ตอนที่แล้วบทที่ 96 - คนแปลกหน้า (15) [อ่านฟรีวันที่ 26/12/2561]
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 98 - คนแปลกหน้า (17) [อ่านฟรีวันที่ 30/12/2561]

บทที่ 97 - คนแปลกหน้า (16) [อ่านฟรีวันที่ 28/12/2561]


บทที่ 97 - คนแปลกหน้า (16)

 

มีมังกรที่มีเลเวลสูงกว่า 220 หลายสิบตัวและมีพวกเผ่ามังกรที่ทรงพลังทางกายภาพเลเวลใกล้จะ 200 นับพันตัว พวกมันทั้งหมดต่างก็มารวมกันในเกาะเล็กๆนี้พร้อมๆกัน

นี่มีนมีการจัดปาร์ตี้งั้นหรอ? พวกมันอาจจะพูดแบบนี้แต่ในฐานะเจ้าของปาร์ตี้แล้วยูอิลฮานคิดว่านี่มันเป็นปาร์ตี้ที่สนุกมากๆเลย เพราะมันจะทำให้ยูอิลฮานพัฒนาอย่างมาก

เมื่อคนได้มีเลเวลไปถึง 130 แล้วคนๆนั้นจะต้องฆ๋ามอนสเตอร์เป็นหมื่นตัวที่อยู่ในเลเวลเดียวกันเพื่อที่จะเพิ่มหนึ่งเลเวล นี่มันเป็นเรื่องที่โหดหินเป็นอย่างมาก

หากไม่พูดถึงเรื่องความยากในการล่าแล้ว มันก็ยังมีเรื่องของจำนวนมอนสเตอร์จำนวนมากที่ไม่อาจจะหาได้ง่ายๆอีกด้วย ดังนั้นการจะเลื่อนเลเวลแต่ละครั้งมันยากเกินกว่าจะอธิบายออกมาได้จริงๆ พวกเขาทำได้เพียงเพิ่มเลเวลไปอย่างช้าๆพร้อมกับอายุขัยที่เพิ่มมากขึ้น

ดังนั้นถึงแม้แต่ในโลกที่ผ่านหายนะครั้งใหญ่ครั้งที่สามไปแล้ว สิ่งมีชีวิตคลาส 4 ก็ยังพบเห็นได้ยาก มีเพียงแค่นักรบที่เผชิญความเป็นตายมาตลอดเท่านั้นถึงเลเวลได้ถึงขั้นนั้นหากว่าพวกเขารอดจากความตายมาได้ จอมเวทย์คลาส 4 ที่ถูกยูอิลฮานจัดการไปก็เป็นหนึ่งในนั้น เขาเป็นอัจฉริยะที่จะมีมาในทุกๆสิบปี อัจฉริยะคนนั้นยังได้ใช้เวลา 227 ปีในการเลื่อนไปจนถึงคลาส 4 อีกด้วย

ต่อให้คิดจากการที่แต่ละประเทศส่วนใหญมีคลาส 4 อยู่คนหรือสองคนแล้ว ตัวตนของคลาสสี่ก็หาได้ยาก

ยังไงก็ตามทั้งหมดนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับยูอิลฮานในตอนนี้ซักนิด

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 2,422,175,401]

[คุณได้รับบันทึกมังกรเพลิงเลเวล 225]

"ว้าย! ค่าประสบการณ์ 2.4 ล้านนี่มันหอมหวานจริงๆ!"

ยังไงก็ตามมังกรเลเวล 225 ให้ค่าประสบการณ์ที่มากกว่ามอนสเตอร์เลเวล 130 มากกว่า 200 เท่าดังนั้นหากคำนวนแบบง่ายๆแล้ว ยูอิลฮานจำเป็นต้องล่าพวกมันแค่ 50 ตัวต่อเลเวล

"เป็นไงล่ะมันง่ายใช่ไหม?"

[อ่า ใช่เลย!] (เอิลต้า)

ยูอิลฮานได้ใช้แรงสะท้อนของไพท์บังเกอร์เพื่อลอยขึ้นไปบนฟ้า ในตอนนี้เขาได้เพิ่มเลเวลขึ้นมาอย่างมากหลักจากได้รับคลาส 3 ,k เขาไม่ได้รู้สึกกังวลแม้แต่นิดต่อให้จะถูกล้อมด้วยมังกรนับสิบตัว

เขาไม่รู้เกี่ยวกับที่โลก แต่ว่าหากเป็ฯที่นี่ที่ที่เขาได้รับการสนับสนุนจากสกิลการสนับสนุนของทูตสวรรต์ เขารู้สึกได้ว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับคลาส 4 ได้ด้วยกำลังของคลาส 3 ของเขา

ยิ่งไปกว่านั้นมันไม่ใช่แค่ว่าเขามีอุปกรณ์สำหรับฆ่ามังกรโดยเฉพาะเท่านั้น เขาก็ยังสามารถจะใช้การปกปิดตัวตนได้ตลอดเวลที่มังกรลดการระวังของมันได้ตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ต่างไปจากภัยพิบัติสำหรับมังกรเลย

[ยูอิลฮาน สายฟ้ามานั่นแล้ว! คุณต้องป้องกันมัน!]

"ว้าว นั่น..."

แน่นอนว่ายูอิลฮานยังคงเป็นมนุษย์ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีปัญหาในการโจมตีพวกมัน แต่ว่ามันก็ไม่ได้เปลื่ยนความจริงที่ว่าเขาจะบาดเจ็บจากการโจมตีของพวกมังกร

ถึงแม้ว่าเขาจะสามารถทนต่อเวทย์ไฟได้ด้วยการเสริมการต้านทานไฟขึ้นมาอีกจากคลาสของเขา แต่ว่ากับเวทย์อื่นๆทั้งหมดมันสามารถจะสร้างความเจ็บปวดให้เขาได้อย่างมาก

[กรรรร! ตายไปซะ!]

"ปราการเหล็ก!"

[คุณยังไม่ยอมแพ้กับชื่อนั่นอีกหรอ!?] (เอิลต้า)

ถ้าหากว่าเขารับการโจตีนี่ไปมันจะไม่ได้จบแค่เขาต้องร้องออกมาแน่ แต่ว่ามันจะทำให้กระดูกของเขาพังและเครื่องในถูกทำลาย ดังนั้นเขาทำได้แต่ใช้โล่สามพันกว่าอันออกมาป้องกันเอาไว้

แต่ต่อให้มีโล่ทั้งหมดนี่มันก็ไม่อาจจะป้องกันการโจมตีได้อย่างสมบูรณ์ทำให้ความเสียหายที่ยูอิลฮานได้รับมันไม่ใช่น้อยๆเลย เขาทำได้เพียงทนเอาไว้ในขณะที่ดื่มบลัดดริ้งกับลมหายใจลงไป

[ติดคริติคอล!]

[ก๊าซซซซซ! มนุษย์]

"แกนี่ฉลาดจังเลย ใช่เลย ฉันคือมนุษย์"

ในตอนที่เขาล่ามังกรเลเวล 210 มันไม่ได้เจ็บมากนัก

ไม่สิ ในเวลาส่วนใหญ่เขาจะเริ่มด้วยการลดจำนวนพวกมันให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ดังนั้นสถานการณ์มันก็เลยต่างกันเล็กน้อย แต่มันก็ยังเป็นเรื่องจริงที่ว่าพลังเวทย์ของมังกรมันเพิ่มขึ้นมากกว่าความต้านทานและการป้องกันของยูอิลฮานที่เพิ่มจากเลเวล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันยิ่งเจ็บปวดมากขึ้นเมื่อมังกรได้เริ่มใช้เวทย์ธาตุอื่นที่ไม่ใช่ไฟ เนื่องจากเลเวลของพวกมันสูงมาก ในสายตาของยูอิลฮานแล้วเลเวลพวกมันต่างกันแค่สิบเลเวลเานั้นเอง แต่สำหรับพวกมันสิบเลเวลหมายถึงสิบเท่าปีหรือบางทีอาจจะเป็นร้อยปีที่พวกมันใช้ชีวิตอยู่ มันเป็นเรื่องปกติที่พวกมันจะใช้เวทย์ได้หลากหลายกว่า

[ตาย!]

แต่ต่อให้เจอเงื่อนไขนรกแบบนี้ เหตุผลที่ทำให้ยูอิลฮานยังทนได้ยูและได้รับค่าประสบการณ์มันไม่ใช่แค่เพราะพลังเขาอย่างเดียวเท่านั้น

[ข้ามาแล้ว! โล่แสง!]

[กึกกก นังสารเลว แกกล้าไปอยู่ข้างมนุษย์!]

ใช่แล้วเนื่องจากว่าเผ่ามังกรในทวีปทั้งหมดได้มารวมตัวกันในเกราะนี้ จำนวนมังกรพวกนั้นก็รวมสวนอาทิตย์อัสดงลงไปด้วย เผ่ามังกรทั้งหมดที่อยู่ในปาร์ตี้ของยูอิลฮาน

[ท่านยูอิลฮาน ข้าได้มัดเขาไว้แล้ว!] (เลอซิสน่า)

"ระวังหลังเธอด้วย!"

[ท่านเลอซิสน่า ตอนนี้พวกเราก็มาแล้วเช่นกัน!]

พูดตามตรงแล้วยูอิลฮานไม่ได้คาดหวังกับการช่วยเหลือจากพวกเธอ แต่ว่าพวกเธอเพิ่งจะปรากฏตัวมาในขณะที่เขากำลังเหนื่อยหลังจากได้ฆ่ามังกรไปห้าสิบตัวกับเผ่ามังกรคลาสสามไปอีกนับพันตัว พวกเธอได้ออกมาในเวลาสำคัญและช่วยเขาไว้จริงๆ

ความวุ่นวายที่แท้จริงได้เกิดขึ้นและภายใต้การสนับสนุนของปาร์ตี้นี้อย่างระมัดระวังทำให้ยูอิลฮานสามารถจะอารวาดไปทั่วได้มากกว่าเดิม

[ขับไล่พวกมันกลับไป! กวาดล้างอย่างให้เหลือร่องรอยใดๆของพวกกองทัพปีศาจแห่งการทำลาย]

[กรรรรรรร!]

[อั๊ก เจ้าพวกชั้นต่ำนี่!]

พวกมังกรต่างก็ไม่ได้อยู่ในปาร์ตี้เดียวกันเหมือนอย่างพวกสวนอาทิตย์อัสดงที่ระบุตัวตนกันง่ายๆ พวกมังกรตัวอื่นๆจึงตกอยู่ในความวุ่นวายอย่างมาก นอกจากนี้เนื่องจากว่ามีมังกรอยู่ทั้งสองฝั่งทำให้สร้างเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ขึ้นมา นี่เลยเกิดเป็นเงื่อนไขการปกปิดตัวตนที่ยอดเยี่ยมสำหรับยูอิลฮานและเหมาะกับการซุ่มโจมตีที่สุด

ใช่แล้ว เพราะแบบนี้เอง

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 1,725,602,882]

[คุณได้กลายเป็นเลเวล 137 ค่าสถานะเพิ่มขึ้น พละกำลัง 1 ความคล่องแคล่ว 1 พลังชีวิต 1 พลังเวทย์]

"หืมม ในตอนนี้ค่าประสบการณ์ได้ถูกแบ่ง"

บางทีอาจจะเพราะพวกมังกรของเขาได้สร้างความเสียหายกับมังกรตัวนั่นอย่างมากทำให้ยูอิลฮานเสียค่าประสบการณ์ไปเกือบ 30% แต่ถึงแบบนั้นเขาก็เลเวลเพิ่มขึ้น นี่มันเป็นการเพิ่มขึ้นครั้งที่สามแล้วหลังจากที่เขาได้เป็นคลาสสาม ความจริงทั้งหมดนี้ได้เกิดขึ้นในหนึ่งวันได้แสดงให้เห็นถึงตัวตนของสงครามเป็นอย่างดี

มีมังกรกี่ตัวแล้วที่ได้ตายลงบนเกาะนับตั้งแต่เริ่มการต่อสู้? นับรวมพวกมังกรที่ถูกมังกรจากสวนอาทิตย์อัสดงฆ่าแล้ว มันก็อยู่ประมาณ 160 ตัวไปแล้ว นี่มันเป็นเพราะพันธมิตรของเขามีมังกรที่อยู่ในคลาส 4 น้อยกว่าหกสิบตัวซะอีก

[หืมม พวกมันตายไปย่างมากเลย ฉันกลัวว่ามังกรจากสวนอาทิตย์อัสดงจะถูกกวาดล้างออกไปอย่างรวดเร็วเพราะความเป็นชนกลุ่มน้อย แต่ว่าพวกเขามากกว่าครึ่งก็ยังมีชีวิตอยู่ โดยเฉพาะมังกรตัวนั่นความสามารถเธอค่อนข้างดีเลย] (เอิลต้า)

"นั่นมันก็จริง แต่ฉันคิดว่าเธอกำลังสนับสนุนฉัน ดูเธอตอนนี้สิ"

ด้วยการกระโดดขึ้นอีกครั้งยูอิลฮานได้ชี้นิ้วไปที่ มังกรนั่น ที่เอิลต้าได้พูดถึง มังกรที่มีเกล็ดสีทองที่ห้อมล้อมไปด้วยพายุรอบตัวที่กำลังพุ่งเข้าไปในสนามรบลบกวนมังกรต่างๆ

[สตรอมการ์ด! ศัตรูของแกคือฉัน!](เลอซิสน่า)

[ก๊าซซซซซซซซซ!]

มังกรทองนั่นไม่ใช่ใครอื่นนอกไปจากเลอซิสน่า มังกรเพศเมียที่ได้ขอให้ยูอิลฮานเป็นพันธมิตรในตอนแรก เธอไม่ใช่มังกรที่มีเลเวลสูงสุดในปาร์ตี้ แต่ว่าเธอฉลาดมากที่สุด

ยูอิลฮานไม่รู้ว่าด้วยเกล็ดสีทองที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอมันเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยไหม แต่ว่าเวทย์ลมของเธอ เธอชำนาญมันมากๆ เธอทั้งใช้มันสะท้อน ป้องกันและหลบจากการโจมตีของมังกร พร้อมทั้งอารวาดไปทั่วเพื่อสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้ยูอิลฮานใช้การโจมตีเผลอให้ดีที่สุด

[กรรรรรรรรรร! หลักทางไปเลอซิสน่า! ข้าจะต้องฆ่าเจ้าสารเลวนั่นแน่นอน]

และเขาก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะปฏิเสธในความช่วยเหลือนี้จากเธอ ยูอิฮานได้ใช้ความช่วยเหลือจากเธอนี้ในการปกปิดตัวตนจากศัตรู

"เจ้าสารเลวนั่นอยู่นี่แล้วครับท่าน!"

หลังจากเขาปกปิดตัวตน เขาก็ได้คำนวนมุมที่จะไม่ได้รับผลจากเวทย์ต่างๆของมังกร จากนั้นก็ใช้การกระโดดติดต่อสามครั้งพุ่งแทงหอกเขาใส่หัวของมังกรที่กำลังบินอยู่

[ก๊าซซซซซซวว]

ทันทีที่เขาโจมตี เขาก็ได้เปิดแผลมันด้วยหอกไร้วิถีและโยนระเบิดสองลูกที่ทำมาจากหินพลังเวทย์คลาสสามแถมเข้าไปอีก

[ติดคริติคอล!]

[คุณได้รับค่าประสบการณ์ 2,119,023,321]

"เยี่ยม ทุกอย่างกำลังไปด้วยดี"

เหนือศพมังกรที่กำลังร่วงลงไป ยูอิลฮานได้ป้องกันการโจมตีที่เข้ามาก่อนที่จะเก็บศพกลับไปด้วยการควบคุมเก็บของระยะไกล

ยังไงก็ตามเขาไม่อาจจะลดการระวังตัวได้จากการที่สถานการณ์เป็นไปได้ดี มังกรที่มีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ต่างก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงทั้งนั้น นอกไปจากนี้แม้กระทั่งมังกรจากสวนอาทิตย์อัสดงก็ยังได้เริ่มลดจำนวนลงไปแล้ว มันจะไม่เกินเลยไปเลยหากจะพูดว่าจำนวนที่ยูอิลฮานได้ฆ่าจะเป็นตัวตัดสินผลแพ้ชนะ

ยังไงก็ตามมันดูเหมือนว่าจะมีคนอื่นที่คิดเหมือนๆกันนี้

[กรรรรรรรรรรรรรรร!]

ได้มีบางอย่างตกลงมาจากด้านบนหัวของยูอิลฮานตามเสียงคำรามสูงนี้ ยูอิลฮานได้เปลื่ยนทิศทางกระโดดในทันที แตว่าสิ่งนั้นได้ไล่ตามยูอิลฮานแม้ว่ามันจะมีขนาดที่ใหญ่

[ให้หัวหน้าจัดการเลย!]

มันเป็นเสียงที่ไม่ได้ชัดนะ แต่ว่ามันก็ชัดเจนมากว่ามังกรตัวนี้ไม่ใช่สิ่งที่ใครจะดูถูกได้ ในตนนั้นเองยูอิลฮานก็รู้สึกได้ถึงปฏิกิริยาของมานาจำนวนมหาศาลได้ด้วยตัวตนของมัน เขาได้เอาโล่ออกมาป้องกันตัวเองในทันที แต่แล้วมานาที่รุนแรงก็ประทุนออกมาจัดการกวาดล้างโล่ของเขาก่อนจะเข้าโจมตียูอิลฮาน

ยูอิลฮานได้ใช้การกระโดดซ้ำอีกครั้งเพื่อหลบและพุ่งขึ้นสูงไปบนท้องฟ้า ในสายตาของเขามันมีความสูงหลายกิโลเมตรจากท้องฟ้า เขาสามารถจะเห็นร่างกายของมังกรขนาดเล็กเกล็ดสีดำที่พุ่งมาอย่างคล่องแคล่วเข้าหาเขา

[แกเร็วจริงๆ!]

"หืมม แกทำตัวดูเหมือนกับหัวหน้าพวกมันเลยนะ"

เมื่อเห็นมังกรมันได้พุ่งเข้ามาหาเขาเป็นเส้นตรง ยูอิลฮานได้เอาหนึ่งในศพของเผ่ามังกรคลาส 3 ออกมา เพิ่งแค่ก่อนที่เขาจะได้โยนมันลงไปเขาก็เอามันยกขึ้นเหนือหัวมังกรนั่นละพึมพัมเบาๆว่า 'ถ่ายโอนน้ำหนัก'

[กรรรรรร..... ก๊าซซว!?]

[ติดคริติคอล!]

ศพของเผ่ามังกรได้ตกลงไปด้วยความเร็วที่มองแทบไปทันเนื่องจากนำหนักหลายล้านตันที่มีอยู่ เสียงร้องดังสนั่นได้เกิดขึ้นมาตลอดทางที่มันได้ปะทะกับมังกรตัวอื่่นๆระหว่างทาง

"ปังงง! คงจะไม่เป็นไรนะพวก"

ที่เขาไม่ค่อยทำแบบนี้เพราะว่าเขาไม่อยากจะเสียศพไป แต่ด้วยความคิดที่ว่ามันอาจจะเกิดความเสียหายขึ้นหนักกว่านี้ทำให้เขาเลือกจะทำแบบนี้ จากนั้นเขาก็เห็นมังกรดำได้ละลายศพทิ้งด้วยออร่าจากร่างกายของมัน การตัดสินใจของเขาดูจะไม่ได้ผิดไปเลย

[ก๊าซซซ เจ้าสารเลว!]

ถึงแม้ว่าภายนอกของมังกรดำมันจะดูดี แต่ว่ามันกดูเหมือนมันจะมีความเสียหายบ้างแล้วเมื่อดูจากการที่เริ่มมีคำหยาบเขามาในคำพูดของมัน ยูอิลฮานได้ยืนยันในสิ่งนี้ด้วยรอยยิ้มและกระโดดอีกครั้งหนึ่งไปบนมังกรใกล้ๆ

มันไม่ใช่ว่าเขาจะหนีจากการต่อสู้ แต่มันก็แค่เขาหาที่หยั่งเท้าเพื่อกระโดดอีกครั้ง

[เจ้ามนุษย์โสโครก]

มังกรที่ได้การเป็นที่หยั่งเท้าได้ร่ายเวทย์ออกมา แต่ว่ายูอิลฮานก็วิ่งไปที่หัวของมันและทรงตัวไว้ก่อนจะแทงหอกใส่มังกรหลายต่อหลายครั้ง

เวทย์ได้ระเบิดไปทั่วและโล่ของเขาก็ได้ป้องกันเวทย์พวกมันอย่างหนัก แต่ว่ายูอิลฮานก็ยังคงทั้งแทงและฟันอยู่ถึงแม้ว่าเขาจะควบคุมโล่อยู่ก็ตาม หลังจากได้เกิดการคริติคอลขึ้นหลายครั้งการเคลื่อนไหวของมังกรก็กลายเป็นช้าลงอย่างเห็นได้ชัด

[เฮ้ แกกำลังขว้างทางข้าอยู่ ออกไปซะ!]

[แต่ท่านคาโร...!]

[ชิ] (คาโร)

ในตอนนั้นเองได้มีเสียงเตือนดังขึ้นในหัวของยูอิลฮาน เขาได้ยอมแพ้ที่จะฆ่ามังกรและใช้มันหยั่งเท้าและกระโดดขึ้นไปแทน ในทันทีหลังจากนั้นเพลิงสีดำได้เข้ามาโจมตีในที่ที่เขาเพิ่งจะยืนอยู่ก่อนหน้านี้

[ก๊าซซซซซซซซซ]

มังกรที่ก่อนหน้านี้เป็นที่หยั่งเท้าของเขาในตอนนี้ได้ถูกเพลิงสีดำลุกท่วม มันได้คำรามออกมาอย่างเจ็บปวด ในขณะที่เผ่ามังกรทั้งหมดต่างก็เบิกตาพวกมันกว้างกับภาพที่เห็น มังกรดำคาโรก็ได้ย่นระยะของมันกับยูอิลฮานลงด้วยการกระพือปีกเพียงครั้งเดียวในขณะที่คำรามออกมาแล้ว

[ไสหัวไปจากทางของข้า! อย่ามาโทษข้าหากว่าข้าฆ่าพวกเจ้า!](คาโร)

"วิธีบ้าอะไรเนี้ย"

มันน่าจะรู้ในความลับเกี่ยวกับการกระโดดของยูอิลฮานแล้ว! ดังนั้นมันก็เลยทำการเตือนด้วยการเผาพวกมันไปจนตาย.... ทั้งมิตรหรือศัตรูต่างก็แข็งทื่อไปกับวิธีการของมัน

[เอาเลย เอาสิ ไปต่อเลยมนุษย์!] (คาโร)

มีแค่เพียงมังกรดำเท่านั้นที่ยังคงขยับอย่างมีชีวิตชีวา มันได้เข้าไปหายูอิลฮานด้วยความเร็วที่มากกว่ามังกรตัวอื่นๆอย่างเห็นได้ชัด

ยูอิลฮานก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะหลบหลักมังกรอีกเลย เนื่องจากว่าเขามองได้มองออกถึงความเร็วและพลังในการบุกของมันชัดเจนแล้ว หากว่าเขาไม่รีบฆ่ามัน พรรคพวกของเขาก็จะตายไปก่อนที่เขาจะช่วยทัน

[ยูอิลฮาน คุณจะใช้มันไหม?] (เอิลต้า)

"ไม่"

สิ่งที่เอิลต้าได้ถามไม่ใช่อะไรนอกเสียจากไพท์บังเกอร์กับระเบิดที่เขาได้สร้างขึ้นมาเอาไว้สู้กับบอส

[ทำไมล่ะ?]

ยูอิลฮานได้ปล่อยให้ตัวเองตกลงไปตามแรงโน้มถ่วงเข้าหามังกรในขณะที่ใส่พลังลงไปบนมือที่ถือหอกยักษ์กระดูกดำอยู่เมื่อเอิลต้าได้ถามออกมา

ทำไมเขาถึงไม่ใช่อาวุธที่ดีในสถานการณ์ที่เร่งด่วนนี้กันนะ

ยังไงก็ตามยูอิลฮานแค่ขำออกมาก่อนที่จะพูดกับเอิลต้าอย่างระมัดระวังเมื่อเข้าใกล้กับหัวของมังกร

"ฉันรับประกันได้เลยว่าหากฉันฆ่ามัน มันไม่เคยมีแม้แต่สักครั้งที่บอสตัวสุดท้ายมันจะมีบุคลิกแบบเจ้านี่ มันไม่เคยเลย"

[... อ่า ใช่สิ มันก็ต้องเป็นงั้น...]

[กรรรรรรรรร]

ในขณะเดียวกันมังกรเกล็ดดำก็ไม่แม้แต่จะคิดฝันว่าว่ามันจะด้อยกว่ายูอิลฮานแม้แต่นิด มันได้คำรามออกมาและในที่สุดทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกัน

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด