บทที่ 26 อาา มีคู่หมั้นมากมาย

บทที่ 26

อาา มีคู่หมั้นมากมาย

 

แปลโดย : ราตรีสีทา

เกลาสำนวนโดย : ราตรีสีเทา

แก้คำผิดโดย : ราตรีสีเทา

 

นี้คือสิ่งที่เธอคาดหวังไว้ เธอรอเอกสารสัญญานี้มาเป็นเวลานาน และในที่สุดเธอก็ได้มันมา โดยธรรมชาติแล้วเธอย่อมต้องรู้สึกดีใจมากๆ แต่ความดีใจนั้นมันก็ค่อยๆ ลดลงไป

 

เขาตั้งใจจะทำอะไรกันแน่? เขาเซ็นสัญญาถอนหมั้น หลังจากที่เขาเพิ่งช่วยฉันออกมา เฉิงหลิงซูคิดว่าเจียงซิ่วต้องการที่จะเอาคืนเธอ ราวกับว่าไม่ใช่เธอที่ต้องการถอนหมั้นระหว่างพวกเราแต่เป็นเขา มันดูเหมือนกับว่าเป็นเธอที่ถูกทิ้ง เธอมีรู้สึกความรู้สึกบางอย่างที่ดูคลุมเครือเกิดขึ้น

 

“ซูซู เธอจับอะไรไว้อยู่ในมือเธอนะ?” โอหยางเชียนถามอย่างสงสัย

 

“มะ ไม่มีอะไร” เฉิงหลิงซูตกใจ และรีบเก็บสัญญาลงไปอย่างรวดเร็ว ความสัมพันธ์ระหว่างฉันและเจียงซิ่ว จะถูกเปิดเผยมั้ย ถ้าพวกเธอเห็นมันเข้า?

 

“ทำไมเราไม่โทรหาเขา?”

 

พวกเธอรู้สึกขอบคุณเจียงซิ่วที่ได้ช่วยพวกเธอเอาไว้

 

เฉิงหลิงซูทำราวกับว่า เธอกำลังตรวจสอบรายชื่อนักเรียนของโรงเรียน แล้วจึงค่อยโทรหาเจียงซิ่ว “ฮัลโหล นี่ใช่นักเรียนเจียงซิ่วไหม? นายสบายดีรึเปล่า?!”

 

“เทพคนนี้แน่นอนอยู่แล้ว ย่อมต้องสบายดี!”

 

ได้ยินเจียงซิ่วพูดว่า ‘เทพคนนี้’ เธอจึงรู้ได้ทันที ว่าเขาเหมือนจะสบายดีและไม่เป็นอะไร หลี่ดันและโอหยางเชียนเชื่อว่าเจียงซิ่วกำลังหยอกล้อพวกเธออยู่ อารมณ์ของพวกเธอจึงดีขึ้นมาก ส่งผลให้พวกเธอหัวเราะคิกคัก

 

“เจียงซิ่วคนนี้เขามีเสน่ห์จริงๆ”

 

อย่างไรก็ตาม เฉิงหลิงซูกรอกดวงตาของเธอไปมา เธอรู้ว่าเจียงซิ่วพูดเช่นนี้อยู่เสมอ เธอแกล้งทำเป็นว่าห่างเหิงกับเขา จริงๆ แล้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าเขาเอาความมั่นใจนั้นมาจากไหน

 

“เชียนน้อย และดั่นดั่นก็อยู่ที่นี้ด้วยเหมือนกัน พวกเราอยากชวนนายมากินข้าว เพื่อจะได้แสดงความขอบคุณ”

 

เจียงซิ่วกล่าวเบาๆ “เหตุผลที่เทพคนนี้ช่วยพวกเธอ ก็เพราะพวกเธอทั้งหมดดูน่าสงสารมาก ไม่ใช่ช่วยเพราะต้องการคำขอบคุณ เทพคนนี้จะเอาอาหารพวกนั้นไปให้ขอทานที่น่าสงสารซึ่งอยู่ใกล้เทพคนนี้ ในตอนนี้”

 

“นาย…”

 

เฉิงหลิงซูโกรธมาก เธอตั้งใจที่จะชวนเขามาทานอาหารด้วยใจจริงของเธอ แต่เขากลับตอบในลักษณะดังกล่าว เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาก็วางสายสนทนาไปแล้ว

 

เฉิงหลิงซูแน่นอนว่าต้องโกรธเคืองดุจกุหลาบแดงป่า “คิดว่าทำเรื่องอัศจรรย์มากนักรึไง?” นายกำลังคิดว่าตัวเองน่าทึ่ง? นายก็แค่ต่อสู้กับพวกนั้นทั้งหมด นายคิดว่าตัวเองสูงส่งเกินไป จนคิดว่าการช่วยผู้หญิงคนนี้เป็นเรื่องเล็กน้อยสินะ

 

โอหยางเชียนกล่าว “เอาหล่ะ ลืมมันไปเถอะ!”

 

หลี่ดั่นก็เห็นด้วยเช่นกัน “เราชวนเขามาเพื่อแสดงความขอบคุณ นั้นก็มากเกินพอแล้ว”

 

หญิงสาวทั้งสองคนรู้สึกไม่สบายใจ สำหรับพฤติกรรมของเจียงซิ่ว เขาเปรียบเทียบพวกเธอกับขอทานริมถนน พวกเธอรู้สึกว่าแค่อดทนก็เพียงพอสำหรับการไว้หน้าเขาแล้ว หึ้ม เทพซิ่ว

 

เฉิงหลิงซูกล่าว “ท้ายที่สุด พวกเราก็อยู่ในโลกที่แตกต่างกัน”

 

“เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีกในอนาคต”

 

ผู้หญิงทั้งสองคนพยักหน้า พวกเธอค่อนข้างชัดเจนเกี่ยวกับกับเรื่องแบบนี้

 

ดูเหมือนว่าเฉิงหลิงซูเองก็พูดทำนองเดียวกับพวกเธอ แต่ก็ยังกลับมาพูดกับตัวเองอีกครั้ง ว่าการยกเลิกหมั้นไม่ได้สำคัญอะไรอีกแล้ว อุปสรรค์ของเธอ ในที่สุดก็ถูกลบออกไปจากตัวเธอแล้ว เฉิงหลิงซูจะเป็นอิสระจากนี้ไป

 

เธอสามารถอยู่กับใครก็ได้ และสามารถแต่งงานกับคนที่เธอปราถนา

 

ไม่นานหลังจากที่เจียงซิ่ววางสาย เขาก็ได้รับสายอื่น ชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอคือ : แม่

 

“แม่!”

 

“เจียงน้อย? ทำไมลูกไม่กลับจากโรงเรียนมาบ้านหล่ะ? ลูกมีเงินพอรึเปล่า? ธุรกิจเราไปได้ดีมากเมื่อเร็วๆนี้ เป็นแบบนั้นลูกควรกลับมาเอาเงินไปบ้างนะ ลูกต้องเอ่าใจใส่ร่างกายตัวเอง เพราะลูกเองก็อยู่มัธยมปลายปี3แล้วด้วย”

 

เจียงซิ่วรู้สึกว่าหัวใจตัวเองอบอุ่นขึ้น เมื่อได้ยินเสียงนี้หลังจากผ่านไป3000ปี โดยที่ไม่รู้ตัว ดวงตาของเขามันกลายเป็นชื้นขึ้น

 

“แม่ ฉันมีใช้!”

 

คอของเจียงซิ่วกลายเป็นไม่มีรสชาติ

 

“แม่... สุขภาพของพ่อและแม่เป็นไงบ้าง?”

 

ปรากฏรอยยิ้มของพ่อและแม่ขึ้นในสายตาของเจียงซิ่ว แต่มันนำมาซึ่งคืนแห่งความทรงจำนั้น เป็นคืนนั้นที่มีพายุฝนฟ้าคะนอง พ่อของเขาฆ่าตัวตายด้วยการผูกคอ และแม่ของเขาก็ฆ่าตัวตายตามไป ร่างที่เย็นชืดของทั้งสองตกลงอยู่บนพื้น พวกท่านจากโลกนี้ไปตลอดกาล

 

ในขณะนั้นเอง เจียงซิ่วก็ถูกความเจ็บปวดกลืนกินจิตใจ

 

ครอบครัวเจียงถูกฝังลงไปด้วยความรวดร้าว

 

มาม้าเจียงมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตอบกลับไป “พวกเราสบายดีมาก!” เธอรู้สึกแปลกที่ลูกชายของเธอดูอ่อนไหว่ “ลูกไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับเรื่องทางบ้าน ลูกต้องโฟกัสไปที่การศึกษา แม่รู้ว่าลูกรู้สึกลำบากในการเรียนหนังสือ แต่ทุกคนก็รู้สึกเหมือนกันหมดนั้นหล่ะ ลูกจะสามารถเปลี่ยนชะตากรรมตัวเองได้ ถ้าลูกได้เข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ลูกเข้าใจใช่ไหม?”

 

ความรู้สามารถเปลี่ยนชะตากรรมได้หรือ?

 

เจียงซิ่วรู้สึกว่ามันตลก เขาเป็นเทพซิ่ว ผู้ที่หัวเราะได้อย่างภาคภูมิ ณ ชั้นบนสุดของสวรรค์ชั้นฟ้า ไม่แม้แต่จะสนใจโลกธรรมดา เพราะงั้นเข้าจึงไม่จำเป็นต้องเข้ามหาวิทยาลัยเพื่อเปลี่ยนโชคชะตาก็ได้

 

เป็นเพราะการไร้ความสามารถของลูกคนนี้ ในช่วงเวลาก่อนหน้า ทำให้แม่ต้องประสบกับความเจ็บปวดมากมาย

 

ช่วงเวลานี้ เทพคนนี้จะมอบรางวัลให้แม่ มอบเกียรติยศให้พ่อ ให้ทุกสิ่งทุกอย่างไปตราบชั่วชีวิต

 

ฉันจะเป็นคนที่มองลงมาจากเบื้องบน และใครก็ตามที่ดูถูกพ่อและแม่ ฉันจะเป็นคนไปปิดปากพวกมันเอง

 

“แม่ นี้... ฉันต้องการให้แม่เป็นผู้หญิงที่น่าเคารพที่สุดในโลก!”

 

ม๊าเจียงมึนงงอีกครั้ง เธอรู้สึกเจ็บที่หัวใจ “ลูก... ลูกโตขึ้นจริงๆ แม่มีความสุขมาก ที่ลูกมีความคิดนี้อยู่ในใจ แต่เราต้องอยู่กับความเป็นจริง ลูกต้องตั้งใจเรียนเพื่อที่จะได้เข้ามหาวิทยาลัยดีๆได้”

 

ม๊าเจียงไม่ได้จริงจังอะไรมากนัก และคิดว่ามันเป็นแค่ความฝันของเด็กแต่เพียงเท่านั้น

 

“โอ้ ฉันเข้าใจแล้ว”

 

ม๊าเจียงกล่าว “เอาหล่ะ? เป็นไงบ้างระหว่างลูกและซูซู? เด็กเหลือขอหัวทึบ ลูกต้องฉลาดกว่านี้นะ เธอเป็นภรรยาของลูกในอนาคต ดูสิว่าเธอโดดเด่นมากแค่ไหน ลูกต้องพยายามให้มากขึ้นอีก”

 

ม๊าเจียงเตือนเขา

 

“อุ่นใจได้ นี้... ฉันจะเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ แม่และพ่อดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะ” แม่ยังไม่รู้ว่าเทพคนนี้ได้ลงนามยิกเลิกการหมั้นระหว่างพวกเราไปแล้ว

 

เนื่องจากความดื้อรั้นของฉันในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ และฉันยังได้เรียกร้องความต้องการที่ไม่สมควรไปในการหมั้นครั้งนั้น มันจึงทำให้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้น แต่ตอนนี้ เหตุผลที่ทำให้เกิดอันตรายถูกถอนไปแล้ว โศกนาฏกรรมจะไม่เกิดขึ้นซ้ำอีก

 

ม๊าเจียงกล่าว “เอาหล่ะ ถ้าลูกรู้สึกยังไม่อยากกลับบ้าน แม่จะโอนเงินเข้าไปในบัญชีให้ลูก200 หยวน ไปธนาคารเพื่อถอนเงินออกมาเถอะ”

 

“โอเค!”

 

คนอื่นๆใช้200หยวนหมดภายในหนึ่งวัน แต่เจียงซิ่วใช้เงินจำนวนเท่ากันในหนึ่งเดือน

 

นี้คือความแตกต่าง!

 

โดยเฉพาะพ่อแม่ของเจียงซิ่วก็ พวกท่านได้พยายามจนถึงที่สุดแล้ว หลังจากที่ป๊าเจียงได้เจอปัญหา แม่ของเขาก็ลองทุกอย่าง เพื่อที่จะช่วยเขาออกมา จนกระทั้งครอบครัวกลายเป็นสิ้นเนื้อประดาตัว เหตุผลที่พวกเขาสามารถทนได้จนถึงทุกวันนี้ ก็เป็นเพราะพวกเขามีบ้านอยู่ กลับการวิ่งรถขายผลไม้ มันเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ หลังจากการประหยัดอดออมของพวกเขา

 

ดังนั้นเจียงซิ่วจึงไม่เคยบ่นเรื่องนี้!

 

มันไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับพ่อแม่ของเขาเลย

 

มีอย่างนึง ที่เขาได้รู้หลังจากที่พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ พ่อแม่ของเขาเกิดมาในตระกลูที่มีชื่อเสียง นี่แน่นอนว่ามันดูไร้สาระมาก แม้แต่กระทั่งเจียงซิ่วในตอนนั้น ก็ยังคิดว่ามันไร้สาระมาก ถ้าพวกเขาเกิดมาจากตระกลูที่มีชื่อเสียงจริง พวกเขาจะต่ำตมลงจนกระทั่งมาเข็นผลไม้ขายได้อย่างไร?

 

แต่นี่กลับเป็นความจริง ทั้งสองคนเกิดมาจากตระกลูที่มีอำนาจในเมืองหลวงจักรพรรดิ ที่เห็นได้ชัดก็คือ ป๊าเจียงซึ่งเป็นข้าราชการ เขาดำรงตำแหน่งมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ครอบครัวของเจียงซิ่วมีความมั่งคั่งและเกียรติยศมากมายในช่วงต้น ตระกลูของป๊าเจียงและม๊าเจียง เป็นศัตรูคู่อาฆาตของกันและกัน ทั้งสองคนแต่งงานกันทั้งๆ ที่มีการคัดค้านจากตระกลู จึงทำให้ถูกขับไล่ออกจากบ้านมา

 

เพราะฉะนั้นแล้ว เจียงซิ่วจึงไม่เคยเห็นปู่ย่าตายายของเขาในวัยเด็กเลย ป้าและลุงเขา พี่สาวทั้งเจ็ดของพ่อ และยังแปดน้องสาวตามกฏหมายของพ่ออีก... เขาไม่เคยได้เจอเลยแม้แต่คนเดียว

 

เขาจำได้เพียงแต่ว่า ตอนที่เขาอายุห้าขวบ พ่อของเขาได้เข้าไปในคุก และแม่ของเขาใช้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของพวกเราไป แต่ก็ยังไม่สามารถช่วยเขาออกมาได้ แม่ของเขาได้เดินทางไปที่เมืองหลวงในคืนนั้น มันเป็นคืนที่ฝนกำลังตก และเสื้อผ้าของแม่ก็เปียก เธอกอดเขาไว้ และคุกเข่าอยู่หน้าลานบ้านโบราณ

 

เธอคุกเข่านานมาก เจียงซิ่วถามเธอ – แม่คุกเข่าทำไม? เธอตอบกลับ – เพื่อช่วยพ่อของลูก

 

เจียงซิ่วยังเด็กอยู่ จึงไม่ทราบว่าเป็นบ้านของปู่หรือตาของมารดา แต่เขาก็จำได้ว่ามีต้นไม้อยู่หน้าประตู มันคือต้นอาคาเชียขนาดใหญ่ เขาเพียงแต่จ้องมองไปที่ประตูบานเลื่อน หวังว่าจะมีสักคนเปิดประตูออกมา แต่มันก็ไม่มีใครเลย ถ้ามันมี ป๊าเจียงก็คงจะไม่ได้เข้าคุก

 

ส่วนที่สำคัญที่สุดไม่ใช่เรื่องนี้ นอกเหนือจากเฉิงหลิงซู เจียงซิ่วยังมีคู่หมั่นอีกสองคน กล่าวอีกนัยหนึ่ง คนที่ยากจนเช่นเจียงซิ่ว กลับมีคู่หมั้นถึงสามคน และทั้งสามคนเอง ก็ยังเป็นลูกสาวของตระกลูที่ร่ำรวยและทรงพลังอำนาจอีกด้วย

 

เมื่อเจียงซิ่วถือกำเนิดขึ้น ตระกลูฝั่งบ้านป๊าเจียง ต้องการเอาเขาออกไปให้พ้นๆทาง จึงตกลงการหมั้นให้กับเขา เจตนารมร์ของตระกลูเป็นแบบนี้ – แก เจียงหยี่แกไม่ใช่คนของตระกลูเจียงอีกแล้ว แต่หลานชายคนนี้เป็นหลานของฉัน ลูกหลานของตระกลูใหญ่ๆ ทุกคน ถือเป็นทรัพยากรทางการเมือง ดังนั้นเรื่องยิบย่อยๆ เช่นการหมั้น ถือเป็นเรื่องปกติธรรมดาแล้ว

 

แต่ม๊าเจียง หลินเยี่ยหลิง ครอบครัวตระกลูหลิน มีเจตนารมณ์ที่แตกต่างกัน พวกเขากล่าว – นี่คือหลานชายของตระกลูเรา ทำไมตระกลูเจียงถึงเป็นคนตัดสินใจในท้ายสุด? เราจะตัดสินใจเกี่ยวกับการหมั่นเอง เราจะเลือกคู่ที่ดีกว่าตระกลูของแกแน่นอน (แม่เจียงซิ่วเปลี่ยนไปใช้สกุลเจียง)   

 

ทั้งสองฝ่ายต่างเริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง

 

ตั้งแต่ที่เจียงหยี่ และหลินเยี่ยหลิงได้ออกมาจากบ้าน และก่อเนื้อสร้างตัวใหม่ พวกเขาจะยินดีสำหรับการหมั้นของตระกลูได้อย่างไร? นับประสาอะไรกับการที่เจียงซิ่วเป็นลูกชายคนเดียวของพวกเขา พวกเขาไม่อยากให้ลูกชายของตัวเองกลายเป็นเหยื่อที่ต้องเสียสละ นี้จึงทำให้ป๊าเจียงที่กำลังร่ำรวยอยู่ตอนนั้น ส่งเงินไปให้ตระกลูเฉิง 10,000 หยวน และพ่อของเฉิงหลิงซูก็เริ่มการหมั้นหมายขึ้น

 

ด้วยเหตุเช่นนี้เอง ขี้แพ้น้อยอย่างเจียงซิ่ว ก็มีคู่มั่นถึงสามคนด้วยกัน

 

ตอนนี้มันเป็นเพราะพ่อแม่ของเขายังยืนกรานอย่างเด็ดขาดอยู่ และพยายามเก็บเจียงซิ่วไว้กับพวกเขาเอง แต่หลังจากที่เขาเข้าไปในเมืองหลวงจักรพรรดิแล้ว เมื่อตอนที่พ่อแม่เขาได้เสียชีวิตลงไปในช่วงเวลาก่อนหน้านี้ นั้นจึงทำให้เขาได้รู้ว่า เขายังมีคู่หมั้นอยู่อีกตั้งสองคน

 

 

 

 

 

 

ติดตามข่าวสารได้ก่อนใครที่ เพจ INdy-Novel