ตอนที่แล้วDivine King Of All Directions - 063
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปDivine King Of All Directions - 065

Divine King Of All Directions - 064


Divine King Of All Directions - 064

 

ซินเหยาและพูชินั้นไม่ได้โง่ ทางตำหนักแลกสมบัติของพวกเขาซื้อแหวนนี้มาในราคาเจ็ดแสนและหากว่าขายให้หลินเทียนในราคาเดียวกันก็พูดได้ว่าพวกเขาไม่ได้กำไรอะไรเลยแถมเสียกำไรไปอย่างน้อยก็เป็นล้านแต่หากว่าสามารถเอาเงินเหล่านี้เพื่อแลกกับความสัมพันธ์กับหลินเทียนแล้วก็เป็นอะไรที่มีค่ามากกว่าเงินอย่างมาก !

"เป็นไง น้องชายอยากได้ ? "

ซินเหยาได้หัวเราะคิกคิกออกมา

"เอา! "

หลินเทียนได้ตอบกลับอย่างไม่ลังเลเพราะแม้มันจะเข้าเนื้อไปหน่อยแต่มันก็คุ้มค่ามากๆ

"โอ้ น้องชายพูดไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นะ...."

นางได้แนบร่างของตัวเองเข้าไปใกล้กับเขามากกว่าเก่าจนทำให้กลิ่นหอมลอยเตะจมูกของเขาพร้อมทั้งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนว่า

"น้องชายหมายถึงจะเอาแหวนหรือจะเอาพี่สาวน่ะ ? "

หลินเทียน

".............."

นางพราย !

"คิกคิก....."

ซินเหยาได้หัวเราะออกมาพร้อมทั้งพูดว่า

"เอาล่ะๆพี่ไม่แกล้งแล้ว"

นางได้เดินไปยังตู้เก็บของด้วยเรือนร่างอันยั่วยวนก่อนที่จะหยิบเอากล่องไม้เล็กๆออกมาเปิดให้เห็นแหวนวงเล็กๆที่ดูเหมือนแหวมหินธรรมดาๆ

"ถ่ายเทพลังลงไปแล้วจะสามารถควบคุมมันได้ผ่านความคิด "

ซินเหยาได้พูดออกมา

หลังจากนั้นนางก็ได้ส่งกล่องไม้ให้กับหลินเทียนโดยทันที

เมื่อรับกล่องไม้มาแล้วหลินเทียนก็หยิบเอาแหวนมาสวมใส่ที่นิ้วกลางก่อนที่จะถ่ายเทพลังลงไปช้าๆพร้อมกับปรากฏภาพของช่องว่างอยู่ภายในห้วงความคิดของเขาซึ่งตอนนี้ภายในว่างเปล่า

"เป็นไง รู้สึกยังไง ? "

ซินเหยาได้ถามออกมา

"ข้าลองก่อนแล้วกัน "

หลินเทียนที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมสีดำได้พูดออกมา

มือขวาของเขาได้หยิบเอากล่องไม้ขึ้นมาก่อนที่จะใช้ความคิดส่งให้กล่องไม้หายเข้าไปในมิติก่อนที่จะเรียกมันกลับมาอยู่ที่มือขวาเช่นเคย

ดวงตาของเขาได้เปล่งประกายออกมาเพราะนี่มันเป็นอะไรที่ลึกลับจริงๆ !

ตอนนี้เขามีเงินติดตัวมาด้วยเจ็ดแสนพอดีดังนั้นถึงรีบจ่ายเงินออกไปอย่างรวดเร็ว

"เงินแสนนึงจากตระกูลเสี่ยวและอีกหกแสนที่ได้มาจากพวกจางเฟิงรวมกับเงินที่ขายอาวุธวิญญาณได้รวมๆกันแล้วก็น่าจะพอ "

เขาได้คำนวณอยู่ภายในใจ

เมื่อมองไปยังแหวนที่นิ้วกลางแล้วเขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงรอยยิ้มออกมา

"น้องชายคิดอะไรอยู่งั้นหรอ ? หรือว่าคิดว่าจะขอบคุณพี่ยังไง ? "

เสียงของซินเหยาได้ดังก้องอยู่ภายในสมองของเขา

"อื้ม ! ในอนาคตข้าจะกลับมาตอบแทน "

หลินเทียนได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

เขาจะเติบโตขึ้นและรู้ว่าทำไมซินเหยาและพูชิถึงได้ปฏิบัติต่อเขาอย่างอบอุ่น

"ใครอยากได้ได้การตอบแทนกัน จำไว้ว่าพี่สาวดีกับเจ้าก็พอแล้ว "

ซินเหยาได้พูดออกมา

"จำแน่นอนอยู่แล้ว !"

หลินเทียนได้ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม

เขาได้อยู่ที่นี่ต่ออีกหนึ่งชั่วโมงก่อนที่จะบอกลาทุกคนแล้วกลับไปยังสำนัก

เมื่อกลับไปถึงยอดของที่พักแล้วเขาก็ได้ทำการทดลองเกี่ยวกับแหวนอีกครั้ง เขาได้หยิบเอาวัตถุดิบต่างๆออกมาเก็บกลับเข้าไปในแหวนมิติแล้วเรียกออกมาซ้ำกๆ

ตอนนี้ตัวเขารู้สึกได้เลยว่าขั้นตอนพวกนี้มันสุดยอดมากๆ

"เมื่อมีเจ้านี่แล้วมันจะช่วยแก้ปัญหาได้หลายๆเรื่องเลยแหะ "

หลินเทียนได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

เขาได้เก็บกระบี่คืนสู่หยวนและมีดสั้นเข้าไปในแหวนมิติก่อนที่จะเอาหนังสือสัญญาของตระกูลหลินและตระกูลเสี่ยวออกมา หลังจากที่เขายิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายแล้วก็เก็บมันกลับเข้าไปในแหวนมิติโดยทันที

"ถึงเวลาต้องจัดการตระกูลเสี่ยว ! "

เขาได้พูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือก

....

ช่วงบ่ายวันนั้นหลินเทียนได้สวมเสื้อคลุมสีดำพร้อมทั้งออกไปเดินตามถนนก่อนที่จะไปถึงหน้าบ้านตระกูลหรูหราที่อยู่ก่อนตระกูลเสี่ยว

ยอดสุดของคฤหาสน์เหล่านั้นมีตัวอักษะสลักเอา ว้ตัวใหญ่ว่า..........บ้านหลักตระกูลชิน

ตระกูลชินนั้นเหมือนกับตระกูลเสี่ยวเพราะพวกเขาก็เป็นหนึ่งในตระกูลพ่อค้าของเมืองนี้

แน่อนอนว่าหากเทียบกับตระกูลเสี่ยวในตอนนี้แล้วพวกเขาห่างชั้นกันอยู่มากนัก

"หยุด ! "

ทหารยามที่เฝ้าประตูหน้าได้เดินเข้าไปขวางหลินเทียนเอาไว้ทันที

เมื่อมองไปยังหลินเทียนที่อยู่ในชุดคลุมดำแล้วชายรูปร่างกำยำทั้งสองก็ได้แสดงสีหน้าที่ระมัดระวังออกมามันที

หลินเทียนที่อยู่ภายใต้ชุดดำของเขายังคงมีท่าทางที่สงบนิ่งก่อนที่จะหยิบเอาตราสัญลักษณ์ของปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมออกมา

"นี่มัน ! ? "

ท่าทางของทหารยามทั้งสองคนได้เปลี่ยนไปทันที

ด้วยความที่พวกเขาเป็นทหารยามของตระกูลชินดังนั้นถึงได้อยู่ในเขตแดนหล่อหลอมร่างกายระดับ 2 ซึ่งตัวตนของปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมนั้นเป็นอะไรที่มีเกียรติอย่างมากและพวกเขาก็รู้ถึงเรื่องนี้เป็นอย่างดี

"ข้าอยากจะพบกับหัวหน้าตระกูลเจ้าหน่อย "

หลินเทียนได้พูดออกมาด้วยเสียงทุ้มต่ำ

ทหารยามทั้งสองคนได้พยักหน้าซ้ำๆด้วยท่าทางที่เคารพพร้อมทั้งตอบว่า

"ได้ขอรับโปรดรอสักครู่ ข้าน้อยจะรีบไปรายงานท่านหัวหน้าตระกูลโดยทันที "

เมื่อพูดจบแล้วหนึ่งในพวกเขาก็รีบวิ่งกลับเข้าไปทางคฤหาสน์ภายในอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นานชายวัยกลางคนก็รีบวิ่งออกมาอย่างรวดเร็วสำหรับชินหลัวแล้วการที่ปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับ 2 มาเยี่ยมนั้นต้องสำคัญมากๆแม้จะเป็นหัวหน้าตระกูลก็ไม่สามารถเมินได้

"ท่านมาพบข้า ? "

หลังจากที่เดินออกมานอกคฤหาสน์แล้วเขาก็ได้จดจ่อไปยังร่างของหลินเทียนพร้อมทั้งถามด้วยท่าทางที่ระมัดระวัง

"อื้ม "

หลินเทียนได้ตอบออกมาพร้อมทั้งพูดว่า

"เข้าไปคุยกันด้านไหนได้ไหม ? "

ชินหลัวได้ชะงักไปก่อนที่จะพยักหน้าซ้ำๆ

"แน่นอน แน่นอน เชิญท่าน "

ชินหลัวได้ตอบกลับอย่างเคารพ

หลินเทียนได้เดินตามชินหลัวเข้าไปถึงห้องโถงที่หรูหรา

"เอาชาที่ดีที่สุดมา ! "

ชินหลัวได้ตะโกนออกไปด้านนอกอย่างดัง

การที่ปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับสองมาเยี่ยมนั้นเป็นอะไรที่ทำให้เขาตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

"ไม่จำเป็น "

หลินเทียนได้พูดต่อว่า

"หัวหน้าตระกูลชินไปปิดประตูแล้วอย่าให้ใครเข้ามารกวน ! ห้ามให้ใครเข้าใกล้ห้องนี้เด็ดขาดเพราะข้ามีเรื่องสำคัญต้องปรึกษา "

นัยน์ตาของชินหลัวได้หดเล็กลงพร้อมทั้งพยักหน้าซ้ำๆแล้วรีบทำตามคำขอของหลินเทียนอย่างไว

"!"

ชินหลัวได้รีบปิดประตูอย่างแน่นอน

"ท่าน ? "

ชินเหยาได้พูดออกมาอย่างระมัดระวัง

สำหรับตระกูลชินแล้วปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับ 2 นั้นเป็นตัวตนระดับเดียวกับพระเจ้าก็ว่าได้ อย่างน้อยที่สุดคือเขาไม่กล้าที่จะเมินอย่างแน่นอน

หลินเทียนได้พยักหน้าพร้อมกับถอดผ้าคลุมออก

นัยน์ตาของฝ่ายตรงข้ามได้หดเล็กลงทันทีก่อนที่จะชะงักไป

"หลินเทียน ! เจ้า ! "

ชินหลัวได้แสดงสีหน้าที่ตกตะลึงออกมาก่อนที่จะคำรามออกมาด้วยความโกรธว่า

"เจ้ากำลังเล่นอะไร ! คิดว่าตระกูลของข้าเป็นของเล่นหรือไง ! "

ตระกูลหลินนั้นเคยเป็นตระกูลพ่อค้าที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในเมืองนี้ดังนั้นชินหลัวถึงรู้จักหลินเทียนเป็นอย่างดี

"นี่หัวหน้าตระกูลชินนี่มุ่งร้ายอย่างไวเลยนะ "

หลินเทียนได้พูดออกมาด้วยท่าทางไม่แยแส

"สามหาว ! คิดว่าเจ้าเป็นใครถึงกล้าพูดกับข้าแบบนั้น"

ชินหลัวได้คำรามออกมาอย่างดัง

"ข้าเป็นปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับ 2 ไง "

หลินเทียนได้นั่งลงพร้อมกับพูดออกมาอย่างราบเรียบว่า

"ยิ่งไปกว่านั้นข้าได้บอกไปก่อนแล้วว่าอย่าให้ใครเข้ามารบกวนดังนั้นช่วยเงียบๆหน่อย "

"ปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับ 2 ? อย่างเจ้าเนี่ยนะ ? นั่นมันตราของปลอมชัดๆ ! "

ชินหลัวได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่ดำมืด

"ของปลอม ? ในเมืองนี้มีคนกล้าทำตราปลอมด้วย ? "

หลินเทียนได้ยิ้มออกมาพร้อมกับพูดต่อว่า

"เมื่อหนึ่งเดือนก่อนตอนที่เจ้ากับเสี่ยวหนานแย่งข่ายอาคมกันน่าจะยังจำได้ดีใช่ไหม นั่นเป็นของข้าเอง "

"อะไรนะ ? "

เมื่อได้ยินเช่นนั้นท่าทางของชินหลัวถึงกับเปลี่ยนไปทันที

"ไม่เชื่อ ? ให้ข้าแสดงให้ดูไหม ? "

เมื่อพูดจบแล้วหลินเทียนได้ยกมือขวาขึ้นมาก่อนที่จะวาดลวดลายข่ายอาคมผสานขึ้นบนรูปภาพรูปใหญ่ที่ผนัง

แน่นอนว่าข่ายอาคมนี้ไม่สามารถใช้งานได้

"ขอโทษที่ทำลายรูปภาพของเจ้าด้วยแล้วกัน"

หลินเทียนได้พูดออกมาอย่างราบเรียบก่อนที่จะพูดต่อว่า

"ต้องให้ข้าชดใช้ ? "

นัยน์ตาของชินหลัวถึงกับเบิกกว้างพร้อมทั้งมองไปยังลวดลายเหล่านั้นขณะที่พยายามกลืนน้ำลายตัวเอง

เขาได้มองกลับไปยังหลินเทียนด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอีกครั้ง

"หลานหลิน เมื่อครู่นี้......"

ก่อนหน้านี้ที่เขาได้ยินเรื่องที่ว่าตัวเองและเสี่ยวหนานแย่งข่ายอาคมกันแล้วแถมยังได้เห็นหลินเทียนวาดลวดลายของมันโดยใช้น้ำชาอีกแม้ว่าเขาจะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมแต่ตอนนี้กลับไม่สงสัยเลยแม้แต่น้อย เจ้าหนูหลินที่เป็นนายน้อยแต่ตอนนี้กลับเป็นปรมาจารย์ด้านข่ายอาคมระดับ 2 แล้ว !

"ไม่คิดเลยจริงๆว่าหลานหลินประสบความสำเร็จขนาดนี้แล้ว ไม่นานต้องสามารถชุบตระกูลหลินกลับมาได้อย่างแน่นอน "

ชินหลัวได้พูดประจบออกมา

หลินเทียนได้โบกมือพร้อมกับพูดว่า

"เอาล่ะไม่ต้องพูดประจบหรอก "

มือของเขาได้สั่นไหวเล็กน้อยก่อนที่จะเรียกเอาหนังสือสัญญาออกมา

"นี่คือ ? "

ชินหลัวได้แต่ชะงักไปเพราะก่อนหน้านี้ในมือของหลินเทียนไม่มีอะไรแต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยหนังสือสัญญา !

เกี่ยวกับสถานการณ์ในปัจจุบันนี้ทำให้ชินหลัวไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำ ! เขาเริ่มที่จะระแวงหลินเทียนมากขึ้น

"หลานหลิน นี่คือ.........."

ชินหลัวได้ถามออกมาอย่างระมัดระวัง

หลินเทียนไม่ได้พูดอะไรแต่กลับส่งมันให้กับชินหลัว

ชินหลัวได้รับมาก่อนที่จะกวาดตามองคร่าวๆแล้วท่าทางของเขาก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างใหญ่หลวง

"สัญญาของตระกูลเสี่ยว ! "

นัยน์ตาของเขาได้เบิกกว้างเพราะของสำคัญของตระกูลเสี่ยวมันมาอยู่ในมือหลินเทียนได้ไงกัน ? เขากวาดตามองไปรอบๆพร้อมทั้งพบว่าชื่อเจ้าของกลับเป็น......หลินซี่ !

แต่นี่มันของตระกูลเสี่ยวชัดๆ !

"ประหลาดใจ ? "

หลินเทียนได้พูดต่อด้วยท่าทางราบเรียบเช่นเคยว่า

"ดูนี่อีกสิ "

หลังจากที่เขาได้ยกมือขึ้นแล้วหนังสือสัญญามากมายก็ถูกส่งออกมาไม่ว่าจะเป็นของธุรกิจโรงเลี้ยงม้า อัญมณี หยก อสังหาฯ โรงเลี้ยงสัตว์ โรงเลี้ยงปลา ......... มือทั้งสองของชินเหลัวได้แต่สั่นสะท้านไปเพราะในหนังสือสัญญาทั้งหมดนี้ล้วนมีหลินซี่เป็นเจ้าของทั้งหมด !

เขารู้ดีว่าหลินซี่เป็นน้องสาวของหลินเทียน

"นี่......นี่เจ้า.."

ท่าทางของชินหลัวตื่นตระหนกอย่างมากขณะที่มือทั้งสองของเขาได้แต่สั่นเครือ เขาที่เป็นถึงผู้นำตระกูลค้าขายรู้ดีว่าสิ่งเหล่านี้หมายถึงอะไร ! มันหมายความว่าตอนนี้หลินซี่........ไม่ หลินเทียนเป็นผู้ควบคุมตระกูลเสี่ยวโดยสมบูรณ์ ! ตอนนี้ชะตาชีวิตของทั้งตระกูลเสี่ยวอยู่ในมือของหลินเทียนแล้ว !

"น่าจะเข้าใจนะ "

หลินเทียนได้มองไปทางเขาพร้อมทั้งพูดต่อว่า

"ดังนั้นก็ช่วยร่วมมือกับข้าเล่นละครกันหน่อย ? "

"เล่นละคร ? ...... ละครอะไร ? "

ชินหลัวได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้าน

ชายผู้มีเกียรติของเมืองแต่หากเทียบกับชายหนุ่มอายุไม่ถึง 30 อย่างหลินเทียนแล้วเขากลับต้องแสดงสีหน้าที่หวาดกลัวออกมา

"ตอนนี้ข้ายังไม่สามารถเปิดเผยตัวตนออกไปได้ดังนั้นอยากจะให้เจ้าช่วยหน่อย "

หลินเทียนได้ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายพร้อมกับพูดว่า

"เราจะไป...............กวาดล้างตระกูลเสี่ยวในนามของตระกูลชินและข้าก็จะไปกับเจ้า"

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด