บทที่ 5 ไม่ใช่น้องสาว
บทที่ 5 ไม่ใช่น้องสาว
ในขณะที่ภาวินกำลังหลบมุมหาโอกาสมุดผ่านร่างผู้คุมคุก เพื่อไปช่วยเหลือนาตาเลียอยู่นั้น ชาวเน็ตยามเช้าวันจันทร์ ก็กำลังมองหาคลิปสนุก ๆ ในยูทูบดูระหว่างทำภารกิจยามเช้า
ผู้ใช้งานสายโต้รุ่งที่มีชื่อว่า Red sword ปิดรายการแคสเกมสดที่เขาโต้รุ่งดูจนจบยัน 7 โมงเช้าลง และเนื่องจากเขายังไม่ง่วงจึงเริ่มหาคลิปอื่น ๆ ดูเพิ่ม ไม่นานสายตาเขาก็พลันสะดุดกับรายการสดรายการหนึ่งที่มีปกรายการเป็นรูปเอลฟ์สาวสวย ในท่าดันหน้าอกสุดเซ็กซี่ที่มองมุมไหนก็ไม่ใช่ CG เกม หรือจะเป็นคนแต่งคอสเพลย์?
[LIVE] ตัวผมกับปฏิบัติการ Live Stream ณ ต่างโลก
Pawin
ดูอยู่ 0 คน
[รายการสด]
“อะไรวะเนี่ย คนดูศูนย์ หรือรายการพึ่งจะเริ่ม” แต่ก็ช่างเถอะปกคลิปดึงดูดขนาดนี้ ไหนจะชื่อคลิปภาษาไทยแสดงว่าต้องเป็นคนไทยชัวร์ ๆ ด้วยความอยากรู้เขาจึงกดเข้าไปทันที ถ้าปกหลอกลวงเดี๋ยวค่อยเม้นท์ด่าพ่องมันทีหลัง
[LIVE] ตัวผมกับปฏิบัติการ Live Stream ณ ต่างโลก
Pawin
ดูอยู่ 1 คน
[รายการสด]
“โอ้ เอลฟ์บนปกว่าสวยแล้ว ฉากสู้ยังโคตรสวยสมจริงสุด ๆ หนังเรื่องอะไรเนี่ย” ภาพที่เคลื่อนไหวอยู่บนจอคอมฯ คือ ฉากต่อสู้อันดุเดือดระหว่างเอลฟ์สาวสวยผู้อยู่บนปกคลิป กับตัวประหลาดท่าทางน่าเกลียดน่ากลัวในพื้นที่อันคับแคบของทางเดินคุกใต้ดินสมัยโบราณ
“เธอดูเป็นสาวฝรั่ง ไม่น่าใช่หนังไทย แต่เรื่องนี้ท่าจะมั...น หือออ?” เขายันตัวขึ้นนั่งหลังตรง ดวงตาที่เหนื่อยล้าพลันเบิกกว้าง เมื่อกล้องถูกแพนไปหาผู้ชายหัวดำคนหนึ่งที่นั่งหลบมุมอยู่หลังคบไฟ
.........
“อะไรทีมงานซัง ถ่ายต่อไปสิ” ผมที่เห็นทีมงานบินกลับมาใกล้ ๆ เอ่ยปากถามขึ้น
ทีมงาน : มีคนดูคลิป [อีโมติคอนตาเป็นรูปหัวใจ 3 อันรัว ๆ ]
“มีคนดู...มีคนดู!” ผมเบิกตาโตอ่านข้อความของทีมงานซ้ำอยู่ 2-3 รอบ ก่อนจะได้สติเริ่มพูดกล่าวทักทายคนดู
“สวัสดีครับ นี่ภาเองตอนนี้ผมกำลังอยู่ต่างโลก ในคลิปอาจจะกระตุกกระตักนิดหน่อย พอดีว่าพึ่งเคยไลฟ์สตรีมในคุกใต้ดิน อะแฮ่ม เอ่อ...ตอนนี้พวกเรากำลังหาวิธีฝ่าเจ้าผู้คุมคุกที่เป็นกูล ไอ้ตัวหลอน ๆ นั่นแหละ เพื่อไปช่วยนาตาเลียน้องสาวของทีน่าที่ถูกวิหารแห่งความมืดจับมาขัง บลา ๆ ๆ ๆ” ผมทำการสวมวิญญาณยูทูบเบอร์พูดอธิบายเกี่ยวกับสถานการณ์ที่เรากำลังเผชิญอยู่ตอนนี้
ในเมื่อมันเป็นรายการสด คนดูที่เข้ามากลางคันจะดูไม่รู้เรื่อง ผมจึงต้องเล่าสถานการณ์ให้ฟังแบบย่อ ๆ โดยมีทีมงานที่ลอยอยู่ใกล้ ๆ พยายามเก็บภาพทั้งผมและฉากบู๊ของทีน่าไปพร้อมกัน
สุดยอดมากทีมงานซัง ตอนแรกก็นึกว่าวันนี้จะไม่มีคนดูแล้วซะอีก น้ำตาแห่งความปีติเกือบซึมออกมาตรงหางตาเลยล่ะ
“ถ้าชอบอย่าลืมกดไลค์เป็นกำลังใจให้ด้วย ถ้าชอบมาก ๆ อย่าลืมกด subscribe เป็นกำลังใจให้ด้วย แต่ถ้าอยากกดอีกเพราะรักมาก ๆ ผมมีทางออกให้คุณ นั่นก็คือ! กดเพิ่มนิยายเรื่องนี้ลงในชั้นหนังสือครับผมมมม เพื่อจะได้ติดตามไลฟ์สตรีมและคลิป VDO ของผมได้ก่อนใคร กดเลย กด...”
ในระหว่างที่ผมกำลังขายของสุดฤทธิ์ เสียงเรียกของทีน่าก็ดังขึ้นขัดจังหวะ
“ภาเจ้าคิดออกรึยัง ข้าจะไม่ไหวแล้วเนี่ย มันถึกชะมัดเลย!”
“แป๊บหนึ่ง ขายตรงอยู่”
“เจ้าว่าอะไรนะ?”
“แป๊บหนึ่ง คิดอยู่” ผมตะโกนบอกทีน่า ก่อนจะหันกลับมากระซิบกับทีมงานซัง “เอาเป็นว่าติดตามดูต่อไปก็แล้วกันครับ!”
เมื่ออธิบายสถานการณ์คร่าว ๆ ให้คนดูผู้มาใหม่เพียงหนึ่งเดียวได้รับรู้ และโปรโมทช่องตัวเองเสร็จเรียบร้อย ตัวผมที่ไม่รู้จะช่วยทีน่ายังไงดีตอนนี้เวลาก็ใกล้หมดแล้ว เริ่มลนหันไปมองซ้ายมองขวาพยายามคิดหาลู่ทางเพื่อข้ามไปยังอีกฝั่ง และด้วยความกดดันจึงเผลอหลุดปากสบถออกมา “บ้าเอ๊ย ทำไงดีวะ เดี๋ยวปั๊ดเอาคบไฟทุบแม่ง”
อ๊ะ ผมที่เอามือขยี้หัวตัวเองอยู่พลันชะงักค้าง เหมือนจะได้ไอเดียจากคำสบถเมื่อครู่ ผมทุบกำปั้นลงบนฝ่ามือ ใช่ ๆ เอาคบไฟทุ่มใส่แม่งไปเลยยยยย คิดได้ดังนั้นผมก็ลุกขึ้นยกคบไฟที่ตั้งอยู่หน้าห้องขังขึ้นมาด้วยสองมือ และวิ่งเข้าใส่ผู้คุมคุกทันที
“ทีน่าหลบบบบบ!” เอลฟ์สาวที่ได้ยินเสียงเตือน ก้มตัวม้วนหลังหลบฉากออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก้านเหล็กยาวเป็นเมตรตรงส่วนขาตั้งคบไฟก็ฟาด ผั๊วะ เข้าใส่ลำตัวของกูลอย่างจังพร้อมสะเก็ดไฟที่สาดกระจายเป็นเส้นสีส้มสวยตามแรงตวัดมือโจมตี ทำให้ร่างผอมแห้งเก้งก้างของกูลกระเด็นไปติดลูกกรงทางฝั่งซ้าย
ตึง!
กี๊สสสสสสส!
ในช่วงจังหวะที่มันเปิดช่องว่างด้านขวาออกเล็กน้อย แค่เพียงเสี้ยววิ ผมที่เล็งจังหวะนี้อยู่แล้วทำการแทรกตัวผ่านเข้าไปยังอีกฝั่งได้สำเร็จ แต่ดีใจที่ข้ามมาอีกฝั่งได้ไม่ทันไร กูลที่โดนฟาดติดกรง กระชากคบไฟหลุดจากมือผม ตัวผมก็ไม่ได้อยากจะรั้งอาวุธในมือไว้แต่อย่างใด หันหลังโกยแน่บไปหานาตาเลียอย่างรวดเร็ว โดยมีผู้คุมคุกสุดหลอนโยนคบไฟทิ้งลงพื้น และตะกายทางเดินตามมาติดๆ
เอลฟ์สาวที่ถูกศัตรูลืมวิ่งตามหลังมาอีกต่อ เธอกระโดดไต่ขึ้นบนตัวกูล ใช้แขนและขาล็อกตัวมันไว้ไม่ให้วิ่งตามภาวินไป เจ้าอสูรนรกพยายามดิ้นรนสลัดตัวเธอออก แต่เธอก็ยื้อไว้จนร่างชายหนุ่มหายลับไปจากสายตาได้สำเร็จ ผู้คุมคุกที่มองไม่เห็นภาวินได้หันกลับมาโจมตีทีน่าแทน และแล้วการต่อสู้ของทั้งสองก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
............
ทางฝั่งภาวินที่วิ่งหนีหน้าตั้ง หลังจากที่วิ่งมาได้สักพักก็ไม่ได้ยินเสียงไล่ตามสุดระทึกขวัญอีก จึงเริ่มผ่อนฝีเท้าลง ยกโทรศัพท์ขึ้นมาส่องไฟฉายไปรอบ ๆ ด้านหน้ามืดสนิทเพราะไม่มีคบไฟตั้งไว้แล้วแถมห้องขังซ้ายขวายังว่างโล่ง ไม่นานเขาก็เดินมาถึงที่ปลายสุดของคุกใต้ดิน
“เอาล่ะ เรามาถึงห้องขังของนาตาเลียกันแล้วนะครับ” ผมที่ยังไม่ลืมหน้าที่ยูทูบเบอร์พูดอธิบายออกมาเสียงเบาเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศวังเวงโดยรอบ ชายหนุ่มค่อย ๆ เดินเข้าไปหน้าซี่ลูกกรงเหล็ก แสงจากไฟฉายสมาร์ทโฟนทำให้มองเห็นร่างร่างหนึ่ง ที่นอนคุดคู้หันหลังอยู่บนเตียงไม้ริมผนัง แต่ด้วยใบหูที่เรียวยาวโดดเด่น ทำให้เดาได้ไม่ยากว่าเธอคือนาตาเลีย
“นาตาเลีย?” ผมส่งเสียงเรียกออกไป
เงียบกริบ...
“นาตาเลีย!” ผมเพิ่มระดับเสียงอีกครั้ง จบคำรางบนเตียงก็พลันกระเด้งตัวลุกขึ้น
“เกิดไรขึ้น! โอ้...ไม่เจ้าจะมาพาข้าไปบูชายัญแล้วงั้นรึ” นาตาเลียในสภาพหน้าซีดขาว ผมเผ้าสีม่วงแดงกระเซิงไม่เป็นทรง ตาสีม่วงสะลึมสะลือ และคราบเลือดเปรอะเต็มหน้าผาก เธอดูหลอนพอ ๆ กับหญิงสาวสองคนในห้องขังแรก แต่ดีที่เธอเป็นเอลฟ์เลยยังหลอนแบบสวย ๆ พอเทียบหุ่นเธอกับทีน่าแล้ว ทีน่าเซ็กซี่กว่าจริง ๆ ด้วย นาตาเลียช่างเตี้ยม่อต้อ นี่สูงถึง 150 รึยังเนี่ย
“ไม่ ๆ ๆ ข้ายังไม่พร้อมที่จะตาย” เธอกุมหัวขยี้ผมให้ฟูฟ่องยิ่งกว่าเดิม กลอกตาไปมาปานคนวิกลจริต แล้วกระเถิบไปนั่งคุดคู้ตัวอยู่มุมห้องขัง
“ผมมาช่วย ผมมากับทีน่า เฮ้ย!” ผมสะดุ้งตกใจ จนผงะถอยออกไปครึ่งก้าว เพราะเอลฟ์สาวกระโดดเกาะลูกกรงทันทีที่ผมบอกว่ามาช่วยพร้อมทีน่า
เธออ้าปากพูดขึ้นอย่างรีบร้อน “แล้วทำไมไม่บอกแต่แรก เปิดสิ เปิด ๆ ๆ ๆ”
ผมพยักหน้าให้เธอ แล้วหยิบกุญแจผีที่ทีน่ามอบให้ตั้งแต่ตอนเปลี่ยนชุดออกมาไข
ตอนที่ให้กุญแจมา ทีน่าบอกว่ามันเป็นอาร์ติแฟคชนิดหนึ่งที่หายากอยู่พอสมควร ใช้เสร็จแล้วต้องคืน ห้ามมุบมิบแต่อย่างใด พร้อมเอามีดมาจ่อหน้าผมข่มขู่ และเพื่อความสบายใจของเธอ ผมเลยบอกไปว่า แถวบ้านผมเปลี่ยนไปใช้คีย์การ์ดกับสแกนลายนิ้วมือกันหมดแล้ว กุญแจผีเธอไม่มีประโยชน์ต่อผมสักนิด สาวเจ้าเลยวางใจเก็บมีดกลับคืน
“เดี๋ยว ๆ ๆ อย่าพึ่งไข ข้าออกไปไม่ได้ ใช่ ข้าออกไป ข้าก็ตายสิ หยุดเลยนะ”
“ไม่ต้องห่วงน่า ผมเป็นพ่อมด เชื่อมือได้”ผมพยายามพูดปลอบใจเธอระหว่างไขแม่กุญแจ
ไอ้กุญแจผีนี่มันใช้ได้จริงป่ะเนี่ยทำไมไม่ออกสักทีวะ
“ไม่ เจ้าไม่เข้าใจข้าาาา ปรสิตมันอยู่ในท้องข้านะ มันอยู่ในท้องเลยนะ พวกวิหารมันเอาไอ้ตัวน่าขยะแขยงกรอกปากข้า แบบนี้ ๆ เจ้าดูสิ!” เอลฟ์สาวหัวกระเซิงในห้องขังทำท่าทางประกอบฉากที่เธอโดนกรอกปากด้วยสีหน้าจริงจัง แล้วกุมคอลงไปนอนดิ้นพราด ๆ บนพื้นห้องขัง
ผมมองอาการดิ้นพราด ๆ ของเธอด้วยสายตาปลาตาย ยัยเอลฟ์สองคนนี่ เป็นจอมทำลายภาพลักษณ์เผ่าพันธุ์ตัวเองรึไงนะ คนพี่ก็สายตาแย่คนน้องก็บ้า เฮ้อออ...เพราะงั้นผมเลยตอบกลับไปด้วยใบหน้าหน่าย ๆ “นั่นยิ่งง่ายเดี๋ยวกลับไปเอายาถ่ายพยาธิมาให้กิน ฮึบ...เอาล่ะเปิดได้แล้ว”
แกร๊ก!
“เจ้า เจ้าแน่ใจนะว่าเอามันออกไปได้น่ะ” นาตาเลียสะดุ้งเมื่อประตูกรงขังถูกเปิดออก เธอทำท่าละล้าละลังไม่กล้าก้าวขาออกมา
“เร็วๆ ทีน่าถ่วงเวลาผู้คุมคุกไว้อยู่ ผมต้องรีบไปช่วยคนอื่นต่อนะ ออกมา” ผมเอ่ยเร่งเธออีกรอบ เมื่อเธอเอาแต่ยึกยักอยู่หน้าประตู
“ได้ ๆ ข้าออกแล้ว” เธอถกกระโปรงยาวระพื้นสีหม่นขึ้น และก้าวออกมานอกห้องขัง “ทีน่าเพื่อนข้า จ้างเจ้ามาหรือพ่อมด”
“จะว่างั้นก็ได้ แต่เธอไม่ใช่น้องสาวเหรอ ทีน่าบอกว่าเธอเป็นน้อง?”
“ไม่ ไม่ เอ่อ...ใช่” นาตาเลียเอียงคอ กลอกตา 360 องศาแล้วพยักหน้าให้ผม ท่าทางดูเหมือนสติยังไม่กลับเข้าร่าง “พวกเราเป็นเพื่อนที่สนิทกัน ราวพี่น้องคลานตามกันมา ประมาณนั้น”
“อ่อ...” ผมพยักหน้าให้เธอ แล้วหันไปกระซิบกับทีมงานซังเบา ๆ “เป็นอันว่ายัยเอลฟ์สองคนนี่ ไม่ใช่พี่น้องกันนะครับ”
“ทีน่า!”นาตาเลียที่มองเห็นทีน่าก่อนผม ถกกระโปรงวิ่งนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานพวกเราก็เจอทีน่าที่กำลังเหนื่อยหอบ กับผู้คุมที่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยบาดของมีด แต่ไม่มีเลือดไหลออกมาสักหยด
“ทีน่า!”นาตาเลียที่มองเห็นทีน่าก่อนผม ถกกระโปรงวิ่งนำหน้าไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานพวกเราก็เจอทีน่าที่กำลังเหนื่อยหอบ กับผู้คุมที่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยรอยบาดของมีดแต่ไม่มีเลือดไหลออกมาสักหยด
“นาตาเลีย”
"ทีน่าเพื่อนรัก..."
“พวกเธอสองคนจะตะโกนทำซึ้ง ข้ามหัวไอ้ตัวประหลาดนั่นก็ได้อยู่หรอกนะ แต่ผมรีบเพราะงั้น ทีน่าช่วยลากมันไปไกล ๆ ทีผมจะได้ไปช่วยคนอื่น ๆ”ผมพูดขึ้นขัดบรรยากาศทราบซึ้งระหว่างสองสาว เมื่อมองเห็นเวลาในหน้าจอโทรศัพท์กลายเป็น 07:49 ตอนนี้ผมมีเวลา 10 นาทีในการไขกุญแจและพาสาว ๆ ฝ่าจอมเวทของวิหารออกไป ทันไหมวะเนี่ย
“รีบหน่อยล่ะ ข้าจะไม่ไหวแล้ว” ทีน่าไม่ได้ปฏิเสธ ถึงเธอจะเริ่มเหนื่อย แต่เธอก็ยอมลากผู้คุมคุกออกไปตรงทางขึ้นบันได โดยมีนาตาเลียตามไปช่วย
เมื่อทีน่าลากผู้คุมคุกออกไปสักพัก ผมก็เริ่มวิ่งไปไขประตูคุกบานที่มีคนอยู่ใกล้ที่สุด และค่อย ๆ ไล่ขึ้นไปทีละประตู ยิ่งไขกุญแจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งใช้งานอาร์ติแฟคชิ้นนี้ได้อย่างเชี่ยวชาญมากขึ้น เวลาที่ใช้ไขกุญแจก็ยิ่งลดลง ไม่นานผมก็มาหยุดอยู่หน้าห้องชาล็อตคนสวย
แกร็ก!
“ขอบคุณท่านพ่อมด” ชาล็อตก้มหัวขอบคุณและก้าวเดินออกมาจากห้องขัง
“อ่า ไม่เป็นไรเรารีบไปกันเถอะ”
ผมเร่งมือทำเวลาในการไขประตู แต่ยิ่งปล่อยสาว ๆ ออกมาก็ยิ่งรู้สึกได้เลยว่าชาล็อตดูจะนิ่งสงบที่สุดแล้ว หญิงสาวไม่ได้มีท่าทางดีใจจะเป็นจะตายเหมือนคนอื่น ๆ จนทำให้ผมต้องแอบลอบมองเสี้ยวหน้าของเธอ ทุก ๆ 5 วินาทีไปตลอดทาง
“หน้าข้ามีอะไรหรือท่านภา”
“อ๊ะ เปล่าคือ...จะว่าไงดีล่ะ เธอดูนิ่งดีนะ” โดนจับได้ซะแล้วไอ้ภาเอ๊ยยย
“เรื่องนั้น จะว่าชินแล้วก็ได้ค่ะ”
“ชิน?”
“คือ...ข้าเคยโดนวิหารแห่งความมืดจับตัวมา 3-4 รอบแล้วค่ะ” เธอพูดออกมาอ้อมแอ้มเสียงเบา “แต่ทุกครั้ง คนที่บ้านจะมาช่วยไว้ได้ทันเสมอ”
ผมที่ได้ยินคำอธิบายของเธอ ถึงกับติดสตั๊น และแทบจะยกตีนขึ้นก่ายหน้าผาก "แล้วเธอไปทำยังไงให้โดนพวกวิหารจับมาขังได้ตลอดละนั่น!"
…….
ทางด้านทีน่าที่ลากกูลมาสู้ยื้อเวลาแถว ๆ บันไดทางขึ้น โยกตัวหลบการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม ด้วยจังหวะที่ช้าลงเป็นอย่างมากเนื่องจากความเหนื่อยสะสม เธอเป็นสายมีดสั้นที่เน้นหลบหลีก และโจมตีเข้าจุดตาย พลังโจมตีโดยรวมเลยไม่สูงพอจะตัดผ่านผิวหนังของกูลตรงหน้าไปได้ ถึงเธอจะมีนาตาเลียคอยช่วยทำให้ไม่ลำบากมากหนัก แต่นาตาเลียในสภาพไร้เวท ก็เพียงแค่ช่วยให้เธอได้มีเวลาพักหายใจอยู่บางช่วงเท่านั้น และถ้าให้เลือก ระหว่างให้นาตาเลียช่วย กับสู้คนเดียวเธอขอเลือกสู้คนเดียวดีกว่า ทำไมนะหรือ? ดูเอาเองเถอะ
“บ้าเอ๊ย! ถ้าข้าใช้เวทได้ล่ะก็ แกตายไปนานแล้วไอ้กูลชั้นต่ำ” ระหว่างที่สู้นาตาเลียก็ด่าสาดเสียเทเสียใส่กูลไม่เว้นว่าง ทีน่าคาดว่าเจ้าตัวน่าจะเก็บกดมานาน
แต่นั่นยังไม่เท่าไร ประเด็นอยู่ตรงนี้ต่างหาก...
นาตาเลียที่ยืมมีดสั้นทีน่าตวัดมีดเฉือนเข้าที่ลำตัวกูลอย่างแม่นยำ ด้วยสายตาที่ยอดเยี่ยมของเอลฟ์มันไม่มีคำว่าพลาดอยู่แล้ว แต่เนื่องจากเธอเป็นจอมเวทเผ่าเอลฟ์ เรี่ยวแรงจึงน้อยนิดยิ่งกว่าทีน่า ไม่ต้องพูดถึงเรื่องเทคนิกการหลบหลีก นาตาเลียโดนเข่าลอยของกูลส่วนกลับเข้าที่หน้าอย่างจังจนกำเดาทะลัก
“อั๊ก! ทะ...ทีน่าขอโพชั่นหน่อย”
“ขวดละ 150 Coin เลยนะยะ! พอเลยไปหลบมุมไป๊!”
“ไม่ ทีน่าอุส่าห์มาช่วยข้า ข้าก็ต้องช่วยเจ้า เราเป็นเพื่อนสนิทกันนะ” นาตาเลียรับโพชั่นที่ทีน่าโยนมาให้ กระดกหมดขวดแล้วพุ่งกลับมาช่วยสู้อีกรอบ
ผั๊วะ!
“โพชั่นหน่อย”
ผั๊วะ!
“ทีน่า”
“หล่อนน่ะ หยุดเถอะขอร้อง!” ทีน่าได้แต่ร่ำไห้ เมื่อโพชั่นเพิ่มเลือดอันล้ำค่าที่หาซื้อได้ยากเย็น ถูกนาตาเลียใช้เสมือนเททิ้ง
นั่นโพชั่นของแท้จากโรงแปรธาตุแพนทาแกรมเลยนะ...จะไม่ให้ใช้ ก็กลัวเพื่อนตาย แต่ถ้าให้ผลาญเล่นเรื่อย ๆ ก็กลัวหมดตัว ตอนนี้เธอเลยได้แต่ภาวนาขอให้ภากลับมาเร็ว ๆ จะได้หลุดพ้นจากลูปนรกโพชั่นของนาตาเลียสักที
เวลาที่เหลือก่อนถูกส่งกลับ 00:03:45 น.
