บทที่ 03 ระบบมารราคะ
เล่มที่ 1 บทที่ 03 – ระบบมารราคะ
เทียนถังคิดว่า เข้าใจแล้วทำไมนายถึงไม่ฝึกตน ถึงจะแค่สองเดือนแต่มารดามันเถอะ! ไม่ให้ปล้ำสาวสองเดือนนี่เลวร้ายกว่าตายอีกไม่ใช่หรือไงมันไม่ใช่ฝึกตน มันคือการทรมานชัดๆ! สารเลว! เทียนถังด่าทออย่างเกรี้ยวกราดเริ่มคิดว่าไม่ควรทำคำถามนี้ออกไป เพราะถ้าหากเขาไม่ได้เย่อสาวๆ ถึงสองเดือนมีหวังลูกๆ ของเขาอัดแน่นจนแตกแน่ๆ (เป็นมุขคำพูดอนาจารของเทียนถัง)
เขาคิดว่าอย่าให้รู้นะใครคิดพล็อตนี้ให้ตายสิ พอมานึกๆ ดูแล้วส่วนใหญ่มันมีแต่เย่ออัพเวลไม่ใช่หรือไงฟ่ะแบบหยุนเช่อ เนี่ย แล้วไหงทีนี้ห้ามเย่อฟ่ะเนี่ย! ช่างมัน เขาไม่สนใจมันอีกต่อไป หยุนไป๋ได้แต่กลั้นหัวเราะขบขัน ก่อนนางจะนึกขึ้นได้ว่าต้องไปรายงานเรื่องนี้ให้ตระกูลหลักฟัง “เอาล่ะ ข้าต้องไปรายงานเรื่องนี้ให้นายท่านและนายหญิงเจ้าอยู่ที่นี่ห้ามออกไปข้างนอกเด็ดขาด! เพราะตอนนี้เจ้าเสียความทรงจำเดี๋ยวจะหลงทางเอา”
เธอกล่าวแบบนั้นแล้วเดินออกไป อันที่จริงเธอกลัวว่าเทียนถังจะโดนหลอกเพราะสติปัญญาน่าจะลดลงมากเหมือนเด็กด้วย เทียนถังนั่งฟูบลงบนเตียง “มารดามันเถอะ พระเอกในนิยายเวลาข้ามมิติหรือเกิดใหม่มันต้องเก่งไม่ใช่หรือไง.. ไม่ก็กากสุดๆ แต่ได้โชคบางอย่าง.. แต่ฉันนี่สถานะสูงสุดๆ แล้วก็ไม่สามารถฝึกได้ (เพราะตัวเองไม่ฝึก) นี่มันเลวร้ายชัดๆ!”
เทียนถังทำหน้าสลดแต่พอนึกถึงสถานะของตัวเอง “ช่างเถอะ.. อย่างน้อยก็มีสาวเย่อละหว้า” เขาคิดว่าชีวิตของเขานอกจากปล้ำแล้วคงไม่มีอะไรอีกแล้วละมั้ง เคยคิดที่จะเปลี่ยนตัวเองแต่มันก็ล้มไม่เป็นท่านี่สิ.. แต่ที่รู้ๆ เขารู้สึกอยากกลับบ้านหน่อยๆ มันจะดีกว่าถ้ามีอะไรพิเศษเพิ่มขึ้นในชีวิตเขานอกจากการมีเซ็ก… แต่นี่ไม่มี มันจึงแทบไม่ต่างจากโลกเดิม…
เขาเริ่มขบคิดว่า ‘เอ๊ะ.. ถ้าอย่างงั้นแล้วเจ้าเทียนถังตัวจริงอยู่ที่ไหนล่ะ?’ เทียนถังเริ่มสงสัยเขามาแทนที่ตอนนอนอยู่บนเตียงกับผู้หญิงดังนั้นเมื่อคืนเจ้าตัวจริงมันคงต้องนอนเย่อกับสาวๆ อยู่แล้วหลับไป… ‘หรือว่ามันสลับตัวฉันกับเจ้าตัวจริงไปคนละโลก?’ นี่คือคำถามแรกที่เข้ามาอีกคำถามคือ ‘โดนฆ่าปิดปากจากใครสักคนในตระกูล’ ตามพล็อตนิยายสามัญที่พระเอกแหลเข้าตระกูลคนอื่น
เทียนถังคิดว่าตัวเลือกที่สองน่าจะใช่ … ส่วนเหตุผลแล้วตรูจะรู้ไหมล่ะ? และในขณะนั้นเองประตูพลันเปิดออกมีหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาเธองดงามราวบุบพาราตรีผมสีดำยามสลวยโบกสะบัดไปมาเวลาเดิน ผิวพรรณขาวนวลสุดจะพรรณนางดงามล้มเมือง! ระดับเดียวกับคู่หมั้นในโลกเดิมเขาเลย!
เทียนถังพบว่ายัยคนนี้คือคนที่ถูกไอ้ตัวจริงซั่มไปเมื่อคืน.. เดี๋ยวสิถ้าไอ้ตัวจริงหายไปโดนลากไปฆ่าคนที่น่าสงสัยที่สุดมันยัยนี่ไม่ใช่หรือไง!? เหงื่อผุดพรายบนใบหน้าเทียนถัง.. หญิงงามคนนี้เดินมาพลางกล่าว “ข้ารู้จากท่านพี่หยุนไป๋แล้วเทียนถังเจ้าถึงกับเสียความทรงจำเพราะหัวกระแทกพื้น.. ทั้งหมดเป็นความผิดของข้าจริงๆ ..”
นางกล่าวขอโทษอย่างไรก็ตามเทียนถังอยากจะเอามือล้วงเข้าไปในปากและอ้วกออกมา สายตาของเธอแม้จะปากบอกขอโทษแต่มีความรังเกียจและสงสัยมองมาที่เขา คำพูดดูแข็งกร้าวน้อยๆ ‘ยัยคนนี้จริงๆ ด้วย!’ เทียนถังด่าทอในใจ.. เขามองออกอย่างง่ายดาย! ถ้าเขามองไม่ออกคงกลายเป็นเด็กโปกแน่ๆ
เขาผ่านผู้หญิงมาเท่าไหร่นับไม่หมดการมองผู้หญิงออกนั้นง่ายดุจพลิกฝ่ามือ มันอาจจะเป็นความสามารถที่พิลึกแต่เขาสามารถมองเห็นขีดความอยากของผู้หญิงผ่านสายตาตัวเอง เป็นค่าที่เขาตั้งเอง (มโนเอง) ซึ่งตัวเขาเห็นขีดติดลบอย่างชัดเจนยัยนี่แน่ๆ ยัยนี่แน่นอน สารเลวเอ๊ย ถ้าฉันเป็นคนได้เปิดซิงเธอก็ว่าไปอย่าง… ถึงแม้ประเด็นจะไม่อยู่ตรงนี้แต่เขาเอามาอยู่ตรงนี้
“อะ.. อ่า” เทียนถังตะกุกตะกักทันที ถ้ายัยนี่ฆ่าเขาตอนนี้คงไม่เป็นเรื่องดีแน่ๆ เพราะฟังมาว่าที่นี่คือโลกฝึกตนถ้ายัยนี่ฝึกตนแล้วลงไม้ลงมือกับเขา เขาตายโหงแน่ๆ เธอเหมือนนึกอะไรออกกล่าวขึ้น “อ่อ ข้าขอโทษ ข้าลืมไปว่าเจ้าลืมทุกอย่าง.. ข้าชื่อว่า ซู่หลิงอี้ … เหอะๆ ข้าพึ่งเสียครั้งแรกให้กับผู้ชายหลังจากนั้นค่อยแนะนำตัวเหรอเนี่ย…”
เธอกล่าวเหมือนสมเพชตัวเอง โดยปกติแล้วมันจะทำให้คนได้ฟังรู้สึกผิดมันก็เป็นปกติอยู่แล้วที่จะรู้สึกผิด คิดอย่างไรถ้าคุณถูกเขาปล้ำหลังจากนั้นมาแนะนำตัว? ใช่รู้สึกผิด แต่น่าเสียดายที่ไม่ใช่เทียนถังขนาดบิดาผู้หญิงที่เขาซั่มมาทวงความยุติธรรมต่อลูกสาวของเขา เทียนถังยังไม่กลัวเลยยังถามว่า “ภรรยาคุณสวยดีนะ” เลย
“อืมมม” เทียนถัวตอบง่ายๆ ก่อนเขาจะถามขึ้นมา “เอ่อ.. คุณซู่หลิงอี้.. คุณได้ฝึกลมปราณหรือไม่?” เทียนถังกล่าวถามให้แน่ชัด.. เขาคิดว่าถ้าหากถามไปแบบนี้ยัยนี่คงตอบตามความจริงเพราะว่านางไม่เข้าใจความซับซ้อนของความคิดเขาแน่ๆ แน่นอนที่เขาสงสัยแบบนี้ขึ้นมาเพราะท่าทีของยัยหลิงอี้คนนี้ดูไม่เหมือนผู้ฝึกปราณ
“ไม่นะ ข้าไม่ได้ฝึก เจ้าคิดอย่างไรเนี่ยสตรีบอบบางเช่นข้าฝึกปราณต่อสู้?” เธอกล่าวพร้อมบุ้ยปากอย่างน่ารัก เทียนถังยกนิ้วโป้งในใจ ‘ยัยนี่แสดงเก่งจริงๆ รางวัลแหลอันดับสองฉันยกให้เลย..’ เขายังคิดอีกว่า ถ้าปล้ำนางจะรู้สึกไงนะ? เทียนถังเป็นสุภาพบุรุษไม่ข่มขืนสาว… นะ…
ตอนแรกเธอก็ตกใจกับคำถามเทียนถังแต่พอมาคิดดูเมื่อครู่เทียนถังก็คุยกับหยุนไป๋เรื่องลมปราณดังนั้นเธอจึงไม่คิดว่าชายคนนี้ถามหาข้อมูลสำคัญในความคิดเธอนั้น.. เธอคิดว่าเทียนถังหลอกคนอื่นว่าเสียความทรงจำ.. เมื่อคืนเธอวางยาเทียนถังให้มอมเมา
พอพาเธอเข้าห้องเธอก็แกล้งแอบๆ ไปตามน้ำไปด้วย.. แน่นอนว่าเธอไม่ยอมยกตัวเธอให้ชายคนนี้แน่ๆ ดังนั้นเธอจึงให้นักฆ่าที่ฆ่าเทียนถังปล่อยแก๊สสลบใส่และเธอก็สลบไปพร้อมกับเทียนถังเธอมั่นใจว่าสิบทั้งสิบเทียนถังโดนลากออกไปฆ่าแล้วเพื่อจะเอาตัวรอดเธอจึงแก้ผ้านอนเหมือนเป็นผู้รอดชีวิตจากการลอบสังหารนั่นเอง!
มันควรจะเป็นแบบนั้นแต่เธอพิสูจน์เมื่อครู่แล้วว่าเทียนถังเสียความทรงจำจริงๆ ‘ข้าเสียครั้งแรกให้กลับเขา’ ที่ว่านั้นคือพิสูจน์ว่าเป็นจริงหรือไม่ ถึงเธอจะรู้ว่าเทียนถังอาจเสแสร้งแกล้งความทรงจำเสื่อมแต่เธอมองออกว่าโกหกหรือไม่ ดังนั้นท่าทางของเทียนถังเธอจึงมองออกว่าเป็นความจริงทั้งหมด ซึ่งเธอยังได้ประโยชน์อีกอย่างว่าถึงแม้มันจะไม่ตายแต่ก็อีกไม่นานเพราะสถานะเธอตอนนี้คือผู้หญิงของเทียนถังต้องใกล้ชิดกันมาก!
แน่นอนสกิลตอแหลเทียนถังนับว่ายอดเยี่ยมไรเนอร์ยังอาย แค่ผู้หญิงนางหนึ่งจะมองออกได้อย่างไร.. เทียนถังจ้องมองไปที่ผู้หญิงคนนี้เขาสูดหายใจ มองไปในดวงตาเธอขมวดคิ้วแน่น.. ‘แปลก!’ เทียนถังบอกกับตัวเองในใจ.. มันแปลกจริงๆ หลังจากสังเกตอารมณ์ของเธอมาชั่วครู่เทียนถังนับว่าแปลกและกลิ่นตุๆ นี่…
เทียนถังยื่นจมูกเข้าไปใกล้เธอสูดดมกลิ่น ซึ่งสายตาของหลิงอี้แสดงความรังเกียจออกมาเพียงแว๊บเดียวแม้แต่จักรพรรดิก็ไม่รู้สึกถึง.. ทางด้านเทียนถังก็แสดงสีหน้าบรรลุออกมาจนเผลอกล่าวออกมาโดยไม่รู้ตัว “ไม่ เธอยังบริสุทธิ์แน่ๆ รับประกันในฐานะบุรุษ!”
เขาเผลอพูดออกมา คิ้วของเทียนถังกระตุก ‘แย่แล้ว’ ทันทีที่เขารู้ว่ายัยนี่บริสุทธิ์เขาก็เข้าใจความหมายของทุกอย่างรวมถึงสิ่งที่เกิดขึ้น ใบหน้าของหลิงอี้เปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยว ที่เทียนถังรู้คือประสบการณ์อันโชกโชนของเขา.. มันเหมือนกับประสบการณ์การต่อสู้ ที่ถ้าหากมีมากก็สามารถชนะคนที่มีพลังเหนือกว่าได้
เขาก็เช่นกันประสบการณ์บนเตียงเขาโชกโชนมากเหนือเกินจินตนาการ! จมูกเขาไวต่อกลิ่นของผู้หญิง! ดังนั้นเขาจึงแยกมันออกเพียงการดมและสังเกตอารมณ์ของผู้หญิงคนนั้น หากผู้หญิงที่บริสุทธิ์กับไม่บริสุทธิ์นั่นต่างกันมากจะแยกได้ไม่ใช่เรื่องแปลก! สำหรับเทียนถัง ที่เขาว่า ‘แปลก’ ก็เพราะกลิ่นที่ว่านี่ล่ะ
ใบหน้าของหลิงอี้มืดมนลง ‘นี่มันแกล้งเสียความทรงจำจริงๆ ด้วย! ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็ต้องรู้แน่ว่ามีคนหมายคิดจะทำร้ายมันอยู่ ถึงมันจะบ้าสาวๆ แต่ข้ารู้จักมันดี มันไม่ใช่คนโง่..! เดี๋ยวเป็นภัยในภายหลังต้องกำจัด!’ แม้เธอจะไม่ได้ฝึกพรวิเศษอะไรแต่เธอก็มีพละกำลังมากกว่าเทียนถัง!
ร่างกายเทียนถังไม่มีการฝึกออกกำลังกายเลยต่างจากเธอ! แต่ถ้าเธอสังหารมันตอนนี้ละก็.. เมื่อลองคำนวณถึงพวกของเธอคงมาถึงเนื่องจากเธอพึ่งเรียกไปไม่นานนี้เนื่องเพราะเห็นว่าเทียนถังยังไม่ตาย เธอจึงตัดสินใจเด็ดเดี่ยวพุ่งใส่เทียนถังอย่างรวดเร็ว
แม้เธอจะเป็นเพียงแค่เด็กหญิงอายุ 22 ปี แต่เธอฝึกกำลังภายนอกด้วยจนร่างกายแกร่งขึ้นแม้จะงดงามเหมือนเทพธิดาแต่พละกำลังของเธอเหนือกว่าคนธรรมดาเกือบหนึ่งเท่า! ซึ่งหากฝึกกำลังภายนอกนั้นเหมาะไว้ป้องกันตัวเท่านั้นแต่เธอจะฝึกกำลังภายนอกแล้วค่อยกำลังภายใน! (ปราณ, กำลังภายนอก, กำลังภายใน)
ที่หยุนไป๋ไม่รู้จักกำลังภายนอกและกำลังภายในเป็นเพราะว่าของพวกนี้ตกยุคไปมันอ่อนแอกว่าฝึกปราณหลายเท่าตัวเธอจึงไม่ได้นำมาพูดและการฝึกของมันทรหดกว่าฝึกปราณด้วยซ้ำ! เทียนถังตกใจเหว่อไม่คิดว่ายัยผู้หญิงนี่จะทำจริงๆ
เนื่องเพราะมันกะทันหันเกินไปเขาจึงไม่สามารถคอบโต้หมัดขวาของเธอพุ่งตรงใส่ท้องของเขา ‘ปัง’ เทียนถังกระเด็นตกเตียงร้องครวญอย่างเจ็บปวดแต่ทันทีนั้นเธอพุ่งลงมาเหยียบใส่ท้องของเทียนถัง “เหอะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืนหากแกล้งต่อไปคงจะมีชีวิตต่อได้อีกสักหน่อย แต่แกโง่เกินไปจริงๆ”
“ถุ้ย.. ฉันไม่น่าปล่อยเชื้อลงไปในไข่เน่าๆ ของมารดาเธอจริงๆ” เทียนถังถุยเลือดที่สำลักออกจากปากแม้เขาจะใกล้ตายแต่เขาเข้าใจทุกอย่าง .. เขายังล้อเลียนยัยผู้หญิงคนนี้ได้แต่ขบด่าอยู่ในใจ ‘คอยดูเถอะ ถ้าฉันไม่ตาย ฉันจะทำให้เธอคิดว่าซวยที่เกิดมาเป็นสตรีตอแหล’ (เทียนถังโกรธจึงใช้แทนตัวเองฉัน ไม่ตอแหล ‘ข้า’ นะ.. ส่วนตามมาคือคำด่าประมาณว่า ไม่น่าไปแตกในใส่แม่เธอจริงๆ เลยได้เธออกมา ล้อเลียนพ่อนั่นล่ะ)
“ไอ้เด็กสารเลว!” หลิงอี้โกรธแค้นพร้อมกับเตะเท้าใส่ท้องเทียนถังจนกระเด็นอัดผนังกระดูกเทียนถังเหมือนกับส่งเสียงออกมาราวกับว่าปริแตก ‘ยัยสารเลวนี่..’ เทียนถังขบฟันด่าในใจเขาไม่เคยเกลียดผู้หญิงแบบนี้มาก่อน มันอาจจะเป็นยัยนี่เองที่ทำให้ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาหายไป
หลิงอี้สงบความโกรธลงหากระเบิดความโกรธจริงมันต้องเกิดเสียงเธอต้องฆ่ามันอย่างเงียบๆ แม้จะไม่ได้มีความแค้นเคืองต่อมัน แต่วันนี้มันด่าเธอแม้เพียงน้อยนิดแต่คมราวกับกระบี่วิเศษเธอจึงเกลียดชังมันมาก! เธอเดินไปหาเทียนถังก่อนจะใช้มือบีบคอเทียนถังอย่างรุนแรง
สายตาเทียนถังพร่าเลือนเล็กน้อยเริ่มจะมืดบอดลง.. แต่ทันใดนั้นเอง
*ติง*
ระบบมารราคะเปิดทำงาน…
เสียงเย็นชาดังขึ้นในสมองเทียนถังดวงตาเขาเบิกโพลงออกทันทีมุมมองสายตาของเขาพลันมีบางสิ่งบางอย่างปรากฏขึ้น ก่อนที่จะมีเสียงเย็นชาดังตามมา
*ติง : เปิดทำงานระบบมารราคะครั้งแรก มีโอกาสสุ่มลูกเต๋า 30 หน้า สองครั้ง กรุณาสุ่มลูกเต๋า*
เทียนถังไม่ทราบว่ามันคืออะไรแน่ๆ เขามึนงงอย่างสนิทแต่ลมหายใจเขาเริ่มหายไปโดยสิ้นเชิงเขาจึงตอบไปว่า “สุ่ม!” ทันทีไม่ใช่เสียงแต่เป็นเหมือนส่งความคิด ทันใดนั้นภายในหัวของเขาพลันมีลูกเต๋า 30 หน้าถูกทอยออกมากลิ้งอยู่บนพื้นเล็กน้อยก่อนจะหยุดลง
‘29’ นั่นคือเลขที่ถูกทอยออกมาเสียงเย็นชาลึกลับขึ้นในหัว *ติง : ยินดีด้วย คุณได้หมุนกงล้อวงที่ยี่สิบเก้า* ทันทีที่เสียงเย็นชานี่ดังเสร็จลูกเต๋าพลันหายไปในหัวก่อนที่จะมี กงล้อขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น มันสูงหลายพันจั้งหมื่นจั้งได้ ซึ่งขอบกงล้อมีของเขียนไว้มากมาย.. เทียนถังเข้าใจทันทีว่ามันมีมากกว่าล้านอย่าง.. หรือ สิบล้าน? อาจจะพันล้าน หรือมากกว่าด้วยซ้ำ! มันเยอะเกินไป
ทันใดนั้นกงล้อได้เริ่มหมุนทันที ผ่านไปไม่นานกงล้อก็หยุดหมุน เสียงเย็นชาก็ดังขึ้น *ติง : ยินดีด้วยคุณได้รับ ‘ระบบเสริม สรรค์สร้างเควส’ * ในตอนนั้นเบื้องหน้าเทียนถังในความคิดพลันมีหน้าจอมอนิเตอร์ปรากฏขึ้น
“เควสบังคับ : ข่มขืน ‘ซู่หลิงอี้’ และทำให้เธอเป็นทาสเซ็กจะได้รับ ค่าประสบการณ์ราคะ 50 จุด.. และได้รับแต้มราคะ 50 จุด หากภารกิจสำเร็จสามารถรับภารกิจต่อและยังมีผลประโยชน์ในภายหลังหากไม่สำเร็จผู้รับจะตาย เควสไม่สามารถปฏิเสธได้”
และแทบจะเวลาเดียวกันนั้น *ติง : ลูกเต๋าสามสิบหน้าครั้งที่สอง ทายอัตโนมัติเนื่องจาก Player ตกอยู่ในสภาพขับขัน โอกาสได้รับสิ่งของช่วยชีวิตในเวลานี้ 90% อีก 10% โอกาสได้รับสิ่งของแรร์ช่วยชีวิต*
ลูกเต๋าในหัวก็ปรากฏขึ้นมาอีกรอบมันคราวนี้มันทอยออกมาเป็น ‘20’ ก่อนที่จะมีกงล้อเหมือนเดิมปรากฏขึ้นขนาดเท่ากันแต่เห็นชัดเจนว่าไม่ใช่สิ่งเดียวกัน มันเริ่มหมุนวนอย่างรวดเร็วและหยุดลง ทันใดนั้นเสียงเย็นชาก็ดังขึ้นในหัว *ติง : ยินดีด้วยคุณได้รับ ‘สัมผัสราคะ’ *
เทียนถังยังไม่ตอบสนองอะไรมุมมองเขาก็หายวับกลับมาเป็นปกติอากาศหายใจเริ่มหายใจไม่ออก เริ่มขาดใจเขาใช้มือสองข้างจับที่มือหลิงอี้ที่บีบคอเขาอยู่และออกแรงแต่มันไม่ขยับเลย เขาเริ่มเพ่งทุกสิ่งทุกอย่างที่มือ ทำให้เขารู้สึกถึงพลังกระแสหนึ่งทันใดนั้น
ความรู้สึกของเขาสัมผัสว่าตัวเองทำงานสิ่งที่เรียกว่า ‘สัมผัสราคะ’ เมื่อครู่ไป ซึ่งตัวเขาเองยังไม่ทราบว่ามันทำงานอย่างไร...
