HK ตอนที่ : 66
ชิเล่ยยอมรับเลยว่าเขาประเมิณความกระตือรือร้นของโกดักต่ำไป!
หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายติดต่อกันเมื่อวานนี้ บริษัทโกดักก็ได้เดินทางมาถึงเมืองชวนกิ่งในวันนี้!
ประเทศลี่เจียงและประเทศเซี่ย อยู่ห่างกันครึ่งโลกและมีปัญหาเรื่องวีซ่าที่ซับซ้อนต่างๆอีก ไม่คิดเลยว่าบริษัทโกดักจะทำทุกอย่างได้รวดเร็วมาก!
ทีมเจรจาธุรกิจของโกดักพักอยู่ที่โรงแรม 4 ดาว กรีนเลคในเขตชวนฮู
ที่เข้าพักโรงแรม 4 ดาว ไม่ใช่บริษัทโกดักตระหนี่ที่ไม่เต็มใจให้ตัวแทนเข้าพักโรงแรม 5 ดาว แต่เขตชวนฮูกว่าครึ่งเป็นพื้นที่ของมหาลัยจึงทำให้ไม่มีโรงแรม 5 ดาวอยู่แถวนี้!
ชิเล่ยและทีมเจรจาธุรกิจของโกดัก ตกลงจะเจอกันที่โรงแรมกรีนเลค เพื่อหารือเกี่ยวกับความตั้งใจเริ่มต้นของทั้งสองฝ่าย
สำหรับการเจรจาธุรกิจ ชิเล่ยไม่ค่อยชำนาญนัก แม้ว่าเขาจะเป็นแฮกเกอร์ชั้นนำของโลก แต่ก็ไม่ใช่จะรู้ทุกอย่างและมีอำนาจเหนือทุกสิ่ง!
แม้ว่าชิเล่ยตั้งใจที่จะขายซอฟต์แวร์ตรวจจับรอยยิ้มให้กับบริษัทโกดัก แต่ถ้ามีวิธีที่เราสามารถต่อสู้เพื่อให้ได้สิ่งที่ดีกว่า แน่นอนนั่นเป็นที่ชิเล่ยต้องการ!
ปัญหาเฉพาะที่จำเป็นต้องดำเนินงานโดยบุคลากรเฉพาะ!
แต่สำหรับตอนนี้ชิเล่ยยังไม่สามารถหาคนที่มีพรสวรรค์ในด้านธุรกิจได้!
"อะ! มู่ชวงผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนว่าจะเรียนที่คณะบริหารธุรกิจใช่มั้ยน้า? ที่ผ่านมาได้ยินว่าภูมิหลังของเธอดูเหมือนว่าจะมีอำนาจมาก แต่ไม่รู้ว่าเธอจะคุ้นเคยกับการเจรจาธุรกิจไหมหน่ะสิ!"
ชิเล่ยนึกถึงมู่ชวงได้ทันที จึงเปลี่ยนความคิดทันที ใส่เสื้อผ้าและไปมหาลัย
เดินอยู่บนทางเดินของมหาลัยชวนกิ่ง มีคนหลายคนยังคงชี้มาที่ชิเล่ย เห็นได้ชัดว่าผลกระทบจากการถูกใส่ร้ายป้ายสีโดยเฉินหมิงยังไม่ได้รับการกำจัดไปอย่างสมบูรณ์
เมื่อเดินมาถึงห้องเรียนของคณะบริหารธุรกิจ ชิเล่ยพบว่าเธอยังเรียนอยู่ในชั้นเรียน ชีเล่ยไม่ได้รีบร้อนอะไรจึงยืนรออยู่ที่หน้าประตูและเหลือบมอง จากนั้นจึงหันหลังไปยืนรออยู่ที่ทางเดิน
หลังจากรอมานานกว่าสิบนาที ระฆังเลิกชั้นเรียนก็ดังขึ้น เมื่อครูวัยกลางคนเดินออกมา ชิเล่ยที่อยู่หน้าประตูก็ตะโกนเข้าไปข้างใน
"มู่ชวงออกเร็วๆ พี่ชายมีบางอย่างต้องการให้ช่วย!"
ในห้องเรียน ทั้งชายและหญิงหันไปมองชิเล่ยที่ยืนอยู่หน้าประตูหัน มู่ชวงเป็นดอกไม้ประจำของคณะบริหารธุรกิจและยังเป็นดอกไม้ของมหาลัย ในเว็บบอร์ดการจัดอันดับสาวงามของมหาลัย จัดให้เธอเป็นเทพธิดาดอกบัวน้ำแข็ง!
เธอไม่เคยไปไหนมาไหนกับนักศึกษาชายคนไหนเลย
สำหรับชิเล่ยที่ยืนอยู่หน้าประตู มีหลายคนที่รู้จักเขา นี่เป็นเพราะว่าเขากำลังสู้ตายกับเฉินหมิงเพื่อแย่งดอกไม้ของมหาลัยอีกดอกอยู่!
มู่ชวงย่นคิ้วเล็กน้อยและเพื่อนร่วมชั้นหลายคนรอบๆ หันมามองเธอเพื่อดูการตอบสนองของมู่ชวงจะเป็นอย่างไร ภายใต้สถานการณ์ปกติ มู่ชวงจะเลือกที่จะไม่สนใจอย่างสิ้นเชิงเหมือนว่าอีกฝ่ายเป็นอากาศธาตุ
ดูเหมือนมู่ชวงจะปล่อยความเย็นชาออกมา ช่วยไม่ได้ที่ทุกคนจะรู้สึกขนลุก
เมื่อทุกคนคิดว่ามู่ชวงกำลังเตรียมพร้อมสำหรับปล่อยความเย็นชาใส่ชิเล่ย มู่ชวงก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปหยุดหน้าประตูทางเข้า เพื่อนร่วมชั้นของมู่ชวงจำนวนมากขยี้ตาและต้องการยืนยันความจริงต่อหน้าพวกเขาว่านี่มันเป็นภาพลวงตาใช่ไหม?
ผู้ชายธรรมดาบางคน ส่ายหัวไปมาพึมกัมกับตัวเองว่า "มันเป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! นี่มันภาพลวงตา! ฉันกำลังฝันอยู่แน่ๆ!"
ก่อนหน้านี้ในช่วงเริ่มต้นของการฝึกทหาร ชิเล่ยได้สั่งสอนซูชู่ไปทำให้เขาเต็มไปด้วยความแค้น ชิเล่ยและมู่ชวงรู้จักกันจึงทำให้ซูชู่ต้องระวังชิเล่ยอยู่ตลอดเวลา ต่อมาซูชู่ได้เห็นโพสต์ของชิเล่ยเว็บบอร์ดว่าชิเล่ยกำลังทะเลาะกับเฉินหมิงเพื่อแย่งหลิงหยูโม่ นั่นจึงทำให้เขาเต็มไปด้วยความสุขมาก
แต่มาตอนนี้ ชิเล่ยเดินผ่านเข้าประตูมาและมู่ชวงไม่เย็นชาใส่เหมือนผู้คนอื่นๆเหมือนที่ผ่านมา แต่กลับตอบสนองต่อชิเล่ย เรื่องนี้ทำให้ซูชู่รู้สึกท้อแท้ จะมีวิธีการไหนบ้างที่จะป้องกันไม่ให้เขาทำร้ายหัวใจบริสุทธิ์ของฉันได้?
นักศึกจากคณะบริหารธุรกิจทั้งชั้น กำลังหมกมุ่นนั่นการดูมู่ชวงกับชิเล่ยที่หน้าประตูทางเข้าห้องเรียน
มู่ชวงพูดเสียงเย็นชาเป็นน้ำแข็งว่า "ชิเล่ย นายมาทำอะไรที่นี่?"
ชิเล่ยเกาหัวของเขาพร้อมรอยยิ้มวิบวับว่า "มู่ชวง ฉันมาหาเธอไม่ได้?"
"แล้วหยูโม่ละ?" มู่งชวงคิดว่าเธอเหน็บแนมชิเล่ยได้ และมีรอยยิ้มของความพึงพอใจในตัวเอง
"เสี่ยวโม่? เธอไม่ได้มา! เธออยู่ในชั้นเรียน!" ชิเล่ยตอบอย่างรวดเร็วแล้วถามว่า "มู่ชวง เธอเข้าใจการเจรจาธุรกิจไหม?"
ภูมิหลังของมู่ชวงย่อมดีที่สุดในอุดมคติของเธอแล้ว หลังจากจบการศึกษา เธอตั้งใจไว้ว่าจะเข้าสานต่อทำธุรกิจของครอบครัวและพิสูจน์ให้ปู่ของเธอเห็นว่าลูกสาวก็ไม่เลวร้ายไปกว่าลูกชาย!
เธอได้รับความรู้เกี่ยวกับธุรกิจตั้งแต่วัยเด็ก มู่ชวงซึ่งควรจะเดินทางไปต่างประเทศเพื่อศึกษาต่อในมหาลัยต่างประเทศ แต่มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เธอต้องมาเรียนที่มหาลัยชวนกิ่ง
การที่ได้ยินชิเล่ยถามเธอว่าเธอสามารถเข้าใจการเจรจาธุรกิจได้หรือไม่นั้น ในสายตาของมู่ชวงเธอได้แสดงความถึงมั่นใจในตัวเองและรู้สึกภาคภูมิใจออกมา
"ฉันได้วางแผนการเจรจาธุรกิจขนาดใหญ่มาไม่น้อยกว่าสิบครั้ง! และขนาดเล็กกับขนาดกลางอีกนับไม่ถ้วน! ฉันถามนายหน่อยว่า ฉันเข้าใจไหม?" โทนเสียงของมู่ชวงเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น ทำให้ชิเล่ยตื่นเต้นมาก
ชิเล่ยจับข้อมือของมู่ชวง พูดด้วยขึ้นมาด้วยความชื่นชมว่า "ดีมาก! ป่ะ! ไปโรงแรมกรีนเลคกับฉัน!"
โรงแรมกรีนเลค! ! !
นักศึกษาจากคณะบริหารธุรกิจทั้งหมด กำลังมองไปที่ไอ้ชั่วชิเล่ยที่กำลังจับข้อมือเทพธิดาของพวกเขา และกำลังขู่ให้เธอไปว่าจะไปโรงแรมกรีนเลคกับมัน!
นี่เป็นเรื่องที่ทำให้พวกเขาตกใจจริงๆ!
เทพธิดากำลังตกลงไปอยู่ในน้ำมือของมนุษย์?
ตอนนี้มีนักศึกษาชายอ้วนคนหนึ่งกำลังถือกล้องดิจิทัลปิดแฟลชและเสียงเพื่อถ่ายรูปของชิเล่ยและมู่ชวงที่กำลังอยู่หน้าประตูห้องเรียนอย่างระมัดระวัง
'ดี! 猥琐ยิ่งใหญ่ยิ่งดี! เทพธิดาดอกบัวน้ำแข็งกับไอ้ชั่วชิเล่ย กำลังพากันไปโรมแรมกรีนเลคเพื่อเปิดห้อง! ข่าวนี้ต้องได้เป็นข่าวหน้าหนึ่งของมหาลัยแน่นอน! ถ้าฉันให้ข่าวนี้กับเธอ เธอจะให้โอกาศฉันไหมน้า?'
นักศึกษาชายอ้วนคนนี้กำลังตามจีบนักศึกษาหญิงหนึ่งจากคณะนิเทศศาสตร์อยู่ เธอเป็นนักข่าวฝึกหัดของหนังสือพิมพ์มหาลัย
ข้อมือที่ถูกคว้าโดยชิเล่ยของเธอ ทำให้รู้สึกถึงความร้อนที่ส่งมาจากเขา ทำให้ตอนนี้เหมือนกำลังถูกเผา มู่งชวงหน้าเริ่มแดงในขณะที่เสียงของเธอเต็มไปด้วยความตระหนก "ชิเล่ยนายจะทำอะไร!"
ชิเล่ยไม่ได้ตระหนักถึงสิ่งที่เป็นปัญหาอยู่และพูดว่า "เราจะไปที่โรงแรมกรีนเลคกัน ฉันต้องให้เธอช่วย!"
หน้าของมู่ชวงเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆและเริ่มโกรธ พูดว่า "ชิเล่ย นายก็ไปหาหลิงหยูโม่สิ!"
"เสี่ยวโม่? เธอช่วยฉันไม่ได้!" ชิเล่ยตอบแล้วมองไปที่มู่ชวง จากนั้นมองไปที่แก้มของมู่ชวงที่กำลังแดงอยู่ แล้วเขาก็ตระหนักได้ว่าพึ่งพูดอะไรออกไป นี่มันเธอเข้าผิดไปมากขนาดไหนเนี่ย!
"เฮ้เฮ้!" ชิเล่ยหัวเราะอย่างงุ่มง่ามและปล่อยข้อมือมู่ชวง จากนั้นรีบอธิบายว่า "มู่ชวง ฉันต้องให้เธอช่วยเหลือ ที่โรงแรมกรีนเลคมีกลุ่มนักธุรกิจกำลังรอให้ฉันไปเจรจากับพวกเขาอยู่ ในบรรดาเพื่อนที่ฉันรู้จักมีแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่รู้เรื่องธุรกิจ ดันนั้นฉันเลยมาหาเธอเพื่อขอให้เธอไปช่วยฉันหน่อย!"
มู่ชวงมองชิเล่ยอย่างสังสัย ราวกับเขาเป็นโจรข่มขืนกำลังวางแผนพาเธอไปที่โรงแรมเพื่อทำมิดีมิร้ายกับเธอ!
"ชิเล่ยจริงๆลแล้วนายต้องการจะทำอะไรกันแน่?"
ชิเล่ยกลอกตาของเขา "ได้โปรดเถอะ! มู่ชวงเธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย?" จากนั้นชิเล่ยมองมู่ชวงขึ้นลง แล้วพูดด้วยเสียงเยาะเย้ยว่า "เมื่อเทียบกับเสี่ยวโม่แล้ว เธอไม่มีอะไรเทียบได้เลย!"
มู่ชวงก็ไม่พอใจขึ้นมาทันที "นายว่าอะไรนะ? ชิเล่ยถ้านายกล้านายลองออกมาอีกครั้งสิ!"
ชิเล่ยหัวเราะ "มู่ชวง ตกลงเธอจะช่วยฉันได้ไหม?"
ในใจมู่ชวงกำลังลังเลครีม เพราะว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นทำให้เธอพลาดโอกาสที่ไปจะศึกษาต่อในต่างประเทศและท้ายที่สุดเธอก็เลือกมาเรียนที่มหาลัยชวนกิ่ง ในหมู่พวกเขามีหลายๆสิ่งที่เกี่ยวข้อง
วันนี้ชิเล่ยได้ขอให้เธอไปช่วยเพื่อเจรจาธุรกิจทำให้มู่ชวงลังเลใจอย่างมาก
"ชิเล่ยคนกลุ่มนี้ที่มาเจรจาธุรกิจมาจากบริษัทไหน? นายจะพาหยูโม่ไปด้วยได้ไหม?" มู่ชวงถาม
ชิเล่ยพยักหน้า "แน่นอนฉันจะพาเสี่ยวโม่ไปด้วย! ไม่ได้มีโอกาสมากนักที่จะได้กินดื่มฟรีแบบนี้แล้วจะไม่พาไปด้วยได้ไง! สำหรับบริษัทที่มาเธอไปก็จะรู้เอง! แต่ฉันสามารถรับประกันเลยว่าบริษัทที่มา ไม่ใช่บริษัทขนาดเล็กแต่เป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีชื่อเสียงระดับโลก!"
มู่ชวงมองดูการแสดงของเขาและคิดในใจว่า 'เป็นไปได้ไหมว่าชิเล่ยจะเชิญผู้ผลิตที่มีชื่อเสียงเข้ามาเป็นกรรมการในการประกวดซอฟต์แวร์ของทางมหาลัยได้จริงๆ? การเจรจาธุรกิจครั้งนี้จึงสำคัญมาก!'
มองดูมู่ชวงที่กำลังคิดอยู่เงียบๆ ชิเล่ยเกาหัวของเขา "มู่ชวงเธอจะช่วยไหม?"
มู่ชวงดูมองไปที่ชิเล่ยด้วยดวงตาที่ใสกระจ่างชัดเจนควบคู่ไปกกับผิวที่ขาวแลดูอ่อนเยาว์และรูปร่างสูงโปร่งของเธอ ทำให้เธอดูมีชีวิตชีวาน่ามองอย่างมาก ชิเล่ยอดไม่ได้ที่จะชมเธอด้วยใจจริง "มู่ชวงฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าเธอจะเป็นคนสวยขนาดนี้!"
"อืม..." มู่ชวงตอบกลับเสียงเบส แม้ว่าใบหน้าของเธอจะเย็นชา แต่ในใจของเธอกำลังมีความสุข ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่ชอบให้คนชมว่าสวย!
ชิเล่ยและมู่ชวงเดินไปที่คณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ด้วยกัน
ไม่ว่าจะเป็นชิเล่ยหรือมู่ชวง ความนิยมในมหาลัยชวนกิ่งแห่งนี้ก็มีไม่น้อย หนึ่งคือไอ้ชั่วบัดซบกับหนึ่งคือเทพธิดาดอกบัวน้ำแข็ง!
ขณะที่ทั้งสองเดินด้วยกันไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันสะดุดตามาก!
ตลอดทาง มีนักศึกษาจำนวนมากที่รู้สึกเสียใจและในเวลาเดียวกันพวกเขาเกลียดชิเล่ยเข้าไปอีก!
เมื่อมาถึงที่ห้องเรียนของคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์แล้ว พวกเขาก็เจอหลิงหยูโม่ที่ห้องเรียนชั้นสาม
"พี่สาวมู่ชวง ทำไมพี่ถึงมา...ที่นี่ได้?" หลิงหยูโม่มองไปมู่ชวงและชิเล่ยอย่างแปลกใจ ตอนแรกเธออยากจะถามมู่ชวงว่าทำไมเธอกับชิเล่ยถึงมาด้วยกัน แต่เธอก็ไม่ได้ถามออกไป
มู่ชวงเผยรอยยิ้มที่ดูซุกซนราวกับอ่านใจของหลิงหยูโม่ออก
"หยูโม่ ชิเล่ยจะพาฉันไปที่โรงแรมกรีนเลค ดังนั้นฉันเลยจะมาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้!" เป็นเรื่องที่หาได้ยากมากที่มู่ชวงจะพูดอำคนอื่นแบบนี้
นักศึกษาในคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ กำลังมองชิเล่ยกับมู่ชวงราวกับเห็นผี
เด็กน้อยหลี่ไช กลัวว่าโลกจะไม่วุ่นวายพอ ดังนั้นจึงส่งเสียงกรีดร้องโวยวายออกมา "พี่ใหญ่หิน! พี่ใหญ่หินสุดยอดเกินไปแล้ว! พี่หินพี่จะพาพวกเธอไปทำด้วยกันสามคน?"
ชิเล่ยกลอกตา เพราะเขาต้องการให้มู่ชวงช่วยเขา และมันไม่ง่ายที่จะหาที่จะให้มู่ชวงมาช่วยเขา ดังนั้นเขาจึงระบายความโกรธของเขาลงบนหัวของพลัมน้อย
"พลัมน้อยนายอยากตายใช่ไหม? ถ้านายอยากตายเดี๋ยวพี่ชายคนนี้ช่วยนายเอง!"
หลี่ไชยังคิดว่าชิเล่ยกำลังล้อเล่นกับเขาอยู่ จึงพูดเสียงที่ดูน่าสงสารว่า "พี่หิน ถ้าพี่จะพาพวกเธอไปโรงแรมกรีนเลคด้วยกัน พี่ก็อย่าหักโหมเกินไปละกัน!"
คราวนี้ไม่เพียงแต่ชิเล่ยที่กำลังจ้องที่เขาแม้แต่หลิงหยูโม่กับมู่ชวงก็หันมามองด้วยเช่นกัน!
หลิงหยูโม่พูด "พิสดารหินนายสอนอะไรให้พลัมน้อยเนี่ย!"
ใบหน้าหลี่ไชเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วและรีบร้องขอความเมตตาทันที "พี่ชายหิน พี่สะใภ้ทั้งสอง ผมผิด ผมผิดไปแล้ว!"