GMC ตอนที่ 185 อาวุธพลังงาน
GMC ตอนที่ 185 อาวุธพลังงาน
“เว้ง-”
มีแสงไฟกะพริบ มีแสงสีสว่างขึ้นทำให้ต้องหลับตา ในบรรดานักฆ่า 5 คนมี 3 คนที่จะใช้อาวุธพลังงาน
แสงสีน้ำเงินสดใดของไลท์เซเบอร์
แสงสีดำอันเงียบสงบของค้อน
แสงสีแดงดั่งเลือดของกริช
อาวุธพลังงาน
อาวุธเหล่านี้ต้องใช้พลังงานต้นกำเนิดของผู้ใช้เป็นพลังงามและยื่งใช้พลังงานมากการโจมตีจากอาวุธนั้นๆก็ทรงพลังมากไปด้วย หรือก็คืออาวุธพลังงานเป็น 1 ในทักษะต้นกำเนิดอีกแบบหนึ่ง
“วูป”
5 นักฆ่าต่อ 4 ตระกูล นักฆ่าตัวเตี้ยที่ถือค้อนขนาดใหญ่สีดำพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“ตูม”
ในชั่วพริบตา นักฆ่าตัวเล็กๆ ได้ค้อนทุบค้อนขนาดใหญ่ที่เขาใช้
ฝูงชนรู้สึกว่าร่างกายของพวกเขาเต็มไปด้วยแรงกดดันที่มาจากแสงสีดำ การโจมตีของค้อนขนาดใหญ่ มันเหมือนกับการถูกทับโดยภูเขา
“วูป”
มีร่างๆหนึ่งปรากฏขึ้น แสงสีขาวสว่างไสวถูกปลดปล่อยและปะทะกับค้อนสีดำ ในขณะที่สีดำและสีขาวปะทะมันเหมือยความมืดกับแสงสว่าง
“ตูม”
นักฆ่าตัวเล็กถูกทำให้กระเด็นไปชนกับพื้น
มีชายวัยกลางคนยืนอยู่ด้านหน้า เขาเป็นหัวหน้าตระกูลโจว โจวจุน
นักฆ่าตัวเล็กมองย้อนหลัง จากนั้นเขาก็ตกใตนักฆ่ามองไม่เห็นโจวจุน เห็นได้ชัดว่าเขารู้ว่านักฆ่าไม่รู้ว่าเขาปรากฏตัวขึ้นมาได้อย่างไร
"คุณต้องการที่จะทำลายอำนาจในของเมืองเจียงฮีของฉัน?"
ด้วยรอยยิ้มอันหนาวเหน็บโจวจุน "พวกแกคิดการใหญ่จริงๆ!"
“ตูม”
เมื่อโจวจุนกล่าวจบเขาก็โจมตีอีกครั้ง เขาไม่ยอมให้นักฆ่าได้ตั้งตัว
ถึงคุณมีอาวุธพลังงาน
แต่ไม่ได้ใช้มันก็ไร้ประโยชน์
คนอื่นๆ เมื่อเห็นนักฆ่าพวกเขารีบเข้าช่วยเหลือและเข้าสู่สงครามที่วุ่นวายทันที
ด้วยการปะทะกับ 4 ตระกูลใหญ่ของเมื่องเจียงฮี ในสถานการณ์ 5 คนไม่ได้ดูเสียเปรียบเท่าไร
สนามหลังบ้านของวิลล่า
หลี่เกวียงนำทุกคนเดินผ่านห้องโถงและตรงไปยังบริเวณเตรียมพร้อมทำสงครามของตระกูลฉิน ด้วยระยะทาง 1 กิโลเมตรคาดว่าจะใช้เวลาสักพัก โชคดีที่คนี้ทุกคนมีความแข็งแกร่งล็กน้อย แม้แต่ลูกสาวจากตะกูลร่ำรวยก็ไม่ได้อ่อนแอแต่อย่างใด ดังนั้นพวกเขาควรใช้เวลาไม่นานนัก
อย่างไรก็ตามหลังจากเดินมา 100 เมตรมีคนไม่กี่คนมากันเส้นทางของพวกเขาไว้
"ไงทุกคน ไม่ได้เจอกันนาน"
ที่หลังสุดมีชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มอบอุ่นขณะที่มองมาทางพวกเขา
"โชวฮ่าวเป็นพวกแกจริงๆ!"
โจวเว้งรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย "ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่"
ไป่หลู่เฟิงรีบดึงโจวเว้งลงมาแล้วหัวเราะ "การที่ดขาปรากฏตัวขึ้นที่นี้ ... ฮ่าๆ ฉันกลัวว่าเรื่องนี้ตระกูลโชวคงเป็นผู้ลงมือ"
สายตาของโจววังหรี่ลง เขามองไปทางโชวฮ่าว
ปากของโชวฮ่าวแสดงรอยยิ้มดักแดน "อืม... นั้นคงเป็นคนตระกูลไป่สิน่ะอ่า... โจวเว้งคุณยังเป็นคนที่โง่เขลาเช่นเคย "
"มันเป็นความจริง แต่ตระกูลโชวซึ่งเคยของความช่วยเหลือจากฉันมาก่อน"
"โชวฮ่าว พ่อและแม่ของแกมาที่บ้านของฉันเพื่อขอความช่วยเหลือแล้วตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน? นำพวกเขาที่นี่! ฉันต้องการรู้ว่าพวกเขานำความกล้ามาจากไหน ในการทำเช่นนี้"
เสียงจากฝูงชนค่อยๆเริ่มดังขึ้น
ทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของวงการธุรกิจในเจียง พวกเขาเคยเจอใครต่อใครมาหลายคนจะไม่รู้จักกันและกันได้อย่างไร? แต่คงไม่มีใครคิดว่าคนที่เป็นต้นเหตุเรื่องนี้จะเป็นตระกูลโชวจริงๆ!
ตระกูลโชวเป็นตระกูลขั้น 2 ในเจียงฮี พวกเขาเป็นตระกูลระดับมาตรฐานที่มีธุรกิจเป็นของตระกูล แค่พวกเขามีอำนาจมากกว่าตระกูลระดับมาตรฐานเล็กน้อย หากแต่เมื่อเปรียบเทียบกับ 4 ตระกูลใหญ่แล้วยังคงมีความแตกต่างที่ค่อนข้างใหญ่ แต่ในครั้งนี้ตระกูลขั้น 2 กล้าท้าทายยักษ์ใหญ่ทั้ง 4 มันไม่ต่างไปจากการฆ่าตัวตาย
"โชวฮ่าว การที่คุณจะทำลายตระกูลเฉิน คุณไม่กลัวการแก้แค้นงั้นหรอ"
“การแก้แค้น?”
โชวฮ่าวหัวเราะและใบหน้าของเขาเผยท่าทางดูถูก "ไม่ต้องห่วงหรอกนี้ฉันจะไม่ปล่อยให้ออกจากที่นี่ได้อย่างมีชีวิต ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป 4 ยักษ์ใหญ่ของเจียงฮี จะถูกลบออกไป โอ้ใช่ พวกคุณก็เช่นกันตระกูลขั้น 2 และเหล่านักธุรกิจคนอื่นๆ ทั้งเมืองเจียงฮีจะมีเพียงตระกูลโชวเท่านั้น
"เป๊ะ!"
โชวฮ่าวตบมือและคนของตระกูลโชว หลายสิบคนออกมารอบอย่างรวดเร็ว
โจวเว้งหลอบมองไปรอบ จิตใจของเขารัดกุม "มี 10 คน อยู่ระดับพลัง 15 จุดและสูงกว่า มี 20 คน อยู่ระดับพลัง 12 จุดและสูงกว่าและ 30 คน อยู่ระดับพลัง 10 จุดและสูงกว่า
ไป่หลู่เฟิงกระพริบตา "ตระกูลโชวเป็นคนใจกว้างจริงๆ ด้วยกองกำลังการโจมตีระดับนี้เฉพาะตระกูลโชวทำไม่ได้แน่นอน มิฉะนั้นพวกคุณต้องไม่เดินทางต่างๆหรอก ฉันคิดว่าในครั้งนี้พวกคุณคงได้ติดต่อกับผู้คนในเมืองอื่นๆ ด้วยข้อตกลงอะไรบางอย่างจากภายนอก ถึงแม้ว่าตระกูลโชวจะทำลายผู้มีอิทธิไปได้แต่พวกเขาก็ยังคงกลายเป็นขี้ข้าของคนอื่น
“ฮึ่ม!”
โชวฮ่าวยิ้ม เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจคำพูดของไป่หลู่เฟิง
“คนอื่นๆ เมื่อตระกูลโชวของเราแข็งแรงขึ้น พวกเขาก็จะเป็นแค่สุนัข ตอนนี้ขอให้ฉันฆ่าแกก่อน โจมตี”
โชวฮ่าวไม่พูดพร่ำทำเพ เขาให้สัญญาณคนของเขา
ปัง
ปัง
ปัง
เงานับไม่ถ้วนเดินออกจากฝูงชน ออร่าที่กล้าหาญถูกปล่อยออกมาและทำให้คนของตระกูลโชวต้องถอย
ไป่หลู่เฟิง โจววัง เฉินเยวี่ย เยว่หยิง ทั้ง 4 คนอยู่เผชิญหน้าและปล่อยจิยอายแรงกดดันออกมา กลิ่นอายทำให้อากาศในพื้นที่โดยรอบแตกร้าว สมาชิกตระกูลที่ร่ำรวยไม่ยอมแพ้
ขณะนี้ยังมีคนในครอบครัวและคนอันเป็นที่รักของพวกเขาอยู่เบื้องหลัง
เลือดกระจัดกระจายและเสื้อของคนนับไม่ถ้วนถูกย้อมไปด้วยสีแดงของเลือด กลิ่นคราวเลือดคลุ้มไปทั่วบริเวณทำให้ทุกคนบ้าคลั่ง ในตอนนี้มันทำให้พวกเขาตระหนักได้ว่านี่คือยุคความสามารถต้นกำเนิด ยุคแห่งความยุ่งเหยิง
เพื่อนที่ดื่มกินด้วนกันในอดีตตอนนี้กลับป็นศัตรู
ทุกๆอย่างเพื่อประโยชน์ของตน
"แม่นำพวกเขาไปพื้นที่เตรียมพร้อมสำหรับสงครามที่ 1 "
เฉินเยวี่ยพูดกับเซ่า ยี่หลู่ ขณะที่เธอมองไปที่ศพ เธอไม่มีแม้แต่ความรู้สึกกลัวใดๆ
"ตกลง ลูกต้องระวังไว้ด้วยน่ะ"
เซ่ายี่หลู่รู้สึกกังวล เธอเหลือบมองเฉินเยีว่ยก่อนนำทุกคนที่ไม่สามารถต่อสู้ได้ออกไป ถ้าพวกเขายังอยู่ที่นี่พวกเขาก็จะเป็นเพียงตัวถ่วงเท่านั้น เธอเป็นนายหญิงใหญ่ของตระกูลเฉิน ในขณะที่สามีกำลังต่อสู้อยู่กับศัตรูและลูกสาวก็กำลังต่อสู้ ดังนั้นจึงเป็นความรับผิดชอบของเธอที่จะนำคนอื่นๆ ไปยังสถานที่ปลอดภัย
ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับคนเหล่านี้ แม้ว่าสงครามจะจบลงด้วยดี แต่ก็ยังถือว่าเป็นการสูญเสีย
ทุกคนรีบไปทางด้านซ้าย
การต่อสู้ครั้งใหญ่ได้ปะทุขชึ้น
"ฆ่า!"
สายตาของโจววังเต็มไปด้วยความน่ากลัว แม่ของเขายืนอยู่ข้างหลังเขาเธอเป็นคนที่อ่อนโยน เขาไม่คิดเลยว่ากับคนที่พึ่งทานข้าด้วยกันเมื่อ 2 วันก่อนพอมาวันนี้... สายฟ้าแลบถูกปล่อยออกมาจากตัวเขาเหมือนหายนะที่กำลังจะเกิดและปล่อยกลิ่นอายอันน่าสยดสยอง ศัตรู 2 คนที่มีระดับพลัง 15 จุด ถูกกดดันโดยเขา
1 ต่อ 2 โจวเว้งกำลังได้เปรียบ
“วูป”
รอบตัวของไป่หลู่เฟิงเต็มไปด้วยใบมีดลมมันเป็นเหมือนมีดที่โคตรคมเล่นหนึ่ง มันจะสังหารศัตรูทุกคนที่เข้าใกล้เขา
“ตูม”
ผลึกน้ำแข็งถูกบดเป็นชิ้นๆ ชิ้นน้ำแข็งตรงไปยังบริเวณโดยรอบและเสียบแทงไปยังที่ต่างๆ ในขณะที่คนของตระกูลโชวไม่มัดระวัง พวกเขาถูกเสียบและบาดแผล เป็นแผลที่มีชิ้นน้ำแข็งเสียบแทงคาร่างกาย
“วูป”
มีกลีบซากุระมากมาย รอบตัวเยว่หยิงเต็มไปด้วยกลีบดอกซากุระสีชมพูนับไม่ถ้วนภายในรัศมี 10 เมตร มันเป็นภาพที่สวยงามมาก นักฆ่าจากตระกูลโชวที่พุ่งเข้ามาก็ประหลาดใจและใบหน้าของพวกเขาจู่ๆก็เปลี่ยนไป นั้นเป็นเพราะกลีบใบซากูระเล็กๆเฉียดลำคอของพวกเขา
ในขณะนี้หญิงสาวที่ดูสวยงามและอ่อนโยน บัดนี้ได้กลายเป็นเทพแห่งความตาย
ส่วนที่เหลือไม่มีอะไรน่าแปลกใจนัก มี 2 - 3 คนที่เป็นักเรียนชั้นมัธยมปลาย ความสามารถของพวกเขาค่อนข้างดี
ขณะที่ทั้งสองฝ่าย ปะทะกันทางตระกูลโชวเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัด
"สมกับเป็นอนาคตของเจียงฮี" โชวฮ่าวยิ้มและหัวเราะ "ความสามารถของพวกเขาแข็งแกร่งมาก ถ้าปล่อยให้ทุกคนได้โอกาสในการพัฒนาไปมากกว่านี้ มันจะเป็นเรื่องยากที่จะจัดการแน่นอน น่าเสียดาย... เพราะทุกคนจะตายที่นี่ "
"โชวฮ่าว ฉันว่าแกเนี่ยแหละจะตามด้วยน้ำมือของฉัน"
เฉินเยวี่ยยิ้มเย็นชาขณะที่เธอจ้องที่โขวฮ่าว
"กี๊ๆ มิสเฉิน ฉันกลัวว่าคุณจะไม่มีโอกาส ฉันเสียใจจริงๆสำหรับการก่อกกวนพิธีอันมีค่าของคุณ อย่างไรก็ตามฉันมาที่นี่เพื่อมอบของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแก่คุณ หวังว่าคุณจะเข้าใจ..... ยุคแหง่ความสามารถต้นกำเนิดที่แท้จริงเป็นยังไง " โชวเฉินเผยรอยยิ้ม "ฉันจะสอนบทเรียนนี้ให้กับคุณเอง"
"และสิ่งที่น่ากลัวมากที่สุดก็คือสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว"
"???"
ทุกคนไม่เข้าใจ โชวฮ่าวกล่าวถึงอะไร
"ปัง"
"ปัง"
มีแสงวูป นักเรียน 2 คนจากตระกูลร่ำรวยที่กำลังต่อสู้อยู่จู่ๆก็รู้สึกเจ็บปวด วิสัยทัศน์ของพวกเขามืดลงและในที่สุดพวกเขาก็ล้มลงไป
ทุกคนตกใจ พวกเขาหันกลับไปมอง จากนั้นพวกเขาตระหนักได้ว่าคนที่ทำร้ายพวกเขาคือ หลี่เกวียง
“ปัง”
“ปัง”
หลี่เกวียงโจมตีจากด้านหลัง คนนับไม่ถ้วนกระเด็นไปไกล ระหว่างที่กำลังตกตะลึงหลายคนถูกลอบสังหารโดยนักฆ่าจากตรตะกูลโชว ในช่วงเวลาสั้นๆ มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 10 คน ตระกูลโชวเริ่มกลับมาได้เปรียบ ด้วยความช่วยเหลือจากหลี่เกวียง พวกเขาฆ่าทุกคนได้อย่างสบายใจและไม่เป็นอันตรายใดๆ
“ตูม”
มีเสียงดังกังวาน โจววัง เฉินเยวี่ยและคนอื่นๆ ถูกผลักกระเด็น เลือดไหลออกมาจากปาก
"หลี่เกวียง หลังจากที่ตระกูลเฉิน ดูแลคุณมาตลอดหลายปี คุณกลับกล้าที่จะทรยศเรา"
เฉินเยวี่ยมหลี่เกวียงใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยจิตสังหาร
ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมศัครูถึงดูมั่นใจนัก ในตอนที่พวกเขากำลังฆ่าคนชุดดำ หลี่เกวียงก็เป็นผู้ที่แนะนำให้ผู้คุ้มกันเข้าไปโจมตีด้วย ในขณะนี้มีความคิดนับไม่ถ้วนไหลเข้ามาในหัว เมื่อเห็นสถานการณ์นี้มันก็ชัดเจนแล้วว่านี่เป็นแผนของพวกเขาในการส่งบอดี้การ์ดไปตาย
หลี่เกวียง ถอนหายใจ "ฉันขอโทษคุณหนู ในฐานะที่เป็นคนที่หวังความโดนเด่น สานน้ำไม่ไหลย้อนกลับ ถึงแม้ว่า ฉัน 'หลี่เกวียง' รู้ว่าสิ่งที่ฉันทำมันผิดพลาด แต่ฉันจะไม่ยอมให้ตัวเองตกอยู่ระดับต่ำสุดของสังคมและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อมัน
"เมื่อคุณไปตระกูลโชว คุณคิดจริงๆ หรอว่าพวกเขาจะปฏิบัติกับคุณอย่างดีเลิศ?"
เฉินเยวี่ยจ้องด้วยสายตาที่เย็นชา
"ตระกูลโชว ฮ่าๆ "หลี่เกวียงหัวเราะ "อย่างตระกูลโชวยังไม่มีคุณสมบัติพอที่จะดึงฉัน เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังการหักหลังของฉันคือ ตระกูลหลี่จากเมืองจินฮู่ เมื่อความวุ่นวายจากความสามารถต้นกำเนิดเกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน ฉันได้หนีมายังเมืองเจียงฮี และหลังจากนั้นหลายปีผ่านไป ไม่กี่วันที่ผ่านมาฉันพบว่าจริงๆแล้วตระกูลหลี่พัฒนาอยู่ที่เมืองจิยฮู่เป็นตระกูลของฉันเอง! "
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ด้วยโอกาสแบบนี้ ฉันทิ้งมันได้อย่างไร”
