GE79 โถงขัดเกลาผสาน ฉากร่วมรักที่เร่าร้อน [ฟรี]
ศิษย์นิกายชั่วคราวที่ผ่านการทดสอบจำนวน 75 คน ได้เข้าเป็นศิษย์ฝ่ายนอกอย่างเป็นทางการ แต่ลี่สื่อหวนและหลู่สื่อเฉียวที่แสดงความสามารถโดดเด่น ได้เป็นศิษย์ฝ่ายใน
หวางเหยาผู้ทำแต้มได้สูงถึง 3 หมื่น ได้เป็นผู้ดูแลศิษย์
แต่สำหรับหนิงฝาน ยามนี้ สตรีในอาภรณ์ชมพูได้นำเขาไปยังส่วนของศิษย์นิกายฝ่ายใน ก่อนจะนำไปยังโถงขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
โถงขัดเกลาผสาน... โถงแห่งหนึ่งในนิกายกุ่ยเชว่ ถูกสร้างขึ้นเมื่อ 30 ที่แล้ว และตั้งแต่วันนี้ไป จะเป็นสถานที่ในความดูแลของหนิงฝาน
ข่าวลือกล่าวว่า โถงแห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกฝนของศิษย์สตรีจำนวน 231 คน และไร้ซึ่งบุรุษ
เหตุเพราะบุรุษที่เคยมาเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ล้วนตกตายเพราะเหล่าสตรี ผู้อาวุโสคนล่าสุดที่มาประจำโถง เป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นต้น แต่สุดท้าย ก็ถูกสตรีเหล่านี้ดูดซับพลังไปจนตาย
สตรีเหล่านี้ล้วนเป็นศิษย์ที่โดดเด่นของนิกาย พวกนางเรียนรู้และฝึกฝนวิชาขัดเกลาผสาน กระทั่งมีอยู่ผู้หนึ่งที่ทะลวงของเขตประสานวิญญาณสำเร็จ ดังนั้น นางจึงกลายเป็นเหมือนผู้อาวุโสของที่นี่ ทั้งยังชักชวนสตรีคนอื่นๆมาเข้าร่วม
“ข้า ‘ไป๋เซี่ยว’ ฝึกฝนวิชาปีศาจหายาก ‘วิชาหลานเจวี๋ย’ เป็นวิชาที่ทำให้สตรีสามารถฝึฝนวิชาขัดเกลาผสานร่วมกันได้... กล่าวอีกนัย สตรีที่อยู่ที่นี่ทุกนาง เป็นกระถางขัดเกลา... ประมุขนิกายสนใจเรื่องนี้ จึงได้จัดโถงแห่งนี้ให้ข้าดูแล...”
หนิงฝานจดจำคำกล่าวของสตรีนางนี้เอาไว้ เขายิ้มอย่างมีนัย และจ้องมองสตรีในอาภรณ์ชมพูเบื้องหน้า
สตรีนางนี้มีใบหน้ารูปไข่ แม้ไม่นับว่างดงาม แต่ก็เป็นสตรีที่น่ามอง ก่อนหน้านี้ นางเคยดูแคลนหนิงฝานไว้
แต่ยามนี้ ประมุขนิกายสั่งให้นางรับใช้หนิงฝาน นางไม่มีทางเลือก... สีหน้าของนางดูซับซ้อน นางมีสิ่งที่ต้องการมากมาย แต่ไม่อาจทำได้
นางมองหนิงฝานและแอบกำหมัด นางไม่พอใจหนิงฝานอย่างที่สุด แต่ไม่กล้าแสดงออก
เมื่อนางนำหนิงฝานมาถึงโถงขัดเกลาผสาน ตั้งแต่ลมหายใจนี้ไป นางจะกลายเป็นผู้ใต้บัญชาของหนิงฝาน
นอกจากไป๋เซี่ยวแล้ว ที่โถงขัดเกลาผสานยังมีศิษย์พี่ของนางอยู่คนหนึ่ง
สตรีนางนั้นนามว่าไป๋ลู่ เป็นผู้ที่เกลียดชังบุรุษ ไป๋เซี่ยวจึงได้รับอิทธิพลของความรู้สึกนั้นมา
เมื่อเข้าไปภายในโถง หนิงฝานพบสตรีหลายนาง เปลือยกาย เผยเรือนร่างที่เย้ายวน ทำให้หนิงฝานนึกถึงนิกายเหอฮวน
หนิงฝานเกลียดชังสตรีเช่นพวกนางอย่างที่สุด เขาได้รู้ถึงความน่ารังเกียจของวิชาฝึกฝนผสาน แต่ในเมื่อตนเองต้องมาเป็นผู้อาวุโสของที่นี่ และต้องเผชิญหน้ากับสตรีเหล่านี้ทุกวัน เขาจึงไม่ค่อยพอใจนัก
หากรู้ว่าจะมีผู้อาวุโสคนใหม่มา สตรีทั้งหลายจะไม่ประหลาดใจมากขนาดนี้ ดังนั้นยามนี้ สายตาทุกคู่จึงจับจ้องหนิงฝาน และมองสำรวจตัวเขา
“ฮ่าฮ่า... ผู้อาวุโสช่างหล่อเหลา คืนนี้ ท่านจะเป็นของข้า” สตรีนางหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงเย้ายวน
“ได้ยินว่าเขาแข็งแกร่งกระทั่งเดินทางไปทั่วทั้งป่าภูติพราย... แต่ไม่รู้ว่าเรื่องบนเตียง จะเก่งกาจด้วยหรือไม่?” สตรีอีกคนกล่าว
“ข้าว่า... เราน่าจะช่วยกันฝึกฝน?” สตรีที่งดงามอีกนางกล่าว
นิกายกุ่ยเชว่คือนิกายฝ่ายอธรรม ผู้ที่อยู่ที่นี่ล้วนเป็นคนชั่ว
เมื่อต้องเผชิญกับคำหยอกล้อของเหล่าสตรี แววตาของหนิงฝานก็เผยถึงความขุ่นเคือง
สตรีเหล่านี้ไร้ยางอาย เพื่อการยกระดับพลังแล้ว พวกนางพร้อมทำทุกอย่าง ต่อให้ต้องตาย พวกนางย่อมไม่เสียใจ
แต่ไป๋เซี่ยวยังคงสีหน้าสงบ แต่นางกลับใบหน้าแดงถึงหู
ไป๋เซี่ยวเดินนำทางหนิงฝานไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง เป็นสถานที่พักสำหรับผู้อาวุโส
บริเวณนี้ค่อนข้างโทรม มีใยแมงมุม วัชพืชขึ้นหนา เพราะร้างคนมา 30 ปีแล้ว
“ขออภัยผู้อาวุโสหนิง... สถานที่แห่งนี้ร้างผู้คนมาหลายปีแล้ว ท่านรอสักครู่ ข้าจะไปเรียกคนมาทำความสะอาดให้”
“ไม่จำเป็น... ข้าทำเอง” หนิงฝานเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการทำความสะอาด ครั้งหนึ่ง เขาเคยเก็บและทำความสะอาดสิ่งที่สกปรกมากมาแล้ว
หนิงฝานพับแขนเสื้อ สายลมที่รุนแรงปรากฏ พัดไปทั่วทุกหนแห่ง นอกจากนี้ ปราณกระบี่ที่แหลมคม ยังทำหน้าที่ตัดวัชพืชให้
จากนั้นหนิงฝานนำหยกสวรรค์ออกมา ปลดปล่อยสัมผัสเทพครอบคลุมบริเวณโดยรอบพันจ้าง เพื่อหาตำแหน่งตาของข่ายอาคม 12 แห่ง แล้วกางข่ายอาคมระดับวิญญาณไว้
เพียงชั่วธูปไหม้หมดดอก ทั่วทั้งสถานที่พักของหนิงฝานก็เงียบสงบ
ไป๋เซี่ยวอ้าปากค้าง นางตกตะลึงกับการวางข่ายอาคมของหนิงฝาน
ความเกลียดชังที่มีหายไป แทนที่ด้วยความเลื่อมใสนับถือ
หนิงฝานและไป๋เซี่ยวเข้าไปในบ้าน หนิงฝานเลือกห้องทางทิศตะวันตก ยามนี้ยังเช้าอยู่ พรุ่งนี้ เขาต้องไปยังโถงหลักของนิกาย เพื่ออธิบายว่าได้ 2 ล้านแต้มมาอย่างไร
คำอธิบายนั้น...หนิงฝานย่อมไม่บอกเล่าความจริง เพราะต่อให้กล่าวว่าสังหารภูติผีในขอบเขตแก่นทองคำมากมาย ใครเล่าจะเชื่อถือ?
ดังนั้น หนิงฝานจึงต้องคิดเรื่องโกหกเพื่อให้เรื่องราวผ่านพ้นไป
หลังจากจัดแจงห้องพัก หนิงฝานเผยสีหน้าพึงพอใจ ไป๋เซี่ยวที่เห็นรู้สึกผ่อนคลายก่อนจะกล่าวลา
แต่ก่อนที่นางจะออกไป หนิงฝานเรียกนางไว้
“ไป๋เซี่ยว เจ้าจะรีบไปที่ใด ข้ามีเรื่องให้เจ้าทำ”
“ระ...เรื่องอันใด... ผะ...ผู้อาวุโสมีเรื่องอันใดให้ข้าทำ” นางหวาดกลัวจนกล่าวไม่ออก
บรรยากาศในยามนี้ หนึ่งบุรุษผู้สูงศักดิ์อยู่กับสตรีเพียงลำพังภายในห้อง การที่บุรุษเรียกรั้งนางไว้ เรื่องที่จะให้ทำย่อมเป็นเรื่องนั้น...
หนิงฝานเป็นผู้ฝึกฝนวิชาขัดเกลาผสาน ในสายตาของนางแล้ว นางมองหนิงฝานเป็นเหมือนโจร เป็นโจรผู้คิดช่วงชิงพลังจากสตรี
นางขบริมฝีปาก สองมือปิดกุมหน้าอก สีหน้าหวาดกลัว หากหนิงฝานจะชิงพลังของนางจริง นางย่อมไม่อาจขัดขืน นางทำได้เพียงภาวะนาให้ไป๋ลู่มาช่วย เพราะนางเป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณ แต่ยามนี้ นางอยู่ในโถงขัดเกลาผสาน
นางฟุ้งซ่านต่างๆนาๆ ความรู้สึกเหล่านั้น หนิงฝานย่อมมองออก
หนิงฝานยิ้มอย่างไร้หนทาง ดูคล้ายสตรีนางนี้จะหวาดกลัวเขามาก
“ไม่ต้องกลัวไป ข้าไม่ทำอะไรเจ้าหรอก... เจ้าไปเตรียมน้ำร้อนและอาภรณ์สตรีให้ข้า จากนั้นเจ้าก็ไปพัก... ข้าอยากอาบน้ำ”
“เตรียมน้ำร้อน... เจ้าค่ะ! ไป๋เซี่ยวรับคำสั่ง!”
นางผ่อนคลายและเผยสีหน้าเป็นเชิงรู้สึกผิด ก่อนจะออกจากที่พักและให้คนไปเตรียมน้ำร้อน
หลังไป๋เซี่ยวจากไป หนิงฝานก็นำชุ่ยหลิงและเย่หลิงออกมาจากแหวน
เมื่อเตรียมน้ำร้อนเสร็จ หนิงฝานก็พาพวกนางไปอาบน้ำ เย่หลิงไม่เป็นอะไร แต่ชุ่ยหลิง...ทั่วร่างของนางมีแต่คราบโลหิต อาภรณ์ขาดรุ่ย
แต่ทันทีที่นำพวกนางออกมาจากแหวน พวกนางกลับเริ่มโอบกอดซึ่งกันและกัน ริมฝีปากประทับและจูบอย่างดูดดื่ม
สองมือเคลื่อนสัมผัสเค้นคลึงหน้าอกคู่งามของแต่ละฝ่าย กระตุ้นให้ของเหลวในกายไหลริน
จากสีหน้าของพวกนาง หนิงฝานรู้ว่าพวกนางจะทำสิ่งใด
ลิ้นที่นุ่มละมุนของพวกนางพัวพัน ความปรารถนาเพิ่มพูน ร่างกายที่ขาวนวลแดงระเรื่อ ราวกับมาถึงจุดที่ไม่อาจทนได้อีก
แต่เมื่อตระหนักว่าตนเองอยู่นอกแหวน ใบหน้าของพวกนางกลับแดงระเรื่อทันที
“นะ...นายท่าน”
ชุ่ยหลิงใบหน้าแดงก่ำ เย่หลิงเร่งผละออกจากพี่สาว สองมือปิดคลุมใบหน้าด้วยความอาย
“ข้าขอโทษ ดูคล้ายข้าจะรบกวนพวกเจ้า... ไม่ทำต่อแล้วหรือ?”
“บ่าว... บ่าว... บ่าวไม่กล้านายท่าน...” น้ำเสียงของชุ่ยหลิงสั่นเครือ อวัยวะเพศของนางเปียกชุ่ม นางอับอายเป็นอย่างมาก
แต่สิ่งที่ทำให้นางโกรธเคือง คือหนิงฝานมองสำรวจไปทั่วร่างของพวกนาง
“เมื่อคราวที่อยู่นิกายจี๋หลิน พวกเจ้าผ่อนคลายด้วยวิธีนี้หรือ?”
“เจ้าค่ะ... ประมุขนิกายไม่ยอมให้เราติดต่อกับบุรุษ เพื่อให้พวกเราเก็บปราณหยินต้นกำเนิดที่บริสุทธิ์ไว้ เพื่อให้ประมุขได้ทะลวงขอบเขตดวงจิตแรกเริ่ม... ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พวกข้าจึงต้อง... ข้าขออภัยนายท่าน” ชุ่ยหลิงขบริมฝีปาก ยามนี้นางและเย่หลิงคือกระถางขัดเกลาของหนิงฝาน การที่พวกนางแอบร่วมรักกัน อาจทำให้หนิงฝานโกรธเคือง
“ไม่ต้องกังวล ข้าเคยกล่าวไปแล้วว่าหากทะลวงขอบเขตแก่นทองคำ ข้าจึงจะขัดเกลาผสานกับพวกเจ้า แต่หากไม่ได้ขัดเกลากับพวกเจ้า ก็ข้าจะขัดเกลาผสานกับสตรีทั้ง 12 นางนั้นแทน... พวกเจ้าเป็นผู้คุ้มกันข้าในป่าภูติพราย ข้าซาบซึ้งใจพวกเจ้ามาก หากไม่มีพวกเจ้าในวันนั้น ข้าก็คงตาย... หากพวกเจ้าทนไม่ได้จริง ก็ผ่อนคลายในแบบของพวกเจ้าเถอะ...ข้าไม่ว่า พวกเจ้าทำต่อเถอะ ข้าจะออกไปข้างนอก”
หนิงฝานยิ้มก่อนจะออกจากห้องไป เหลือไว้เพียงชุ่ยหลิงและเย่หลิง
พวกนางเป็นกระถางขัดเกลาของเขา หากพวกนางร่วมรักกับบุรุษ หนิงฝานอาจสังหารพวกนางทิ้ง แต่หากเป็นสตรีด้วยกันอย่างพวกนาง หนิงฝานไม่โกรธเคือง
แต่เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ที่หนิงฝานเห็นฉากร่วมรักของสตรีเมื่อครู่ ทำให้เส้นโลหิตบนสร้อยหยินหยางเพิ่มจำนวน
เดิมทีสร้อยหยินหยางเป็นสีไพลิน แต่ยามนี้กลับเต็มไปด้วยเส้นโลหิตสีแดง กระทั่งแทบจะเปลี่ยนเป็นสีโลหิต
หนิงฝานประหลาดใจ เพียงตนเองดูชุ่ยหลิงและเย่หลิงร่วมรัก กลับเป็นการทำให้สร้อยหยินหยางยกระดับ
ตามความเข้าใจของหนิงฝานแล้ว หากต้องการทำให้สร้อยหยินหยางยกระดับไปยังขอบเขตที่สอง ตนเองต้องร่วมรักกับผู้เชี่ยวชาญดวงจิตแรกเริ่มสตรี และหากต้องการให้สร้อยหยินหยางบรรลุขอบเขตที่ 4 ตนเองต้องร่วมรักกับผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยก ซึ่งนั่นหมายถึงการรนหาที่ตาย
แต่ฉากร่วมรักของสตรีเมื่อครู่กับทำให้สร้อยหยินหยางยกระดับ เป็นไปได้อย่างไร?
ดูเหมือนวิธีการนี้จะสามารถยกระดับสร้อยหยินหยางได้...
สตรีสองพี่น้องช่วยให้หนิงฝานยกระดับสร้อยหยินหยางได้โดยบังเอิญ หนิงฝานไม่ตำหนิที่พวกนางร่วมรักกัน ทั้งยังต้องขอบคุณพวกนางเสียมากกว่า
เมื่อหนิงฝานออกมานอกห้อง ภายในห้องกลับเริ่มปรากฏเสียงครางกระเส่าของสตรี ทั้งยังได้ยินเสียงที่พวกนางกล่าวเรียก ‘หนิงฝาน’ อย่างแผ่วเบา
ทำให้หนิงฝานที่ได้ยินประหลาดใจ
การร่วมรักที่เร่าร้อนของพวกนาง ทำให้หนิงฝานไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้...