ทีมบาสหัวใจนักสู้ ตอนที่ 13
ตอนที่ 13
ผ่านไปสิบนาที จบการแข่งขัน
เว่ยอี้ฝานที่เต็มไปด้วยเหงื่อ เดินไปหยุดอยู่หน้าเย่อวี้เฉิง “ผมจำได้ว่าในกวงเป่ยมีคนชื่อหยางเจินอี้ ผมเคยเล่นบาสกับเขา แข็งแกร่งใช้ได้เลยครับ”
“เขาพูดอะไรกับนาย?” อู๋ติ้งหวาถาม
“เขาบอกว่า มีคนชื่อหยางเจินอี้ แข็งแกร่งใช้ได้”
อู๋ติ้งหวารีบหยิบสมุดรายชื่อที่วางอยู่ที่พื้นขึ้นมา หลังจากพลิกสมุดหาดูอย่างละเอียด พูดอย่างตื่นเต้น “เขาไม่ได้อยู่ในรายชื่อทดสอบ!”
“การทดสอบครั้งสุดท้ายคือเมื่อไหร่?
“วันนี้”
“ฉันจะตามเขาให้มาที่นี่” เย่อวี้เฉิงก็หยิบโทรศัพท์ออกมา กดโทรหาเลขา “ช่วยผมตามนักเรียนที่ชื่อหยางเจินอี้ มาที่สนาม เพื่อทำการทดสอบ”
หลังจากวางสายแล้ว ไม่นานเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หลังจากช่วงเวลาทำความสะอาดสิบห้านาทีหมดลง เฉินเพ่ยอี๋เรียกไมค์กับหลี่กวงเย่าที่ยังดื่มน้ำอยู่ ให้กลับไปเข้าเรียน และนักเรียนที่มาเรียนวิชาพละกับนักเรียนที่มาเข้าร่วมทดสอบก็เริ่มทยอยมาถึงสนาม
ในขณะที่เย่อี้เฉิงกับอู๋ติ้งหวาคอยหยางเจินอี้ ในสนามมีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น
“ทำไมหนูไม่สามารถเข้าร่วมการทดสอบได้คะ ไม่ใช่บอกว่าทุกคนสามารถสมัครได้เหรอ? หรือเป็นเพราะว่าหนูเป็นนักเรียนหญิงใช่ไหมคะ?”
มองครูพละที่มาเป็นผู้ช่วยทดสอบแสดงท่าทีลำบากใจออกมาอย่างเห็นได้ชัด เย่ออวี้เฉิงกับอู๋ติ้งหวารีบเดินมาดู “เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”
พอเห็นผู้อำนวยการกับโค้ช ครูพละรู้สึกเบาใจขึ้นมา พูดบ่นกับคนทั้งสองว่า “หล่อนบอกว่าอยากเข้าร่วมการทดสอบ แต่ว่าเด็กผู้หญิงไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ จะมาเล่นบาสทำไมกัน?”
นักเรียนหญิงพอได้ยินแบบนั้น พูดอย่างไม่พอใจทันที “ทำไมเป็นผู้หญิงจะเล่นบาสไม่ได้คะ?”
ครูพละก็เสียงดังขี้นมา “เด็กผู้หญิงก็ต้อง…”
ทั้งสองคนเริ่มจะโต้เถียงกัน เย่อวี้เฉิงทำมือห้าม “พอแล้ว อย่าเถียงกันเลย ครูเซี่ย รบกวนคุณไปดูอีกด้านของสนามที ทางนี้ให้ผมจัดการเอง”
หลังจากที่ให้ครูพละออกไปแล้ว เย่อวี้เฉิงถาม “เธอชื่ออะไร?”
นักเรียนหญิงตอบ “เซี่ยหย่าซู ชั้นม.4/7 ค่ะ”
“เธออยากทดสอบ เพื่อเข้าร่วมทีมบาสเกตบอลเหรอ?”
เซี่ยหย่าซูพยักหน้าอย่างจริงจัง “ใช่ค่ะ” น้ำเสียงหนักแน่น
“จริงๆ แล้วตอนแรกผมไม่ได้บอกว่านักเรียนหญิงห้ามเข้าร่วมทีมบาสเกตบอล แต่ผมขอบอกก่อนนะ การเข้าร่วมทีมบาสเกตบอลต้องผ่านการคัดเลือก หากเธอไม่ผ่านการคัดเลือก ไม่ใช่เพราะว่าครูมีอคติกับเธอนะ แต่เป็นเพราะว่าเธอไม่แข็งแกร่งพอ”
เซี่ยหย่าซูแสดงความมั่นใจและแข็งกร้าวออกมา “เรื่องนี้หนูทราบค่ะ”
ถึงตอนนี้ หยางเจินอี้พร้อมกับครูประจำชั้นได้มาถึงที่สนามบาส
“ผู้อำนวยการ เขาคือหยางเจินอี้ครับ” ครูประจำชั้นพูด “หากไม่มีอะไรแล้ว ผมมีสอนพอดี ขอตัวก่อนนะครับ”
เย่อวี้เฉิงหลังจากพยักหน้าให้ครูประจำชั้นแล้ว ก็พูดอย่างไม่อ้อมค้อม “หยางเจินอี้ ครูให้เธอมาไม่ได้มีความหมายอะไรพิเศษ เพียงแต่มีสมาชิกในทีมบาสเกตบอลแนะนำเธอ บอกว่า ฝีมือการเล่นบาสของเธอไม่เลว”
หยางเจินอี้ถอนหายใจเบาๆ “อี้ฝาน ใช่ไหมครับ?”
“ใช่แล้ว เขาเพิ่งจะกลายเป็นสมาชิกของทีมบาสเกตบอลอย่างเป็นทางการ เย่อวี้เฉิงคิดในใจ ผู้เล่นที่เว่ยอี้ฝานแนะนำ ต้องแข็งแกร่งมาก จึงจงใจพูดเกินจริง”เขาพยายามแนะนำเธอกับพวกเราอย่างที่สุด บอกว่าเธอแข็งแกร่งมาก ต้องพาเธอเข้าร่วมทีมบาสเก็ตบอลให้ได้”
หยางเจินอี้ขมวดคิ้ว “เหรอครับ? อาจเป็นเพราะว่าผมเคยประมือกับเขา ตอนแข่งชิงชนะเลิศมัธยมต้นลีก ตอนนั้นพวกเขาชนะยี่สิบคะแนน แต่ว่าผมทำได้หลายคะแนนภายใต้การป้องกันของเขา”
“เป็นอย่างนี้เอง มิน่าเขาถึงประทับใจในตัวเธอมาก” เย่อวี้เฉิงวัดส่วนสูงของหยางเจินอี้ได้ประมาณ หนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตร พยักหน้าอย่างพึงพอใจ “พวกเราให้เธอเข้าร่วมการทดสอบก่อนนะ”
หยางเจิ้นอี้ กลับถอนหายใจ “ผู้อำนวยการครับ ถึงผมจะผ่านการทดสอบ ผมก็ไม่สามารถเข้าร่วมทีมบาสเกตบอลได้ครับ ผมอยู่ม.6 แล้ว พ่อแม่ของผมไม่เห็นด้วยครับ”
เย่อวี้เฉิงรีบตบหน้าอกรับประกัน “สบายใจได้ พ่อแม่ของเธอเดี๋ยวครูไปคุยเอง”
หยางเจินอี้มองผู้อำนวยการที่มีความมั่นใจ สีหน้าของเขาไม่ได้แสดงออกว่าดีใจแต่อย่างใด เพียงแค่พยักหน้า “โอเคครับ”
ขณะที่ผู้อำนวยการกำลังจะพาหยางเจินอี้ไปทดสอบ ในเวลานี้เซี่ยหย่าซูถือลูกบาสเดินมา “นายก็มาทดสอบเหรอ?” หยางเจินอี้พยักหน้าให้หล่อน
เซี่ยหย่าซูส่งลูกบาลให้หยางเจินอี้ พูดกับเย่อวี้เฉิง “ผู้อำนวยการคะ สายตาไม่เลวนะคะ เขาแข็งแกร่งมาก”
เย่อวี้เฉิงมองหยางเจินอี้ พยักหน้าแล้วยิ้ม คิดไม่ถึงว่าคำพูดของเซี่ยหย่าซู จะทำให้เขาอึ้ง จนเกือบอ้าปากค้าง
“แต่ หนูแข็งแกร่งกว่าเขา! หนูจะพิสูจน์ให้ครูดู หยางเจินอี้ มานี่” แล้วก็ไม่สนใจว่าหยางเจินอี้จะตอบตกลงหรือไม่ เซี่ยหย่าซูก็เดินไปทางสนามบาส
มองหยางเจินอี้เดินตามไป เย่อวี้เฉิงมองดูสีหน้าที่บ่งบอกว่า “ตอนนี้จะทำยังไงดีล่ะ” ของอู๋ติ้งหวา
อู๋ติ้งหวายักไหล่ “ก็ปล่อยให้พวกเขาแข่งกันเถอะ แข่งหนึ่งต่อหนึ่งเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการดูความแข็งแกร่งของผู้เล่น”
เย่อวี้เฉิงพูดอย่างจำใจ “ก็ทำได้แค่นี้”
หลังจากเซี่ยหย่าซูกับหยางเจินอี้เป่ายิงฉุบแล้ว หยางเจินอี้ได้สิทธิ์ครองบอล หลังจากส่งบอลเพื่อเริ่มเกมแล้ว หยางเจินอี้ก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ใช้ข้อได้เปรียบทางด้านรูปร่างของตัวเองเบียดเซี่ยหย่าซู เข้าตัดไปทางขวา แล้วชู้ตลงห่วงอย่างง่ายดาย
อู๋ติ้งหวาพยักหน้าบ่อยครั้ง ดูลักษณะการเลย์อัพอย่างคล่องแคล่วของหยางเจินอี้ “การเคลื่อนไหวคล่องแคล่วมาก และเขาฉลาดมาก รู้จักใช้ข้อได้เปรียบทางด้านรูปร่างของตัวเองในการทำคะแนน เป็นผู้เล่นที่ใช้สมองในการเล่นบาส”
หลังจากเซี่ยหย่าซูถูกนำไปอย่างง่ายดาย แต่ก็ไม่มีทีท่าท้อถอยแต่อย่างใด เปลี่ยนสิทธิ์การครองบอล ครั้งนี้ถึงคราวหล่อนรุก
หลังจากส่งบอลเปิดเกมแล้ว เซี่ยหย่าซูเลี้ยงบอลเข้าตัดไปทางขวาทันที แต่กลับถูกหยางเจินอี้อ่านเกมการรุกออก ป้องกันช่องว่างทางด้านขวาไว้ แต่เซี่ยหย่าซูเปลี่ยนมือเลี้ยงบอลอย่างรวดเร็ว หลุดออกจากหยางเจินอี้ได้เล็กน้อย แล้วตัดจากทางซ้ายไปที่ใต้แป้น แต่ความเร็วของหยางเจินอี้ที่กลับมาป้องกันก็เร็วมากเช่นกัน คำนวณการก้าวขาของเซี่ยหย่าซู ก้าวขายาวหลายๆ ก้าวก็ตามทัน
ราวกับว่าเซี่ยหย่าซูไม่ได้สังเกตที่หยางเจินอี้ตามมาป้องกัน หล่อนถือบอลขึ้นมาจะก้าวกระโดดขึ้นชู้ต ยื่นมือขวาที่ถือบอลขึ้น
หยางเจินอี้รีบกระโดดอยากจะบล็อกไว้ แต่กลับถูกเซี่ยหย่าซูขยับหลอกจะขึ้นชู้ต
หลังจากรอให้หยางเจินอี้กระโดดขึ้นแล้ว เซี่ยหย่าซูก็ชู้ตเช็ดแป้นลงไปอย่างง่ายดาย
เห็นการเคลื่อนไหวของเซี่ยหย่าซู เย่อวี้เฉิงกับอู๋ติ้งหวาแววตาเป็นประกาย เย่อวี้เฉิงอุทานด้วยความตะลึงว่า “ฉันคิดว่าลูกนี้ต้องถูกบล็อกแน่ ท่าทางหลอกล่อแบบนั้นสวยงามจริง!”
อู๋ติ้งหวาพยักหน้า “การชู้ตของหล่อนราบรื่นมาก ต้องฝึกบ่อยๆ แน่นอน”
เย่อวี้เฉิงพูดเสริม “การเลี้ยงบอลก็ดี เมื่อตะกี้สลับมือเลี้ยงบอลอย่างสบายๆ”
เปลี่ยนสิทธิ์การครองบอล หยางเจินอี้ในมือถือบอลอยู่ มองตาเซี่ยหย่าซู ตัดไปทางซ้ายด้วยความเร็ว เซี่ยหย่าซูถอยไปทางด้านขวาอย่างรวดเร็ว แต่หยางเจินอี้กลับหยุดกะทันหัน ถือบอลขึ้นมา หยุดแล้วกระโดดชู้ต
เสียงลูกบาสลงห่วง ดัง สวบ
อู๋ติ้งหวาปรบมืออย่างพอใจ “บอลลงห่วงสวยมาก เขาฉลาดมาก รู้ว่าคู่ต่อสู้กลัวเขาจะเข้าตัด ครั้งนี้เปลี่ยนเป็นกระโดดชู้ต”
เย่อวี้เฉิงเห็นด้วยแล้วพูดว่า “ถึงแม้สมรรถภาพทางกายของเขาเทียบกับเว่ยอี้ฝานไม่ได้ แต่การเล่นบาสของเขาฉลาดมาก”
ลูกนี้ของหยางเจินอี้เข้าอย่างง่ายดาย ทำให้เซี่ยหย่าซูไม่พอใจ เก็บบอลขึ้นมา รีบไปยืนที่ตำแหน่งบุกเพื่อบ่งบอกว่าเริ่มเกมใหม่
หลังจากส่งบอลเริ่มเกมแล้ว เซี่ยหย่าซูเลี้ยงบอลถอยกลับมาที่นอกเส้นสามคะแนน ยกบอลขึ้นชู้ตอย่างไม่ลังเล ตอนที่หยางเจินอี้กระโดดเข้าใส่ก็ไม่ทันเสียแล้ว แนวโค้งของลูกบาสวาดเป็นเส้นรุ้งในอากาศ เสียงดัง สวบ ลงห่วง
ทักษะการเล่นบาสของหย่าซู ทำให้เย่อวี้เฉิงตะลึงอีกครั้ง “บอลลูกนี้ลงไปตรงกลางจริงๆ”
อู๋ติ้งหวาก็ชื่นชม “คิดไม่ถึงว่าหล่อนจะเก่งขนาดนี้ ตะกี้ฉันยังเข้าใจว่าหล่อนกำลังพูดเล่น กลายเป็นว่าทักษะการเล่นบาสของหล่อนทำให้คนทึ่งจริง”
เย่อวี้เฉิงถอนหายใจเบาๆ “น่าเสียดายหล่อนเข้าทีมบาสเกตบอลได้ อย่างมากก็ได้แค่ฝึกซ้อม ไม่สามารถลงแข่งจริงได้”
อู๋ติ้งหวาผายมือทั้งสองข้างออก “นี่ก็เป็นเรื่องที่เป็นไม่ได้นะ”
ความแข็งแกร่งของทั้งสองสูสีกันมาก หยางเจินอี้อาศัยข้อได้เปรียบของร่างกายและความเร็วในรุกการทำคะแนน บวกกับบางครั้งรุกทำความคะแนนบริเวณกลางสนาม เพื่อให้เซี่ยหย่าซูไม่สามารถรับมือได้
แต่การชู้ตนอกเส้นของเซี่ยหย่าซูแม่นกว่าหยางเจินอี้ บวกกับการเลี้ยงบอลที่ชำนาญและการเคลื่อนไหวหลอกล่ออย่างพลิกแพลง หยางเจินอี้ก็ไม่สามารถสกัดเซี่ยหย่าซูได้
การแข่งขันยังคงดำเนินต่อไปจนเย่อวี้เฉิงและอู๋ติ้งหวาตะโกนให้หยุด