ตอนที่ 226 อำนาจของโลงศพทองแดง
นอกจากหลิงฮันกับอ้าวหยางหมิง คนอื่นๆไม่รู้ถึงเบื้องหลังของหลงไหเชวียน เมื่อเห็นหลงไหเชวียนกำลังไล่สังหารผู้คนในตำหนักกลาง คนที่เห็นเหตการณ์ทั้งตกตะลึงและโกรธเกรี้ยว
รุ่นเยาว์คนนี้กล้าขัดคำสั่งของแคว้นทั้งเก้าและสังหารผู้คนในที่สาธารณะ
ยิ่งกว่านั้นเขายังไม่ได้เจาะจงแก้แค้นใครคนใดคนหนึ่งด้วย ทหารซากศพสามตัวสังหารผู้คนอย่างไม่เลือกหน้า มันเห็นใครมันก็จะสังหารและกัดกินคนนั้น ทำให้ผู้คนที่มองดูรู้สึกหวาดกลัวและสะอิดสะเอียน
“เจ้าพวกนี้คือตัวอะไร?” ไม่มีใครเคยเห็นทหารซากศพมาก่อน
“หรือว่ามันจะเป็นผีดิบโลหิต?” ใครบางคนพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงสั่นกลัว
เมื่อคำพูดนั้นหลุดออกมา ผู้คนจำนวนมากเริ่มสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว
หลายปีก่อน เมื่อตอนที่ผีดิบโลหิตปรากฏตัว มันเกือบจะทำลายแคว้นทั้งเก้าจนพังพินาศ จอมยุทธระดับบุปผาผลิบานทั้งเก้ายอมต้องเปิดเผยตัวและสละชีวิตเพื่อสังหารผีดิบโลหิต
...เพื่อที่จะสังหารมัน จอมยุทธระดับบุปผาผลิบานยังต้องตาย!
พวกเขามีความสามารถอะไรที่จะไปสู้กับสัตว์ประหลาดเช่นนั้นได้?
“ไม่ ไม่!” ใครบางคนพูดขึ้นมาเมื่อสังเกตอะไรบางอย่าง “สัตว์ประหลาดพวกนี้มีพลังสูงสุดอยู่ที่ระดับห้วงจิตวิญญาณ มันไม่ใช่ผีดิบโลหิต!”
“ถูกของเจ้า มันอยู่ในระดับระดับห้วงจิตวิญญาณเท่านั้น” จอมยุทธหลายคนมองเห็นพลังของทหารซากศพทั้งสาม “หนึ่งตัวอยู่ในระดับห้วงจิตวิญญาณ อีกหนึ่งตัวอยู่ในระดับก่อเกิดธาตุ และตัวสุดท้ายอยู่ในระดับรวมธาตุ”
“ไม่มีอะไรต้องกลัว!”
จิตใจของทุกคนค่อยๆสงบลง ในที่แห่งนี้มีจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณอยู่ถึงสิบคน พวกเขาจะเอาชนะไม่ได้งั้นรึ?
เมื่อเห็นว่าทหารซากศพไม่มีอะไรน่ากลัว ลุงฝูก็ใจเย็นลงและหันกลับไปมองที่หลิงฮัน “เจ้าหนู คุกเข่าร้องขอความเมตตาจากนายน้อยของข้าซะ ตอนนี้ข้ายังสามารถไว้ชีวิตของเจ้าได้อยู่”
“โอ้ สุนัขรับใช้อย่างเจ้ากล้าทำตัวยิ่งยโสเช่นนี้ด้วยรึ? ข้านึกไม่ออกจริงๆว่าเจ้าไปเอาความรู้สึกว่าตัวเองสูงส่งเช่นนี้มาจากไหน!” หลิงฮันส่ายหัว
“โอหัง!” ลุงฝูกลายเป็นเกรี้ยวกราด มันติดสินใจว่าจะไม่ล้อเล่นกับหลิงฮันอีกต่อไปและจะสังหารเขาอย่างไร้ความปรานี
ปัง ปัง ปัง ปัง ทหารซากศพสามตัวโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง ด้วยการนำของทหารซากศพระดับเงิน พวกมันสามารถกวาดล้างทุกสิ่งที่ขวางหน้า หลงไหเชวียนแบกโลงศพทองแดงเดินตามมา ไม่รู้ว่าทำไมมันจะต้องแบกของหนักขนาดนั้นติดตัวไปมาด้วย
“ฮ่าๆๆ มาดูกันว่าคราวนี้เจ้าจะหนีไปไหนได้อีก!” หลงไหเชวียนจ้องมองไปทางหลิงฮันด้วยจิตสังหารที่รุนแรง
ว่าไงนะ?!
ฉีฮวงเย่และคนอื่นๆเหงื่อไหล พวกเขารู้สึกว่าหลิงฮันมีพรสวรรค์ในการสร้างปัญหาเสียจริง
ก็ลองมองดูสิ... ปัญหากับจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณยังไม่ทันจะจบ ปัญหาใหม่ก็มาแล้ว!
หลงไหเชวียนกวาดสายตาไปยังลุงฝูและพูดอย่างเย็นชา “ไสหัวไปให้พ้น!”
ร่างของลุงฝูสั่นเทาด้วยความโกรธ เป็นเพียงแค่จอมยุทธระดับก่อเกิดธาตุขั้นห้าแต่กลับกล้าบอกให้มันไสหัวไป? เจ้าไปเอาความมั่นใจนั่นมาจากไหน? ลุงฝูยิ้มอย่างโหดเหี้ยมและพูด “เจ้าหนุ่ม เจ้าไม่มีทางรอดไปได้!”
‘ฟุบ’ ทหารซากศพระดับเงินโผล่ออกมาพร้อมกับโจมตีใส่ลุงฝู กรงเล็บที่มันใช้โจมตีได้ปลดปล่อยกลิ่นเหม็นออกมา
“พิษซากศพ!” ลุงฝูอุทานด้วยความตกตะลึง ในฐานะที่เป็นคนของนิกายจันทราเหมันต์ มันมีประสบการณ์และความรู้มากกว่าคนทั่วไป
“ใช่แล้ว ทหารซากศพระดับเงินของข้าอยู่ในระดับที่ใช้พิษซากศพได้ ถ้าเจ้าสัมผัสโดนมัน ข้ารับปากเลยว่าเจ้าจะต้องตายแน่นอน!” หลงไหเชวียนหัวเราะดังลั่น
“เจ้าหนุ่ม พวกเราไม่มีความบาดหมางต่อกัน ทำไมพวกเราต้องสู้กันถึงตายด้วย?” ลุงฝูปล่อยการโจมตีไปอย่างต่อเนื่อง แต่มันค้นพบว่าการโจมตีของมันไม่สามารถทำอะไรการป้องกันของทหารซากศพระดับเงินได้ แม้มันจะโจมตีออกไปไม่หยุด แต่ทหารซากศพก็ไม่หลบหรือเบี่ยงตัวหนีแม้แต่น้อย ร่างกายของทหารซากศพแข็งแกร่งราวกับขุนเขาจนมันไม่สามารถทลายได้
สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้ความมั่นใจของลุงฝูลดลง และคิดหาวิธีสงบศึก
“เจ้าหมอนั่นเป็นของข้า!” หลงไหเชวียนชี้ไปยังหลิงฮันและพูด ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความสับสนและประหลาดใจ
มันอยากจะรู้ว่าหลิงฮันรู้เบื้องลึกของนิกายพันศพได้อย่างไร
“ฮึ่ม จอมยุทธนอกรีต พวกเราจะลงทัณฑ์เจ้า!” จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณหลายคนปรากฏตัว แต่ละคนมีท่าทีโกรธเกรี้ยว พวกเขาทั้งหมดมาจากแคว้นทั้งเก้า แต่ตอนนี้กลับมีคนนอกโผล่มาไล่สังหารศิษย์ของพวกเขา จะให้พวกเขาระงับความโกรธเอาไว้ได้อย่างไร?
“สังหารคนควบคุมแล้วสัตว์ประหลาดเหล่านั้นจะสิ้นฤทธิ์ไปเอง” จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนหนึ่งพูด
“ได้!” คนอื่นๆเห็นด้วย
หลงไหเชวียนหัวเราะและพูด “พวกเจ้าพลาดแล้ว พวกเจ้าทุกคนจะต้องตายและกลายเป็นอาหารของทหารซากศพของข้า! ลุยเลย สังหารพวกมันซะ!”
“โจมตี!” จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณมากมายกระโดดเข้ามาโจมตีใส่หลงไหเชวียน
เจ้าเด็กนี่มีพลังอยู่ในระดับก่อเกิดธาตุขั้นห้าเท่านั้น เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณเหล่านี้ได้อย่างไร? เขาจะต้องถูกสังหารด้วยหนึ่งกระบวนท่าแน่นอน และเมื่อผู้ควบคุมตาย ทหารซากศพก็จะพบกับจุดจบไปด้วย
ช่างเป็นเด็กหนุ่มที่โง่ยิ่งนัก!
“ฮ่าๆๆ พวกเจ้าคิดว่าข้าโง่ขนาดนั้นเลย?” หลงไหเชวียนแสยะยิ้มและกระโดดเข้าไปในโลงศพทองแดง ฝาโลงที่เปิดอยู่ครึ่งหนึ่งปิดในทันที
“งี่เง่า!” เหล่าจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณเยาะเย้ย เขาหลีกหนีความตายโดยการกระโดดเข้าไปในโลงศพเนี่ยนะ? น่าขันยิ่งนัก แค่พวกเขาโจมตีใส่โลงศพนั่น หลงไหเชวียนก็จะถูกคลื่นกระแทกจนกลายเป็นเศษเนื้อแล้ว
“ตาย!” จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญาณคนหนึ่งปล่อยการโจมตีออกไป
ความคิดบางอย่างแวบผ่านเข้ามาในสมองหลิงฮัน เขาตะโกนออกไปทันที “ห้ามโจมตี!”
มันสายเกินไป มือขวาของจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนนั้นสัมผัสกับโลงศพทองแดงแล้ว... อย่างไรก็ตาม ถึงแม้หลิงฮันจะตะโกนบอกเร็วกว่านี้ก็ไร้ความหมาย ใครจะไปเชื่อคำพูดของรุ่นเยาว์ที่มีพลังเพียงรวมธาตุขั้นหนึ่ง?
‘ตูม’ เส้นด้ายสีดำส่องสว่างออกมาจากโลงศพและก่อตัวกันจนกลายเป็นตราประทับที่แปลกประหลาด มันดูเหมือนตัวอักษรอะไรบางอย่าง แต่มันก็ดูเหมือนภาพวาดอะไรสักอย่างเช่นกัน
แสงสีดำลุงโชนไปทั่ว ตราประทับอันนั้นได้พุ่งออกมาด้วยความเร็วอันน่าเหลือเชื่อและหายเข้าไปในหน้าอกของจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนนั้น
จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนนั้นหันไปรอบๆอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาขยับมือไปมาตรงหน้าอกาวกับกำลังพยายามจับอะไรสักอย่าง
...บนหน้าอกของเขาปรากฎบาดแผลสีดำขนาดใหญ่ บาดแผลสีดำนั่นขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว และในไม่ช้าบนหน้าอกของจอมยุทธคนนั้นก็ค่อยๆสึกกร่อนจนเกิดเป็นรูที่มองทะลุได้
‘ตุบ’ จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนนั้นล้มลมที่พื้นอย่างอ่อนแรง แต่การสึกกร่อนของบาดแผลสีดำยังไม่หยุด มันลุกลามไปยังหัวไหล่ ศีรษะ ขาและเท้าของเขา
ภายในไม่กี่ลมหายใจ ร่างของจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณคนนั้นก็สลายไปและเหลือทิ้งเอาไว้เพียงหยดน้ำสีดำที่กองอยู่ที่พื้น
ถึงแม้จะที่นี่จะมีคนเกือบๆหนึ่งหมื่นคน แต่เมื่อพวกเขาเห็นฉากที่เกิดขึ้น พวกเขาเปิดเผยสีหน้าหวาดกลัวออกมา ความหนาวเย็นแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย แม้แต่กรามของพวกเขาก็ยังกระตุกไปมา
จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณได้เสียชีวิตลงอย่างไม่ทราบสาเหตุแถมยังอนาถอีกด้วย
หลิงฮันถอนหายใจ เขาคิดว่าโลงศพทั้งสามน่าจะเป็นมรดกล้ำค่าที่สุดของนิกายพันศพ พวกมันคืออาวุธวิญญาณระดับสูงที่จะเปิดใช้งานเมื่อถูกโจมตี พวกมันจะปลดปล่อยลำแสงสีดำออกมาซึ่งลำแสงนั่นสามารถสังหารจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณได้ในทันที พวกมันเป็นอาวุธวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก
ไม่แปลกใจเลยที่ทำไมหลงไหเชวียนถึงลากโลงศพทั้งสามไปด้วยทุกที่