DMWS ตอนที่ 157 นอร์เเมนเผชิญหน้ากับความตาย [ฟรี]

สไปเดอร์เเมนกับกรีนก็อบลินกำลังเผชิญหน้ากัน ที่ด้านหลัง เเฮร์รี่ ได้คลานออกมา ดูเหมือนว่าเขาจะเพิ่งตื่นจากอาการตกใจ เบื้องหน้าของเขาคือฉากต่อสู้ของพ่อตัวเองเเละฮีโร่ สไปเดอร์เเมน เเต่เขาไม่รู้ว่า สไปเดอร์เเมน นั้นคือ เพื่อนสนิทของตัวเอง

 

"!"เเฮร์รี่ที่คลานอยู่ตรงพื้นเขาต้องการจะเรียกร้องขอความช่วยเหลือเเต่ดูเหมือนเขาจะบาดเจ็บหนักอย่างมาก

 

เเฮร์รี่ไม่คาดหวังว่าใครจะปลุกพ่อของเขาได้อีก ตัวตนพ่อของเขาเหมือนถูกลบหายไปอย่างสมบูรณ์ ตอนนี้พ่อของเขาได้เปลี่ยนเป็นอีกตัวตนนึง เเต่เขาก็หวังลึกลึก ว่าพ่อของตัวเองจะสามารถกลับมาได้ เห็นสไปเดอร์เเมนกำลังเผชิญหน้ากับพ่อของตัวเองอย่างน้อยเเฮร์รี่ก็ไม่ต้องกังวลว่าเขาจะถูกไล่ล่าโดยพ่อของตัวเอง

 

ครืด~~ ครืด~~

 

เเฮร์รี่ที่คลานออกไปไม่ไกลเขาได้ยินเสียงไซเรนที่ดังเข้ามาใกล้ เเฮร์รี่ รู้สึกปลอดภัยอยู่ส่วนนึงเพราะหลังจากเจ้าหน้าที่ตำรวจมาถึงสิ่งเเรกที่พวกเขาควรทำก็คือปกป้องผู้คนเป็นอันดับเเรกเพื่อลดความเสียหายที่จะเกิดให้น้อยที่สุด

 

ที่ด้านหลังรถยนต์ของกรมตำรวจ NYPD ได้มาถึง เเสงไฟจำนวนมากได้ปรากฏขึ้น ในขณะเดียวกัน เเจ็คสัน ก็กำลังมุ่งหน้าออกจาควีนส์ เขาเองก็รู้ว่า ปีเตอร์ กับ นอร์เเมน คงกำลังสู้กันอยู่ตอนนี้ เพียงเเต่ว่าสิ่งที่เขาคาดการณ์ไม่ถึงก็คือกลุ่มหมอกดำที่กำลังรับมือกับโทนี่อยู่

 

"ฉันจะต้องรีบไปให้ถึงโดยเร็ว กลุ่มหมอกดำไม่น่าจะถูกควบคุมโดยนอร์เเมนไม่อย่างนั้นเขาคงเรียกหมอกดำมารับมือกับปีเตอร์ได้ในตอนนั้น"เเจ็คสันรีบเร่งเข้าไปยังสนามรบ เขากำลังวิเคราะห์ถึงกลุ่มหมอกดำที่เหมือนกับเวทมนตร์ที่ชั่วร้าย

 

เเจ็คสันคาดเดาว่าเวทมนตร์ที่ชั่วร้ายนั้นไม่ได้ถูกควบคุมโดยนอร์เเมนเเต่มันกลับเป็นคนควบคุมนอร์เเมนเเทนมันได้เผยด้านบุคลิกที่ชั่วร้ายเเละร้ายกาจกว่านี่อาจเป็นเหตุผลของการคงอยู่ของมันตราบเท่าที่ทำลายหมอกดำนั่นได้บางทีอาจจะหยุดความชั่วร้ายของนอร์เเมนในตอนนี้ได้

 

เพียงเเต่ว่าเเจ็คสันในตอนนี้มีเเต้มคะแนนเหลือเพียงไม่กี่ร้อยจุดเพียงเท่านั้นเขาไม่สามารถเเลกเปลี่ยนสิ่งของที่ใช้กำจัดความชั่วร้ายเหล่านั้นได้ เขากำลังครุ่นคิดอย่างวิตกกังวล เเต่อย่างไรก็ตามสิ่งเเรกที่เขาควรทำก็คือมุ่งหน้าไปยังสนามรบอย่างรวดเร็ว

 

เเคว๊กก

 

เเจ็คสันได้หาซอยที่อยู่ใกล้ เพื่อออกจากตัวรถ เขาได้เปลี่ยนเป็นชุดมิราจไนท์พร้อมกับรีบออกวิ่งไปด้วยตนเอง เงาร่างของมิราจไนท์ได้ปรากฏขึ้นบนตัวอาคารก่อนที่จะวูบหายไปในที่สุด

 

...

 

"หัวหน้าจอร์จพวกเราจะทำอย่างไรดีตอนนี้?"ในขณะเดียวกันเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ตั้งวงล้อมอยู่ก็กล่าวถามหัวหน้าจอร์จ

 

ที่เบื้องหน้าของเขาคือตัวตนที่เเข็งเเกร่งสองตัวตนกำลังสู้รบกัน หนึ่งคือ สไปเดอร์เเมน เเละ กรีนก็อบลิน หากพวกเขาเปิดฉากยิงไป เกรงว่า สไปเดอร์เเมนจะได้รับบาดเจ็บด้วย

 

"นั่นคือนอร์เเมน ออสบอร์น จริงจริงงั้นหรอ?"จอร์จไม่ได้ตอบคำถามของเจ้าหน้าที่ตำรวจเขากล่าวออกมาอย่างไม่อาจทำใจเชื่อได้

 

"~ดูเหมือนเขาจะเสียสติโดยสมบูรณ์ เขาได้สวมใส่หน้ากากปีศาจเขียวทั้งยังมีเกราะป้องกันที่พิเศษนี่มันคล้ายกับสิ่งของที่อยู่ในห้องลับของนอร์เเมน เขาจะต้องเป็น นอร์เเมน ออสบอร์นไม่ผิดเเน่"

 

ได้ยินคำพูดของเจ้าหน้าที่ตำรวจ จอร์จ ประเมินสถานการณ์อย่างรวดเร็ว ตอนนี้ นอร์เเมน ออสบอร์น ได้สร้างสถานการณ์ที่ร้ายเเรงเกินไป"เเฮร์รี่ อยู่ไหน?เขาได้รับบาดเจ็บหรือไม่?"จอร์จกล่าวถามออกไปอย่างรวดเร็ว

 

หัวหน้าจอร์จได้เรียกทีมเเพทย์ให้ลงสนามเเล้ว ดูเหมือนว่าทีมเเพทย์จะพบเเฮร์รี่ ดังนั้นเขาจึงกล่าวถามอย่างกังวล

 

"ดูเหมือนว่า คุณ เเฮร์รี่ จะบาดเจ็บหนัก เเต่ก็ไม่ได้มีอันตรายถึงชีวิต สามซี่โครงตรงส่วนลำตัวของเขาเเตกละเอียด เเขนเเละขาเองก็บิดผิดรูปเล็กน้อย ทั้งเขายังสูญเสียเลือดอีก นอกจากนี้ก็ไม่มีอะไรเเล้วครับ"ได้ยินหัวหน้าจอร์จถามเกี่ยวกับเเฮร์รี่ เจ้าหน้าที่ตำรวจกล่าวตอบอย่างรวดเร็ว พวกเขาไม่รู้ความสัมพันธ์ระหว่างเเฮร์รี่เเละลูกสาวของหัวหน้าจอร์จ เกวน ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ได้กล่าวถามอะไรมากมาย

 

ได้ยินคำพูดจากเจ้าหน้าที่ตำรวจ จอร์จ หายใจอย่างโล่งอก"อืม,โชคดีที่พวกเรามาทัน ปล่อยให้ทีมเเพทย์เป็นคนจัดการเรื่องนี้"

 

"ปัจจุบันเราจะไม่เข้าไปยุ่งเเละเเทรกเเซงการต่อสู้ชั่วคราว"วิสัยทัศน์ของจอร์จเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขากำลังหวังพึ่งวีรบุรุษของนิวยอร์กคนนี้เเละตั้งใจจะไม่เเทรกมือเข้าไปนอกจากนี้ เขากำลังคิดหาเเผนการที่จะจัดการปัญหานี้โดยเร็วที่สุด

 

...

 

"สไปเดอร์เเมน,เเกไม่สามารถหยุดฉันได้!เเกไม่สามารถป้องกันการมาถึงของท่านเทพปีศาจได้!"หลังจากเผชิญหน้าการต่อสู้กับปีเตอร์ เป็นเวลานาน นอร์เเมนก็ยังไม่สามารถเอาชนะปีเตอร์ได้ เขาได้โห่ร้องออกมาอีกครั้ง

 

"เทพปีศาจ?นายคิดว่าเสียงขู่ที่เกลียดนั่นจะทำให้ฉันกลัวนายงั้นหรอ?"ปีเตอร์ปัจจุบันไม่ได้ใหความเคารพศัตรูเบื้องหน้าเป็นลุงนอร์เเมน เพราะคนคนนี้ได้เสียสติโดยสมบูรณ์

 

อย่างไรหลังจากที่เขากล่าวเขาก็เห็นเงาร่างสีดำที่กำลังปกคลุมรอบ ๆ นอร์เเมน ปีเตอร์ได้ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาได้ยิงใยเเมงมุมไปที่เสาโทรศัพท์ที่อยู่ใกล้ ๆ เพราะการเปลี่ยนเเปลงโดยฉับพลันของนอร์เเมน

 

ฟุ่บ!

 

“! ~ ~ ~ นั่นมันคืออะไร?”ปีเตอร์ กล่าวพูดออกมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

 

ปีเตอร์ที่อาศัยจังหวะนั้นหลบหนีด้วยศักยภาพร่างกายที่เเข็งเเกร่งของเขาทำให้เขาคล่องตัวมากในการเคลื่อนไหวเพียงเเต่ว่าเสาโทรศัพท์นั้นค่อนข้างอ่อนเเรงมันไม่สามารถรองรับน้ำหนักของปีเตอร์ได้ทำให้หักลงมา ปีเตอร์ได้ตกจากความสูงเเต่ด้วยร่างกายของเขาทำให้เขาไม่ได้รับบาดเจ็บหนักมากนัก

 

"ฮ่าฮ่า,ท่านเทพปีศาจได้เดินทางมาเยือนเเลว!"เห็นปีเตอร์กระโดดหนีไป นอร์เเมน หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง เขากำลังพุ่งหาปีเตอร์ที่ได้เคลื่อนไหวอยู่ห่างไม่ไกลจากเขา

 

"เปิดฉากยิง!"

 

ปั้ง ปั้ง ปั้ง!

 

เห็นสไปเดอร์เเมนอยู่ไกลจากศัตรู หัวหน้าจอร์จได้สั่งการอย่างเด็ดขาดเพื่อเปิดฉากยิง เพราะร่างกายที่เเข็งเเกร่งของ นอร์เเมน ทำให้เขาหลบเลี่ยงกระสุนได้จำนวนมาก ทั้งยังมีชุดเกราะของเขาที่มีการป้องกันระดับสูง มันทำให้เขาเเทบจะไม่ได้รับบาดเจ็บ นอร์เเมน ได้พุ่งเข้าหาปีเตอร์พร้อมกับจ้วงเเทงใบดาบออกไปด้วยความเร็วสูง

 

ฟุ่บ!

 

เหนนอร์เเมนพุ่งมาด้วยความเร็วสูงปีเตอร์ตอบสนองกลับอย่างรวดเร็วภายใต้ผ้าคลุมหน้าของเขาดวงตาของปีเตอร์เเดงฉานไปด้วยเลือดเขาได้เข้าเผชิญหน้ากับนอร์เเมนโดยตรง

 

ฟุ่บ!

 

ปีเตอร์ได้ใช้ความคล่องตัวของเขาเงาสีเเดงได้พุ่งผ่านไปที่ด้านหลังของนอร์เเมน ด้วยใยเเมงมุมของปีเตอร์ทำให้การเคลื่อนไหวของเขาสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีจากนอร์เเมนได้เขาได้ใช้ฝ่ามือประกบใบดาบของนอร์เเมนก่อนที่จะหักมันโดยตรงดูเหมือนว่าความเเข็งเเกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นอย่างผิดปกติ

 

"เเก?!..."เห็นปีเตอร์พุ่งผ่านหมอกดำเข้ามาหาเขาโดยตรง นอร์เเมน ตะโกนร้องออกมา

 

ฟุ่บ!

 

นอร์เเมนได้คว้าหมัดต่อยออกไปที่ใบหน้าของปีเตอร์เพียงเเต่ว่าความเเข็งเเกร่งของเขาย่อมไม่สามารถสู้กับปีเตอร์ได้ ใบมีดที่อยู่ในมือของปีเตอร์พุ่งปาดไปที่ลำคอของนอร์เเมนอย่างรวดเร็ว

 

"ไม่!!!เป็นไปไม่ได้!"ดูเหมือนหมอกสีดำรอบ ๆ กายของนอร์เเมนจะเริ่มไม่เสถียรทั้งเขายังรู้สึกว่าชีวิตของตัวเองกำลังถูกคุกคามอยู่

 

อั๊กก

 

ปีเตอร์ที่ฟันไปที่คอของนอร์เเมน เขาได้กระโดดถอยห่างเล็กน้อย เพื่อเฝ้ามองการเคลื่อนไหวของหมอกสีดำ ดูเหมือนว่าหมอกสีดำจะปะทุออกมาอย่างบ้าคลั่ง มันทำให้ พวกเจ้าหน้าที่ตำรวจรู้สึกตกใจกับการปะทุขึ้นของหมอกสีดำ

 

อั๊กก!

 

"ไม่..มันไม่ควรเป็นแบบนี้.."มือทั้งสองข้างของนอร์เเมนกุมไว้ที่คออย่างไม่เต็มใจก่อนที่เขาจะล้มลงหมอกสีดำที่อยู่รอบตัวของเขาเองก็หายเข้าไปในร่างกายของนอร์เเมนราวกับว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น

 

"พ่อ !!!"ได้ยินเสียงร้องตะโกนของนอร์เเมน เเฮร์รี่ ที่อยู่ขอบสนามรบ เขาได้จ้องมองไปที่พ่อของตัวเองที่กำลังล้มลง

 

ฟุ่บ!

 

ได้ยินเสียงร้องตะโกนของเเฮร์รี่ ปีเตอร์กลับมาได้สติอีกครั้ง ดูเหมือนว่า เขาจะทำผิดพลาดเรื่องใหญ่ไปเเล้ว เขาไม่กล้าหันไปมองที่ด้านหลังที่เเฮร์รี่กำลังจะโกนเรียกร้องอยู่ ปีเตอร์ ได้ยิงใยเเมงมุมไปที่บ้านบริเวณใกล้เคียงก่อนที่จะพุ่งโหนตัวออกไป

 

...