ตอนที่ 3 เรื่องไม่คาดฝัน

"จริงหรือเปล่า ที่ลุงหลานไปขอเจ้าตำหนักขุนพลดาบให้เมิ่งเอ๋อกลายเป็นผู้ดูแลศาลาดาบ?”เจียง วู่เฉิงหัวเราะและไม่ได้คิดจริงจัง

เหนือสิ่งอื่นใด ในช่วงสี่ปีมานี้เขาอยู่กับเมิ่งเอ๋อเกือบทุกวัน และลุงหลานก็ดีและดูแลเขาเป็นพิเศษ ดังนั้นพวกเขาจึงเข้ากันได้ดี วู่เฉิงเองก็ปฏิบัติต่อพวกเขาราวกับครอบครัว ไม่เคยปิดบังความลับใด

ความปราถนาสูงสุดเขาคือรับตำแหน่งผู้นำศาลาดาบ และทั้งเจียง หลานและเจียง เมิ่งเอ๋อก็รู้ดี

นอกจากนี้ยังมีประเพณีที่ผู้นำศาลาดาบจะต้องถูกเลือกจากศาลาดาบเท่านั้น และเมิ่งเอ๋อกับพ่อของนางก็มุ่งมั่นที่หอยุทธ์แดงมากกว่า

ในตำหนักขุนผลดาบ ศาลาดาบและหอยุทธ์แดงเป็นสองกลุ่มที่แตกต่างกันมาก

ตำหนักขุนพลดาบในอดีตก่อตั้งด้วยการเป็นเด่นด้านดาบ ซึ่งข้องเกี่ยวกับชื่อตระกูล อย่างไรก็ตาม ด้วยการพัฒนาทีละน้อย เหล่ารุ่นเยาว์ของตำหนักขุนพลดาบจึงเริ่มใช้อาวุธหลากหลายขึ้น นี่ยิ่งเกิดขึ้นหากพวกเขามีพรสวรรค์ในด้านนั้นยิ่งกว่าดาบ

ต่อมา เหล่ารุ่นเยาว์ก็มีมากขึ้นจนนำไปสู่การก่อตั้งหอยุทธ์แดง การดำรงอยู่ของทั้งสองขุมอำนาจไม่เคยขัดแย้งกันอย่างเปิดเผย แม้จะมีการแข่งขันกันเสมอมาก็ตาม ตอนนี้ ความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายกลับยิ่งรุนแรงขึ้น ตั้งแต่เจียง เมิ่งเอ๋อ บุตรสาวของผู้อาวุโสใหญ่แห่งหอยุทธ์แดงเป็นผู้สืบทอด แล้วนางจะดูแลศาลาดาบได้เยี่ยงไร?

วู่เฉิง ไม่ได้จริงจังกับสิ่งที่ชายคนนั้นพูดนักตอนแรกเขาคิดว่าชายคนนั้นพูดเล่น แต่เขาก็ได้ยินข่าวเพิ่มเติมหลังจากเขาเดินไปเพียงไม่กี่ก้าว

 

"ข้าก็ได้ยินเช่นกัน เจียง หลาน ผู้นำหอยุทธ์แดงร่วมกับนักหลอมโอสถแห่งห้องโอสถไปหาจ้าวตำหนักเพื่อขอให้เขายอมรับเรื่องที่ให้เจียง เมิ่งเอ๋อได้ดูแลศาลาดาบ แต่ถึงอย่างนั้นทางคนของศาลาดาบก็ยังมีการคัดค้านอยู่ อย่างไรก็ตามพวกเขามีอิทธิพลแค่เพียงเล็กน้อยตั้งแต่เจียน นันเทียน ผู้นำศาลาดาบหายไปฝ่ายค้านของพวกเขาก็ถูกครอบงำ ถึงแม้ว่าจ้าวตำหนักดาบจะยังลังเลแต่ก็ให้สัญญาว่า ตราบใดที่เจียง เมิ่งเอ๋อมีคุณสมบัติเธอก็จะเป็นปรมาจารย์ดาบได้"

"มาตรฐานใดที่จำเป็นต้องมีเพื่อให้ได้มาเป็นปรมาจารย์ดาบ?"

"ในคฤหาสน์ดาบนั้น ปรมาจารย์ดาบนั้นด้อยกว่าแค่จ้าวตำหนักดาบเท่านั้น พวกเขามีสถานะสูงส่งซึ่้งเข้าถึงได้ยากดังนั้นพวกเขาต้องมีข้อกำหนดขั้นต่ำเสมอ สิ่งแรกที่ต้องทำคือการได้รับความสำเร็จในเชิงดาบ และสำเร็จ18เพลงดาบของศาลาดาบ"

"วิชาดาบชั้น1?ทั้งหมด18เพลงดาบ?"หลงเหลือเพียงเสียงอุทาน

 

ในตำหนักดาบนั้น สาวกทั่วไปสามารถฝึกฝนได้แค่เพลงดาบชั้น3 หรือชั้น2เท่านั้นในขณะที่เพลงดาบขั้น1มีให้สำหรับสาวกที่มีความสามารถหรือสาวกชั้นยอด ทุกวันนี้ในศาลาดาบมีสาวกน้อยกว่า10คนที่มีคุณสมบัติในการเรียนรู้วิชาดาบชั้น1 อย่างไรก็ตาม เขากลับเรียนวิชาดาบชั้น1ได้แค่1-2เพลงดาบเท่านั้น

สำหรับ18เพลงดาบของวิชาดาบชั้น1 แม้แต่ศิษย์หลักของศาลาดาบก็ไม่มีสิทธิ์เรียนรู้ทั้งหมด

"มันเป็นไปไม่ได้เลยที่ เจียง เมิ่งเอ๋อจะปฏิบัติตามมาตรฐานนี้ได้" มีคนพูดอย่างมั่นใจ

"ไม่อย่างแน่นอน เจียง เมิ่งเอ๋อทำมันได้ วันนี้ภายใต้การจับตาดูของจ้าวตำหนักและผู้อาวุโสศาลาดาบ นางได้สำแดง18เพลงดาบมาจนหมด และยังอยู่ในระดับลึกล้ำอีกด้วย"

"อะไรนะ" "เป็นไปได้ยังไง" "นางเรียนรู้มันได้อย่างไร" ทุกคนตกใจกันหมด

อย่างไรก็ตาม เจียง วู่เฉิง ยืนอยู่ตรงนั้นตลอดว่า

18เพลงดาบชั้น1ของศาลาดาบ?

ไม่ใช่เขาหรอที่เป็นคนสอนเทคนิคเหล่านั้นให้นาง?

เมื่อสีปีที่แล้วเจียง เมิ่งเอ๋อช่วยให้เขาหลุดพ้นจากความลำบากเมื่อตอนที่พ่อของเขาหายตัวไปและเขาก็ไม่สามารถรวบรวมลมปราณได้ซึ่งเป็นความซวยครั้งใหญ่ของเขา หลังจากขอบคุณนาง เขาก็เอาแต่อยู่กับนางทุกวัน นางมีพรสวรรค์ในเชิงดาบ มีความกระตือรือร้น อย่างไรก็ตาม มันไม่มีวิชาดาบชั้นสูงในหอยุทธ์แดง

เมื่อเห็นอย่างนี้ เจียง วู่เชิง ผู้ไรเดียงสาตอนอายุ12 หรือ 13ปีจึงเริ่มสอนเพลงดาบของศาลาดาบให้นาง

สี่ปีผ่านไป ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา เขาได้สอนวิชาดาบขั้น1ให้แก่เจี่ยง เมิ่งเอ๋อ

แต่วันนี้เนื่องจากคำสอนของเขา นางกลับฝันคิดเป็นจ้าวศาลาดาบ?

การเป็นจ้าวศาลาดาบคือความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเขา!

"ไม่! มันเป็นไปไม่ได้เมิ่งเอ๋อย่อมไม่ทำเช่นนั้น"เจียง วู่เชิง คิดพลางส่ายหัวอย่างไม่คิดจะเชื่อ

"จ้าวศาลาดาบต้องมีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก นอกจากจะสามารถใช้18เพลงดาบของวิชาดาบชั้น1ได้ มันยังต้องรับมือกับผู้อาวุโสศาลาดาบให้ได้ถึง20กระบวนท่า ซึ่งนางก็ทำสำเร็จ”

"เป็นไปได้ไงกัน?"

"ข้าตระหนักดีถึงความแข็งแกร่งของผู้อาวุโสทั้งสี่ของศาลาดาบ ซึ่งได้มาถึงอาณาทะเลลมปราณมานานแล้ว มีการกล่าวว่าผู้อาวุโสฮง ผู้แข็งแกร่งสุดในหมู่อาวุโสได้ไปถึงจุดสูงสุดของอาณาทะเลลมปราณแล้ว อีกเพียงก้าวเดียวเขาก็จะถึงอาณาแก่นทองคำ แต่เจียง เมิ่งเอ๋อกลับสามารถต้านทานเขาได้ถึง20กระบวนท่า?”

"เราได้เฝ้ามองนางตลอดเวลา นางมักนิ่งเงียบและไม่ค่อยแสดงความแข็งแกร่งออกมา แต่ในวันนี้ ทุกคนล้วนตกใจกับพลังของนาง มันคืออาณาทะเลลมปราณ ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเป็นอาณาทะเลลมปราณขั้นสูง อีกเพียงขั้นเดียว นางก็จะไปถึงจุดสูงสุดของอาณาทะเลลมปราณแล้ว”

"เจียง เมิ่งเอ๋อ?นางกลับสามารถไปถึงอาณาทะเลลมปราณขั้นสูงได้?"

"ข้าว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเด็กผู้หญิงอายุ16ปี”

ไม่เพียงแต่สาวกทั่วไปคิดอย่างนั้น แม้แต่วู่เฉิงก็ไม่เชื่อเช่นกัน

"เมิ่งเอ๋อ เจ้าไปถึงอาณาทะเลลมปราณขั้นสูงแล้วงั้นหรือ?"วู่เฉิง คิด

แม้ว่าเขาจะอยู่กับเมิ่งเอ๋อทุกวัน ตลอดสี่ปีแต่นางกลับไม่เคยเผยพลังออกมา วู่เฉิงเองก็ไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนั้น พลางคิดว่าเมิ่งเอ๋อก็เหมือนสาวกคนอื่นๆที่อยู่ในขั้น5หรือ6ขอวิถีลมปราณ เขาไม่เคยคิดเลยว่านางจะไปถึงอาณาทะเลลมปราณ

"เด็กสาวอายุ16ปี จะเข้าสู่อาณาทะเลลมปราณขั้นสูงได้ยังไงกัน?"

มันไม่เคยเกินขึ้นในตำหนักขุนพลดาบมานับร้อยปีแล้ว

"เจียง เมิ่งเอ๋อเป็นสุดยอดอัจฉริยะในรอบร้อยปีของประวัติศาสตร์ตำหนักขุนพลดาบ นางสามารถรับมือ4ผู้อาวุโสได้ถึง20กระบวนท่า ด้วยเหตุนั้น จ้าวตำหนักจึงมอบตำแหน่งจ้าวศาลาดาบให้นางทันที”

"ในสองเดือน มันจะมีการประลองของศาลาดาบ ซึ่งเมื่อเจียง เมิ่งเอ๋อสามารถพิสูจน์ให้เห็นว่าตัวนางมีพลังที่คู่ควรกับตำแหน่ง เมื่อถึงเวลานั้น ทุกคนก็จะเห็นพ้อง นางจะถูกแต่งตั้งให้เป็นจ้าวศาลาดาบอย่างเป็นทางการ"

"น่าทึ่ง!"

"เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์จริงๆที่เด็กสาวอายุ16 มาถึงอาณาทะเลลมปราณได้"

มันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นแก่ทุกคนยกเว้นเจียง วู่เฉิง ผู้ที่ยืนอยู่รอบนอกและหน้าซีดกับข่าวนี้

‘เมิ่งเอ๋อมาถึงอาณาจักรทะเลปราณขั้นสูงจริงๆ?นางจะรับตำแหน่งจ้าวศาลาดาบในอีกสองเดือน?’

‘ไม่!ไม่มีทาง!ข้าไม่เชื่อ!’

เขากำหมัดแน่น วู่เฉิง รีบวิ่งไปที่ลานบ้านของนางราวกับว่าเขาเสียสติไปแล้ว

มันไม่จริง เขาไม่เชื่อ

เนื่องจากพ่อเขาคือจ้าวศาลาดาบ เขาย่อมต้องเป็นผู้สืบทอดแต่เพียงผู้เดียว!

เขาจำได้ถึงตอนที่พ่อเขาบอกกับเขาว่ามีเพียงสาวกจากศาลาดาบเท่านั้นจึงมีสิทธิ์สืบทอดตำแหน่งนี้

และนั่นก็คือความปราถนาเขา

แล้วเขาจะยอมปล่อยให้คนอื่นมาขโมยและทำลายความฝันเขาได้ยังไง?

 

ปล.ชั้น1สูงกว่า2 3