ตอนที่ 11 ไป่ ฉง
"ไม่ผิดแน่ นั่นคือเพลงดาบนิรนามจากตำหนักขุนพลดาบ"ชายวัยกลางคนในชุดคลุมม่วงประหลาดใจ และอดนึกถึงการเคลื่อนไหวก่อนหน้าของเจียง วู่เฉิงไม่ได้
การเคลื่้อนไหวของวู่เฉิงนั้นเร็วเกินไป ถึงแม้ว่าความแข็งแกร่งของเขาจะอ่อนแอกว่าหอกปีศาจ แต่หอกปีศาจก็ไม่อาจจะป้องกันการโจมตีของเขาได้
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้เห็นวิถีดาบที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้
กว่าทศวรรษที่ผ่านมา มีศัตรูที่แข็งแกร่งมากมายเข้ามาโจมตีตำหนักขุนพลดาบและสามารถเอาชนะนักรบของหอดาบได้ แต่ปรมาจารย์เจียง หนานเทียนแห่งหอดาบถือเป็นข้อยกเว้น เขาคนเดียวสามารถฆ่าศัตรูโดยใช้สุดยอดวิชาดาบของเขา
เพลงดาบนิรนาม!
สุดยอดวิชาดาบของตำหนักขุนพลดาบ!มันถือเป็นตำนานต่อให้เป็นภายในตำหนักขุนพลดาบก็ตาม
เพลงดาบนิรนามนั้นลึกซึ้งและลึกลับจนไม่สามารถใช้งานได้แม้แต่น้อยหลังจากผ่านการศึกษามาหลายทศวรรษ
นอกจากนี้เพลงดาบนิรนามยังเป็นความลับสุดยอดที่ไม่สามารถสืบทอดได้ มีเพียงปรมาจารย์แห่งตำหนักดาบเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ นับรวมแล้วมีเพียงสามคนเท่านั้นในประวัติศาสตร์ที่สามารถใช้ได้
18เพลงดาบแห่งหอดาบนั้นอาจทรงพลัง แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับเพลงดาบนิรนาม
"ชายหนุ่มคนนี้กลับใช้เพลงดาบนิรนามได้ แม้ว่าจะเป็นเพียงขั้นแรก แต่ก็น่าเหลือเชื่อ"ชายวัยกลางคนในชุดสีม่วงจ้องเจียงวู่เฉิง "เพลงดาบที่เขาใช้ก่อนหน้าคือเพลงดาบร่วงโรย เขาไปถึงขั้นสูงแล้ว สำหรับเพลงดาบนิรนาม มันคือแก่นแท้แห่งหอดาบ คนธรรมดาไม่มีโอกาสได้เรียนรู้มัน"
"เขายังอายุน้อยและเป็นเพียงขั้น4แห่งวิถีลมปราณ แต่เขากลับสามารถใช้เพลงดาบจำนวนมากของหอดาบได้ เขาสามารถใช้ได้แม้กระทั่งเพลงดาบนิรนามในตำนาน เขาต้องเป็น…“ชายวัยกลางคนดูเหมือนจะคาดเดาตัวตนของเจียง วู่เฉิงได้และยกมุมปากขึ้น”น่าสนใจ!”
หลังการต่อสู้จบลง
"นายท่าน นี่คือรางวัลของท่าน"
คนรับใช้สวมชุดดำของลานประลองส่งกล่องไม้ให้กับเจียงวู่เฉิง เมื่อเขาเปิดกล่อง เขาก็เห็นเม็ดยาชั้นหนึ่งถึง11เม็ดวางอยู่ข้างในรวมถึงเม็ดยาที่เป็นของเขา
อัตราการต่อรองสำหรับลานนักสู้ในการต่อสู้ปกตินั้นอยู่ที่หนึ่งต่อหนึ่ง แต่การท้าทายข้ามระดับนั้นคือสิบต่อหนึ่ง นั่นคือเหตุผลที่เขาต่อสู้ข้ามระดับ
ความเสี่ยงมากขึ้นย่อมหมายถึงผลตอบแทนที่มากขึ้น
เจียงวู่เฉิงสำรวจกล่องไม้อย่างละเอียด เมื่อเขาพอใจเขาก็พยักหน้าและพร้อมที่จะจากไป
คนรับใช้สวมชุดสีดำรีบกล่าวเพื่อหยุดเขา "นายท่านกรุณารอสักครู่"
"มีอะไรอีก" เจียงวู่เฉิงถาม พร้อมหรี่ตาลง
ลานนักสู้มีสถานะที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมากในราชวงศ์เทียนซ่งและมีชื่อเสียงที่เลื่องลือ แม้ว่าเขาจะไม่กังวลเกี่ยวกับสิ่งที่พวกลานนักสู้จะทำกับเขาเพราะมันก็แค่เม็ดยาชั้นหนึ่ง11เม็ดเท่านั้น แต่เขาก็ระวังตัว
"หัวหน้าของพวกเราได้เฝ้าดูการต่อสู้ของท่านกับหอกปีศาจและเกิดความสนใจขึ้นมา เขาจึงอยากพบท่าน" คนรับใช้กล่าว
"งั้นหรือ"เจียงวู่เฉิง เลิกคิ้วของเขา
ทันใดนั้นชายวัยกลางคนสวมชุดคลุมม่วงก็ค่อยๆเดินเข้ามา ตามด้วยคนรับใช้ชุดทอง2คน
"ฮ่าฮ่า ท่านหนาน ใช่หรือไม่?ข้าคือผู้ดูแลไป่ ฉงแห่งลานนักสู้ ท่านสามารถเรียกข้าว่าท่านไป่ ฉงได้”ชายคนนั้นกล่าวด้วยเสียงดังกังวาล
เจียงวู่เฉิงประหลาดใจ และโค้งคำนับทันที "ท่านไป่ ฉง"
สถานะของชายคนนี้เทียบเท่าหรือสูงยิ่งกว่าผู้นำตำหนักขุนพลดาบ ดังนั้นเจียงวู่เฉิงจึงต้องแสดงความเคารพ
"เจ้าไปได้แล้ว"ไป่ ฉงบอกกับข้ารับใช้พลางโบกมือไล่
"ท่านหนานข้าคิดว่าเพลงดาบที่ท่านใช้ฆ่าหอกปีศาจคือเพลงดาบนิรนามของหอดาบ"ไป่ ฉง ยิ้มให้เจียงวู่เฉิงและกล่าวต่อว่า"เท่าที่ข้ารู้เพลงดาบดังกล่าวเป็นความลับสุดยอดของหอดาบ มีเพียงคนเดียวที่ได้รับอนุญาตให้เรียนรู้ซึ่งก็คือผู้นำหอดาบ ในตอนนี้คนเดียวที่สามารถจะเรียนรู้ก็ได้คือเจียงวู่เฉิง ลูกชายของปรมาจารย์ผู้หายสาบสูญ เขาเป็นคนเดียวที่มีสิทธ์เรียนรู้เพลงดาบนิรนาม ดังนั้น ข้าจึงสงสัยว่าท่านต้องเกี่ยวข้องอะไรกับเจียง วู่เฉิง”
หัวใจของเจียงวู่เฉิงเต้นกระหน่ำและเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว
เห็นได้ชัดว่าไป่ ฉงรู้จักตัวตนของเขาอยู่แล้ว
"ข้าถูกล่วงรู้ตัวตนเข้าแม้จะเป็นการต่อสู้แค่ครั้งเดียวเท่านั้น" เจียงวู่เฉิง ถอนหายใจ
ความจริงแล้ว เขาได้สืบทอดเพลงดาบนิรนามมาจากพ่อเขา เพลงดาบนี้คือเพลงดาบชั้นเลิศอย่างแท้จริง เขาปิดบังมันไว้ตลอด ปิดบังมันแม้กระทั่งกับเจียง เมิ่งเอ๋อ
และเขาก็ได้เลือกท้าทายข้ามระดับเพื่อให้ได้ยาบ่มเพาะลมปราณชั้นหนึ่งที่เขาต้องการแค่ครั้งเดียวเพราะเขากังวลว่าอาจมีบางคนจำเขาได้หากเขาปรากฏตัวบนลานนักสู้มากเกินไป และคิดว่าการต่อสู้เพียงหนึ่งครั้งย่อมทำให้โอกาสเหล่านั้นลดลง
ถึงกระนั้น เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องแสดงเพลงดาบนิรนามออกมา เขาได้แต่หวังว่าจะไม่มีใครตระหนักถึงมัน
"ข้าแค่ล้อเล่น" เมื่อสังเกตเห็นความประหลาดใจในตาของเจียงวู่เฉิง ไป่ฉงก็สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้ในทันที "จากที่สังเกตมา ดูเหมือนเจ้าจะต้องการยาบ่มเพาะลมปราณอย่างมากใช่หรือไม่ ท่านหนาน?"
"ใช่" เจียงวู่เฉิงพยักหน้า
"อืม.. ยาเม็ดบ่มเพาะลมปราณชั้นหนึ่งมีประโยชน์ต่อเหล่านักรบวิถีลมปราณ แต่พวกเขาต้องใช้เวลานานในการดูดซับท่านอาจจะมียา 11 เม็ด แต่ท่านต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งปีในการดูดซับพวกมันทั้งหมด"ไป่ ฉงกล่าว
"ท่านพูดถูก" เจียงวู่เฉิงพยักหน้า แต่ในใจกลับไม่เห็นด้วย
มันเป็นความจริงที่คนอื่นต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปีในการดูดซับยาทั้ง11เม็ด แต่เขาไม่ใช่..
เขาเป็นผู้บ่มเพาะเคล็ดบัญญัติสวรรค์!
ต้องขอบคุณในความมหัศจรรย์ของเคล็ดบัญญัติสวรรค์ เขาจึงสามารถดูดซับยาชั้นเลิศเหล่านี้ได้อย่างรวดเร็ว เขาต้องใช้เวลาแค่หนึ่งเดือนเท่านั้นในการดูดซับพวกมันทั้งหมด!
"มันใช้เวลานานเกินไปในการดูดซับยาชั้นหนึ่งเหล่านี้ หากท่านต้องการเพิ่มความแข็งแกร่งในระยะเวลาอันสั้น มันดูเหมือนจะไม่เหมาะสมหากท่านจะใช้พวกมัน" ไป่ฉงกล่าว
"ท่านต้องการสื่อถึงอะไร?" เจียงวู่เฉิงถาม
ไป่ ฉงยิ้มให้เขา"ท่านหนาน ท่านเคยได้ยินเกี่ยวกับน้ำยาลมปราณแรกเริ่มหรือไม่?”