววว! แล้ว แล้ว”
“เจ้าจะตะโกนทำไม ไม ไม กลัวพวกวิหารข้างใต้ไม่รู้เหรอ เหรอ เหรอ ว่ากำลังมาช่วยคุณหนูน่ะ น่ะ น่ะ” เสียงตะโกนด่ายาวยืดของชายคนที่สองดังตามมาติด ๆ
“อ๊ะ จริงด้วย! ด้วย ด้วย”
"ไอ้บ้า บ้า บ้า"
“ริออน ไรลีย์?” ชาล็อตที่ยืนรวมกลุ่มกับเหล่าสาว ๆ พูดขึ้นอยากแปลกใจเล็กน้อย แต่สีหน้าเธอดูเหมือนจะคาดไว้อยู่แล้วหลายส่วน
“พวกนั้น คนที่บ้านเธอเหรอ?”
“ค่ะ พวกเขาเป็นอัศวินประจำตัวข้า ชื่อชิออนกับไรลีย์” ชาล็อตพูดและหันมายิ้มให้จนตาแทบปิด
อ๊าาาา โหมดนี้ก็น่ารัก มันทำเอาผมเกือบสติหลุดไปวิ่งอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ชั่วแวบหนึ่ง ไม่ใช่สิ นี่ไม่ใช่เวลามาฟิน โธ่ ไอ้บ้าภาวิน!
บับเบิ้ลข้อความด้านบนลูกบอลสีทอง มีข้อความเด้งขึ้นตามมาติด ๆ
Red sword : เธอโคตรสวยเลย [อีโมติคอนตาเป็นรูปหัวใจ 3 อันติด]
Red sword : เฮ้ ถ้าเธอคนนี้ออกบ่อย ๆ ฉันจะติดตามรายการนายทุกวัน
Red sword : มีวาร์ปไหม ๆ
ตัวผมที่เหลือบไปเห็นข้อความของคนดู ถลึงตามองไปทางทีมงานซัง และยกนิ้วกลางใส่แม่ง! แต่พอยกไปแล้ว พลันคิดได้ว่านี่คนดูคนเดียวเลยนะ จึงหันมาไหว้ใส่ทีมงานซังอีกรอบ "ผมขอโทษครับพี่..."
"ท่านภากำลังทำอะไรหรือ?"ชาล็อตส่งเสียงถาม ด้วยสีหน้างง ๆ
"อ่า ไม่มีอะไร คือ...ผมว่าเรา เราไปรวมตัวกับทีน่ากันก่อนเถอะ เดี๋ยวค่อยกลับมาไขห้องขังต่อ"ผมพยายามจะเนียนอย่างเป็นธรรมชาติ เสมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยกมือขึ้นเกาหัวแกร่ก ๆ แก้เก้อ พร้อมออกวิ่งนำไปทางบันได เวรเอ๊ย เธอจะคิดว่าผมบ้ายืนคุยคนเดียวรึเปล่านะ อยากเอาปี๊บมาคลุมจริง ๆ โปรดส่งปี๊บมาหาฉันที อยู่ตรงนี้มันอายเกินไปปปป... ถึงกับร้องออกมาเป็นเพลงอยู่ในใจเลยทีเดียว
“โอ๊ะ นั่นสิคะ เผื่อไรลีย์กับริออนจะเข้าใจนาตาเลียกับทีน่าผิด” ชาล็อตถกกระโปรงยาวกรอมเท้าขึ้น ออกวิ่งตามมาติด ๆ
“เดี๋ยวพวกเจ้า ปล่อยข้าก่อนนนนน” หญิงสาวในห้องขังที่นายภาไขกุญแจทิ้งไว้ครึ่งทาง ร้องเสียงหลง พร้อมเขย่าลูกกรงอาการดั่งเจ้าเข้าสิง “ฮืออออ อีกนิดเดียวก็จะได้ออกไปแล้วแท้ ๆ กลับม๊าาาา”
"เอาน่า เดี๋ยวพวกเขาก็มาช่วยเจ้า"หญิงสาวคนอื่น ๆ นอกห้องขังพูดขึ้นให้กำลังใจเพื่อนร่วมชะตากรรม
"อ่า อากาศนอกห้องขังบริสุทธิ์ชะมัดเลย เจ้าว่าไหม"
"ใช่ ๆ อยู่ด้านในเจ้าก็ทนเอาหน่อยนะ อีกไม่นานหรอกเดี๋ยวเจ้าก็ได้ออกมาเชื่อข้าสิ"
"นี่พวกหล่อนจะให้กำลังใจหรือว่าอะไรยะ !"
......
ผมมาถึงจุดที่ทีน่าและนาตาเลียสู้กับผู้คุมคุกอยู่ เป็นเวลาเดียวกับที่พวกของชาล็อตลงบันไดมาถึง กลุ่มผู้มาใหม่เป็นเหล่าชายล้วนในเสื้อเกราะประหนึ่งทหารนับ 10 คน และมีเพียงสองคนที่ใส่ชุดเกราะหรูหรากว่าคนอื่น ๆ เดาได้ไม่ยาก ว่าเป็นอัศวินที่ชาล็อตพูดถึงแน่นอน
พวกเขามาถึงหลังผมกับทีน่าไปเพียงแค่ 30 นาทีเท่านั้น คาดว่าตอนพวกเราวิ่งลงบันไดเวียน อัศวินของชาล็อต น่าจะมาถึงตัววิหารพอดี ทำให้ไม่มีจอมเวทมืดตามเราลงมาเลยสักคน
กลุ่มผู้มาใหม่ สังเกตเห็นชาล็อตที่อยู่อีกฟากได้ในทันที “คุณหนู!”ชายในชุดเกราะอัศวินสีเงินหรูหรา ร่างสูงใหญ่ตะโกนเรียกข้ามมายังอีกฝั่ง
“สวัสดีจ้ะ ริออน ไรลีย์ สวัสดีทุกคนด้วยนะ ครั้งนี้ก็มาช่วยทันพอดีเลย” ชาล็อตยกมือโบกไปมาเบา ๆ เพื่อบอกให้รู้ว่าเธอสบายดี เมื่อกลุ่มผู้มาใหม่เห็นว่าคุณหนูที่ตนตั้งใจมาช่วย ถูกคนอีกกลุ่มช่วยออกมาขั้นหนึ่งแล้ว จึงให้ความร่วมมือเข้าไปช่วยทีน่าจัดการกับผู้คุมคุก
ระหว่างนั้น นาตาเลียที่ถอยมาดื่มโพชั่นกล่าวถามออกมา เธอมองไปทางชาล็อตทีกลุ่มผู้มาใหม่ที “เพื่อนเหรอ”
ผมที่ยืนข้าง ๆ ชาล็อต หันไปมองนาตาเลียอีกรอบก็แทบกรี๊ด จากกันไปไม่ถึง 10 นาที เธอไปตกถังเลือดที่ไหนมาฟะ หลอนโคตร ตัวผมที่ไม่กล้าเข้าใกล้เธอ จึงกระดืบไปหลบหลังชาล็อตอย่างเนียน ๆ
“ชะ...ใช่แล้วท่านนาตาเลีย พวกเขามาช่วยข้า”ชาล็อตส่งยิ้มแข็งทื่อไปให้นาตาเลีย เมื่อสังเกตุเห็นสภาพของเธอเข้า
“โอ้ ดีจัง ข้าก็มีเพื่อนมาช่วย นั่นไงทีน่าเพื่อนข้า”นาตาเลียชี้ไปทางทีน่า ที่กำลังรุมกระทืบผู้คุมคุกอยู่อย่างเมามัน ท่ามกลางกลุ่มอัศวินนับสิบ และแล้ว ด้วยความสามัคคีของทุกฝ่าย เพียงไม่ถึง 20 วินาที ผู้คุมที่ทีน่าสู้มานานเกือบ 30 นาทีก็โดนรุมฆ่าตายคาที่ เมื่อผมมองดูเวลาในโทรศัพท์ ก็ต้องถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ยังเหลืออีก 37 วินาที ตอนแรกนึกว่าจะไม่ทันซะแล้ว อัศวินของชาล็อตช่างมาได้ถูกจังหวะดีจริง ๆ
ในระหว่างทางวิ่งมาหาทีน่า ผมฝากกุญแจผีไว้ที่ชาล็อตแล้ว ตอนนี้เลยได้เวลารีบเนียนย่องขึ้นบันได เวลาเหลือน้อยจะให้พวกเธอเห็นผมหน้าผากเปร่งแสง แล้วหายตัวแวบไปต่อหน้าต่อตา ก็ไม่ดีใช่ไหมครับ เพราะงั้นเราต้องใช้เวลา 30 กว่าวิให้คุ้มค่า เมื่อผมเดินขึ้นบันไดมา จนแน่ใจแล้วว่ารอบข้างไม่มีใครแน่ ๆ ก็รีบพูดปิดรายการอย่างรวดเร็ว
“เอาล่ะครับ ตอนนี้เราไลฟ์สตรีมมาครบ 5 ชั่วโมงแล้ว เดี๋ยวผมกำลังจะโดนส่งกลับบ้าน เพราะงั้นไว้ตีสามพรุ่งนี้เราค่อยมาเจอกันใหม่นะครับ บาย ๆ เออใช่ อีกอย่างคือนี่ไม่ใช่เกมมันเซฟไม่ได้ครับ พรุ่งนี้ตอนไลฟ์สตรีมเนื้อเรื่องมันก็จะไม่ต่อกันทันทีอะนะ ถ้าเข้าใจแล้วก็อย่าลืมกดไลค์ กด subscribe และกดเพิ่มลงในชั้นหนังสือให้ด้วยนะครับ!!” จบคำหน้าผากผมก็เริ่มเปล่งแสง และร่างผมก็หายไปจากจุดที่ยืนอยู่อย่างไร้ร่องรอย
......
สิ่งแรกที่ผมมองเห็นหลังจากโดนวาร์ปกลับก็คือ ห้องนอนของตัวเองที่พื้นเต็มไปด้วยกระป๋องเบียร์ และกลิ่นแอลกอฮอล์
“พอกลับมาแล้วก็เริ่มง่วง โอ๊ยเหนื่อยสุด ๆ” ผมยกมือขึ้นนวดศีรษะเบา ๆ เดินตรงไปปิดหน้าต่าง กดเปิดแอร์ ถอดรองเท้าบูทกับถุงมือออกกองทิ้งไว้ปลายเตียง แล้วล้มตัวลงนอนแผ่ ทั้งที่ยังอยู่ในชุดคลุมดำเต็มยศ วันนี้มีคนตามดูไลฟ์สตรีมจนจบ ถึงแม้จะโดนผมด่าแม่งไปแต่ก็ดูคลิปผมจนจบ ดีจัง... ไหนจะได้ทำความดีช่วยเหลือหญิงสาวมากมาย แม้ตัวผมจะเหนื่อยล้า แต่ริมฝีปากกลับกำลังยิ้มมีความสุข
เป็นวันเกิดที่ฝันดีจังแฮะ...
......
ในขณะที่ภาวินกำลังหลับ ผู้ใช้ ID ยูทูบ นาม Red sword กำลังย้อนดูคลิปไลฟ์สตรีมของภาวินอีกครั้ง
“หนังเรื่องนี้ฉากทำได้ดีเกินไปไหม? วิธีเล่าเรื่องก็แปลก ตอนที่นึกคึกพิมพ์คอมเม้นท์ไปก็ตอบกลับมาได้เกินคาด โลกเรานี่ก็พัฒนาไวจริง ๆ” หลังจาก Red sword กดกรอคลิปดูแบบผ่าน ๆ จนจบเขาเลื่อนเมาส์ไปคลิกปุ่มติดตามและทำการแชร์ VDO ลงในเฟสบุ๊ค
ชื่อผู้ใช้งาน > Red sword
1 นาที สาธารณะ
เฮ้ พวกนายช่วยฉันดูหน่อย นี่มันหนังเรื่องอะไรจะไปหาซับไทยมาดูต่อ
Say Pan : ไม่เคยเห็นเลยแฮะ นี่มันคลิปย้อนหลังไลฟ์สตรีมไม่ใช่หรอ
ตอบกลับ > Red sword : เหมือนมันจะเป็นหนัง สเปเชียลเอฟเฟคสัตว์ประหลาดเนียนมาก แต่คนในคลิปดันตอบข้อความฉันได้ด้วยนะสิ ก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นหนังแนวใหม่ Say Pan ลองดูช่วงท้าย ๆ คลิปดิ
ตอบกลับ > Say Pan : จริงดิ?
Amc Saran : อะไร ๆ คลิปไร ปกอย่างแจ่ม
น้องปราง : เอลฟ์บนปกสวยมากกกก
ปิงปิงปิงปิง : เฮ้ ขอวาร์ปสาวสวยบนปกหน่อยเพื่อน!
2 ข้อความตอบกลับ
คลิกเพื่อดูความคิดเห็นเพิ่มเติม
......
13:00 น.
ภาวินลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย แต่เมื่อกำลังจะยกแขนขึ้นบิดขี้เกียจดันยกไม่ขึ้น “อึก...อึดอัดชะมัด” อะไรวะ...เหมือนจะขยับไม่ได้ หรือผีจะอำ
“ฉิบหายยยยย อ๊ากกกก” ผมตะโกนลั่นห้อง พยายามดิ้นรนอย่างแรง ในความรู้สึกตัวผมเหมือนโดนพันด้วยอะไรสักอย่าง แต่ดิ้นไปดิ้นมาจู่ ๆ ก็กลิ้งตกเตียงในท่าพิสดารเอาหัวลงพื้น จนได้สติขึ้นมาทันตา พอมองดูดี ๆ ถึงได้พึ่งรู้สึกตัว ไอ้ที่คิดว่าผีอำมันก็คือผ้าคลุมสีดำ ผ้าคลุมนี่มัน...ชุดที่ทีน่าออกเงินซื้อให้
เอ๊ะ หรือว่าเมื่อคืนตูไม่ได้เมาฝันมั่วซั่วไปเองหรอกเหรอออออ!
หลังจากนอนอึ้งเอาเลือดลงหัวอยู่บนพื้นนานเป็นนาที ผมก็ทำใจได้ว่าไม่ใช่ฝันจริง ๆ หลักฐานตำตาขนาดนี้ เอาแล้วไงที่ทำไปทั้งหมดเมื่อคืนเรื่องจริงหรอกเหรอ เวรละเอาสมาท์โฟนไอเทมยุค 2018 ไปใช้ต่างโลก ตูทำอะไรลงไปเนี่ย ไปหลอกเขาว่าเป็นพ่อมดอีกต่างหาก ผมขอโทษนะไอ้คุณพ่อมดตัวจริงของทีน่า ที่ผมแย่งงานคุณไปทำ...
หลังจากคร่ำครวญอยู่บนพื้นมาพักใหญ่ ภาวินก็ถอนหายใจออกมาดังเฮือก ก่อนจะทำใจยันตัวลุกขึ้นไปแก้ผ้าอาบน้ำ ฮึบ...แล้วไอ้ชุดบ้าชุดบอนี่มันถอดยังไงฟะเนี่ย
......
ณ ร้านอาหารที่ถูกสร้างด้วยสังกะสีมุงรอบด้านกับป้ายไวนิวโฆษณาน้ำอัดลมที่เอาไว้บดบังแดดอันแรงกล้าของเมืองไทย กระทะใบใหญ่ไฟลุกท่วมกำลังถูกสะบัดด้วยลีลาอันช่ำชองของเฮียเจ้าของร้าน เฮ้ คุณจะเอาแต่มองเจ้าของร้าน ที่ไม่เกี่ยวข้องกับอะไรในเรื่องนี้เลยไม่ได้นะ ผมนั่งอยู่ตรงนี้ อยู่ในร้านข้าง ๆ ถังน้ำฟรีที่ต้องลุกบริการตัวเอง คุณเห็นผมรึยัง?
ถ้าเห็นแล้วก็ไม่ต้องถามหรอก ว่ามากินกับใคร ระดับนายภาวินแล้วไซร้ ข้าวเช้ากินคนเดียว ข้าวเที่ยวก็กินคนเดียว ข้าวเย็นก็ยังกินคนเดียว เฮ้ออออ นี่ล่ะนะวิถีชีวิตคนกำลังจะดัง ต้องหัดทำตัวให้ชิน ถ้าไปกินกับคนอื่นเกิดได้เป็นข่าวมั่วซั่วแล้วจะแย่เอา
คุณคิดดูสังคมสมัยนี้แม่งบ้า กินข้าวกับผู้หญิงก็หาว่าคบกันอยู่?
กินข้าวกับผู้ชายก็หาว่าคบกันอยู่?
กินข้าวกับคนแก่ก็หาว่ามีเสี่ยเลี้ยง?
กินข้าวกับเด็กก็หาว่าเลี้ยงต้อย?
เห็นไหมผมบอกแล้ว ชีวิตคนดังแม่งลำบาก
กินข้าวเสร็จผมก็เดินออกไปจ่ายเงินหน้าร้าน "ลุง เอานี่ 50 บาท ไม่ต้องทอน" วางแบ็งค์ 50 ไว้บนปึกกระดาษจดเมนู แล้วเดินออกไปขี่จักรยานที่จอดผิงไว้ข้าง ๆ ร้านปั่นออกไป
"ไอ้ตี๋ ข้าว 50 ทอนบ้าอะไรล่ะ!"ลุงเจ้าของร้านที่วางกะทะ เดินมากะจะเก็บเงินใส่กระเป๋าผ้ากันเปื้อนเห็นแบงค์ 50 วางแอ้งแม้งอยู่ก็ตะโกนดังตามไล่หลังผมออกมาด้วยความรัก
เอาน่าลุง ไม่ต้องทอนก็ถูกแล้วนี่!
ระหว่างทางขากลับห้อง ผมก็แวะร้านยาเพื่อซื้อยาถ่ายไปให้นาตาเลีย ตอนที่ช่วยออกมาก็พูดมั่ว ๆ ไปงั้น แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริง ยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบชีวิตเธอขุดเอาปรสิตออกมาจากท้องให้ได้ ผมเดินไปตรงเค้าเตอร์ที่มีเภสัชกรนั่งอยู่ทันที เรื่องยาถ่ายถามเอากับผู้เชี่ยวชาญแหละดีที่สุด มันไม่ใช่ยาแก้ไขสักหน่อย ที่จะเดินสุ่ม ๆ หยิบเอาจากหน้าเค้าเตอร์เซเว่นน่ะ
“พี่ครับ ผมขอยาถ่ายพยาธิที่แรงที่สุดในร้านหน่อย”
“น้องจะเอาไปทำอะไรคะ?”
“ก็เอาไปถ่ายพยาธิสิพี่”
พี่สาวเภสัชกร หันกลับไปหยิบยาออกมาแนะนำ 2 แบบ “ถ้าถ่ายพยาธิธรรมดาใช้ตัวนี้ค่ะ ถ้าตัวตืดใช้ตัวนี้”
“แล้วมันต่างกันยังไงอะ”
“ก็ถึงได้ถามไงว่าน้องเอาไปถ่ายอะไร”
“เอิ่ม...ผมไม่รู้ว่ามันหน้าตาเป็นยังไง แต่มันเป็นพยาธิที่โคตรโหด ถ้าไม่เอาออกมาเราจะตายภายใน 3 วัน พี่พอมีอะไรที่เอามันออกมาได้ไหม เอาแบบวันเดียวรู้ผลเลยนะพี่”
“โหดขนาดนั้นไปผ่าออกไหมน้อง”พี่เภสัชกรพูดออกมาหน้านิ่ง
“โหดไปมั้ง!”ผมตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว แหม สมัยโบราณจะไปหาหมอผ่าท้องได้ที่ไหนเล่า!
“ล้อเล่น งั้นเอานี่แบบตัวตืด เอายาระบายไปด้วยกินคู่กัน กินสามวันพอดี อย่าลืมอ่านฉลากก่อนกินล่ะ”
“โอเคพี่ จัดมา”จบคำพี่เภสัชกรจัดการให้ตามที่บอก
ตอนผมเดินออกจากร้านขายยาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
เฮ้อ...เรียบร้อยไปหนึ่งอย่าง ผมก้มมองถุงยาในมือ ก็ได้แต่หวังว่ามันจะได้ผลล่ะนะ
......
พอกลับถึงห้องผมใช้เวลาที่เหลือก่อนไปเข้างาน เปิดเน็ตหาข้อมูลเกี่ยวกับต่างโลก เพราะผมมีความรู้ไม่เพียงพอที่จะเข้าใจสิ่งแปลก ๆ ในโลกแฟนตาซีของตาลุงเทพเจ้าสูงสุด แถมเมื่อคืนก็เมา ๆ เบลอ ๆ จำได้บ้างไม่ได้บ้างในตอนฟังทีมงานซังอธิบาย เริ่มมาสมองแจ่มใสเอาตอนเจอทีน่าฆ่าคนจะ ๆ ตานั่นแหละ
อุบ...พูดถึงเรื่องฆ่าคน ตัวผมก็ยังไม่ชินอยู่ดี ถ้าศพเละกว่านี้คงมีอ้วกไปแล้วดีนะ ทีน่าใช้มีดสั้นไม่ใช่ดาบหรือค้อน
เกี่ยวกับต่างโลก ถ้าจำไม่ผิดลุงเทพเจ้าสูงสุด เคยบอกว่าบนโลกใบนี้ยังมีคนจำนวนมากที่ได้ข้ามไปต่างโลก ทั้งแบบเกิดใหม่ และแบบอัญเชิญ เพราะฉนั้นมันอาจจะมีข้อมูลอื่น ๆ ที่เขาสามารถใช้เป็นแนวทางได้อยู่บ้าง แต่พอพิมพ์คำว่าต่างโลกลงในกูเกิลเท่านั้นแหละ...ก็มีอนิเมะ มังงะ และนิยายขึ้นมาให้ศึกษาเต็มไปหมด ตัวอย่างเช่น
5 อนิเมะ แนวต่างโลกปี 2018
อนิเมะต่างโลกทำไมเรายังไม่วาร์ป
เกิดใหม่/ต่างโลก
เมื่อคุณถูกอัญเชิญไปต่างโลก
ทำไม? แนวต่างโลกต้องเป็น RPG ตลอดเลย
วิเคราะห์ สาเหตุที่อนิเมะไปต่างโลกได้รับความนิยม
เดี๋ยวนี้ใครๆ ก็ไปต่างโลก!! และอื่น ๆ อีกมากมายแค่เปิดดูผ่านๆก็ทำเอาตาลายแล้ว จะเยอะไหนฟะเนี่ยยยย!
