บทที่ 19 พบมังกร 2 (1) [อ่านฟรี]
บทที่ 19 พบมังกร 2 (1)
ตำแหน่งที่ลูกแมวสองตัว ออนและฮงนำลูกกลมๆสีดำนั้นมาฝังเกินความคาดหวังของคาร์ลไปมาก คฤหาสน์ของมาร์คควิสอยู่ห่างจากถ้ำของมังกร 30 เมตร ออนและฮงได้ฝังลูกกลมสีดำอยู่ห่างจากถ้ำนั้นประมาณ 50 เมตรในพื้นที่ที่เต็มไปด้วยต้นไม้และพุ่มไม้ ทำให้อาจเป็นเรื่องยากหากใครจะพบเข้ากับลูกกลมสีดำนี้ได้
“พวกเจ้าทั้งสองยอดเยี่ยมมาก”
“ง่ายเสียยิ่งกว่าปอกกล้วยเข้าปากอีก...”
ออนกำลังบอกว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆแต่คาร์ลก็ได้เห็นจมูกของมันเชิดสูงขึ้นด้วยความภาคภูมิใจและมีความสุข
คาร์ล เชวฮัน ออนและฮงได้มาหยุดยืนรอบๆที่ฝังลูกกลมสีดำนั้นิมันมีชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่าเครื่องมือรบกวนพลังเวทย์และมองไปยังทางเข้าถ้ำที่ห่างออกไป 50 เมตรและคฤหาสน์ของมาร์ควิสที่อยู่ห่างไม่ไกลนัก
“พวกเจ้าจำแผนได้หรือไม่?”
คาร์ลได้อธิบายแผนการไปแล้วครั้งหนึ่ง ตามจริงก็ไม่มีอะไรในแผนมากนัก
“ตอนนี้มีคนเฝ้าระวังความปลอดภัยทั้งหมด 6 คน”
คาร์ลพยายามนึกถึงข้อมูลที่เขาอ่านในนิยายเรื่อง กำเนิดวีรบุรุษ มังกรดำเป็นมังกรที่มีความฉลาดเฉลียวมันได้รวบรวมข้อมูลสำหรับสี่ปีที่ยาวนานมันถูกคุมขังเป็นเชลยและมีเหตุผลที่มันพยายามที่จะหลบหนีในอีกสองวันต่อมาซึ่งจะถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
ตอนนี้มีคนจำนวน 30 คน ที่อาศัยอยู่ในคฤหาสน์นี้ ตอนแรกมีคนอยู่ที่นี่ถึง 100 คนแต่ค่อยๆลดลงเมื่อพวกเขาตระหนักว่าในช่วงสี่ปีที่ผ่านมาไม่มีใครสามารถเข้ามายังพื้นที่นี้ได้
แน่นอนว่าในจำนวน 30 คนมีอัศวินสูงระดับหัวหน้าและรองหัวหน้าอยู่ 3 นาย และมีอัศวินระดับกลางอีก 7 นาย นอกจากนี้ยังมีทหารที่เป็นผู้คุมสำหรับทรมานมังกรและคนงานทั่วไปอีก จำนวนคนที่นี่แสดงให้เห็นว่ามาร์คควิสให้ความสำคัญกับสถานที่นี้มากแค่ไหน อย่างไรก็ตามเขามีเชวฮันคนที่สามารถล้มอัศวินผู้แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรได้ถึง 10 ครั้งและคนเช่นนั้นกำลังอยู่ข้างเขาในตอนนี้
“ให้ข้าได้อธิบายอีกครั้งหนึ่งจะมีอัศวินระดับสูง 1 นายและอัศวินระดับกลางสองนายเฝ้าที่ปากทางเข้าถ้ำรวมทั้งทหารสองนายด้วย ภายในถ้ำมีอัศวินระดับสูงอยู่เพียงคนเดียวและผู้ถูกทรมานก็อยู่ที่ปลายถ้ำ”
เชวฮันรู้สึกโกรธหลังจากได้ยินคำว่าผู้ถูกทรมานแต่คาร์ลไม่สนใจ เขาไม่สนใจที่จะรู้เรื่องต่างๆที่กำลังเกิดขึ้นในใจของเชวฮันตอนนี้ สิ่งที่สำคัญคือลูกกลมสีดำจะถูกเปิดใช้งานเร็วๆนี้และพวกเขาจำเป็นต้องดำเนินการให้เร็วที่สุด
“เครื่องรวบรวมพลังเวทย์ที่ตั้งอยู่จากคฤหาสน์ไปยังปากทางเข้าถ้ำจะไม่ทำงานเป็นเวลา 40 นาทีด้วยการทำงานของลูกกลมๆสีดำที่ออนและฮงนำไปฝังไว้ เช่นเดียวกับเวทย์เตือนภัย กับดักเวทย์และสิ่งอื่นๆจะไม่สามารถทำงานได้ 40 นาที”
พวกเขาต้องการที่จะให้มังกรตัวนี้เป็นขุมพลังเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก แต่พวกเขาไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากเหล่านักเวทย์ได้ นั่นเป็นเหตุผลที่มาร์ควิสสแตนเลือกที่จะเติมพื้นที่นี้ด้วยเครื่องรวบรวมพลังเวทย์แทน เหตุผลที่ทำให้มีทหารรักษาความปลอดภัยน้อยลงก็เป็นเพราะพวกเขาเชื่อถือในเครื่องรวบรวมพลังเวทย์เป็นอย่างมาก
นั่นคือเหตุผลที่มังกรไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอให้เกิดการระเบิดของพลังเวทย์เพื่อทำการหลบหนี
‘ตาต่อตา เงินต่อเงิน’
เมื่อมาร์ควิสใช้เงินได้ เขาก็สามารถเรียนรู้การใช้เงินได้มากพอเช่นกัน คาร์ลแตะไปที่กระเป๋าเวทย์บนเอวของเขานี่มันเป็นกระเป๋ามหัศจรรย์ที่สามารถให้คุณจัดเก็บสิ่งของเป็นจำนวนมากและในกระเป๋านี้เต็มไปด้วยอุปกรณ์พลังเวทย์ เครื่องมือและอุปกรณ์ที่มีประโยชน์ต่างๆ
“ข้าต้องการให้อัศวินและทหารที่เฝ้ายามพวกนั้นออกไป”
แน่นอนว่าเชวฮันจะต้องเป็นคนที่ลงมือ คาร์ลจะต้องต่อสู้ทำไมในเมื่อมีคนที่แข็งแกร่งอยู่ข้างกายตน? เขารู้สึกว่าขนาดกระดาษบาดมือยังเจ็บแล้วนับประสาอะไรหากโดนฟันด้วยดาบ
“ใช่...และเจ้าเป็นคนเดียวที่ข้าสามารถพึ่งพาได้...เพื่อให้เจ้าเป็นคนระวังหลังให้ข้า”
‘อย่างน้อยก็ตอนนี้’
คาร์ลมองไปที่เชวฮันด้วยท่าทางที่เคร่งเครียดก่อนที่เชวฮันจะพยักหน้าตอบรับด้วยความจริงใจ
“ข้าจะทำตามความต้องการของท่านได้อย่างแน่นอน”
“ดี...ดังที่ข้าได้บอกเอาไว้เจ้าต้องแน่ใจว่าพวกนั้นจะต้องเห็นชุดของเราก่อนที่เจ้าจะลงมือจัดการพวกเขา อย่าฆ่าใครและอย่าให้ใครเห็นฝีมือการใช้ดาบของเจ้า ....เจ้าจำได้ใช่ไหมว่าจะต้องทำอย่างไรหลังจากนั้น?”
กลิ่นอายสีดำที่เป็นเอกลักษณ์ของเชวฮันจะถูกพรางด้วยความมืดหากเขาใช้มันอย่างระมัดระวัง คาร์ลเชื่อว่าเชวฮันควรจะเข้าใจมันเพราะเขาได้บอกเชวฮันมาหลายครั้งแล้ว
“ข้าจำได้ทุกอย่าง...”
“ดีมาก...ข้าจะให้เจ้าไปดำเนินการแล้ว”
คาร์ลตบไปที่ไหล่ของเชวฮันเบาๆ ก่อนที่จะยื่นอุปกรณ์เปลี่ยนเสียงให้ มันคงไม่ดีหากเขาต้องพูดในระหว่างที่ต่อสู้และพวกนั้นสามารถจดจำเสียงของเขาได้
“มันมีราคาแพงดังนั้นห้ามทำมันพัง...”
“ข้าเข้าใจแล้ว.......ท่านไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้”
คาร์ลมองไปที่ลูกแมวสองตัว พวกมันส่ายหางของมันเหมือนจะขออะไรบางอย่างจากเขา
“อ่า.....ข้าจะให้เนื้อแก่พวกเจ้าเมื่องานนี้สำเร็จ”
นี่ดูเหมือนไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้องนักเมื่อพวกมันส่งเสียงร้องเบาๆออกมาและหันหน้าหนีไป คาร์ลไม่ได้คิดอะไรมากนักเพียงต้องการยืนยันเวลาด้วยนาฬิกาของตน
‘เหลืออีกห้านาที’
ท้องฟ้ามืดสนิทและเป็นช่วงเวลากลางคืน ก่อนจะนึกถึงบทสนทนากับบิลอส
‘เครื่องมือที่ถูกรบกวนจากเครื่องนี้จะหยุดการทำงานทันทีและส่วนใหญ่จะปิดตัวเองเพื่อป้องกันไม่ให้ระเบิด แต่ถึงอย่างนั้นเครื่องที่มีพลังเวทย์ระดับสูงจะส่งสัญญาณเพื่อให้รู้ว่ามันเกิดการแตกหัก มันไม่ได้เป็นเหมือนเวทย์ร่ายปลุกแต่มันจะดังเหมือนนาฬิกาปลุก’
‘มันจะส่งเสียงดัง?’
‘กระผมไม่ทราบว่านายน้อยจะใช้มันที่ไหน แต่มันจะดังพอให้ศัตรูได้ยิน’
บิลอสเริ่มยิ้มหยันก่อนกล่าวต่อไป
‘อย่างไรก็ตามหากมีอุปกรณ์พลังเวทย์อยู่ที่นั่นเป็นจำนวนมากอาจทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายกับสัญญาณเตือนทั้งหมดที่เกิดขึ้นพร้อมๆกัน’
สับสนวุ่นวาย เพียงพอแล้วสำหรับคาร์ล
“เตรียมพร้อมได้.....”
ขนของลูกแมวทั้งสองเต็มไปด้วยถ่านสีดำเพื่อพรางตัวเช่นกัน จากนั้นพวกมันมายืนอยู่ข้างๆคาร์ลก่อนจะหายตัวไปในความมืดนั่นทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นพวกมันได้อีก สองพี่น้องจะยังไม่ปรากฏตัวต่อหน้าศัตรูในเวลานี้อย่างไรก็ตามคาร์ลรู้ว่าสองพี่น้องจะทำตามแผนและอยู่รอบตัวเขา
เชวฮันพับผ้าเช็ดหน้าที่เขาใช้ทำความสะอาดดาบของตนก่อนเก็บมันลงในกระเป๋าเสื้อ
เมื่อเตรียมการทั้งหมดเสร็จสิ้น คาร์ลก็ลุกขึ้นยืน
ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!
มีบางอย่างสั่นสะเทือนจากพื้นด้านล่างที่เขายืนอยู่ ลูกกลมสีดำเริ่มทำงานแล้ว
ติ๊ก ติ๊ก ติ๊ก
เข็มวินาทีของนาฬิกาที่คาร์ลพกติดตัวมากำลังเดินเข้าหาตามเวลาที่กำหนดไว้อย่างช้าๆและในที่สุด
ติ๊ก!
“ไปกันเถอะ”
ขั้นตอนตามแผนของคาร์ล เชวฮันจะวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ออนจะสร้างหมอกปกคลุมพื้นที่นั้นและคาร์ลจะอยู่ตรงกลางหมอกทำให้ยากที่จะสังเกตเห็นเขาได้
ในเวลานั้น
ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
คลิ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เครื่องรบกวนพลังเวทย์ได้ถูกเปิดใช้งานแล้ว
“ข้าคิดว่าพวกมันไม่ใช่อุปกรณ์ที่มีพลังเวทย์ระดับสูงทั้งหมด”
อุปกรณ์เวทย์บางชิ้นเริ่มส่งสัญญาณและเริ่มดังขึ้น คาร์ลเดินตามหลังเชวฮัน พร้อมหมอกที่ล้อมรอบตัวเขาเอาไว้เพื่อมุ่งหน้าไปยังถ้ำ
ตอนนี้มันเป็นสิ่งที่ต้องแข่งกับเวลา เชวฮันกำลังสู้กับเหล่าทหารและอัศวินหน้าปากถ้ำ
‘เจ้าบ้านี่..น่ากลัวจริงๆ’
ใช้ระยะเวลาไม่นานเหล่าทหารก็ได้รับบาดเจ็บที่แขนและขาของพวกเขาก่อนจะกระเด็นออกมากองที่พื้น
“เจ้าเป็นใคร? กล้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร!”
เชวฮันสามารถเบี่ยงหลบการโจมตีจากอัศวินระดับสูงก่อนที่จะก้าวไปข้างหน้าและแทงไปที่สีข้างของเขาและเบี่ยงหลบหยดเลือดที่กระเด็นออกมาก่อนจะใช้ศอกโจมตีทางด้านหลังตามด้วยลำคอจนอัศวินระดับสูงคนนั้นสลบเหมือดไปทันที
“เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้น”
อัศวินระดับสูงที่อยู่ภายในถ้ำปรากฏตัวออกมาเช่นกัน
“ยาพิษ...”
