ตอนที่ 3 ชีวิตขึ้นอยู่กับการแสดง
หาน เซี่ยวถูกตรึงอยู่กับเก้าอี้เหล็กด้วยดวงตาที่ถูกบังคับให้เปิดกว้าง ตรงหน้าเขาเป็นหน้าจอสีดำพร้อมลำโพงทั้งสองข้าง
เขาไม่อาจขยับได้เลย
“ขั้นตอนนี้นานแค่ไหน?”
“12ชั่วโมง”
“จงเฝ้าดูเขาไว้”ฮีล่าสั่งก่อนเดินออกไป
หลิน เว่ยเซี่ยนเริ่มกระบวนการ และหน้าจอก็สว่างขึ้น มันเริ่มแสดงรูปทรงเรขาคณิตต่างๆ สีสันผันแปรไปเรื่อยๆและการสลับเพลงก็ทำให้หาน เซี่ยวรู้สึกอึดอัด ขณะที่เขาอยากหลับตาลง เขาก็ไม่อาจทำมันได้ และในไม่ช้า ลูกตาเขาก็เปลี่ยนเป็นสีเลือดและบวมเป่ง
อ้า!นี่มันแย่มาก!
มันคือวิธีการล้างสมองดั้งเดิม ทฤษฏีเบื้องหลังมันคือการครอบงำและบิดเบือนความคิดทำให้ง่ายต่อการป้อนข้อความลงไป
อย่างไรก็ตาม ข้อดีคือมันไม่ทำให้เกิดผลเสียกับสมองอย่างถาวร ทั้งหาน เซี่ยวและหลิน เว่ยเซี่ยนล้วนชื่นชม
การแสดงออกบนใบหน้าหลิน เว่ยเซี่ยนทำให้หาน เซี่ยวโกรธ เขารู้สึกราวกับเขาเป็นหมูในโรงฆ่าสัตว์
หาน เซี่ยวเพิ่มสติปัญญาสองจุด จากแต้มสถานะที่ยังไม่ใช้4แต้ม
ท่านกำลังถูกล้างสมอง(ระดับต่ำ)
สติปัญญาท่าน : 7
ความต้านทาน : 3
การล้างสมองล้มเหลว
ความรู้สึกไม่สบายของหาน เซี่ยวเริ่มผ่อนคลายลงทันที
...
ในตอนท้ายของ12ชั่วโมง ทั่วร่างหาน เซี่ยวก็เจ็บปวดและดวงตาเขาก็แห้งสนิท
ฮีล่ากลับมาตามเวลา เจ้านายได้มอบหมายภารกิจล้างสมองหาน เซี่ยว ดังนั้นเธอจึงต้องทำทุกอย่างให้ราบรื่น
เธอถอดกุญแจมือหาน เซี่ยว เผยให้เห็นรอยช้ำบนแขนขาเขา แม้หาน เซี่ยวจะยังเจ็บปวด เขาก็ยังคงมองหน้าจอว่างเปล่าเพื่อแสร้งรอคำสั่ง
ทันใดนั้นฮีล่าก็ก้มโค้งลงไป และใบหน้าเธอก็อยู่ห่างจากเขาไม่ถึงสองนิ้ว ลมหายใจเธอกระทบบนริมฝีปากเขา แต่หาน เซี่ยวกลับกังวลมากกว่าจะลุ่มหลง
กลิ่นน้ำหอมทำให้เขาต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้จาม
“เจ้าเป็นใคร?”ฮีล่าถามเสียงเบา
หาน เซี่ยวตัดสินใจลูบใบหน้าแทนคำตอบ
แม้หาน เซี่ยวจะไม่ใช่นักแสดง การแสดงเป็นคนโง่ก็ไม่ได้ยากเกินไป
ทันใดนั้น ฮีล่าก็เริ่มกระซิบในหูเขา เมื่อผมเธอชอนไชกับจมูกเขา ภูเขาหิมะสองลูกก็บดบังวิสัยทัศน์เขาจนสิ้น หัวใจเขาเริ่มเต้นกระหน่ำ
ระหว่างภูเขาคือหุบเขา ทุกอย่างล้วนขาวโพลน
บนยอดทะเลเป็นเกาะ
ฉัน ผู้เคยเห็นภูเขามานับร้อยลูกจะไม่ตกเป็นเหยื่อของเธอหรอก!
“นับจากวันนี้ไป ชื่อของเจ้าคือซีโร่ องค์กรต้นกำเนิดคือบ้านเจ้า อาณาจักรเจ้า และทุกอย่างของเจ้า เจ้าจะจงรักภักดีต่อองค์กรตลอดไปและจะช่วยองค์กรให้บรรลุเป้าหมาย เจ้าจะไม่อาจปิดซ่อนอะไรหรือทรยศต่อองค์กร เจ้าจะทำตามคำสั่งอย่างซื่อสัตย์และเจ้าจะเสียสละตัวเองเพื่อความดีความชอบเมื่อเวลามาถึง!”
หลิน เว่ยเซี่ยนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
“ชีวิตของเจ้าจะเป็นขององค์กร เจ้าจะทำทุกอย่างที่ได้รับคำสั่ง”เขากล่าวเสริม
“เจ้าคือใคร?”ฮีล่าถามซ้ำ
ครั้งนี้ หาน เซี่ยวรู้ว่าเขาต้องตอบ แต่ทว่า เขาไม่ได้ตอบกลับทันที
ฮีล่าขมวดคิ้วใส่หลิน เว่ยเซี่ยน
“ข้าทำตามขั้นตอน!มันไม่ใช่ความผิดข้า—”
ทันใดนั้น หาน เซี่ยวก็เริ่มพูด
“ข้า...คือ...ซีโร่..”
ดวงตาของหลิน เว่ยเซี่ยนสว่างขึ้น
“วัลคีรี่ได้เสริมสร้างความสามารถการเรียนรู้ของซีโร่ อย่างไรก็ตาม ผลข้างเคียง ทำให้การพูดเขาแย่ลง”
ฮีล่าคิดกลับถึงพฤติกรรมก่อนหน้าของซีโร่ เขาตอบสนองช้ามาก
“ดูเหมือนว่าการทดลองจะไม่ได้สมบูรณ์ซะทีเดียว”
“ท่านผิด นี่สมบูรณ์แบบ!เขาไม่ต้องการอารมณ์”
“..พาเขาไปรักษาตัว ข้าจะรายงานหัวหน้า”
ฉันปลอดภัยแล้ว!
ในที่สุดหาน เซี่ยวก็พักผ่อนได้ เขาคิดถึงการทำอะไรเชื่องช้าเพื่อลดความระมัดระวังพวกเขาลง
แม้เขาจะไม่ได้ถูกส่งไปยังสถานที่ที่เหมาะสม อย่างน้อยมันก็ไม่ได้เป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายมาก
การทดลองวัลคีรี่ก็เหมือนกับโครงการซูเปอร์โซลเยอร์ในภายหลังที่จะมีการฝังไมโครชิปเพื่อความภักดี
การถูกส่งไปช่วงเวลานั้นสิถึงเป็นเรื่องเลวร้าย พวกมันสามารถระเบิดเขาทิ้งได้ทุกเมื่อ
อย่างน้อยเทพธิดาก็ยังยิ้มให้ฉัน!
…
ฮีล่าทำการโทรผ่านสายเข้ารหัส
“หัวหน้า สถานการณ์มั่นคงดีแล้ว”
“การล้างสมองสมบูรณ์?”
เสียงของชายคนนั้นแหบแห้ง
“ข้าได้ตรวจสอบด้วยตัวเอง ไม่มีปัญหาอะไร ท่านคิดทำอะไรกับซีโร่บ้าง?”
“จุดประสงค์ของการทดลองวัลคีรี่คือการฝึกทหาร จงฝึกเขาซะ”
“น้องสาวข้ากำลังทำอะไรอยู่?”
“อย่าลืมข้อตกลง”ชายคนนั้นเตือน“ข้าอนุญาติให้เจ้าเยี่ยมเธอทุกสองเดือน อย่าข้ามเส้น”
ฮีล่ากำหมัดแน่น
...
การตกแต่งภายในห้องทดลองวัลคีรี่เกือบขาวสนิท เจ้าหน้าที่เดินลาดตระเวนอยู่รอบๆตลอดเวลา
หลังค่ำคืน หาน เซี่ยวก็ถูกนำตัวไปยังสนามฝึกที่ฮีล่ากำลังรอ
ขณะที่เขาไม่ค่อยมั่นใจว่าองค์กรจัดเตรียมอะไรไว้ให้เขา แต่เขามั่นใจว่าพวกมันต้องให้ความสำคัญกับ’ความสามารถการเรียนรู้’เขา ซึ่งทำให้เขามีโอกาสเลื่อนระดับความสามารถช่างกล
มันแทบเป็นไปไม่ได้ที่จะหลบหนีจากสถานที่นี้ ดังนั้นหาน เซี่ยวจึงต้องเล่นบทละครยาว
“ซีโร่ เจ้าจะต้องฝึกสู้และยิงปืนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
ฮีล่าโยนชุดให้เขา
“สวมมันซะ”
หาน เซี่ยวรีบสวมมัน
ทันทีที่เขาสวมชุด ฮีล่าก็โจมตี ด้วยการเตะใส่ระดับหน้าอก
ปึง!
เร็วมาก!
หาน เซี่ยวไม่อาจตอบสนองได้ทัน และลูกเตะก็ทำให้กระดูกซี่โครงเขาร้าวทันที เขาเซถอยหลังหลายก้าวและคว้าหน้าอกเขา พลางสำลัก
ยอดมนุษย์!
แม้เธอจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดออกมา เธอก็ยังเร็วกว่าคนธรรมดาหลายเท่า
“พัก30วินาที”เธอกล่าวอย่างเย็นชา
การฝึกต่อสู้นั้นยาก แต่ก็ตรงไปตรงมา ไม่มีคำพูดใดระหว่างทั้งคู่
พวกเขาดำเนินต่อไปอย่างนี้อยู่สองชั่วโมง และจบลงด้วยหาน เซี่ยวที่หมดแรงและเต็มไปด้วยรอยฝกช้ำ ตอนนี้เขาสงสัยถึงพฤติกรรมอ่อนโยนของฮีล่า
“ราชินีน้ำแข็งทุกคนล้วนเป็นอย่างนี้?”เขาสงสัย
ฮีล่า(ระดับ30)ได้สอน[พื้นฐานการต่อสู้]ท่าน
อัตราความคืบหน้า : 5%
ฮีล่าจากไปโดยไม่พูดอะไร
จากนั้นชายร่างใหญ่ก็มาหาหาน เซี่ยว
“ข้าคือครูฝึกยิงของเจ้า และเป็นหนึ่งในรองผู้จัดการของฐานนี้ บัลทาร์”ชายที่มีรอยแผลเป็นบนหน้าผากแนะนำตัว
เขาผลัก73-WASPใส่มือหาน เซี่ยวและกล่าว“มีกระสุนอยู่10นัด ยิงเป้าซะ”
หาน เซี่ยวขมวดคิ้ว มือใหม่ที่ไม่เคยจับปืนในชีวิตจริงมาก่อนจะยิงได้ยังไง?ยิ่งไปกว่านั้น เป้าหุ่นที่อยู่ไกลออกไป30เมตรยังเคลื่อนไหวไปมาอยู่
‘ฉันไม่ใช่แชมป์โอลิมปิก!’
หาน เซี่ยวยักไหล่และยกปืนขึ้นด้วยแขนปวดระบม
ปัง ปัง ปัง..!
หลังสิบนัด หาน เซี่ยวก็มองดูป้ายคะแนน ตามที่คาดไว้ เขาล้มเหลว
ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกปวดร้าวที่หลัง มันเป็นเพียงความยับยั้งที่ทำให้เขาไม่กรีดร้อง
เขาหันไป เห็นเพียงบัลทาร์ที่กำลังเลียเลือดจากมีดสีดำ
“ยิงต่อไป พลาดหนึ่งครั้ง เฉือนหนึ่งที มาดูกันว่าเจ้าจะเสียเลือดไปมากแค่ไหนกัน”
หาน เซี่ยวเอื้อมมือไปสัมผัสหลังเขา และมันก็เป็นสีเลือด
“สารเลว!”เขาสาปแช่ง
หนึ่งในห้องที่มีกระจกด้านเดียว ฮีล่าและหลิน เว่ยเซี่ยนกำลังสังเกตจากอีกด้านหนึ่ง
“บัลทาร์ประมาทวัตถุทดลองข้ามากเกินไป!มันอาจทำให้เขาเสียหายได้ ให้ข้าผ่าสมองเขาเดี๋ยวนี้”หลิน เว่ยเซี่ยนบ่น
ฮีล่ามองหลิน เว่ยเซี่ยนและตอบกลับ“องค์กรจะไม่อนุมัติคำขอเจ้า”
หลิน เว่ยเซี่ยนหัวเราะเสียงเย็น
“ข้าจะมีวิธีของข้าในไม่ช้าและข้าสร้างเขาขึ้นมา!เขาเป็นของข้า!”
ฮีล่าเงียบไป
...
บัลทาร์(ระดับ15)ได้สิน[พื้นฐานการยิง]ท่าน
อัตราความคืบหน้า : 5%
[ตัวแทน]อัตราการปลดล็อคมืออาชีพ : 1%
หาน เซี่ยวถูกเฉือนซ้ำแล้วซ้ำเล่า บาดแผลไม่ได้ลึก แต่ก็มีมากจนชุดเขาถูกย้อมไปด้วยเลือด
บัลทาร์มองหาน เซี่ยวที่อ่อนแอลงด้วยรอยยิ้ม เขาชอบกลิ่นเลือด
“ทำไมถึงไม่กรีดร้อง?”เขาถาม“ของเล่นที่ดีต้องกรีดร้อง”
ไอระยำ!
หาน เซี่ยวสูดหายใจลึกเพื่อสงบตัวเอง ขณะที่รู้สึกอยากชกหน้าบัลทาร์ เขารู้ว่าเขาไม่อาจกระทำเช่นนั้นได้
ตอนนี้สิ่งที่เขาสามารถทำได้คือการอดทน รอให้เวลามาถึง
‘หัวเราะไปตอนที่แกยังทำได้..’หาน เซี่ยวกัดฟันแน่น
