ตอนที่ 89 พบชายคนหนึ่ง

ฮูหยินใหญ่ติงอันจะกล่าวอะไรได้? เฟิงหยูเฮงกล่าวว่าฉิงเล่อไม่มีสิทธิ์ที่จะโต้เถียงกับเฟิงจินหยวน ในเมื่อเฟิงหยูเฮงกล่าวถึงเฟิงจินหยวน คงไม่ดีเท่าไหร่ที่พวกเขาจะทำแบบนี้ต่อไป

ดังนั้นนางจึงเปลี่ยนหัวข้อของนาง "แล้วคุณหนูใหญ่ตระกูลเฟิงจะบรรเลงเพลงอะไรหรือ!"

เฉินหยูเกลียดการที่นางไม่สามารถออกจากสถานที่นี้ได้อย่างรวดเร็ว นางเป็นบุตรสาวฮูหยินใหญ่ตระกูลเฟิง ทำไมนางถึงต้องทนทุกข์ทรมานกับความอัปยศนี้?

แต่นางไม่เชื่อว่าความอัปยศนี้มาจากคฤหาสน์ติงอัน ความผิดทั้งหมดมาจากเฟิงหยูเฮง

เฟิงเฉินหยูมองเฟิงหยูเฮงด้วยความเกลียดชัง ขณะที่นางลุกขึ้นและเดินตรงไปยังพิณเจ็ดสายด้วยความเศร้าโศก เสียงของพิณดังขึ้นมา นางฝึกซ้อมอย่างขมขื่นเป็นเวลาหลายปีด้วยความคาดหวังว่าจะมีโอกาสที่ดีงามในการเล่น แต่ที่นี่นางกำลังเล่นกับกลุ่มนางรำ เหล่าฮูหยินและบรรดาคุณหนูที่ไม่เคยรู้จักกัน

เฟิงหยูเฮงไม่ใส่ใจสายตาที่แสดงออกถึงความคับข้องใจของนาง แผนชั่วร้ายของนางที่นางคิดขึ้นมาด้วยตัวเอง นางก็ต้องจัดการด้วยตัวเอง

ความสามารถในการบรรเลงพิณของเฟิงเฉินหยูดีมาก ๆ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาตระกูลเฟิงไม่สามารถพัฒนาความสามารถด้านอื่น ๆ ของเฟิงเฉินหยูได้ แต่สำหรับพิณก็ต่างออกไปเมื่อนางก็เริ่มฝึกซ้อม

นางเป็นบุตรสาวฮูหยินใหญ่ของตระกูลขุนนางขั้นหนึ่ง โดยปกติเหล่าฮูหยินและบรรดาคุณหนูที่ไม่เกี่ยวข้องก็ยากที่จะได้พบนาง

ความสามารถที่นางหวังว่าจะได้รับความชื่นชมจากบรรดาผู้ชมทั้งหมดที่เล่นให้กับกลุ่มนางรำ เสียงเพลงของเฟิงเฉินหยูเต็มไปด้วยความเศร้าและความเกลียดชัง

หยูเฮง ความอัปยศที่เจ้าให้กับข้าในวันนี้ แน่นอนข้าจะตอบแทนเจ้าคืนยิ่งกว่านี้หลายเท่า

อย่างไรก็ตามในเวลานี้สาวใช้คนหนึ่งกำลังยกอาหารว่างบางส่วนให้กับเฟิงหยูเฮง นางต้องการจะวางลงบนโต๊ะ อย่างไรก็ตามนางลื่นและอาหารหกใส่เฟิงเซียงหรู

เฟิงเซียงหรูรีบกระโดดขึ้นมาอย่างรวดเร็วและรีบปัดเสื้อผ้าของนาง แม้กระนั้นนางก็ช้าเกินไป น้ำชาได้ซึมเข้าเสื้อผ้าของนางแล้ว

"ข้าทำพลาดไป ขอให้ช่วยยกโทษให้ข้าด้วยเจ้าค่ะ!" สาวใช้ตัวเล็ก นางคุกเข่าอยู่บนพื้นและขอร้องการให้อภัย และการขอให้อภัยนี้ทำให้รู้สึกแย่มาก

"ไม่เป็นไร ลุกขึ้นเถอะ" เฟิงเซียงหรูบอกให้สาวใช้ลุกขึ้นยืน นางมองอีกครั้งที่เสื้อผ้าเปียกของนาง นางไม่แน่ใจว่าควรทำอะไร

เฟิงหยูเฮงมองไปที่สาวใช้ซึ่งคุกเข่า สัญชาตญาณบอกนางว่านี่ไม่ใช่อุบัติเหตุ นี่เป็นแผนการของเฟิงเฉินหยูและฉิงเล่อ แผนการแรกล้มเหลว เลยใช้แผนสอง นางกังวลว่าแผนการที่สองนี้จะใช้ประโยชน์จากเฟิงเซียงหรู

สาวใช้ลุกขึ้นยืนและกล่าวว่า "คุณหนู เสื้อผ้าเหล่านี้ไม่สามารถสวมใส่ได้อีกแล้ว วันนี้อากาศเย็นมาก สวมเสื้อผ้าเหล่านี้จะทำให้คุณหนูไม่สบายได้เจ้าค่ะ คุณหนูไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากับข้าเถอะเจ้าค่ะ"

เฟิงเซียงหรูรู้สึกอายและมองไปที่เฟิงหยูเฮง นางเห็นเฟิงหยูเฮงพยักหน้า นางจึงเดินตามสาวใช้ไป

เฟิงหยูเฮงยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะ กินผลไม้และชมการแสดง เมื่อนางมองไปที่คุณหนูฉิงเล่อจากหางตาของนาง นางก็พบว่าฉิงเล่อกำลังมองดูนาง ราวกับว่านางกำลังเฝ้าดูว่าเฟิงหยูเฮงจะตกหลุมพรางหรือไม่

นางไม่รู้ตัวเองว่าฉิงเล่อวางแผนอะไร แม้กระนั้นนางก็อยากรู้อยากเห็น นางอยากจะเห็นว่าคุณหนูฉิงเล่อจะทำร้ายคนอื่นได้ดีเพียงใด

ไม่นานหลังจากนั้นสาวใช้คนใหม่เข้ามา คารวะเฟิงหยูเฮงเงียบ ๆ และกล่าวว่า "ท่านใช่คุณหนูรองตระกูลเฟิงหรือไม่เจ้าคะ? คุณหนูที่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียกให้คุณหนูรองไปช่วยนาง"

เฟิงหยูเฮงคิดกับตัวเอง คำพูดของปีศาจ

"ดีมากเลย" นางลุกขึ้นและหันศีรษะไปมองคุณหนูฉิงเล่อก่อนยิ้มบาง ๆ นางหันไปทางวังซวนและกระซิบว่า "รอข้าอยู่ที่นี่ ข้าจะไปคนเดียว" จากนั้นนางก็เดินตามสาวใช้ไปในทิศทางเดียวกับที่เฟิงเซียงหรูไป

ทั้งสองเดินไปที่แถวห้องข้างหลังสวน สาวใช้ที่นำทางก้มศีรษะของนางลงตลอดเวลาโดยไม่พูดอะไร เมื่อพวกเขามาถึงห้องสุดท้าย พวกเขาก็หยุดลง หันไปมองรอบ ๆ นางกล่าวกับเฟิงหยูเฮงว่า "คุณหนูอยู่ที่นี่ คุณหนูรองตระกูลเฟิงเข้าไปได้เจ้าค่ะ"

เฟิงหยูเฮงมองไปที่นางแล้วก็ยิ้ม "น้องสามของข้าคงกลัว นางไม่คุ้นเคยกับการดูแลจากสาวใช้ที่ไม่รู้จักซึ่งเป็นเหตุให้นางเรียกข้ามาที่นี่"

เมื่อได้ยินเฟิงหยูเฮงกล่าวเช่นนี้ สาวใช้ไม่สามารถตอบสนองได้ ดังนั้นนางจึงยิ้มและพูดว่า "ใช่เจ้าค่ะ คุณหนูรอง และคุณหนูสามสนิทสนมกันมาก คุณหนูสามบอกว่านางมักจะได้รับการดูแลจากคุณหนูรอง ดังนั้นคุณหนูรองช่วยนางเปลี่ยนเสื้อผ้าดีที่สุดเจ้าค่ะ"

เฟิงหยูเฮงพยักหน้าและเริ่มเปิดประตู ขณะที่นางผลักดันมันเปิด นางกล่าวว่า "ข้าออกจากเมืองหลวงในขณะที่ข้ายังเด็ก ตั้งแต่ข้ากลับมาที่คฤหาสน์ ข้าจะเห็นน้องสามคารวะข้าในฐานะที่อาวุโสกว่าในตอนเช้าและตอนค่ำ เมื่อนางเห็นข้า นางจะอาย และมองข้าจากที่ไกล ๆ ข้าไม่รู้ว่านางคิดยังไงถึงให้ข้ามาช่วยนางเปลี่ยนเสื้อผ้า"

หลังจากที่นางพูดแบบนี้ นางเดินเข้าไปในห้องไม่สนใจว่าใบหน้าของสาวใช้ซีดลง นางแค่คิดทบทวนสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป

สาวใช้ไม่ได้เดินตามเฟิงหยูเฮงเข้าไปในห้อง นางปิดประตูจากข้างนอก

เฟิงหยูเฮงส่งเสียง "หืม?" เมื่อนางหันไปมอง นางได้ยินเสียงประตูที่ถูกล็อค

นางยิ้ม นี่คงเป็นแผนของเฟิงเฉินหยูและฉิงเล่อ

"เจ้าล็อคประตูทำไม?" นางอยากจะเล่นละครเรื่องนี้อย่างเต็มที่ นางจึงหันกลับมาและกระแทกประตู "เปิดประตูให้ข้าเดี๋ยวนี้!"

แต่น่าเสียดายที่คนข้างนอกไม่อยู่แล้ว สาวใช้นั้นวิ่งหนีไปนานแล้ว

เฟิงหยูเฮงหันกลับมาและขดริมฝีปากของนางในรอยยิ้ม มองไปรอบ ๆ ห้อง นางจ้องมองไปที่ห้องเล็ก ๆ ด้านหลัง

ไอน้ำจาง ๆ มาจากด้านหลังผนังดังกล่าว นางก้าวไปข้างหน้าผ่านห้องโถงไปยังห้องเล็ก ๆ นางเห็นชายคนหนึ่งนอนเปลือยเปล่าอยู่ในอ่างน้ำแล้วหลับตา เสื้อผ้าของเขาถูกโยนลงบนพื้น ขณะที่ถุงเท้าและรองเท้าของเขากระจายไปทั่วพื้น

เฟิงหยูเฮงจำได้ว่านางเพิ่งคุยกับบ่าวรับใช้และกระแทกประตู แต่ชายคนนี้ก็ยังหลับตา สังเกตอัตราการหายใจที่สม่ำเสมอ เขาดูเหมือนไม่ได้รับยา

แล้วคนที่แต่งตัวประหลาดคนนี้รู้เกี่ยวกับแผนนี้ และกำลังรอให้นางเข้าไปใกล้

นางเยาะเย้ยและจงใจทำเสียงดังข้างนอก

ชายในอ่างอาบน้ำเปลี่ยนไปนิดหน่อย และรู้สึกกระปรี้กระเปร่าเล็กน้อย

นางลุกขึ้นยืนและไม่ขยับตัว และระมัดระวังในพื้นที่รอบ ๆ ฉาก จากนั้นนางก็จดจำทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอย่างไร โดยใช้ขั้นตอนในการวัด

ไม่นานหลังจากนั้นมีบางอย่างดังอยู่ข้างนอก หูของเฟิงหยูเฮงมีความคม และสามารถบอกได้ว่ามีคนกลุ่มใหญ่อยู่ข้างนอก

เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้คงเป็นพวกอยากรู้อยากเห็น

เสียงฝีเท้าเดินไปข้างนอกประตู ประตูถูกเปิดออกขณะที่เสียงของฉิงเล่อดังขึ้นมาว่า "เจ้าพูดอะไร? คุณหนูรองตระกูลเฟิงมาที่นี่เพื่อทำอะไร? พบกับชายคนหนึ่งหรือไม่? น่ารังเกียจเสียจริง ! นางกล้าใช้คฤหาสน์ติงอันของข้าทำอะไรแบบนี้หรือ จริง ๆ แล้วนางกล้าที่จะทำสิ่งต่ำช้าแบบนั้นที่นี่หรือ!"

ขณะที่ฉิงเล่อพูด นางรีบวิ่งเข้าไปในห้อง ชายในอ่างอาบน้ำตื่นตระหนกเล็กน้อย! เรื่องราวที่ได้รับการจัดเตรียมล่วงหน้าไม่สมบูรณ์ เด็กผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้มาหาเขาก่อน แล้วทำไมคุณหนูฉิงเล่อถึงมาก่อน?

ท่าทางรีบร้อน เขาเพียงแต่คิดว่าจะทำภารกิจเสร็จสิ้น จำได้ว่าเขาได้ยินเสียงหลังฉากก่อน เขาคิดว่าผู้หญิงควรจะยืนอยู่ตรงนั้น แต่เมื่อเขาเอื้อมมือออกไป เขาก็พบว่าเขาไม่ได้คว้าอะไร เขาเห็นร่างของใครบางคนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาลืมตา แต่มือที่ยื่นออกไปกลับว่างเปล่า

ชายคนนั้นคิดว่ามันแปลก แต่ตอนนี้ค่อย ๆ ก้าวเข้ามาใกล้ ขณะที่นางเดินผ่าน นางพูดว่า "นางไม่ได้อยู่ที่นี้หรือ? นางอยู่ที่ไหน?"

สาวใช้ตอบว่า "คุณหนูฉิงเล่อต้องเข้าไปดูข้างในเจ้าค่ะ ?"

ฉิงเล่อตะโกนเสียงดังเพื่อให้ทุกคนได้ยิน นางตะโกนว่า "ข้างใน? นี่ไม่ใช่ห้องนอนหรือ? คุณหนูรองนัดพบกับผู้ชายในห้องที่มีเตียงจริงหรือ?"

เมื่อเห็นว่าฉิงเล่อกำลังจะมาถึง เขาไม่มีทางเลือก เขาสามารถหดตัวกลับเข้าไปในอ่างอาบน้ำเท่านั้น

ขณะที่เขานั่งลง ฉิงเล่อมาถึงบริเวณใกล้เคียง แต่เฟิงหยูเฮงอยู่ที่ไหน? นางขมวดคิ้วและถามชายคนนี้ว่า "นางอยู่ที่ไหน?"

ชายคนนั้นส่ายหัวว่า "ข้าไม่รู้ขอรับ ข้าไม่เห็นใครเลย ก่อนที่คุณหนูจะเข้ามาขอรับ เป็นไปได้หรือไม่ที่คุณหนูมาถึงก่อน ?"

ฉิงเล่อหันมาถามสาวใช้ว่า "นางเข้ามาที่นี่หรือไม่?"

สาวใช้ตอบอย่างรวดเร็วว่า "นางเข้ามาเจ้าค่ะ ข้าเห็นคุณหนูรองตระกูลเฟิงเข้ามา ข้ายังล็อคประตูจากด้านนอก"

ฉิงเล่อเริ่มกังวลใจกล่าวว่า "ค้นให้ทั่วห้อง เร็ว"

สาวใช้พยักหน้าและวิ่งไปที่ห้องนอก

ฉิงเล่อหันกลับมาและเตรียมพร้อมที่จะพูดอะไรบ้างอย่างกับชายคนนั้น แต่เมื่อนางหันกลับไป จู่ ๆ นางก็ถูกผลัก

ในขณะนี้นางถูกผลัก ใครบางคนจริงดึงเชือกผูกชุดเสื้อผ้าของนาง จากนั้นผมของนางถูกดึงรวมถึงผ้าคลุมไหล่ของนาง

ฉิงเล้อรู้สึกราวกับว่าในช่วงเวลานั้นนางถูกผีหลอก เสื้อผ้าของนางรุ่ยร่าย และผมของนางกระเซิง ดูเหมือนว่าผ้าคลุมไหล่นางหลุดหายไป เผยให้เห็นผิวขาวราวหิมะเป็นบริเวณกว้าง

แล้วมือที่น่ากลัวที่ผลักดันด้วยแรงมากขึ้น บวกกับความไม่มั่นคงของนาง นางก็ตกลงไปในอ่างอาบน้ำ

ด้วยเสียง "อุ๊ป" คุณหนูฉิงเล่อตกกลงไปในอ่าง นางล้มไปหาชายที่อยู่ในอ่าง หยุดที่ตักของเขา

ทั้งสองคนตกใจมาก พวกเขามองกลับไป แต่พบว่าไม่มีแม้แต่เงาของมนุษย์

สาวใช้กำลังมองหาเฟิงหยูเฮงที่ห้องด้านนอกได้ยินเสียงและวิ่งไป ขณะที่นางวิ่งไป นางถามว่า "คุณหนู เกิดอะไรขึ้นเจ้าคะ?"

แต่ในขณะนี้กลุ่มคนที่อยู่ข้างนอกประตู รวมทั้งฮูหยินใหญ่ติงอัน เฟิงเฉินหยูเดินตามฮูหยินใหญ่ติงอันเข้าไป แล้วตามด้วยแขกจำนวนมากเดินเข้าไปในห้อง เฟิงเฉินหยูกล่าวว่า "น้องรองไม่ทำอะไรแบบนี้แน่นอนเจ้าค่ะ ฮูหยินเชื่อข้าเถอะเจ้าค่ะ"

"ข้าจะเชื่อ เมื่อข้าได้เห็นกับตาตัวเอง! คุณหนูรองไม่ได้นั่งดูการแสดงข้างนอก นางมาทำอะไรที่พื้นที่ด้านหลังนี้? "

ขณะที่นางพูดแบบนี้ ทุกคนก็เดินผ่านห้องโถงและมุ่งหน้าไปยังห้องชั้นใน ที่นั่นพวกเขาเห็นสาวใช้ยืนอยู่ข้างหน้า ยกมือทั้งสองของนางปิดตา นางตกใจในสิ่งที่เห็น หน้าของนางซีดอย่างสมบูรณ์

ฮูหยินใหญ่ติงอันตะโกน "นังบ่าวตัวดี เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?"

เฟิงเฉินหยูรู้สึกมีความสุขในหัวใจของนางเล็กน้อย สาวใช้คนนี้ทำหน้าที่อย่างแม่นยำตามที่วางแผนไว้ นางจะได้เห็นเฟิงหยูเฮงอยู่ในอ่างอาบน้ำกับชายหนุ่มคนนั้น

นางรีบตามมา "เจ้าเห็นอะไร?"

สาวใช้รู้สึกกลัว ไร้ความรู้สึกขณะที่เสียงของนางสั่น แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ ชี้ไปที่บริเวณด้านหลัง ใบหน้าของนางแสดงความรู้สึกสยองขวัญ

ฮูหยินติงอันรู้สึกยินดีและเดินไปข้างหน้าเพื่อดู ข้างหลังนางเป็นเฟิงเฉินหยู และแขกผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็ไปดู

การดูจะไม่สำคัญเท่าที่ทุกคนตกใจมาก

พวกเขาเห็นคุณหนูตระกูลติงอัน ฉิงเล่อ ผมของนางเปียกและติดอยู่บนหน้าของนาง เสื้อผ้าของนางถูกถอดออกบางส่วน ขณะที่นางแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำกับชายหนุ่มที่เปลือยกาย ลักษณะการกระทำและการแสดงออกของพวกเขา... ทำให้ผู้คนคิดไปไกล