Royal Roader on My Own - Chapter 13: ช่วงเวลาที่ฉันรอคอย

"เจ้านี่มันบ้าจริงๆ จะสู้กับทาสของข้างั้นหรอ? ถ้าเจ้าชนะมันได้ แน่นอนว่าข้าจะให้ส่วนลดอีก 5,000,000 วอนแก่เจ้า "

"ทาสอยู่ไหน เอาเขาออกมาสิ "

" เฮ้ ไปนำทาส # 87 มาสิ"

ขณะที่พ่อค้าตะโกนว่าให้นำทาสมา ไหล่ของเขากว้างมากและร่างกายก็ดูแข็งแรง

ด้วยรูปร่างของเขา  ฉันบอกได้เลยว่าเขาแข็งแกร่งมาก   เป็นทาสที่เหมาะกับความต้องการของฉันจริงๆเลย

"ฉันคิดว่า...ถ้าเขามองที่ความแข็งแกร่ง ฉันแทบไม่มีโอกาศได้ส่วนลด 5,000,000 วอนเลย"

ว่าไง เจ้าไม่มั่นใจแล้วรึ?

"ถึงแม้ว่าทาสจะแข็งแกร่งกว่า  แต่เขาก็ไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบนี้ได้สักหน่อย  และมันก็คงไม่แข็งแกร็งกว่าฉันหรอก  "

พ่อค้าทาสมองมาที่ฉันอีกครั้ง และถามฉันว่า...

"เจ้าเลเวลเท่าไร?"

"ไม่มากเท่าไหร่ แค่เลเวล 1 "

" ห่ะ ! งั้นเหรอ ? ไหนข้าขอตรวจสอบเลเวลเจ้าหน่อยแล้วกัน? "

" ได้เลย "

ด้วยความยินยอมของฉันพ่อค้าได้เปิดปาล์มและท่องเวทย์มนต์

"ไหน... ขอดูเลเวลเจ้าหน่อยสิ"

เป็นทักษะที่พ่อค้าส่วนใหญ่จะมีกัน แม้แต่เจ้าของเหมือง Batoom ยังมีทักษะนี้ เป็นทักษะที่ทุกคนสามารถเรียนรู้และใช้งานได้เมื่อค่า instinct เป็น 40 หน่วย

"โอ้!เจ้าเลเวล 1 จริงๆ"

แน่นอน. ทำไมคุณถึงคิดว่าฉันโกหกกันล่ะ

"ฉันคิดอะไรออกบางอย่าง? ตอนที่ฉันมองไปที่ทาส ดูเหมือนว่าเขาไม่มีกล้ามเนื้อที่มีประโยชน์เลย ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยไขมันและน้ำ ฉันขอซื้อในราคา 20,000,000 วอน "

" 20,000,000 วอน เจ้าจะบ้าหรอ! มันแข็งแกร่งมากเลยน่ะ และข้าจะบอกอะไรให้ว่ามันแข็งแกร่งกว่าเจ้าแน่นอน ข้าเดิมพันได้เลย! "

ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะใช้จุดอ่อนของพ่อค้าเพื่อประโยชน์ของฉัน พ่อค้าทาสเป็นคนฉลาดและมีคำพูดที่ดูดี แต่จุดอ่อนของเขาคือการพนัน! เขาไม่สามารถหยุดตัวเองได้เมื่อมีการเดิมพัน

"เอายังไงดี ถ้าทาสอ่อนแอกว่าฉัน ?"

พ่อค้าทาสชี้ไปที่แผงป้ายที่ถัดจากฉันไป แผงที่เขียนไว้ว่า 1,000,000 วอน

"คุณจะขายให้ฉันในราคานี้ใช่ไหม?" พ่อค้าทาสคนนี้ได้ตกเป็นเหยื่อของฉันแล้ว

"แล้ว !  ถ้าเกิดว่ามันแข็งแกร่งกว่าเจ้าล่ะ?"

"ถ้าเป็นเช่นนั้นฉันจะจ่ายเต็มจำนวน 50,000,000 วอน"

"แล้วแบบนี้ข้าจะได้อะไรกันล่ะ เอางี้ถ้าเขาแข็งแกร่งกว่าเจ้า เจ้าต้องซื้อในราคา 100,000,000 วอน!  ไม่งั้นก็กลับไปซะ! ถ้าไม่มีเงินก็อยู่เงียบๆดีกว่าน่ะ  ฮ่าฮ่า

ฉันแกล้งทำเป็นว่า ฉันกำลังตื่นเต้นกับคำพูดของพ่อค้าทาสและพยายามโต้แย้งกลับไป

"อะไรกัน?  คุณคิดว่าฉันไม่มีเงินจริงๆเหรอ? ฉันอาจจะดูไม่มีเงินก็จริง แต่ฉันยังคงเป็นลูกค้า!

 

คุณพูดแบบนี้กับลูกค้าทุกคนสิน่ะ? และอีกอย่างใครบอกว่าฉันไม่มีเงิน?

ฉันใส่เงิน 100,000,000 วอนลงในเหรียญและแสดงให้พ่อค้าทาสดู พ่อค้าทาสแอบมองดวงตาของเขาเริ่มมีประกาย  แสดงออกถึงความโล�

"โฮโฮ! ข้าคิดว่าเจ้าไม่ใช่คนจรจัดขอทานแล้วล่ะ แต่เจ้าคิดว่าเจ้าสามารถเอาชนะข้าได้ด้วยเงินเดิมพันแค่นั้นน่ะเหรอ?

 

เขากระตุ้นฉัน... เขาพยายามทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้น เพื่อที่ฉันจะตกเป็นเหยื่อของเขา จากนั้นเขาก็จะกลืนเงิน 100,000,000 วอนนี้ไปได้

 

แน่นอน! ฉันรู้อยู่แล้วว่าพ่อทาสต้องการอะไร

"เสียเวลาอีกทำไม เริ่มได้แล้ว ฉันต้องเอาชนะให้ได้"

"เมื่อฉันพูดจบ พ่อค้าทาสก็ยื่นมือมาจับมือกับฉัน  เพื่อทำสัญญาการพนันในครั้งนี้

"เอาล่ะ! ทำสัญญาการพนันเสร็จสิ้น! "

ไม่สามารถคืนคำพูดได้แล้วน่ะ!

 

แต่ในเวลาเดียวกันมีเสียงเข้ามาในหัวของฉันว่า  'ไม่เป็นไร'!   พอได้เห็นทาสคนอื่นๆแล้ว พวกเขาดูแข็งแรงมากกว่าทาสคนนี้เสียอีก ร่างกายของพวกเขา เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อตั้งแต่หัวจรดเท้า

 

'ไม่มีทางที่ฉันจะแพ้'  และถึงฉันจะแพ้ ก็คงเป็นเพราะ ฉันยังเลเวล 1 แสดงว่าเขาแข็งแกร่งกว่าฉัน

 

แล้วเงิน 100,000,000 วอนก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่สำหรับฉัน

พ่อค้าทาสที่ไม่รู้ในสิ่งที่ฉันคิด เขาคิดว่าฉันอยู่ในมือของเขา

"เอาล่ะ เรามาเริ่มกันดีกว่า? นี่เป็นการแข่งขันมวยปล้ำชิงแชมป์ ทาส 555+ "

ฉันพยายามจะเก็บสเตตัสของฉันให้ได้นานที่สุด

ฉันรู้ว่าฉันสามารถเอาชนะได้

"ตกลง! เรามาทำให้รู้ผล แพ้ชนะกันดีกว่า "

" ดี! เริ่มกันเลย."

พ่อค้าทาสเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งมวยปล้ำ จากนั้นเขาก็กระซิบอะไรบางอย่างกับทาส

เมื่อเขาพูดเสร็จ ดวงตาของเขาก็เปล่งกระกายผิดปกติ  แต่ทุกอย่างมันมีขีดจำกัด

มีความฉลาดเพียงอย่างเดียว ก็คงไม่พอ!

 

ในเกมส์นั้นค่า Strength ของทาสมีน้อยกว่า 60 นั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันรอจนกระทั่งฉันมีค่า Strength อย่างน้อย 70

" พร้อม! ลุย! "

เมื่อเริ่ม ทาสของพ่อค้าทาสโจมตีก่อน

"ฮึบ ฮึบ" เป็นเสียงที่แสดงถึงพลัง

โอ้....เขาแข็งแกร่งกว่าที่ฉันคิดน่ะเนี่ย!

นี้มันใช่ค่า Strength ของทาสจริงๆหรอ?

 

แต่ยังไงก็ตามเขาไม่สามารถเอาชนะความแข็งแกร่งของฉันได้ เขาโจมตีเข้ามาแบบไม่หยุดยั้ง และดูเหมือนเขาจะเริ่มเหนื่อย มองเห็นจุดอ่อนทั่วหน้าผากของเขา

"ฉันคิดในใจว่า มันคือชัยชนะของฉัน"

ฉันเริ่มใช้พลังอย่างเต็มที่ และทาสก็พยายามจะใช้กำลังทั้งหมดที่เขามี

แต่การต่อสู้ได้เปลี่ยนไปแล้ว

ลูกเตะ!

ฉันเตะไปที่ด้านหลังของทาส

พ่อค้าทาสถึงกับตกใจ ในสิ่งที่เกิดขึ้น

 

"นี่เป็นไปไม่ได้? แกจะแพ้ไม่ได้ ไอ้ทาสน่าโง่ "

"คิดจะลองดีกับฉันใช่ไหม รอดูพลังของฉันก่อนเถอะ!"

พ่อค้าทาสได้ร่ายคาถาอย่างเร่งด่วน แต่ฉันไม่ได้รับผลกระทบของเวทมนตร์ใด ๆเลย พ่อค้าทาสหมดหวังและสิ้นหวัง

 

ฮ่าฮ่า! ด้วยเหตุนี้ฉันจึงได้รับทาสมูลค่าถึง 50,000,000 วอน!

"ฉันสามารถชนะได้อย่างง่ายดาย และฉันยังได้รับทาสที่ดีอีกด้วย ฮ่าฮ่า"

ถ้าฉันใช้ทาสอย่างถูกต้อง  เงินคงจะไหลเข้ามาหาฉันแบบไม่หยุดยั้ง ฉันได้ส่งเหรียญไป 1,000,000 วอน ให้แก่พ่อค้าทาส และฉันก็สามารถคว้าตัวของทาสเอาไว้ได้

 

"ตอนนี้ฉันสามารถพาเขาไปได้รึยัง?"

พ่อค้าทาสยังคงไม่ให้ฉันพาทาสกลับไป

"ยังเร็วเกินไป เจ้ามันได้ใจมากเกินไปแล้ว! "

 

เอ่อใช่! มีอีกอย่างหนึ่งคือ "การที่จะพากลับไปด้วยนั้น เจ้าต้องแสดงเจตจำนงต่อพระเจ้า ว่าเจ้ามีคุณสมบัติพอที่จะทำเช่นนั้น แน่นอนเจ้ารู้เรื่องนี้ใช่มั้ย? "

 

ฉันลืมเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปเลย เพราะฉันมั่วแต่คิดที่จะเอาทาสมาให้ได้

"จะให้ฉันทำอะไร?"

" ถ้าต้องล่าหมาป่ากลายพันธุ์ด้วยตัวเจ้าเอง  มันจะดีมากถ้าเจ้านำมันกลับมาเป็นหลักฐาน แต่เจ้าต้องล่ามันตอนค่ำๆน่ะ"

"ฉันต้องล่าก่อนเที่ยงคืนใช่ไหม?"

"ใช่! เจ้าต้องใจเย็นๆและรอจนกว่าจะถึงเที่ยงคืน "

" ได้เลย ฉันจะรีบล่าและกลับมา "

 

พ่อค้าทาสแสดงท่าทีเยาะเย้ย

"โฮโฮ่  เจ้าอาจจะมีพลัง แต่เจ้าก็เป็นได้แค่นักขุดเหมืองเลเวล 1 จะมาล่าหมาป่ากลายพันธุ์ได้งั้นเหรอ? ข้าคิดว่าเจ้าไปมองหาหลุมฝังศพของเจ้าและยอมแพ้เลยดีกว่า "

 

ฉันปล่อยให้เขาพูดต่อไป ฉันจะทำให้เขาเห็นว่าฉันมีความสามารถพอ  จากนั้นฉันก็ไปยังร้านอาวุธทันที หมาป่ากลายพันธุ์อยู่ที่เลเวล 27 ถึงแม้ว่าฉันอาจมีสเตตัสใกล้เคียงกับผู้เล่นเลเวล 30 แต่ก็ไม่ใช่เรื่องหมูๆ

 

เหตุผลง่ายๆ ก็คือสเตตัสของฉันมีแต่ความแข็งแกร่ง แต่ความว่องไวของฉันแทบไม่มีเลย โอกาสในการโจมตีมันโดน มีน้อยมาก

จริงอยู่ว่าฉันอาจจะโจมตี เกิดความเสียหายได้รุนแรง แต่ปัญหาก็คือฉันจะโจมตีโดนรึเปล่า!

หมาป่ากลายพันธุ์เป็นเพียงจุดเริ่มต้น มีมอนสเตอร์ที่โหดกว่ารอฉันอยู่ในอุโมงค์ที่ 99 มันทำให้ฉันคิดถึงตอนที่กำลังเล่นเกมส์อยู่ในตอนนั้นเลย

ฉันตายไป 200 กว่าครั้ง พยายามที่จะไล่ล่าหมาป่ากลายพันธุ์เพียงตัวเดียว

และฉันเสียชีวิตในการล่ามอนเตอร์ในอุโมงค์ที่ 99 ประมาณ 900 ครั้ง

 

แต่เมื่อฉันตาย ฉันก็จะฟื้น และวิ่งไปสู้กับมันอีกครั้ง และถ้าฉันตายอีกครั้งก็แค่ทำวนๆไปเรื่อยๆ ฉันทำแบบนั้นซ้ำไปซ้ำมา เพราะทั้งหมดมันเป็นแค่เกมส์

 

แต่นี่ไม่ใช่เกมส์ ถ้าฉันตายนั่นคือจุดจบ ฉันต้องแน่ใจว่าฉันจะไม่ตาย ด้วยเหตุนี้ฉันต้องหาอาวุธ ชุดป้องกัน ทุกๆอย่างที่สามารถทำให้ฉันไม่ตาย และลบความเป็นไปได้ที่ตายให้เป็น 0 ซะ

 

“ยินดีต้อนรับ เรามีอาวุธทุกประเภทที่นี่”

พ่อค้าอาวุธก็เหมือนพ่อค้าทาส ฉันรีบเดินไปคว้ามีดดาบสั้น ซึ่งมีรูปร่างเหมือนมีดดาบซาซิมี แต่ขนาดใหญ่กว่า 3 เท่า  แต่ฉันคิดว่าฉันไม่น่าจะใช้มันได้น่ะ อย่าพูดถึงการแกว่งเลย แค่จะยกให้ขึ้น ยังไม่ได้เลย

 

'มันหนักจริงๆ'

[มีดดาบสั้นของจริง]

เป็นมีดดาบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่สร้างขึ้นโดยช่างตีเหล็กคนแคระที่มีทักษะพิเศษ

ความทนทาน: 67/67

โจมตี: 71

ความเร็วโจมตี: 70

ข้อ จำกัด : พลัง 162, ความว่องไว 200, เลเวล 109

* ไม่สามารถใช้งานได้

ตามที่คาดไว้ มันเป็นอาวุธที่ฉันไม่สามารถใช้งานได้ ฉันรู้แล้วว่าจะเป็นแบบนี้

ฉันมองไปทางด้านข้าง และได้เห็นมีดดาบบางเล่ม นั่นคือมีดดาบที่เหมาะกับฉันในตอนนี้

[มีดดาบการฝึกฝน]

ความคงทน: 26/26

การโจมตี: 5

ความเร็วในการโจมตี: 50

ข้อ จำกัด : พลัง 21, ความว่องไว 21

* เนื่องจากขาดความว่องไวในการโจมตี ความเร็วในการโจมตีจะลดลง 30%