ตอนที่ 36 โกรธจนหน้าเขียว

เทพเจ้าแห่งหายนะมาแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงนี้หมีทรราชใบหน้าหมองคล้ำ แต่เดิมเขาอยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด เพื่อหลบหนีไอ้คนหน้าด้าน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าเขาเจอมันเสียก่อน

ยิ่งกว่านั้นเมื่อมันเห็นยังเรียกให้เขาหยุดอีกด้วย ตอนนี้เขาต้องหาวิธีออกไป

กั๊วว่านกับหยางเว่ยทั้งสองคนแทบบ้า เมื่อพวกเขาเห็นหมีทรราชปรากฏตัวที่นี่ พวกเขาตกใจมาก เจ้าบ้าเซียะปิงมันบ้าเกินไป มันกล้าไปกวนตีนหมีทรราชได้ยังไง?

"นายไม่ได้รับบาดเจ็บอย่างน้อยเดือนหนึ่งเหรอ? นายไปรักษาที่โรงพยาบาลไหนกันแน่? " เซียะปิงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้วมองหมีทรราช มองขึ้นมองลง

ตามปกติหมีทรราชจะต้องรักษาตัวอย่างน้อยหนึ่งเดือนถึงจะหายดี แต่หนึ่งสัปดาห์หมีทรราชห็หายดีมีชีวิตชีวา นั้นหมายความว่าเขาไม่ได้รักษาตัวด้วยวิธีทั่วไป

ไอ้เจ้าปีศาจบ้าคนนี้มันเป็นคนที่ส่งหมีทรราชเข้าไปในโรงพยาบาล แล้วยังจะมาถามฝ่ายตรงข้ามอีกว่าไปรักษาที่ไหน มันอยากที่จะสะกิดแผลของหมีทรราชให้คนอื่นดู เจ้าคนนี้มันไม่กลัวหมีทรราชบ้าคลั่งหรือไงกัน

กั๊วว่านกับหยางเว่ยตอนนี้ทั้งสองคนเสมือนคนโง่ พวกเขาเห็นเซียะปิงยิงกวนตีนขนาดนี้ ไม่รู้ทำไมความรู้สึกโกรธที่อยู่ในส่วนลึกในใจถึงได้หายไป

"นี่มันไม่เกี่ยวอะไรกับแก" หมีทรราชกัดฟัน

เซียะปิงยิ้มแล้วพูด "ฉันได้ยินว่านายจะเข้าไปแข่งขันการต่อสู้ในฐานะตัวแทนของชั้น ฉันมาเตือนให้นายระวัง อย่ามาเจอฉันอีกไม่อย่างนั้นนายจะต้องเข้าไปในโรงพยาบาล"

กลุ่มนักเรียนพากันตกใจ เจ้าปีศาจตายยากนี่ ไม่ไว้หน้าคนอื่นเข้ามาตบหน้าตรงๆ เลย ไม่แน่คนคนนี้กำลังมองหาส้นตีนที่จะมาตบเขาอย่างไม่น่าเชื่อ

สีหน้าของหมีทรราชโกรธมากๆ ใบหน้าของเขาเป็นสีแดงเขาแทบที่จะบ้าคลั่ง แต่เขาต้องอดทนอย่างมาก หากอาละวาดตรงนี้เขาจะต้องถูกลงโทษอย่างหนัก

เขากัดฟันแล้วยิ้มออกมา "ดีฉันจะรอให้แกส่งฉันไปที่โรงพยาบาล"

จากนั้นหมีทรราชก็เดินจากไป สีหน้าของเขาซีดเหมือนอดทนที่จะไม่ระเบิดความโกรธออกมาอย่างมาก

"ไอ้บ้านี่มันกล้าไปไหม เจ้าปีศาจนี่กลัวคนอื่นจะเกลียดมันไม่มากพอเหรอ? " หยางเว่ยตะลึง ในโรงเรียนเขาคือลูกน้องของหมีทรราชและโดนทรมานจากมัน เขาจึงไม่กล้าที่จะโกรธ

"เจ้าสารเลวนี่มันเป็นบ้า มันบ้าพวกเราก็อย่าไปบ้าตามมันเลย" กั๊วว่านรู้สึกว่าด้วยนิสัยแบบนี้ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องถูกใครสักคนฆ่าตาย

มันเบื่อที่จะมีชีวิตแล้วเหรอ?

เซียะปิงรู้สึกแปลกใจมากๆ หลังจากที่เข้าโรงพยาบาลหมีทรราชก็เปลี่ยนไปมาก เขาสามารถแบกรับความกดดันได้โดยไม่ได้แสดงมันออกมา

เขาต้องการใช้ประโยชน์นี้สร้างคะแนนความเกลียดชัง ดูเหมือนว่าเขาต้องหาวิธีอื่นแล้ว

ตอนนี้คุณครูประจำชั้นชิวเชว่เดินเข้ามาแล้วพูดว่า "จัดแถวมาห้าแถวเร็วๆ การแข่งขันกำลังเริ่มเร็วๆ นี้" เธอโบกมือเป็นสัญญาณให้นักเรียนเข้าแถว

เมื่อได้ฟังเซียะปิงกับคนอื่นๆ ก็ต่อแถวตามหมายเลขของตัวเอง

ไม่นานการแข่งขันการต่อสู้ในโรงเรียนก็จะเริ่มต้นขึ้น อาจารย์ใหญ่ขึ้นไปบนเวทีแล้วพูด เขาพูดหนึ่งนาทีก็จบไม่ได้พูดนานเกินไป

"สุดท้ายนักเรียนที่เป็นตัวแทนของโรงเรียนเจียงหย่าหรู่จะเป็นคนพูด" พิธีกรพูดออกมาเสียงดัง

จากนั้นเจียงหย่าหรู่ก็เดินไปอยู่บนเวที เพื่อให้กำลังใจคนในโรงเรียน

"ช่างน่าหลงใหลเหลือเกินเทพธิดาของโรงเรียนของเราเจียงหย่าหรู่"

"แน่นอนนี่เป็นชื่อเสียงที่เธอสมควรได้รับทั้งรูปร่างและหน้าตาของเธอ หากใครได้เธอเป็นภรรยาแม้หลุมศพจะกลายเป็นควันไปพบบรรพบุรุษไม่ได้ก็คุ้ม ก็ไม่รู้ว่าโชคดีแค่ไหน"

"ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เธอมีแฟนแล้วแถมยังตั้งท้องอีก"

"อี้ ไม่จริงใช่ไหม ใครเป็นแฟนเธอกันละ? ถ้าเขาผ่านมาฉันจะฆ่าเขาทันที"

"เป็นเพื่อนร่วมห้องของเธอ ยิ่งกว่านั้นทั้งสองคนยังคงเป็นเพื่อนสมัยเด็กอีกด้วย แต่เขามันชั่วร้าย"

"ฉันได้ยินว่าแฟนของเธอเป็นขยะ เขาคบสาวหลายคน แม้ว่าเขาจะมีเจียงหย่าหรู่แล้ว แต่เขาก็ทำผู้หญิงหลายคนตั้งท้อง แต่เห็นว่าได้ไปทำแท้งด้วยละ"

"สาวเลว แฟนของเธอเลวมากจริงๆ มีเทพธิดาอยู่แล้วก็ไม่พอใจไปคบกับสาวหลายคน ทำได้แม้กระทั่งให้ผู้หญิงมัธยมไปทำแท้ง ทำเหมือนกับผู้หญิงเป็นคนตาบอดเหรอ? "

"ใช่ มันเป็นเรื่องธรรมดาของเจ้าคนโง่ เขามันก็แค่ชนชั้นกลาง พ่อเป็นผู้ดูแลเมือง หน้าตาก็ไม่ดี ผลการเรียนธรรมดา ฉันไม่เข้าใจเลยทำไมเป็นแบบนี้"

"อย่าคิดแบบนั้นสิ นี่ยังไม่เข้าใจอีกเหรอคนที่คิดว่าเป็นคนดีจริงๆ ความจริงแล้วเป็นคนที่อันตรายที่สุด ท่าทางที่ดูเหมือนเป็นคนธรรมดาไม่อันตรายใดๆ ทำให้ผู้หญิงสวยเสียความระวัง คิดว่าคนพวกนี้จะไม่ทำอะไรที่ไม่ดี แต่แล้วคนคนนี้กลับอันตรายที่สุด"

"ฟังแล้วมีเหตุผลแม้ว่าผู้ชายหล่อจะมีข้อได้เปรียบมากมาย แต่ผู้ชายหล่ออดคิดไม่ได้ว่าจะเป็นคนเจ้าชู้ ทำให้ต้องระวังไว้ มองจากมุมนี้ผู้ชายหล่อเองก็เสียเปรียบมาก"

"แค่กๆ พูดเหมือนกับว่าคนธรรมดาอย่างพวกเรามีโอกาส"

"แค่กๆ คนคางใหญ่อย่างเจ้าไม่มีโอกาสแน่"

"อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ใครเป็นแฟนของเจียงหย่าหรู่? "

"คนๆ นั้นชื่อเซียะปิงก่อนหน้านี้เขาเคยเอาชนะหมีทรราชได้"

"หากไอ้ชั่วนั้นออกไปจากโรงเรียน ฉันจะพาคนไปดักตีมัน"

มีนักเรียนหลายคนต่างพูดคุยกันในเรื่องนี้ พวกเขาไม่พอใจอยากจะให้ขยะอย่างเซียะปิงหายไป ไม่อยากจะให้เทพธิดาเจียงหย่าหรู่เสื่อมเสียชื่อเสียง

ตอนที่ยืนอยู่ในชั้นเสียงของระบบก็ดังออกมาเตือนเซียะปิง "ตรวจสอบว่ามีคนรู้สึกไม่ดีกับโฮสต์ บางคนถึงขนาดอยากฆ่า แต้มคะแนนความเกลียดชัง +1 ...."

"นี่มันเรื่องอะไรกัน? เรื่องอะไรที่ทำให้คนเกลียดมากถึงขนาดนี้? " เซียะปิงดูเศร้ามาก คราวนี้เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น

ใช่แล้วเจียงหย่าหรู่ เซียะปิงจำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ทันที หลายวันก่อนมีเรื่องอื้อฉาวทางเพศ ทำให้เขามีคะแนนความเกลียดชังเพิ่มมากขึ้น

"ใช่แล้วเจียงหย่าหรู่สาวน้อยคนนี้เป็นตัวกระตุ้นที่ดีที่สุดเพื่อที่จะได้คะแนนความเกลียดชัง" เซียะปิงเอามือลูบคาง ดูเหมือนว่าเขาจะได้คะแนนความเกลียดชังเพิ่มมากขึ้นเพราะเจียงหย่าหรู่

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีเจียงหย่าหรู่ก็กล่าวสุนทรพจน์เสร็จพิธีกรก็เริ่มพูดถึงการแข่งขันการต่อสู้ในโรงเรียนเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ

ทันใดนั้นมือถือก็ส่งข้อมูลการประลองในโรงเรียนมาทันที มันคือตารางการประลองของผู้เล่น

"อะไรนะ?! การประลองรอบแรกเซียะปิงสู้กับโจวไท่อัน"

ข่าวนี้แพร่กระจายไปจนทั่วโรงเรียนอย่างรวดเร็ว รวมถึงมัธยมปีที่สามห้องที่สิบหก