Royal Roader on My Own – Chapter 10: แกคือจุดเปลี่ยนแรกของฉัน(2)

“เฮ้อ ฉันน่ะมีหลายปากท้องต้องเลี้ยงดูแต่ฉันกลับเสียงาน...”

“คุณหางานใหม่ไม่ได้เหรอ ?”

“ดูฉันสิ ฉันจะไปหางานใหม่ตอนอายุเท่านี้กับร่างกายแบบนี้ได้ยังไง ?”

มันก็ฟังดูเข้าท่า

ไม่ว่าสำคัญว่าคุณจะมองเขายังไง ร่างกายของเขาน่ะเตี้ยและอ่อนแอ ไม่เหมาะกับการขุดเหมือง เขาไม่ได้มีแรงที่จะใช้พลั่ว เขาใช้แค่เสียมอันเล็กๆ

วิธีทำงานของเขาคือใช้เสียมน่ะเปิดรอยแตกที่หินที่คนอื่นโยนทิ้งมาแล้วเก็บแร่ที่เหลือ

ร่างกายของ Jonnan นั้นไม่ได้เป็นแบบนี้แต่แรก ตอนแรกเขาแข็งแรงจนถูกเรียกว่านักมวยปล้ำผู้ยิ่งใหญ่แห่ง Titan Valley

คุณคงถามว่าเขามีสภาพแบบนี้ได้ยังไงสินะ ? มันเป็นเพราะคำสาปของ Akto  คำสาบที่จะอวยพรให้ฉัน ! ต้องขอบคุณมัน ฉันจะเรียนรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุได้

แต่นั่นน่ะเป็นเรื่องของอนาคต เนื่องจากยังอยู่ในช่วงหาคนสืบทอดอยู่ มันจะกินเวลา 2 ปีใน Royal Roader

เพื่อเตรียมตัวรับอนาคต ฉันต้องกลายเป็นคู่หูกับ Jonnan  ฉันรับคำอวยพรของ Akto ไม่ได้ถ้าไม่มีมัน

 

“เฮ้อ ฉันโดนไอ้เฮงซวย Bae Doochi นั่นหักหลังเอา”

“คุณหมายความว่าไง ?”

ฉันทำท่าไม่รู้แล้วถามออกมา ฉันจำเป็นต้องคุยกับชายคนนี้เยอะเพื่อเพิ่มความสนิทและต้องให้เขามาเป็นคู่หู

ในตอนที่เขาเกาหัว  Jonnan ก็ถอนหายใจออกมา

ตอนแรกชื่อเสียงของ Jonnan นั้นโด่งดังอย่างมาก ว่าเป็นหนึ่งในตัวแทนของนักขุดเหมืองใน Titan Valley  พร้อมกับ Batoom และ Goultan แต่หลังจากที่เกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่ในตอนที่แข่งกันเป็นเจ้าของ เขาก็จบอยู่ในสภาพที่ไม่อาจทำงานได้

มันไม่ใช่แค่ Jonnan  เมียและลูกอีกสองคนก็ด้วย ทั้งครอบครัวนั้นทำงานช่วยกันเพื่อช่วยเขาในตอนที่เกิดอุบัติเหตุขึ้น

มันเป็นอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นจากคำสาปของ Akto ถ้าไม่ใช่เพราะคำสาปนั่น เหมืองนี่คงไม่ใช่ Batoom Mines แต่เป็น Jonnan Mines  ทักษะของ Jonnan ในฐานะคนขุดเหมืองนั้นสูงกว่าคนอื่นๆ

ยังไงก็ตามปีกของ Jonnan ในฐานะนักขุดเหมืองน่ะได้พังลงเพราะอุบัติเหตุนั้นและเขาก็ล้มเหลวทางธุรกิจก่อนจะกลายมาเป็นขอทานแบบนี้

ตั้งแต่นั้นเขาก็ได้ทำงานในฐานะคนรับใช้ของ Bae Doochi เพื่อเอาตัวรอด

นี่มันก็ 10 ปีแล้ว

“เฮ้อ ฉันรู้เกี่ยวกับเรื่องนิสัยของ Bae Doochi มาตั้งแต่แรกแต่มันกลับแย่ถึงขนาดนี้ นายรู้มั้ยว่าฉันทำอะไรเพื่อมันบ้าง ?”

ฉันรู้ถึงนิสัยของ Bae Doochi ดีมาก เป็นคนโคตรเห็นแก่ตัว เพื่อผลประโยชน์ตัวเอง เขาไม่สนว่าคนอื่นจะตายรึเปล่า  นัแหนะว่าทำไมเขาถึงเป็ฯคนที่ไม่สามารถเป็นเจ้าของเหมืองได้ นั่นคือสิ่งที่คนส่วนใหญ่คิด  Jonnan เองก็เหมือนกัน  นั่นคือเหตุผลเหรอ ? Jonnan หยุดถอนหายใจเพื่อพูดเหมือนกับเขาก็เป็นเหมือนตัวฉัน

 

“นายไปทำการค้ากับคนแบบนั้นได้ยังไง ? ถ้าคนอย่างมันเป็นเจ้าของเหมืองขึ้นมา อนาคตนักขุดเหมืองน่ะได้หายไปแน่”

มันไม่แปลกใจที่ฉันเองก็เกลียด Bae Doochi แน่นอนว่าฉันไม่ต้องการให้คนแบบนั้นใช้ชีวิตแบบหยิ่งยะโส

แต่ชีวิตจะเป็นไปแบบที่คุณต้องการเหรอ ? บางครั้งการอวยพรอาจจะเป็นได้แค่คำสาปและคำสาปอาจเป็นคำอวยพร

นั่นแหละว่าทำไมประโยคที่ว่า ‘ คำอวยพรน่ะแค่ของปลอม ‘ และ ‘ การดื้อด้านสามารถเอาชนะทุกอย่างได้ ‘ ถึงมีอยู่  ฉันรู้นิดหน่อยเกี่ยวกับอนาคตของ Royal Roader

เพื่อที่จะทำให้มันเป็นไปแบบที่ฉันรู้ Bae Doochi ต้องกลายเป็นเจ้าของเหมือง  มันไม่ใช่จะทำให้เป็นอนาคตที่ดีให้กับนักขุดเหมืองเท่านั้นแต่ยังตัวฉันเองด้วย

แน่นอนว่าฉันบอก Jonnan เรื่องนี้ไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเขาจะเชื่อฉันอยู่แล้วนิ

“ทำไมนายไม่บอกฉันตั้งแต่แรก ? งั้นฉันคงไปขายให้ Gildeon แทน”

“ฉันอยู่รอดมาได้ก็ต้องของคุณมัน ฉันจะไปค้านมันได้ยังไง ?”

Jonnan ก้มหน้าลงอีกครั้งแล้วถอนหายใจ โลกตรงหน้าเขากลายเป็นมืดมนลงเมื่อคิดถึงการหากินในวันข้างหน้า

บรรยากาศเหมาะแล้ว ! ตอนนี้แหละได้เวลาแสดงเส้นทางใหม่ให้กับ Jonnan

“ลุง เพราะมันเป็นแบบนี้ งั้นเราช่วยเหลือกันดีมั้ย ?”

“นายจะทำยังไง ? ”

“ลุง  คุณน่ะคือผู้เชี่ยวชาญที่แม้แต่ Bae Doochi เองก็รู้ ผมน่ะแข็งแรงแต่ขาดประสบการณ์ งั้นลุงก็แค่รับหน้าที่ในการบอกและผมรับหน้าที่ในการใช้แรง”

พูดจริงแล้วนี่คือความจริงที่อยู่ตรงหน้า ค่า Strength และ Stamina ของฉันได้เพิ่มขึ้นอย่างมากแต่ฉันยังขาดเรื่องประสบการณ์ แม้ว่าจะทำงานได้สองเท่าของคนอื่นแต่สิ่งที่ได้น่ะน้อยกว่าคนอื่นเกือบครึ่ง

ในอีกด้าน Jonnan นั้นมีทักษะในการหาแร่อย่างมาก เขายังรวดเร็วอย่างมากในการเลือกแร่ทำเงินแต่เพราะการเจ็บป่วยของเขาและคำสาปของ Akto ทำให้เขาไม่มีแรงพอที่จะทุบหินได้

ในอีกความหมายคือเขาน่ะเป็นคู่หูที่เพอร์เฟ็ค

ด้วยข้อเสนอที่พูดไป Jonnan ได้เงยหน้าขึ้นมา ตาอันสิ้นหวังของเขานั้นเริ่มจะกลับมีชีวิตชีวาอีก

“โอ้ ! นั่นเป็นวิธีที่ดี ”

นี่แหละคือจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ มันก็เหมือนใน Royal Roader เราได้กลายเป็นคู่หูกันอย่างรวดเร็ว

“บางทีมันอาจจะมีแร่พิเศษที่คุณอยากจะหา ?”

“แน่นอน”

“แร่อะไร ?”

“เพชรห้าสี ในบรรดาพวกนี้แล้วฉันสนใจสีแดง เพชรแห่งโชค”

ฉันตอบเขาแต่ Jonnan หัวเราะออกมาราวกับมันเป็นไปไม่ได้

“ฮาฮา ช่างเป็นฝันที่สุดโต่ง นายไม่รู้รึไงว่าเพชรห้าสีน่ะได้รับการปกป้องจากพลังของเหล่านางฟ้า ? ถ้านายต้องการที่จะหาเพชรแห่งการสร้าง มันก็ยังพอเป็นไปได้แต่ส่วนที่เหลือน่ะไม่มีประโยชน์หรอกนอกซะจากว่านายเป็นนักขุดเหมืองที่เก่งที่สุด”

“ลุง ฉันมีคุณนี่ไง”

“ฉัน ? ฉันลองมาแล้วแต่ก็ล้มเหลว ไม่ใช่แค่ฉัน แต่แม้ว่านายจะหาทั่วทั้ง Titan Valley นายก็หานักขุดเหมืองที่เก่งที่สุดแบบนั้นไม่เจอ”

แน่นอนว่าฉันรู้เรื่องนี้ เพชรแห่งการสร้างน่ะเป็นสิ่งที่นักขุดเหมืองที่เชี่ยวชาญจะหาเจอได้แต่อีก 4 สีนั้นจะหาเจอได้จากนักขุดเหมืองฝีมือเก่งที่สุดเท่านั้น และว่าจะเพิ่มรัศมีหาทั่วทั้งอาณาจักรแต่มันก็มีแค่สองคนเท่านั้น

แต่มันคือสถานการณ์ตอนนี้ ไม่นานจะมีนักขุดเหมืองฝีมือแบบนั้นอีกคนเกิดขึ้นมาใน Titan Valley  ไม่ใช่แค่อันเดียวแต่เป็นสี่อัน แน่นอนว่าฉันยังไม่ได้บอกเขาตอนนี้

“คนเราต้องมีฝันที่ยิ่งใหญ่สิ ฮาฮา”

ฉันพูดออกไปราวกับมันเป็นมุข

“แต่อย่างหวังแบบนั้นเลย นายหาเพชรแห่งโชคไม่เจอหรอกแม้ว่านายจะเป็นนักขุดเหมืองฝีมือดีที่สุดก็ตาม เพชรแห่งโชคน่ะไม่ออกมาให้เราเห็นหรอก”

ความคิดนั้นจะเปลี่ยนในอีกไม่นานด้วย ฉันรู้ว่าเพชรแห่งโชคมันอยู่ที่ไหน

เมื่อเวลามาถึง ฉันจะพัฒนาเหมืองด้วยมือฉันเอง  มันจะดีกว่าถ้าฉันได้เป็นเจ้าของเหมืองนี่

จากตอนนั้นฉันจะได้เงินมาในระดับที่แตกต่างกันหนึ่งระดับ ไม่ใช่แค่จะเป็นคนรวยที่สุดใน Titan Valley แต่ฉันยังเป็นหนึ่งในคนที่รวยที่สุดใน Batorou Kingdom

“ก็แค่พูด เพราะเราพักมาสักหน่อยแล้ว เราจะทำงานกันอีกนิดดีมั้ย ?”

“ได้ นายจะขุดตรงนี้เหรอ ? มีที่หนึ่งที่ฉันมองดูไว้สักพักแล้ว ถ้าเราโชคดี เราอาจจะเจอทองแดงก็ได้”

“ลุง ผมเชื่อใจลุง !”

แกร๊ง แกร๊ง แกร๊ง

[ คุณได้รับ Azurite 1 แท่ง ]

“โอ้ Azurite แหะ”

“อย่างที่ฉันคิดเลย โฟกัสไปที่การขุดเหมืองในพื้นที่ตรงนี้ ฉันจะหยิบเอาแร่ออกมา”

“ได้เลยลุง !”

แกร๊ง แกร๊ง แกร๊ง

< ค่า Stamina เพิ่มขึ้น 1 หน่วย >

“มันต้องเป็นเพราะนายยังเด็ก และนายน่ะแข็งแรงมาก”

“ฉันเองก็พอมีแรงอยู่บ้าง !”

แกร๊ง แกร๊ง แกร๊ง

Jonnan และฉันคือคู่ที่สมบูรณ์อย่างที่ฉันคิดเอาไว้ ฉันแค่โฟกัสไปที่การเหวี่ยงพลั่วและ Jonnan ก็หาแร่ทั้งหมด เนื่องจากการดำเนินงานของเรานั้นไร้ที่ติ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมรายรับของเราถึงเพิ่มขึ้นอย่างมากไปด้วย

“ว๊าว ! เราสองคนขุดมันขึ้นมารึเนี้ย ?”

ที่ขุดขึ้นมานั้นคือ Titanium 54 แท่ง แร่ที่เราขุดมาได้นั้นมีจำนวนมาก ในตอนที่เอาไปให้ Batoom เขาก็เอาเงินให้ 520,000 วอน

นี่น่ะไม่ใช่จำนวนที่ฉันคาดเอาไว้ ในตอนที่ทำคนเดียว ที่ดี่ที่สุดที่ฉันทำได้คือ 70,000 วอนต่อวัน เฉลี่ยแล้วก็น่าจะ 60,000 วอนต่อวัน

ฉันคิดว่ารายรับของเรามันจะมากกว่าเดิม 3-4 เท่าถ้าร่วมมือกัน

ถ้าเป็นแบบนั้นมันก็น่าจะอยู่สูงสุดที่ 250,000

แต่การได้มา 520,000 นี่มันเท่ากับได้คนละ 260,000 วอน

จำนวนขนาดนี้น่ะมีแค่ผู้เชี่ยวชาญที่มีประสบการณ์อย่างน้อย 10 ปีที่จะทำได้ แน่นอนว่าสิ่งเดียวที่ต่างคือพวกเขาต้องใช้เวลา 5-6 ชม.ต่อวัน

แต่ก็เหนือกว่าที่คาดเอาไว้อยู่ดี มันหมายความแค่ว่า Batoom และความสัมพันธ์ของฉันกำลังไปได้ดี

Batoom เองก็แปลกใจ

“จะบอกว่านายสองคนนขุดพวกนี้ขึ้นมางั้นเหรอ ?”

“ไวแรม  น่ะวิเศษ ฉันไม่เคยเห็นใครในชีวิตที่ทำงานได้ 10 ชม.ในเหมือง”

โอ้ ไม่เอาน่า นายทำฉันเขินนะ ฉันเดาว่าฉันต้องแสดงท่าทีนอบน้อมแล้ว

“ไม่ เป็นเพราะลุง Jonnan ต่างหากที่ตาดี”

“ช่างเถอะ นายสองคนนี่มันสุดยอด ! นายคิดว่าไง ? นายอยากเป็นนักขุดเหมืองมืออาชีพรึเปล่า ? ถ้านายอยากเป็นโปร ฉันจะลดภาษีให้เหลือ 20%”

ในที่สุดก็มา ! เควสอาชีพ !