บทที่ 2 เมื่อผมลืมตาตื่น 1 (1) [รีไรท์อ่านฟรี]

บทที่ 2 เมื่อผมลืมตาตื่น  1 (1)

ชายหนุ่มรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังแตะร่างกายของเขาอย่างอ่อนโยน มือที่หยาบกระด้างทำให้เขารู้สึกถึงมือของพ่อแม่ที่ทำงานอย่างหนักและเหน็ดเหนื่อย มันทำให้เขารู้สึกอบอุ่นเป็นอย่างมาก

“นายน้อย เช้าแล้วขอรับ..”

แต่เสียงนั้นช่างกระด้างและบาดลึกนักจนเขาอดรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งร่างกายไม่ได้ ก่อนที่ดวงตาของเขาจะค่อยๆลืมขึ้นพร้อมๆกับที่แสงแดดลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาเพื่อให้ดวงตาของเขาอบอุ่นและคุ้นชิน  เขาค่อยๆปรับสายตาก่อนที่จะมองเห็นชายชราคนหนึ่งยืนยิ้มด้วยความดีใจอยู่ตรงหน้าของตน

“มันน่าทึ่งมากที่เห็นนายน้อยตื่นขึ้นมาหลังจากที่กระผมลองปลุกแค่ครั้งเดียว”

“ฮะ?”

“นายท่านต้องการรับประทานอาหารเย็นกับนายน้อยตั้งหลายครั้งแล้ว ดูเหมือนว่าวันนี้จะเป็นไปได้แล้วสินะขอรับ”

เขามองลอดผ่านไหล่ของชายชราไปยังกระจก ด้านในกระจกนั้นปรากฏเห็นชายหนุ่มผมแดงมองกลับมาที่เขาด้วยสายตาสับสน

‘นั่นมัน....คือฉันใช่มั้ย’

“นายน้อยคาร์ล”

เขาหันไปหาชายชราเจ้าของน้ำเสียงกังวลท่าทางเหมือนคนรับใช้ของเจ้าของร่างนี้ ชายชราคงกังวลว่าเขาจะไม่ได้ยินเสียงที่เรียกแต่เปล่าเลยเขาได้ยินอย่างชัดเจน นายน้อยคาร์ลรึ? ช่างเป็นชื่อที่เขาคุ้นเคยก่อนที่จะค่อยๆโพล่งขึ้นมา

“คาร์ล เฮนิตัส”

ชายชราผู้เป็นพ่อบ้านมองมาที่เขาเหมือนกำลังมองบุตรหลานของตน

“ใช่แล้วนายน้อย นั่นคือชื่อของนายน้อย กระผมเดาว่านายน้อยคงยังมีอาการเมาค้างอยู่”

เมื่อได้ยินคำตอบเขาก็นึกถึงสิ่งที่เกี่ยวข้องกับชายชราคนนี้ คนอีกหนึ่งคนที่น่าจะมีความสำคัญกว่าชื่อ คาร์ล เฮนิตัส

“บารอค”

“นายน้อยคงหมายถึงลูกชายของกระผมหรือขอรับ?”

“พ่อครัว?”

“ใช่แล้ว ลูกชายกระผมเป็นพ่อครัวหรือนายน้อยต้องการให้เขาทำอะไรเพื่อแก้อาการเมาค้างของนายน้อยหรือขอรับ?”

เขารู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวของเขามืดมัวลงและรู้สึกเวียนหัวเขาค่อยๆก้มศีรษะลงก่อนเอามือจับรอบศีรษะไว้

“นายน้อยท่านยังคงเมาค้างอยู่รึไม่ ?ให้กระผมตามหมอหรือว่านายน้อยอยากจะล้างหน้าตอนนี้”

เขามองไปยังเส้นผมสีแดงที่ตกลงปรกหน้ามันเป็นสีแดงสดซึ่งต่างจากผมสีดำของเขายิ่งนัก

‘คาร์ล เฮนิตัส,บารอค และรอนพ่อของบารอค’

พวกเขาเป็นตัวละครที่ปรากฏขึ้นในตอนต้นเรื่องของนิยาย “กำเนิดวีรบุรุษ”ซึ่งเป็นนิยายที่เขากำลังอ่านอยู่ก่อนที่จะเผลอหลับไปเมื่อคืนนี้ เขาก้มศีรษะมองไปรอบๆห้องนอนซึ่งถูกตกแต่งต่างจากห้องนอนสไตล์เกาหลีพอสมควร ภายในห้องถูกประดับไปด้วยเครื่องใช้ราคาแพงที่ดูฟุ่มเฟือยและหรูหรา

“นายน้อย”

เขามองไปยัง ‘รอน’ ชายชราพ่อบ้านที่กำลังแสร้งทำอาการเป็นห่วงเขาจนเกินความจำเป็น

“น้ำเย็น”

“ขอรับ ?...อะไรนะขอรับ”

ในตอนนี้เขาต้องการอะไรที่หยุดความคิดฟุ้งซ่านของตนเองเขามองเห็นใบหน้าของ คาร์ล เฮนิตัส ที่อยู่ในกระจกด้านหลังของชายชรานามว่า ‘รอน’

‘ยังดูเป็นปกติดี....ถ้าให้เดา คาร์ลคงยังไม่ถูกพระเอกทำร้าย’

หน้าตาอันหล่อเหลาของ ‘คาร์ล เฮนิตัส’ ถูกเรียกความสนใจไปจากเขาได้พอสมควรเขากลายเป็น ‘คาร์ล’ เพียงแค่ลืมตาตื่น ‘คาร์ล เฮนิตัส’ เป็นเพียงตัวละครขยะไร้ค่าที่โดนทำร้ายจากพระเอกของเรื่องในตอนต้นของนิยายเรื่องกำเนิดวีรบุรุษ....ใช่แล้วนั่นคือสิ่งที่เขาเป็น

“นายน้อย กระผมคิดว่านายน้อยคงไม่ได้อยากอาบน้ำเย็น...นายน้อยต้องการเพียงดื่มน้ำเย็นๆเท่านั้นใช่หรือไม่ขอรับ”

คาร์ลหันไปทางรอนอีกครั้ง รอนอาจจะแกล้งทำเป็นตาแก่ใจดีผู้เป็นมิตรแต่ดูแล้วเขาก็คงสามารถพยายามซ่อนตัวตนที่แท้จริงของตนเองในฐานะบุคคลที่โหดร้ายและโหดเหี้ยมไว้ได้อย่างมิดชิดทีเดียว เขาเอ่ยความต้องการแก่รอนอีกครั้ง

“ขอน้ำดื่มเย็นๆให้ข้าหน่อย”

ในตอนนี้เขาต้องการดื่มน้ำเย็นเพื่อดับความฟุ้งซ่านที่เกิดขึ้น

“กระผมจะเตรียมให้เดี๋ยวนี้ขอรับนายน้อย”

“ดี...ขอบคุณ”

รอนสะดุดใจเป็นครั้งที่สองพร้อมกับแสดงสีหน้าแปลกๆแต่คาร์ลไม่ทันได้สังเกตเห็น

*************************************************************************************

รอนต้องออกไปเอาน้ำเย็นข้างนอกเพราะในห้องนอนมีเพียงน้ำอุ่นเท่านั้น เมื่อคาร์ลถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว เขาค่อยๆลุกขึ้นยืนและเดินไปในห้องน้ำ ถ้าในตอนนี้เขาคือคาร์ลที่อยู่ในนิยายจริงๆ เขารู้ดีว่าถ้าเข้าไปในห้องน้ำจะต้องเจอกระจกบานใหญ่  และเป็นตามที่คาดไว้ภายในห้องน้ำมีกระจกขนาดใหญ่ขนาดเต็มตัว ‘คาร์ล เฮนิตัส’ ผู้ที่มีความสนใจต่อรูปร่างหน้าตาของตนเป็นผู้สั่งให้ติดตั้งกระจกไว้ในห้องน้ำนี้ซึ่งไม่มีใครในตระกูลมีเหมือนคาร์ล ชายที่อยู่ภายในกระจกมีผมสีแดงสดและมีรูปร่างที่พอดีมันไม่ผิดเลยที่จะบอกว่าไม่สามารถหาข้อตำหนิร่างนี้ได้เลย

“นี่ฉันคือคาร์ลจริงๆหรือนี่?”

คนในกระจกคือ คาร์ล เฮนิตัส จากนิยายเรื่อง กำเนิดวีรบุรุษซึ่งได้บรรยายลักษณะตัวละครไว้อย่างละเอียดและนั่นทำให้เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะยอมรับว่าตนได้กลายเป็นคาร์ล เฮนิตัสไปซะแล้ว คนส่วนใหญ่อาจจะต้องการความสงบและเวลาเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่แปลกประหลาดใจและอาจตกใจจนช็อคได้ คาร์ล ไม่สิ คิมร็อคโซ ปลอบใจตัวเองอย่างใจเย็นและค่อยๆทบทวนเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อคืน มันเป็นวันหยุดธรรมดาวันหนึ่งที่เขาคิดว่าเป็นเวลานานแล้วที่เขาไม่ได้อ่านหนังสือที่เป็นเล่มจริงๆเพราะส่วนใหญ่อ่านผ่านโทรศัพท์ทำให้เขาตัดสินใจไปที่ห้องสมุดเพื่อหาหนังสือและได้เลือกยืมหนังสือชุดนั้นกลับมาอ่านที่บ้านและวางแผนเริ่มอ่านตลอดทั้งวัน หนังสือชุดนั้นชื่อ กำเนิดวีรบุรุษ เขาพยายามจะอ่านนิยายกำเนิดวีรบุรุษเล่มที่ห้าให้จบก่อนที่จะเผลอหลับไป แต่พอเขาตื่นขึ้นมากลับกลายว่าตนกลายเป็นคาร์ล เฮนิตัส ตัวละครที่โดนพระเอกทำร้ายทุบตีที่ปรากฏขึ้นในนิยายเล่มที่ 1

‘เหมือนมันไม่ได้มีเหตุการณ์อะไรมากแต่ฉันจะจำอะไรผิดไปมั้ยนะ?’

ชีวิตของเขาในฐานะคิมร็อกโซ จริงๆไม่มีอะไรมาก เขาเป็นเด็กกำพร้าและมีเงินไม่มาก นอกจากนี้เขายังไม่มีคนรักที่พร้อมจะแก่ตายไปด้วยกันหรือแม้แต่เพื่อนสนิทที่เขาพร้อมจะให้การช่วยเหลือ เขายังใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆเพราะเขายังตายไม่ได้    ใช่!!! เขาไม่อยากตาย เขาเกลียดการคิดถึงความตายหรือความเจ็บปวดอย่างสิ้นเชิง เขากลายเป็นเด็กกำพร้าหลังจากพ่อแม่ตายด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อครั้งเขายังเป็นเด็ก เขาไม่ชอบความเจ็บปวดหรือความตายต่อให้เขาต้องกลิ้งตัวอยู่ในกองอึของสุนัขก็ยังดีกว่าตาย

‘เพราะฉะนั้นฉันต้องแน่ใจว่าฉันจะต้องไม่ถูกทำร้าย’  คาร์ลไม่ทราบว่าตอนนี้เป็นวันอะไรในนิยายแต่เขาแน่ใจว่าเขายังไม่ได้พบกับพระเอกในตอนนี้ เหตุผลง่ายๆคือ ‘ฉันไม่มีรอยแผลเป็นอยู่ด้านข้าง’

คาร์ล เฮนิตัส เป็นขยะไร้ค่าของตระกูลเฮนิตัส ไม่กี่วันก่อนหน้าที่เขาจะพบกับพระเอก คาร์ลกำลังดื่มเหล้าและพบว่าเหล้ารสชาติไม่อร่อย เขาโมโหอาละวาดทำลายข้าวของทุกอย่างและใช้ไม้จากโต๊ะที่หักแทงไปที่สีข้างของตนเองและส่งผลให้เกิดรอยแผลเป็นขึ้น ช่างเป็นตัวละครที่น่าสนใจอะไรอย่างนี้ เขาไม่ได้รับแผลเป็นจากการต่อสู้กับคนอื่นแต่เขาได้รับมันเพราะเขาโกรธที่เหล้ารสชาติไม่ดีอย่างที่คาดไว้ก่อนจะระบายความโกรธด้วยการทำลายข้าวของและร่างกายของตนเอง เขาจะได้พบกับพระเอกหลังจากได้รับแผลเป็นนี้และมีเพียงบทสนทนาสั้นๆก่อนที่คาร์ลจะถูกทุบตีทำร้ายร่างกาย

“อืม......”  คาร์ลก้มลงมองแขนของตนก่อนเริ่มคิด เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคาร์ลหลังจากถูกตีเพราะบทบาทของคาร์ลมีเพียงแค่เล่ม 1  เท่านั้น เขารู้แต่ว่าพระเอกของเรื่องอย่าง เชว ฮันมีการปะลองฝีมือผ่านด่านทดสอบต่างๆและสามารถเอาชนะการปะลองได้เป็นจำนวนมากเพื่อที่จะกลายเป็นวีรบุรุษที่แข็งแกร่งร่วมกับสมาชิกในทีมของเขา ซึ่งจุดเริ่มต้นที่จะทำให้เชวฮันการเป็นวีรบุรุษจะเริ่มต้นในเมืองที่คาร์ลอาศัยอยู่ในขณะนี้ ตลอดจนเมืองอื่นๆอีกมากมายในทวีปตะวันออกและทวีปตะวันตกมันจะเต็มไปด้วยสงคราม มันจะกลายเป็นเวทีให้เหล่าวีรบุรุษได้แสดงให้เห็นถึงความศักยภาพของพวกเขา

คาร์ลเริ่มขุ่นเคืองกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น คิมร็อกโซ ผู้ที่กลายเป็นคาร์ล เฮนิตัส เขาเป็นเพียงผู้ที่มีคติที่ว่า..เพียงปรารถนาจะมีชีวิตที่เรียบง่ายอยู่ได้นานโดยปราศจากอาการบาดเจ็บ มีความสุขและเพลิดเพลินไปกับความสุขเล็กๆน้อยของตนเอง หวังเพียงแค่มีชีวิตที่เงียบสงบเท่านั้น

“ตราบเท่าที่ฉันใช้ชีวิตอย่างปกติ ไม่ให้ตัวเองโดนพระเอกทำร้าย ที่เหลือก็แค่ก็ให้พวกตัวเอกทั้งหลายดำเนินเรื่องไปตามปกติแล้วกัน”

ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาสามารถจดจำเหตุการณ์ที่อยู่ในหนังสือได้อย่างไม่ตกหล่น คาร์ลเริ่มผ่อนคลายตนเองในน้ำอุ่นก่อนที่จะมาถึงข้อสรุปสุดท้าย.........