ตอนที่ 196 จ่ายเงินค่าชดเชย?
หลิงฮันและฮูหนิวทำลายทุกสิ่งทุกอย่างด้วยกำปั้นและลูกเตะของพวกเขา ตั้งแต่ประตูหลัก ทุกสิ่งที่ทั้งสองคนเห็น พวกเขาจะทำลายมันและสร้างเส้นทางขึ้นมาใหม่ตรงไปที่ห้องโถงหลักและทิ้งความเสียหายไว้มากมายไว้อยู่เบื้องหลังพวกเขา
แน่นอนว่าย่อมมีสมาชิกของสมาคมวารีล้างปฐพีกระโดดเข้ามาหยุดพวกเขา แต่หลิงฮันได้ว่าจ้างจอมยุทธระดับก่อเกิดธาตุมากว่าหนึ่งร้อยคนจึงถึงเวลาแล้วที่จะใช้ประโยชน์จากพวกมัน พวกมันกระโดดออกมาเช่นเดียวกันและสกัดกั้นการโจมตีที่พุ่งเข้ามาเพื่อความปลอดภัยของหลิงฮัน
เมื่อหลิงฮันทำลายทุกอย่างระหว่างตลอดเส้นทางจนไปถึงห้องโถงหลัง สวนดอกไม้ที่งดงามและทางเดินถูกทำลายจนย่อยยับ มันมีเศษดอกไม้กระจัดกระจายไปทั่วพื้นดินและเสาพังทลายอยู่ทั่วพื้น...ราวกับว่ามีแผนการรื้อถอนเกิดขึ้นที่นี่
"หยุดมัน!" เสียงที่น่าเกรงขามดังออกมาและชายชราร่างสูงได้ปรากฏตัวออกมา และมีกลิ่นอายที่เต็มไปด้วยความหนาวเย็นอันไร้ที่สิ้นสุดแผ่กระจายอยู่รอบตัวมัน
มันเป็นผู้นำของสมาคมวารีล้างปฐพีและระดับพลังของมันอยู่ที่ระดับห้วงจิตวิญญาณขั้นห้า
ทุกคนจึงหยุดเคลื่อนไหวทันที ชื่อเสียงของคนผู้นั้นเปรียบได้เหมือนกับเงาที่ทอดตามต้นไม้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น หยางเทียนตู่ก็ยังคงเป็นผู้นำของสมาคมวารีล้างปฐพีจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะมีอำนาจ
อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนว่าอำนาจและชื่อเสียงของเขานั้นไม่ส่งผลต่อพวกหลิงฮันเลยแม้แต่น้อย
ตู้ม! ปัง! ตุบ!
หลิงฮันและฮูหนิวกำลังรู้สึกเพลิดเพลินกับการสร้างความเสียหาย และมีสิ่งของต่างๆมากมายที่อาจถูกทำลายได้ในห้องโถงหลัก อย่างเช่น โต๊ะ เก้าอี้ แจกัน ภาพวาด เป็นต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของฮูหนิว นางได้รับการเลี้ยงดูจากสัตว์อสูรตั้งแต่ยังเด็ก ดังนั้นนางจึงมีความกระหายเลือดและชื่นชอบการทำลายล้างอยู่ในกระแสเลือดของนาง ราวกับว่านางเป็นเสือน้อย
"ข้าบอกให้พวกเจ้าทั้งสองคนหยุด!" หยางเทียนตู่ตะโกนออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด น้ำเสียงของเขากลายเป็นระลอกคลื่นและเคลื่อนที่เข้าหาหลิงฮันและฮูหนิว
ร่างของฮูหนิวงอตัวและหลบ ราวกับว่านางเคลื่อนย้ายในพริบตาได้ และหลบหลีกคลื่นเสียงไปมา ขณะเดียวกัน มือซ้ายของหลิงฮันขยับและทองคำก่อเกิดผลาญโลหิตเปลี่ยนรูปร่างกลายเป็นกระจกเว้า พลังของคลื่นเสียงจึงถูกสะท้อนกลับไปเป็นเส้นตรง ทำให้สมาชิกของสมาคมวารีล้างปฐพีที่อยู่ใกล้กระอักเลือดออกมา
หลิงฮันเรียกทองคำก่อเกิดกลับมา เขาส่ายหัวและกล่าวว่า "ผู้นำหยาง พลังของท่านไม่มีผู้ใดเปรียบได้ เพียงแค่ท่านตะโกนออกมาครั้งเดียว มันถึงกับสามารถทำให้เลือดเนื้อของมนุษย์ต้องหลั่งไหลออกมา ท่านสมควรที่จะเป็นจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณ! แต่แล้วเหตุใดท่านถึงโจมตีคนของท่านเอง? หรือว่าพวกมันเป็นชู้กับภรรยาของท่าน?"
แม้ว่าหยางเทียนตู่จะดูเป็นคนที่บอบบาง แต่สีหน้าของมันอดที่จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวไม่ได้หลังจากได้ยินคำพูดแบบนั้น มันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า "เจ้าเด็กเหลือขอ ปากพล่อยๆของเจ้าจะทำให้เจ้าประสบกับปัญหามากมาย วันนี้มันจะต้องเป็นวันตายของเจ้า!" ทันใดนั้นมันเริ่มเคลื่อนไหวทันที การเคลื่อนไหวของมันรวดเร็วเทียบเท่าสายฟ้า เพียงแค่ก้าวกระโดดครั้งเดียว มันก็มาอยู่ตรงหน้าของหลิงฮันแล้วและเหยียดมือออกไปเพื่อทุบตี
"ไสหัวไป!" กว่างหยวนเคลื่อนไหวพร้อมกับแสงสีทองที่สว่างไสว แล้วปลดปล่อยฝ่ามือออกไป ทำให้อากาศเต็มไปด้วยแสงสีทอง
"ตู้ม!"
จอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณทั้งสองคนกำลังปะมือกันหนึ่งกระบวนท่า จากนั้นพวกเขาทั้งสองคนได้ก้าวถอยหลังออกไปคนละเจ็ดก้าว อย่างไรก็ตาม สีหน้าของกว่างหยวนได้เปลี่ยนไปเล็กน้อยและถอยหลังออกไปก้าวก่อนที่จะกลับมายืนได้อย่างมั่นคง นี่เป็นเพราะอาการป่วยของเขา ถ้าเขาไม่ป่วย เขาคงจะไม่ได้รับความเสียหายจากการปะทะครั้งนี้
"เจ้าคือเจ็ดหมัดทลายภูผา กว่างหยวน?" เพียงแค่ปะมือครั้งเดียว หยางเทียนตู่โตวตระหนักทันทีว่าฝ่ายตรงข้ามคือใคร
"ดาบเงา หยางเทียนตู่!" กว่างหยวนกล่าวออกมาอย่างไม่แยแส
หยางเทียนตู่ยิ้มออกมา กว่างหยวนเป็นจอมยุทธระดับห้วงจิตวิญญาณขั้นห้าเช่นเดียวกัน แม้ว่ากว่างหยวนจะเสียเปรียบเล็กน้อยจากการปะมือเมื่อครู่ แต่ถ้ามีคนอื่นเข้ามาแทรกแซง นั่นก็เพียงพอที่จะเอาชนะเขาได้
หลิงฮันมีจอมยุทธระดับจิตวิญญาณทั้งหมดเจ็ดคนที่อยู่ฝ่ายเขา ขณะที่มันมีเพียงแค่สามคนเท่านั้น ในแง่ของตัวเลขแล้ว มันเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบกว่ามาก
"น้องกว่าง ทำไมเจ้าถึงเอาตัวเองเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย? ทำไมเจ้าถึงไม่เลือกที่จะนิ่งเฉยและไม่ลงมือทำอะไร และในทางกลับกันมันถือว่าข้าติดหนี้เจ้า เจ้าคิดว่าไง?" หยางเทียนตู่ตัดสินใจยับยั้งความไม่พอใจของมันชั่วครู่
กว่างหยวนหัวเราะอย่างเหยียดหยันออกมาและกล่าวว่า "หรือว่าผู้นำที่ยิ่งใหญ่หยางไม่รู้ว่าชื่อเสียงของสมาคมวารีล้างปฐพีมันเป็นเช่นไรงั้นรึ? ข้าไม่ต้องการหนี้จากท่าน!"
หยางเทียนตู่รู้สึกโกรธเกรี้ยวมากจนร่างกายของมันสั่นสะเทือนนี่มันเปรียบได้กับการเยาะเย้ยเขา!
"แต่!" คำพูดของกว่างหยวนเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว "พวกข้าเป็นเพียงแค่กลุ่มคนที่ได้รับการว่าจ้างให้ปกป้องนายน้อยฮัน ตราบใดที่นายน้อยฮันไม่ได้รับอันตราย แน่นอนว่าพวกข้าจะไม่เคลื่อนไหว ดังนั้น ทำไมผู้นำหยางถึงไม่ไว้หน้าพวกข้าสักเล็กน้อยเล่า และปล่อยให้หลิงฮันเดินเล่นอยู่รอบๆ และพวกเราจะได้นั่งดื่มชาและพูดคุยกันระหว่างรอ ท่านคิดเช่นไร?"
'คิดเช่นไรน้องสาวเจ้าสิ!'
สมาชิกทุกคนจากสมาคมวารีล้างปฐพีต่างปลดปล่อยจิตสังหารออกมา การเดินเล่นของหลิงฮันมันไม่ได้เป็นการเดินเล่นธรรมดา จากช่วงเวลาที่เขาเข้ามา เขาได้ทำลายล้างทุกอย่างในเส้นทางของเขา ถ้าพวกมันอนุญาตให้เขาเดินเล่นรอบๆได้ แล้วมันจะมีกระเบื้องที่ไม่ได้รับความเสียหายหลงเหลืออยู่ในห้องโถงหลักของสมาคมวารีล้างปฐพีหรือไม่?
ดวงตาของหยางเทียนตู่กวาดสายตามองไปที่กลุ่มคน และดวงตาของมันได้สว่างไสวขึ้น มันถามออกมาว่า "พวกเจ้าทุกคนเพียงแค่ต้องรับรองความปลอดภัยของนายน้อยคนนี้ใช่หรือไม่?"
"ใช่แล้ว!" กว่างหยวนและคนอื่นพยักหน้า
"แล้วหญิงสาวคนนั้นและเด็กสาวนั่นไม่ได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของพวกเขาใช่หรือไม่?" รอยยิ้มอันหนาวเย็นปรากฏอยู่ที่ริมฝีปากของหยางเทียนตู่
มันกำลังพูดถึงหลิ่วอู๋ตงและฮูหนิว
"ใช่แล้ว ไม่ได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองของพวกข้า!" กว่างหยวนและคนอื่นต่างส่ายหัว
"ดี!" หยางเทียนตู่สบัดมือ มันชี้ไปที่หลิ่วอู๋ตงกับฮูหนิว และออกคำสั่งว่า "จับกุมพวกมันทั้งสองคน!" จากนั้นมันก็ใจเย็นลงและยกถ้วยชาขึ้นมาเพื่อจิบ มันรู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างกลับมาอยู่ภายใต้การควบคุมของมันเหมือนเดิมแล้ว
"ขอรับ ท่านผู้นำ!" สมาชิกของสมาคมวารีล้างปฐพีทุกคนขานรับคำสั่ง ในที่สุดพวกมันก็พบจุดอ่อน และสามารถพลิกกระดานให้กลับมาอยู่ภายใต้การของคุมของพวกมันได้!
หลิงฮันหัวเราะและพูดออกมาว่า "ให้ข้าได้แนะนำพวกเจ้าหน่อยเถอะ! หญิงสาวงดงามผู้นี้เป็นคนของตระกูลหลิ่ว ชื่อของนางคืออู๋ตง นางเป็นองค์หญิงแห่งตระกูลหลิ่วจากแปดตระกูลใหญ่! ฮ่าฮ่าฮ่า ข้ารู้สึกประทับใจในตัวท่านผู้นำหยางยิ่งนัก ท่านเป็นคนที่กล้าหาญเสียจริงถึงกล้าที่จะลงมือกับคุณหนูจากตระกูลหลิ่ว! แน่นอนว่าไม่มีใครอื่นที่มีความกล้าหาญเหลือล้นเท่าท่าน!"
ปู๊ด!
หยางเทียนตู่สำลักน้ำชาออกมาทันที ทำให้หน้าของมันเคอะไปด้วยน้ำชา และคิ้ว ผม และเคราของมันกระเซอะกระเซิง
"ห-หยุด!" หยางเทียนตู่ตะโกนออกไปอย่างเร่งรีบเพื่อหยุด ถ้าพวกมันกล้าที่จะลงไม้ลงมือกับองค์หญิงแห่งตระกูลหลิ่ว ความเป็นไปได้มากที่สุดคือ จอมยุทธที่ทรงพลังจากตระกูลหลิ่วจะมาที่นี่และทำให้สมาคมวารีล้างปฐพีพลิกคว่ำ
"นางเป็นองค์หญิงแห่งตระกูลหลิ่วจริง ข้าเคยเห็นนางมาก่อน"
"นางเป็นหนึ่งในไข่มุกแฝดแห่งเมืองจักรพรรดิ แล้วใครจะไม่เคยได้ยินเรื่องของนาง? นางเป็นคนที่มีความงดงามอันน่าตกตะลึง"
"แล้วทำไมนางถึงอยู่กับเจ้าเด็กเหลือขอน่ารังเกียจนี่กัน?"
ผู้คนในสมาคมวารีล้างปฐพีเริ่มพูดคุยกันเอง แม้ว่าองค์หญิงแห่งตระกูลหลิ่วจะมีส่วนเกี่ยวข้อง...พวกมันดูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงกลิ่นอันตราย...มันอาจเป็นไปได้ว่าตระกูลหลิ่วรู้สึกไม่พอใจพวกมัน และได้ส่งหลิงฮันมาเพื่อทำการลงโทษเล็กน้อย?
"อย่าได้เข้าใจผิด!" หลิงฮันยิ้มออกมาเล็กน้อยและเริ่มพูดอธิบายว่า" เรื่องนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลหลิ่ว เหตุผลที่ข้ามาที่นี่นั้นง่ายมาก เมื่อคืนก่อน พวกเจ้าทำลายร้านของข้-... อู๋ตง ร้านของพวกเราถูกทำลายไปกี่ร้าน?"
"สี่สิบเจ็ด" หลิ่วอู๋ตงตอบกลับทันที
"พวกเจ้าทำลายร้านค้าของข้าสี่สิบเจ็ดร้าน ดังนั้นข้าเลยมาที่นี่เพื่อทวงความยุติธรรมสักเล็กน้อย" หลิงฮันยิ้มกว้างออกมา "พวกเจ้าจะจ่ายเท่าไหร่เพื่อชดเชยสิ่งที่ข้าต้องสูญเสียไป?"
'ไอเด็กสารเลว เจ้ามาเพื่อสร้างความเสียหายให้กับสมาคมวารีล้างปฐพี และยังต้องให้พวกข้าจ่ายเงินชดเชยให้เจ้าอีกงั้นรึ?"
ผู้คนของสมาคมวารีล้างปฐพีทุกคนรู้สึกโกรธเกรี้ยวกับเรื่องนี้ พวกมันมักจะกลั่นแกล้งและกดขี่คนธรรมดา พวกมันรู้ว่าตัวพวกมันเองเป็นคนที่ค่อนข้างไร้ยางอาย แต่ตอนนี้พวกมันตระหนัก เมื่อเทียบกับหลิงฮันแล้ว หลิงฮันเป็นคนที่ไร้ยางอายกว่าพวกมันเสียอีก
"เจ้ามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาให้กับสมาคมวารีล้างปฐพีของพวกข้า และยังต้องการให้สมาคมของพวกข้าจ่ายเงินชดเชยให้เจ้างั้นรึ?" หยางเทียนตู่รู้สึกโกรธมากจนหัวเราะออกมาอย่างเย็นชา
"พวกเจ้าจะไม่จ่าย?" หลิงฮันยิ้มกว้างออกมา "เช่นนั้น ข้าจะสร้างความเสียหายให้พวกเจ้าต่อไป!"