ตอนที่ 4 วิชาหมัดห้ากระบวนท่า

เมื่อเห็นหมีทรราชกับคนอื่นๆ จากไป ผู้คนที่ล้อมรอบก็จากไปด้วย ข่าวแพร่กระจายไปทั่วทุกที่ในโรงเรียน โดยเฉพาะปีสามห้องสิบหกของเซียะปิงรู้กันจนหมด

ทุกคนในห้องเรียนล้วนให้ความสนใจเรื่องนี้อย่างมาก

แต่ท่าทางของเซียะปิงไม่สนใจ เขากินอาหารในโรงอาหารแล้วขึ้นมาบนดาดฟ้าโรงเรียน เขาต้องการเรียนรู้ระบบสุดยอดแห่งความเกลียดชังต่อไป

"ระบบ เจ้าบอกว่าแต้มความเกลียดชังสามารถแลกเปลี่ยนได้ แล้วมันแลกยังไง? " เซียะปิงถาม

เสียงดังติ้งขึ้นในใจของเขา มีร้านค้าแสดงขึ้นออกมา มีอาวุธมียาทิพย์ มีเทคนิคการเพาะบ่ม เทคนิคการต่อสู้ ฯลฯ ขึ้นมา มีทุกอย่างในร้านออนไลน์ที่สามารถจะหาซื้อได้

"โฮสต์ ทุกสิ่งตราบใดที่โฮสต์ที่แต้มความเกลียดชังมากพอก็จะสามารถหาซื้อได้" เสียงของระบบพูดออกมา

เซียะปิงเอามือลูบคาง "ซื้ออะไรก็ได้? " ตอนที่เขากำลังคิดอยู่เทคนิคการเพาะบ่มก็ขึ้นมาที่หน้าเว็บ

ชุดการซื้อขายเทคนิคการเพาะบ่มผู้ฝึกตนระดับสูง

คัมภีร์มหาจักรพรรดิ ไอเทมระดับพระเจ้า ราคาสิบพันล้านแต้มความเกลียดชัง

คัมภีร์แห่งความว่างเปล่า ไอเทมระดับพระเจ้าราคาสิบพันล้านแต้มความเกลียดชัง

วิชากลืนดวงดาวไอเทมระดับพระเจ้า ราคาสิบพันล้านแต้มความเกลียดชัง

คัมภีร์จองจำลูกปีศาจลึกลับ ไอเทมระดับพระเจ้า ราคาเก้าพันล้านแต้มความเกลียดชัง

............

เมื่อเห็นราคา เซียะปิงตะลึง ราคาแต้มความเกลียดชังหลายพันล้าน เขามีแต้มความเกลียดชังอยู่ 120 แต้ม เกรงว่าแม้แต่ขาเดียวก็ไม่พอจ่าย

"โอ้ ข้ามีวิชาหยางบริสุทธิ์ไม่ดับสูญ มาดูเทคนิคการเพาะบ่มแล้วมันไร้ประโยชน์ ข้าไปดูวิชาการต่อสู้ดีกว่า" เซียะปิงกระพริบตา เขามีเทคนิคการฝึกตนขั้นพื้นฐานเขาก็สามารถดูดซับพลังลมปราณฟ้าดิน ช่วยให้มนุษย์พัฒนาเป็นยอดมนุษย์ได้

เทคนิคการต่อสู้ยิ่งขั้นสูงพลังการทำลายล้างของมันก็จะยิ่งสูงมากขึ้น ยกตัวอย่างเช่น วิชาที่แสดงความแข็งแกร่งร้อยจิน ก็แสดงพลังออกมาได้หนึ่งร้อยจิน แต่เทคนิคการต่อสู้ขั้นสูงร้อยจินแต่มันสามารถแสดงพลังออกมาได้ถึงหนึ่งพันจิน นี่คือพลังความแตกต่างกัน  ทักษะการต่อสู้ (หนึ่งจินครึ่งกิโลกรัม)

เป็นธรรมดาที่เทคนิคการต่อสู้ขั้นสูงโอกาสที่จะฝึกมันสำเร็จยิ่งยากขึ้น

เมื่อคิดเรื่องนี้เขาก็เลือกเขาหน้าเว็บทักษะการต่อสู้ทันที ตรงหน้าเว็บได้แสดงทักษะการต่อสู้นับไม่ถ้วน

ตราประทับคุกสวรรค์เดียวดาย ไอเทมระดับพระเจ้า ราคาสิบพันล้านแต้มความเกลียดชัง

หกหมัดพาดผ่านเกิดใหม่ ไอเท็มระดับพระเจ้า แต้มความเกลียดชังสิบพันล้านแต้ม

วิชากระบี่พาดผ่านอมตะ ไอเทมระดับพระเจ้า ราคาเก้าพันล้านแต้มความเกลียดชัง

แปดความว่างเปล่าหกฝ่ามือพุ่งทะยาน ไอเทมระดับพระเจ้าราคาแปดพันล้านแต้มความเกลียดชัง

เส้นทางก้าวสู่ความว่างเปล่า ไอเทมระดับพระเจ้าราคา เจ็ดพันห้าร้อยล้านแต้มความเกลียดชัง

...........

เซียะปิงเห็นแบบนี้แล้วพูดไม่ออก เมื่อเห็นชื่อทักษะการต่อสู้ เขารู้ว่ามันน่ากลัวมาก เขาต้องใช้คะแนนหมื่นล้านความเกลียดชัง ฆ่าเขาให้ได้ก็ทำไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้นเขาต้องพยายามอย่างหนักมาก แค่ทำให้คนในห้องทั้งหมดเกลียดยังได้แค่ 120 แต้ม แล้วเขาจะได้พันล้านแต้มความเกลียดชังเมื่อไหร่กัน

"โฮสต์ไม่ต้องกังวล"

ระบบดูเหมือนรู้ความคิดของเซียะปิง "ตราบใดที่โฮสต์พยายามอย่างหนักอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็จะได้แต้มเป็นแสนๆ พันล้านเมื่อตอนนั้นก็จะเพียงพอซื้อสมบัติทั้งหมดในร้านค้า"

"ไร้สาระมันเป็นไปไม่ได้"

มุมปากของเซียะปิงขดออกมา เขาไม่รู้ว่าจะได้แสนล้านแต้มความเกลียดชังเมื่อไหร่ แค่ตอนนี้ก็พอจะขุดพ่อให้หลุงไปได้

แค่ค่าความเกลียดชัง 120 แต้ม เขาก็แทบที่จะทำให้นักเรียนทั้งหมดกลายเป็นศัตรู นอกจากนี้หยางเว่ยยังจะมาแก้แค้นเขาอีก หากเขาได้แต้มความเกลียดชังสิบพันล้าน ตอนนั้นเขาคงได้สร้างศัตรูหลายคน

เขาคิดอย่างรอบคอบในใจหากเขาได้แต้มความเกลียดชังแสนล้านแต้ม ทั้งดาวเหยียนฮวงก็จะเกลียดเขาทุกคน ตอนนั้นเขาก็มีศัตรูไปทั่วโลก ไม่เกินจริงที่จะพูดว่าเป็นศัตรูไปทั่ว

หากเขาเป็นศัตรูกับดาวทั้งหมด ศัตรูทั้งกลุ่มต้องกลับมาแก้แค้นเขา ต้องฆ่าทั้งครอบครัว เขาพยักหน้าคิดว่ามันต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่มาก

"โอเคตอนนี้ยังไม่ต้องสนใจอะไรมาก"

เซียะปิงคิดออกมาทันที "จริงแล้วไม่จำเป็นต้องใช้แต้มแสนล้านความเกลียดชัง ตราบใดที่แลกเปลี่ยนสิ่งที่ต้องการได้ก็พอแล้ว หากมันเป็นของธรรมดาก็ไม่เท่าไหร่"

แม้ว่าระบบนี้จะเป็นอันตรายอย่างมาก มันสร้างศัตรูไปทั่ว แต่มันจะช่วยให้เขาไปสู่จุดสูงสุดของการต่อสู้ได้

"ตอนนี้โฮสต์ไม่สามารถซื้อสินค้าราคาแพงได้ชั่วคราว แต่ในร้านยังมีของราคาถูกที่สามารถทำให้โฮสต์พอใจได้ชั่วคราว" ระบบพูด

เซียะปิงฟังก็พูดออกมาทันที "เรียงลำดับเทคนิคการต่อสู้จากราคาต่ำไปยังราคาสูง"

ติ้ง ทักษะการต่อสู้เด้งออกมาหน้าเพจทันที ทักษะการต่อสู้ราคาถูกก็ออกมา ใช้เพียงห้าแต้มความเกลียดชังเป็นหมัดขั้นพื้นฐาน เขายังเจอแทบจะทุกทักษะ

"หืม? หมัดห้ากระบวนท่าใช้เพียงร้อยแต้มความเกลียดชังเท่านั้น ทำไมมันถึงอยู่ในลำดับท้ายสุด? " เซียะปิงดูคำอธิบายวิชาการต่อสู้ หมัดห้ากระบวนท่ามาจากการเฝ้ามองเสือที่ดุร้าย งูพิษ ครึ่งคนครึ่งลิงที่อยู่ในระดับผู้ฝึกตนระดับปรมาจารย์ นกกระเรียนขาว มังกรดุร้าย สัตว์อื่นๆ สร้างเป็นทักษะการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัว

นอกจากนี้มันยังเป็นหลักสูตรบังคับของแต่ละโรงเรียน ที่ต้องเรียนเป็นพื้นฐาน ทำไมมันถึงขายร้อยแต้มความเกลียดชังในร้านค้าระบบ ท่าทางมันจะเกินจริงไปหน่อย

"เนื่องจากทักษะการต่อที่ระบบขาย เป็นทักษะดั้งเดิมที่สืบทอดมากันมา"

"ระบบไม่จำเป็นต้องสอนทักษะการต่อสู้ทันที แต่มันจะบันทึกความทรงจำของนักสู้เข้าไปในร่างของโฮสต์ ทันทีที่ฝึกซ้อมเหมือนโฮสต์ได้ทำการฝึกซ้อมมานานหลายปี"

"อะไรนะ? "

เซียะปิงตกใจอย่างมาก แบบนี้มันก็คุ้มค่าที่เขาจะซื้อ แบบนี้เท่ากับประหยัดเวลาในการฝึกซ้อมไปได้หลายปี

"ข้าจะซื้อมัน" เซียะปิงพูด

ระบบตอบกลับมาว่า "ได้เลยโฮสต์"

น้ำเสียงลดลง ตอนนี้ความรู้สึกอบอุ่นเข้ามาในใจของเซียะปิง เหมือนวิญญาณของเขาถูกดึงเข้ามาในพื้นที่ว่างเปล่าสีขาว ไม่มีอะไรอยู่ข้างในนั้น

มือกับเขาของเขาเหมือนถูกควบคุมอย่างลึกลับ ร่างของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเหมือนเสือที่ดุร้าย งูพิษ ครึ่งคนครึ่งลิงที่อยู่ในระดับผู้ฝึกตนระดับปรมาจารย์ นกกระเรียนขาว มังกรดุร้าย สัตว์อื่นๆ ท่าทางที่แสดงออกมาดูเป็นธรรมชาติและพลิ้วไหวเหมือนกับสายลม

ท่าทางของเขาที่แสดงออกมาเป็นเสือที่ดุร้าย งูพิษ ครึ่งคนครึ่งลิงที่อยู่ในระดับผู้ฝึกตนระดับปรมาจารย์ นกกระเรียนขาว มังกรดุร้าย สัตว์อื่นๆ กลิ่นอาของสัตว์ที่น่ากลัวก็ออกมาจากร่างของเขา มือและเท้าของเขาก็เคลื่อนไหว

ปังๆ ๆ ๆ

เสียงดังกระจายออกมาจากในอากาศ ทันทีที่หมัดของเขาพุ่งออกไป มันระเบิดพลังออกมาได้น่ากลัวอย่างมาก

เขาอยู่ในพื้นที่ว่างเปล่าในการฝึกฝน อย่างน้อยเขาก็ต้องใช้ระดับการฝึกฝนหลายปี เพื่อเข้าถึงสุดยอดหมัดห้ากระบวนท่าไปจนถึงระดับที่เรียกว่าสมบูรณ์แบบ

ปัง พื้นดินแตกแยก วิญญาณของเขาก็ถูกดึงกลับเขาร่างอีกครั้ง

"วิชาหมัดห้ากระบวนท่า" เซียะปิงกำหมัดย่นจมูก แววตาสดใสส่องแสงสว่าง เขามีท่าทางมั่นใจในตัวเอง ร่างของเขามีความเชื่อมั่นอย่างที่เขาไม่เคยเชื่อมั่นมาก่อน ท่าทางของเขาเป็นธรรมชาติอย่างมาก