ตอนที่ 24 รากฐานของพลังลมปราณ

ช่างน่าตกใจจริงๆ!

ทุกคนต่างตกใจกับการเคลื่อนไหวที่ไม่เคยมีมาก่อน

"คลื่นทับซ้อนครั้งที่11?"

"เขาทำได้จริงๆ?"

"เป็นไปได้อย่างไร?"

หากพวกเขาคิดว่าเจียงเมิ่งเอ๋อที่แสดงคลื่นทับซ้อน9ครั้งนั้นน่าทึ่ง สำหรับเจียงวู่เฉิงที่ทำได้ถึง11ครั้งนั้นก็คือไม่น่าเชื่ออย่างมาก

มันช่างน่าเหลือเชื่อ!

เขาเป็นคนที่น่าเหลือเชื่ออย่างมาก!

 

"เขาทำการเคลื่อนไหวทั้ง11ครั้งออกมา"ในอัฒจรรย์ผู้อาวุโสสุ่ยหานซินแห่งนิกายดาบเทียนหยวนนั้นตกตะลึงอย่างมาก ไม่มีใครในนิกายของนางทำแบบเจียงวู่เฉิงได้

นั่นหมายความว่าพรสวรรค์ในเชิงดาบของเขาไม่มีใครเทียบได้แม้แต่ในนิกายของนาง

"เด็กหนุ่มคนนี้!" ผู้นำตำหนักขุนพลดาบเจียงซินหงลุกขึ้นยืนและจ้องมองไปที่เจียงวู่เฉิง "ข้าคือผู้นำตำหนัก แต่ข้ากลับไม่รู้ว่าเขามีพรสวรรค์ในเชิงดาบถึงขนาดนี้"

ซือถู ยิงเฉวี่ยและคนอื่นๆที่อยู่ข้างเขาตกใจเป็นอย่างมาก

 

"ฮึ่ม!"

ผู้ดูแลลานประลอง เจียงหลานตะโกะไปหาผู้เชี่ยวชาญบนอัฒจรรย์ "บางทีพวกท่านอาจจะยังไม่รู้ ถึงแม้ว่าพรสวรรค์ในเชิงดาบเขาจะอัจฉริยะอย่างมาก แต่เขาเป็นขยะ เขาไม่สามารถรวบรวมพลังลมปราณได้ ไม่มีพลังลมปราณแล้วจะมีประโยชน์อะไรกับการที่มีพรสวรรค์สูงส่ง?"

"ท่านหมายความว่าเด็กหนุ่มคนนี้ไม่สามารถบ่มเพาะพลังลมปราณได้หรือ?" ซือถูฉิงเยวี่ยวเอ่ยถาม

"ถูกต้อง ในตำหนักขุนพลดาบ ทุกคนรู้ว่าเจียงวู่เฉิงคือขยะที่ไม่อาจรวบรวมลมปราณได้ตั้งแต่เขาอายุ12ปี แม้เขาจะประสบความสำเร็จและกลายเป็นนักรบได้ แต่เจียง วู่เฉิงก็ได้สูญเสียช่วงเวลาอันล้ำค่าของนักรบไปถึง4ปี ดังนั้น หลังรับรู้เรื่องนี้ พวกท่านคิดว่าเขาจะสามารถประสบความสำเร็จได้ในอนาคต?"เจียง หลานเย้ยหยัน

"เป็นเรื่องจริงงั้นหรือ?"

"เขาเพิ่งบ่มเพาะพลังลมปราณได้เมื่อสองเดือนที่แล้ว?"

"น่าสงสารยิ่งนัก!"

ซือถูฉิงเยวี่ยและผู้เชี่ยวชาญหลายคนต่างส่ายหัวและถอนหายใจ

ในเส้นทางของนักรบ อายุ12ถึง16ปีเป็นเวลาที่สำคัญที่สุดของวัยเยาว์ มันเป็นช่วงเวลาที่จะวางรากฐานที่แข็งแกร่งสำหรับการบ่มเพาะ เมื่อคนพลาดช่วงเวลาทองไปความสำเร็จของเขาในอนาคตจะถูกจำกัด

แน่นอนว่ามาตรฐานเหล่านี้ใช้ได้กับคนทั่วไปเท่านั้น ไม่ใช่สำหรับคนที่มีเคล็ดการบ่มเพาะที่ท้าทายสวรรค์อย่างเคล็ดบัญญัติสวรรค์

 

"พลังลมปราณนั้นเป็นรากฐานของการต่อสู้ในขณะที่เทคนิคการต่อสู้นั้นการใช้ดาบเป็นปัจจัยภายนอกแม้ว่าเขาจะมีวิชาดาบที่ยอดเยี่ยมเพียงใด แต่ก็ไม่สามารถประสบผลสำเร็จได้มากนักถ้าพลังลมปราณนั้นอ่อนแอ" สุ่ยหานซินมองไปที่เจียงวู่เฉิงและห่ายหัว "แม้ว่าจะเป็นอย่างนั้นแต่เขาก็มีสิทธิ์ที่จะเป็นศิษย์ในนิกายด้วยพรสวรรค์ทางเชิงดาบของเขา แต่ความจริงก็คือเขาพลาดช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการบ่มเพาะไปแล้ว เขาไม่มีโอกาสที่จะก้าวผ่านขั้นวิถีลมปราณ"

 

บรรดาผู้เชี่ยวชาญที่อยู่ข้างๆนางต่างพยักหน้าเห็นด้วย

แม้ว่าคำพูดของสุ่ยหานซินจะเป็นการพูดแบบครึ่งๆกลางๆ แต่นางก็พูดถูก

พวกเขาทำได้เพียงส่ายหัวและถอนหายใจด้วยความรู้สึกเสียดายในพรสวรรค์ในเชิงดาบที่สูญเปล่า

บนลานประลองเหล่าศิษย์ทั้งหลายต่างตกอยู่ในอาการตกใจ

เจียงวู่เฉิงนั่นเป็นอัจฉริยะที่หาตัวได้ยาก แต่แล้วยังไรล่ะ?

ในโลกที่ทุกคนต่างให้ความสำคัญกับการบ่มเพาะพลังลมปราณเป็นรากฐาน

 

"คลื่นทับซ้อนครั้งที่11" เจียงเมิ่งมองไปบนเวที นางรู้มานานแล้วเกี่ยวกับความสามารถในเชิงดาบของเจียงวู่เฉิง ในตอนที่นางใช้คลื่นดาบทับซ้อน9ครั้งนางคิดว่านางจะแซงหน้าเขาไปได้แล้ว แต่ช่องว่างระหว่างพวกเขานั้นมีมากเกินไป ในรอบที่สองไม่ว่าจะด้วยการบ่มเพาะหรือวิชาดาบนางสาบานว่าจะทำลายเขาให้ย่อยยับ

เจียงหลานกล่าวว่า "การบ่มเพาะพลังลมปราณเป็นรากฐานแห่งการต่อสู้ เราไม่ควรละเลยการบ่มเพาะพลังลมปราณหากทำอย่างนั่นมันคือการกระทำของคนโง่"

คำพูดของเจียงหลายดังก้องไปทั่วลานประลอง เห็นได้ชัดว่ามันมีความหมายมากสำหรับเจียงวู่เฉิง

"เริ่มรอบที่2ได้!รอบนี้เป็นการทดสอบพลังลมปราณ นำหินลมปราณมา!

มีคนนำหินโปร่งใสขนาดมาใหญ่วางไว้บนเวที ตรงกลางของหินถูกแบ่งออกเป็น10ชั้น

หินลมปราณถูกนำมาใช้เพื่อทดสอบพลังลมปราณโดยมีสิบชั้นที่แสดงถึงสิบระดับจากขั้น1วิถีลมปราณจนถึงอาณาทะเลลมปราณ

 

"คนแรก เจียงหลิน!"

เจียงหลินยังคงเป็นคนแรก

"ทำให้ดีที่สุด ใส่พลังลมปราณของเจ้าลงไปในหิน!"เจียงหลานกล่าว

"ได้"เจียงหลินพยักหน้าพลางหายใจเข้าลึกๆ และยื่นมือไปวางไว้บนหิน ในไม่ช้าพลังลมปราณก็ไหลเข้าไปในหินลมปราณทันที

ด้วยการผสมผสานระหว่างพลังลมปราณและแสงสว่างไสวของหินลมปราณ

แสงสีม่วงเปล่งประกายระยิบระยับพุ่งทะยานจากด้านล่างสู่ด้านบนของหินทำให้รู้ว่าเขาอยู่ในขั้น6ของวิถีลมปราณ มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มันยังไปแสงสว่างสลัวๆบนชั้นที่7แม้ว่าจะเบาบางแต่ก็ถือว่าสว่าง

"ชั้นที่เจ็ดก็สว่างงั้นหรือ?"

"ขั้น7วิถีลมปราณ!"

"ในที่สุดเจียงหลินก็ทะลวงขั้นที่6หลังจากที่ติดอยู่ขั้นนี้มานาน!"

 

ผู้คนในลานประลองต่างชื่อชื่นชมและมองไปดูไปที่เจียงหลินด้วยความอิจฉา

เมื่อเขาดึงมือออกจากหินลมปราณเขาสังเกตได้ถึงความสนใจที่มุ่งมาที่ตัวเขา อารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นอย่างมาก เขาเสียใจตั้งแต่พ่ายแพ้ให้แก่เจียงวู่เฉิงเมื่อหนึ่งเดือนก่อน และในที่สุดเขาก็กอบกู้ศักดิ์ศรีของเขาคืนมาได้

"ถ้าอย่างนั้นเจียงวู่เฉิงผู้มีพรสวรรค์ในเชิงดาบคงจะอยู่ในขั้นที่6เท่านั้น"เจียงหลินเยาะเย้ยเจียงวู่เฉิงพลางจ้องมองไปที่เขา

แต่เมื่อเขาเห็นเจียงวู่เฉิงความโกรธของเขาก็ปะทุขึ้นในทันที

"เจ้าสารเลวนี่มันไม่สนใจข้า!"เจียงหลินโมโหเป็นอย่างมาก เขาเห็นว่าเจียงวู่เฉิงยืนปิดตาพิงกำแพงอยู่ตลอดเวลา การกระทำของเจียงวู่เฉิงทำให้เขาหงุดหงิด

สิ่งที่เขาไม่รู้คือเจียงวู่เฉิงไม่ได้สนใจเขามาตั้งแต่แรก

เจียงวู่เฉิงไม่เคยสนใจเขาไม่ว่าจะเมื่อก่อนหรือแม้กระทั่งตอนนี้

...