ตอนที่ 19 ยาทองคำ

ตกกลางคืนในห้องนอน

หน้าเว็บเพจถูกฉายขึ้นมาในอากาศ เซียะปิงนั่งอยู่บนเตียง หน้าเว็บเพจแสดงเนื้อมอนสเตอร์และยาจิตวิญญาณที่ล้ำค่า

อีกสามวันก็จะมีการแข่งขันการต่อสู้ในโรงเรียน หากความแข็งแกร่งของเขาอยู่ในระดับผู้ฝึกสวรรค์ขั้นที่สี่เขาไม่ไม่สามารถที่จะทำอะไรได้เลย และไม่อาจเข้าถึงสิบอันดับแรกของโรงเรียนอีกด้วย

อย่าเห็นว่าเจ้าหมีปีศาจทรราชจะแข็งแกร่ง แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็อยู่ในระดับผู้ฝึกสวรรค์ขั้นที่ห้า แต่ก็ไม่อาจจะยืนติดหนึ่งในสิบอันดับแรกของโรงเรียน ผู้ฝึกสวรรค์ขั้นที่หกและขั้นที่เจ็ดจะถือว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าหมีทรราชอย่างมาก

ตอนนี้ระดับการฝึกฝนของเซียะปิงอยู่ในขั้นสวรรค์ขั้นที่สี่ ตอนนี้หากเขาจะเข้าไปอยู่ในสิบอันดับแรกของโรงเรียนยังเป็นเรื่องที่ยาก ดังนั้นเขาจึงต้องเสริมพื้นฐานของความแข็งแกร่ง ในบรรดานักเรียนมากมายมีหลายคนที่มีความสามารถทางด้านการฝึกฝนที่แข็งแกร่ง

"ยาทองคำ"

เซียะปิงเห็นยาน้ำขวดหนึ่งที่วางบนมุมเว็บเพจ ภายใต้คำแนะนำมันใช้วัตถุดิบในการทำอย่างมากมาย ยาน้ำทองคำทำมาจาก หมีอำมหิต เสือบิน หมาป่าเขาเดียว หัวใจมอนสเตอร์ชนิดต่างๆ ด้วยสรรพคุณอันล้ำค่าที่รวมกัน7 x 7 = 49 หลังจากที่ผ่านกระบวนการปรับแต่งที่หลากหลาย นับไม่ถ้วนมันจึงกลายเป็นสิ่งล้ำค่าและมีพลังงานอย่างมหาศาล

ด้วยสรรพคุณที่ล่อลวงใจ แม้ว่ามันจะยกระดับการฝึกฝนของเขาตั้งแต่ระดับการฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่สี่ไปยังขั้นที่ห้าได้อย่างไม่มีปัญหาน่าเสียดายที่ยานี้

เหตุผลที่มันเป็นยาต้องห้ามเพราะยาน้ำสีทองมีพลังงานที่ปั่นป่วนรุนแรง หากคนที่ใช้มีความแข็งแกร่งไม่มากพอ เมื่อกินยาน้ำทองคำลงร่างของพวกเขาก็จะระเบิดออกมาเป็นชิ้นๆ ทำให้ร่างกายตายทันที

ดังนั้นหากคนที่ต้องการซื้อยาน้ำทองคำ พวกเขาต้องอยู่ในระดับผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่เจ็ดขึ้นไป หากระดับผู้ฝึกตนไม่สูงก็ไม่สามารถที่จะซื้อได้ มันเป็นสิ่งต้องห้ามตามกฎหมายของรัฐบาลกลาง

"ยาน้ำทองคำคือตัวเลือกที่เหมาะที่สุดสำหรับฉัน" ดวงตาของเซียะปิงส่องประกาย สำหรับคนทั่วไปยาน้ำทองคำคือสิ่งที่บ้าอย่างมาก หากไม่ใช่ผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่เจ็ดแล้วคงจะต้องตายอย่างแน่นอน

แต่ยังไงก็ตามสำหรับเขามันต่างออกไปเขามีวิชาหยางบริสุทธิ์ไม่ดับสูญ แม้กระทั่งพลังของดวงอาทิตย์ยังต้องถูกเขาดูดกลืนยาน้ำทองคำแล้วจะเป็นอะไร

อาจจะพูดได้ว่าเขาอยากจะเป็นผู้ฝึกฝนนักรบสวรรค์ขั้นที่ห้าได้อย่างรวดเร็วที่สุด ยาน้ำทองคำจึงเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด น่าเสียดายในตอนนี้เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะซื้อ

"ดูเหมือนว่าฉันจะหาซื้อไม่ได้ตามช่องทางปกติ งั้นคงต้องไปหาซื้อที่ตลาดมืดอย่างเดียว" เซียะปิงมองหน้าเว็บ ตอนนี้เขาพูดได้ว่าตัวเขามั่งคั่งมีเงินมากมาย จึงซื้อขายสิ่งต้องห้ามได้

สิ่งใดยิ่งห้ามยิ่งทำกำไรมากขึ้น มีคนมากมายที่จะยอมทำผิดกฏหมายของรัฐบาลกลาง ยาน้ำทองคำจึงมีไหลเวียนอยู่ในตลาดมืด

แต่ต้องไปซื้อในตลาดมืดเท่านั้น

“เมืองพระจันทร์ดำ”

เซียะปิงเปิดดูโพสต์ภายใต้คำแนะนำของเมืองนี้ "เมืองใต้ดินที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในหยางโจว มีปลาและมังกรจำนวนมากปะปนกันไป (คนรวยกับคนจน) มีบาร์อยู่มากมาย มีบ่อนพนัน มีแก๊งอาชญากรรมตั้งอยู่ในเมืองนี้

ในเมืองมีทั้งการทรยศและการต่อสู้ ยาพิษ เลือด ความตาย ล้วนเป็นสิ่งธรรมดาในเมืองนี้ ที่นี่มีสิ่งของต้องห้ามมากมาย อาวุธชนิดต่างๆ เนื้อมอนสเตอร์ ยา ยาจิตวิญญาณ เทคนิคการฝึกตร การซื้อขายที่นี่ไม่มีขีดจำกัด ตราบใดที่มั่งคั่งล้วนมีสิ่งที่ต้องการ

นี่คือการรวมตัวกันของสวรรค์และนรก เป็นพื้นที่ที่มีความมั่งคั่งเป็นดั่งสวรรค์ของอาชญากร ผู้กระทำผิดนับไม่ถ้วนอาศัยอยู่ในเมืองนี้ คนดีจะไม่เข้ามาที่นี่ไม่อย่างนั้นจะเสียใจตลอดชีวิต"

เขาไม่เข้าใจทำไมรัฐบาลจึงปล่อยให้สถานที่ชั่วร้ายแบบนี้ยังคงเปิดอยู่และปล่อยให้มีคนเข้าออก ที่นี่มีการซื้อขายกันอยู่ลับๆ รัฐบาลทำเหมือนไม่รู้ว่ามีมันอยู่นี่คือความจริง

"ราคายาน้ำทองคำราคาแพงมาก ราคาห้าแสนรัฐบาลกลางนี่เป็นการปล้นชัดๆ " เซียะปิงมองราคาที่สูงลิ่วด้วยท่าทางตกใจ

ห้าแสนเหรียญรัฐบาลกลาง ชนชั้นกลางอย่างพ่อของเขาต้องทำงานอย่างไม่ดื่มไม่กินถึงเจ็ดปี นี่คือค่าใช้จ่าย

มันเป็นแค่ยาน้ำดูเหมือนกับว่าจะเป็นการทำกำไรได้อย่างมากมาย หากเขาไม่ได้เขียนนวนิยายเขาคงจะไม่มีเงิน ไม่มีคุณสมบัติในการซื้อนอกจากเพียงมองดูเท่านั้น

"ดูเหมือนว่าจะต้องติดต่อบรรณาธิการเมิ่งเฟยให้จ่ายเงินล่วงหน้ามาก่อนไม่อย่างนั้นฉันคงจะไม่อาจจะซื้อได้" ดวงตาเซียะปิงส่องประกายติดต่อบรรณาธิการเมิ่งเฟยทันทีผ่านอุปกรณ์การสื่อสาร การจ่ายเงินล่วงหน้าเป็นค่าตอบแทนของผู้เขียน เขาจำเป็นที่จะต้องจะต้องทำเรื่องราวอย่างเป็นระบบและต้องติดต่อฝ่ายตรงข้าม

หลังจากที่เวลาผ่านไปสิบนาที บรรณาธิการเมิ่งเฟยก็ตอบกลับมา "เดิมนี่ไม่ถูกกับธรรมเนียมของบริษัท เพราะบริษัทมีกฎของบริษัท ในแต่ละเดือนจะให้ค่าตอบแทนผู้เขียนในวันที่ 15 เพราะต้องมีกระบวนการภาษีและดำเนินการต่างๆ มันจะเป็นปัญหาอย่างมากในการจ่ายเงินล่วงหน้า

แต่ผมกับหัวหน้าบรรณาธิการใหญ่บอกว่าคุณมีปัญหาอย่างมาก จึงให้คุณเป็นกรณีพิเศษก่อนล้านเหรียญรัฐบาลกลางล่วงหน้า ในเดือนต่อไปอย่าได้เป็นแบบนี้อีก จะไม่มีครั้งหน้า"

นี่เป็นกรณีพิเศษจริงๆ

ในความเป็นจริงหากนวนิยายของเซียะปิงไม่ร้อนแรงจนกลายเป็นผลงานระดับปรากฏการณ์ชนิดที่ว่าเขามีอนาคตไม่มีที่สิ้นสุดละก็ เขาทำให้ต้นไม้สองต้นร่วมกันเติบโต (ได้ผลประโยชน์ด้วยกัน) คำขอของเขาไม่จำเป็นที่จะต้องใส่ใจ

พวกเขาต้องการรั้งเซียะปิงเอสไว้ เขาคือผู้เขียนระดับปรากฏการณ์ การมอบบางอย่างที่สะดวกสบายให้นี่จึงเป็นสิทธิ์พิเศษ

"ขอบคุณมาก"

เซียะปิงรู้ว่าคำขอร้องของเขาไม่มีเหตุผลเลยแม้แต่น้อย แต่นี่เป็นทางเดียวที่จะซื้อยาน้ำทองคำได้

"อาจารย์หมาป่าใจดำ ไม่รู้ว่างานเขียนของคุณจะออกมาเมื่อไหร่? " บรรณาธิการเมิ่งเฟยถามออกมาอย่างใจร้อน เพราะคุณครูไป๊หรงในตอนนี้เป็นกระแสที่ร้อนแรงอย่างมาก

ตอนเช้ามีคนมากกว่าสองแสนคนซื้อหนังสือไป แต่ตอนเย็นเพิ่มขึ้นมาสามแสนคนอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว อย่างน้อยยอดขายก็ได้หกเจ็ดล้านเหรียญรัฐบาลกลางแล้ว นี่เป็นแค่เพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น

บางทีตามข้อตกลงการซื้อขายสิบล้านเล่มดูท่าทางไม่ยากเท่าไหร่

หากใช้ประโยชน์จากตอนนี้ที่นิยายยังคงรุ่งมาแรงอยู่ นวนิยายจะกลายเป็นที่นิยมของโนเวลเพนกวินเน็ตจะกลายเป็นโอกาสแห่งความสำเร็จอย่างมหาศาล

สำหรับคนอย่างเมิ่งเฟยที่อยากเห็นผลงานที่โดดเด่นและผลงานที่คาดหวังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

"พักไว้ก่อนฉันยังไม่มีแรงบันดาลใจเลย ฉันคิดว่าขั้นต่ำก็หนึ่งเดือน" เซียะปิงพูดเอาไว้แบบนี้เพราะหนังสือยังไม่ได้ส่งเสริมการขายเลย เขาจึงไม่รีบร้อนเปิดตัวนวนิยายเล่มที่สอง

"ได้ฉันจะรอผลงานชิ้นต่อไปของอาจารย์อาจารย์หมาป่าใจดำ" บรรณาธิการเมิ่งเฟยรู้สึกเสียใจนิดๆ แต่เขารู้ว่าการเขียนนวนิยายไม่อาจจะเขียนได้ทันทีเขาจะต้องมีแรงบันดาลใจก่อน

พวกเขาจบกระบวนการสื่อสารติดต่อกัน

"พรุ่งนี้วันศุกร์หลังจากวันพรุ่งนี้ก็จะมีการแข่งขันการต่อสู้ในวันอาทิตย์ คืนวันศุกร์ไปเมืองพระจันทร์ดับเพื่อซื้อยาน้ำทองคำดีกว่า" เซียะปิงคิดแผนที่จะเกิดขึ้นต่อไปอีกสองวัน

ติ้ง

ตอนนี้เซียะปิงมองดูข้อมูลสำคัญในมือถือ "เงินในบัญชีธนาคารถูกโอนเข้ามาหนึ่งล้านเหรียญรัฐบาลกลางโปรดตรวจสอบ"

............

เช้าวันต่อมาเซียะปิงมาถึงโรงเรียนเขาวางแผนจะเข้าไปในชั้นเรียน มีเสียงตะโกนเรียกให้เขาหยุดทันที เขาหันไปมองเจียงหย่าหรู่ที่ดวงตาจ้องมองเขาด้วยความโกรธเหมือนมีเปลวไฟทำลายล้างอยากที่จะฆ่าคน

"เซียะปิง"

เจียงหย่าหรู่กัดฟันจ้องหน้าเซียะปิง ท่าทางเหมือนกับว่าเธอยากจะกินเลือดกินเนื้อผู้ชายคนนี้