บทที่ 605 - สายตาลุกวาวขึ้นมาด้วยความโลภ!
บทที่ 605 : สายตาลุกวาวขึ้นมาด้วยความโลภ! ต้วนหลิงเทียนเองก็คิดที่จะหยุดเฉวี่ยไน่เอาไว้ ทว่ายังคงช้าไป เพราะนางดันพูดออกมาพรวดเดียวจบ! ดรุณีน้อยเฉวี่ยไน่นางนี้กล่าวคำออกมาโดยไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมใดๆทั้งสิ้น ทั้งคำพูดยังดุร้ายถึงขั้นที่พร้อมมีเรื่องได้ตลอดเวลา..! "นังหนูน้อย! ปากเจ้าช่างนำพาหายนะมา...
