DND.216 - โอรสสวรรค์จ้องนภา
น้ำตาเอ่อล้นจากซือหยู “ท่านฉี ท่านอาจารย์รักท่านมาตลอดชีวิต นั่นเป็นรักแท้ตั้งตอนที่เขามีชีวิต และยังเป็นเช่นนั้นยามล่วงลับ...” ฉีลั่วหลานยิ้ม นางค่อยๆหลับตาพร้อมพูดเบาๆ “ดีแล้ว...ดีแล้ว...ข้ายังเหลือโอสถสองขวดให้กับศิษย์ของเขา...จ้าวกวง...โปรดช่วงข้าส่งมันให้เพื่อตอบแทนเป็นคราส...