ตอนที่แล้วตอนที่ 43 ที่ผมทำก็แค่บอกชื่อไปเท่านั้น ทำไมคุณถึงต้องก้มหัวลงด้วยล่ะ!?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 45 สรรเสริญดั่งดวงอาทิตย์

ตอนที่ 44 โดนแช่แข็งจนตาย


หลังจากที่เซจิกินขนมเสร็จแล้วก็ดื่มชา และตอนนี้ก็ถึงเวลาพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อสนทนาหลักแล้ว

"ประมาณสองสัปดาห์ก่อน ในเขตของกลุ่มเรามีอะไรแปลกๆเกิดขึ้น" มิจิโร่ จูมอนจิเริ่มเล่าเรื่องราวให้กับเซจิฟังอย่างเงียบ ๆ "มีใครบางคน... ถูกแช่แข็งจนตาย"

"ถูกแช่แข็งจนตาย?" เซจิขมวดคิ้วของเขา

ตอนนี้เป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง ดังนั้นสองสัปดาห์ก่อนจึงนับเป็นปลายฤดูใบไม้ร่วง อุณหภูมิในเวลานั้นหมายความว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่คนจะถูกแช่แข็งจนตาย

ยกเว้นเซจิคิดว่าถ้าเป็นคนจรจัดจะตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายอย่างแท้จริง นี้ร่วมกับสภาพอากาศเลวร้ายเป็นอย่างมากด้วย และบังเอิญว่าคนๆนั้นมีร่างกายที่อ่อนแอมาก... แต่ ถึงแบบนั้น มันยังคงแปลกอยู่ดี

"ใช่ เขาถูกแช่แข็งอยู่ที่มุมหนึ่งของถนน" มิจิโร่ตบมือออกมาสามครั้ง ขณะที่เขาพูด

ชายคนหนึ่งที่สวมชุดสูทสีดำเดินเข้ามาในห้องและก้มหัวของเขาอย่างชำนาญ ก่อนที่เขาจะวางซองลงบนโต๊ะและออกจากห้องไป

'... มีกี่คนกันที่ยืนอยู่ข้างนอกประตู แล้วรอคำสั่ง?' ความอยากรู้ของเซจิถูกปลุกขึ้นมา แต่เขาตัดสินใจที่จะมองไปที่เนื้อหาของซองจดหมายก่อน

มิจิโร่ จูมอนจินำภาพออกมาจากซองจดหมายหลายภาพ และค่อยๆเอาภาพแรกไปไว้ที่ด้านหน้าของเซจิ

รูปถ่ายแสดงให้เห็นถึงผู้ชายคนหนึ่งที่มีทรงผมพังค์ เขาสวมแจ๊กเก็ตหนังกางเกงยีนส์และขดตัวเป็นลูกบอลอยู่ในมุมหนึ่งของตรอกถนน เขากอดตัวเองอย่างแน่นหนา ใบหน้าของเขาซีดขาวลง ตาของเขาเบิกกว้างและความรู้สึกของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

"นี้เป็นคนแรกที่ถูกพบและคุณอาจจะบอกได้ว่าเขาไม่ใช่คนจรจัด หรือเขาเป็นคนแก่ที่มีร่างกายที่อ่อนแอ เขาเป็นแค่พวกสวะชั้นต่ำธรรมดาๆ" มิจิโร่บอกเซจิ

'การมาฟังเจ้าพ่อมาเฟียพูดคำว่า สวะชั้นต่ำ นี้มันรู้สึกแปลกๆแฮะ '

"จริงๆแล้วเขาไม่ได้มีลักษณะเหมือนใครบางคนที่ถูกแช่แข็งตายในตรอกซอย" เซจิพยักหน้าเห็นด้วย

"แต่ก็อย่างนั้นก็เถียงไม่ได้ว่าสาเหตุของการตายของเขามาจากการถูกแช่แข็งจนตาย... กลุ่มของผมกำลังมองหาเขาด้วยเหตุผลบางอย่าง แต่เมื่อเราพบเขา เขาก็อยู่ในสภาพที่น่ากลัวแบบนี้แล้ว ร่างกายของเขาถูกแข็งอย่างสมบูรณ์ และน้ำแข็งเย็นเฉียบ เหมือนก้อนน้ำแข็ง "มิจิโร่พูดด้วยความสงบ "ลูกน้องของผม รายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม เนื่องจากรู้สึกว่ามันผิดปกติ จากคำตัดสินของผมแล้วไม่ใช่เรื่องที่เราควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นผมจึงไม่สามารถระบุชื่อของผู้ตายได้ให้ตำรวจ แต่เราได้รู้จากแหล่งข่าวของเราภายในภายหลังจากตำรวจว่าร่างกายที่ผิดปกตินี้ไม่ได้แม้กระทั่งถูกตรวจสอบโดยนิติวิทยาศาสตร์และมันถูกสั่งเผาโดยทันที โดยไม่มีการสอบสวนเพิ่มเติมเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น!"

เซจิขมวดคิ้ว "แล้วคนในครอบครัวของผู้ตายล่ะ?"

"ไม่มีความเห็น ผู้ชายคนนี้มาถึงเมืองของเราเมื่อประมาณหนึ่งปีที่แล้ว และไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับอดีตหรือสมาชิกในครอบครัวของเขาเลย และเขาก็ไม่มีเพื่อนสนิท... เขาเป็นประเภทของคนชั่วขนาดที่ว่าไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับเขาเลย แม้ว่าเขาจะตาย " เสียงของมิจิโร่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

"ชั่ว... เมื่อเจ้าพ่อมาเฟียใช้คำดังกล่าว ไม่มีเสียงของการดูถูกในเสียงของเขาเลย เขาเพียงแค่พูดความเป็นจริงเท่านั้น คนๆนี้ตายโดยที่ไม่มีใครสนใจเขา เป็นคนที่ไร้ค่าสำหรับคนอื่น มีพวกนี้มากแค่ไหนในสังคมกัน " ตั้งแต่เซจิมีประสบการณ์จากสามสิบปีที่ผ่านมาในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาเข้าใจดีว่าโลกนี้เองก็มีด้านมืด ดังนั้นแล้วเขาจึงไม่แปลกใจเลย

อย่างไรก็ตามสิ่งที่มิจิโร่ จูมอนจิเห็นคือชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขานั้นสงบและมั่นคงต่อหน้าสถานการณ์แบบนี้ ซึ่งแปลว่าเขาได้เรียนรู้มาแล้วจากครอบครัวของเขา

"นี้เป็นครั้งแรกเท่านั้น" มิจิโร่หยิบรูปถ่ายขึ้นมาและวางมันไว้ข้างหน้าเซจิ

ภาพนี้ดูเหมือนจะผิดปกติเป็นอย่างมาก มันแสดงให้เห็นว่าชายวัยกลางคนๆนี้เกือบจะเปลือย มีผมยุ่งๆ และรูปร่างหน้าตาหยาบกร้านและหนวดก็ไม่โกนพร้อมกับทีสีหน้าที่น่ากลัวในขณะที่ขมวดคิ้ว

"นี้เป็นครั้งที่สอง... กลุ่มของผมกำลังมองหาเขาด้วยเหตุผลบางอย่างเหมือนกัน และพวกเราพบว่าเขาอยู่ในสภาพแบบเดียวกับคนแรกแบบเดียวกับคนก่อนหน้า สาเหตุของการตายของเขาคือถูกแช่แข็ง ทั้งตัวของเขาเย็นและถูกแช่แข็ง จนบางจุดของร่างกายของเขาติดกับกำแพง ราวกับว่าเขาได้หลอมรวมกับมัน " เหมือนอย่างเคย เสียงของมิจิโร่ยังคงนิ่งอยู่

เซจิถูคาง "ถ้าผมเดาไม่ผิด คนๆนี้ก็... "

"เขาเป็นที่ชั่วเหมือนกันพวกอาชญากร เขาเป็นคนที่คนอื่นๆไม่สนใจว่าเขาจะตายเหมือนกัน"

"คนสุดท้ายก็เหมือนกัน... คนแบบเดียวกันที่มีลักษณะการตายแบบเดียวกัน... "

มิจิโร่ จูมอนจิพยักหน้าก่อนที่เขาจะมอบภาพที่เหลืออยู่ให้กับเซจิอย่างเงียบๆ

มีทั้งหมด 5 คน มีศพ 5 ศพ และแม้ว่าแต่ละคนจะตายในตำแหน่งที่ต่างกันเล็กน้อย แต่พวกเขาทั้งหมดก็มีความรู้สึกกลัวเหมือนกันและร่างกายของพวกเขาต่างก็ผิดปกติ

"ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่เราค้นพบ... พวกเขาเป็นคนชั่วที่ถูกแช่แข็งจนตายในตรอกซอยและสถานที่ๆคนมักไป และถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่ากลุ่มของผมกำลังมองหาอยู่ และใครจะรู้ว่าพวกเขาจะถูกพบตอนไหน "

"ทำไมพวกคุณถึงมองหาพวกเขา?" เซจิถาม

"เพราะ... 'ยา’ชนิดพิเศษนะ" มิจิโร่ก้มหัวลงเล็กน้อย

เซจิขมวดคิ้วขึ้น กลุ่มมาเฟียกำลังมองหาพวกเขาเพราะ 'ยา...' นี้อาจหมายถึงยาเสพติดที่ผิดกฎหมาย

" 'ยา'คุณพูดถึง... พวกเขาขายมัน? ' คุณภาพสูง 'หรือ' ราคาต่ำ? '"

มิจิโร่ยังคงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะพูดช้าๆเกี่ยวกับ "ยา" พวกเขาขาย "แม้ว่าจะไม่มีใครจากองค์กรของเขาสามารถหาตัวอย่างได้ โดยอิงจากรายงานว่ามีบางอย่างแปลกๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันเป็นของกึ่งแข็งกึ่งเหลวมีขนาดเล็ก อ่อนนุ่ม และไม่แข็งแรง ก้อนนั้นอาจจะสั่นได้เมื่อคุณวางไว้บนฝ่ามือของคุณ หลังจากการกลืนมันคุณอาจจะรู้สึกว่ามันเคลื่อนไปในกระเพาะอาหารของคุณทันที แล้วร่างกายของคุณจะร้อนขึ้นและ ในที่สุด ... คุณจะรู้สึกว่าคุณกำลังเที่ยวในอีกโลก ผู้สังเกตการณ์ผู้ใช้ยานี้รายงานว่าผู้ใช้จะเข้าสู่ภาวะที่ใกล้ตายเกือบหนึ่งชั่วโมงการหายใจของพวกเขาจะต่ำและอุณหภูมิร่างกายของพวกเขาก็จะลดลงอย่างรวดเร็ว แต่ผู้ใช้จะตื่นขึ้นมาในที่สุดและฟื้นตัวกลับเป็นปกติในเวลาประมาณครึ่งชั่วโมง "

เซจิจิ้มคิ้วของเขา "กลุ่มของคุณ... ไม่เคยเห็น"ยา"ตัวนี้ตัวคุณเองใช่หรือเปล่าครับ? "

"ถูกต้อง เราไม่เคยเห็นมัน" มิจิโร่พยักหน้าเห็นด้วย "เป็นเรื่องธรรมดาที่เราอยากจะหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งที่ปรากฏในเขตของเราเอง"

"แต่ซัพพลายเออร์ทั้งหมดที่คุณพบก็ตายในแบบที่ผิดปกติแบบนั้น?"

(ซัพพลายเออร์ (Supplier) หมายถึง คนหรือองค์กรที่จัดหาสินค้าและบริการให้กับธุรกิจอื่น การค้นหาซัพพลายเออร์ที่ให้ราคาดี (ถูกกว่าของรายอื่น) เปรียบเสมือนหัวใจของความสำเร็จของธุรกิจ การต่อรองกับซัพพลายเออร์มักจะเกี่ยวข้องกับประเด็นหลักๆ อาทิ วิธีการชำระเงิน ราคาและมูลค่าที่จะต้องชำระ รวมทั้งความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้จากกระบวนการต่างๆ เช่น การจ่ายเงินล่าช้า ความผิดพลาด ยังไม่ได้รับสินค้าหรือได้รับช้ากว่ากำหนด เป็นต้น)

"ถูกต้องและเราไม่สามารถหาสิ่งที่เป็นประโยชน์จากสาเหตุการตายของพวกเขาเลย มันไม่มีเงื่อนงำอะไรเลย"

"แล้วตำรวจก็ละเลยการตายทั้งหมดนี้ใช่หรือเปล่าครับ?"

"ใช่ ศพทั้งหมดที่ตายแบบนั้น ถูกละเลยและถูกเผา และไม่มีการสืบสวนใดๆเกิดขึ้น"

"ราคาที่พวกเขาขายล่ะ? และพวกเขาขายให้ใครบ้าง? "

"พวกเขาขาย "ยา" ตัวนี้ให้กับถนนสายหนึ่ง ที่ราคายาอื่นๆที่คล้ายๆกันและขายส่วนใหญ่ให้แก่เด็ก.. โดยเจาะจงไปที่คนที่อายุน้อยกว่า 25 ปี"

และเกิดความเงียบไปชั่วขณะหนึ่ง

"มีสิ่งที่อธิบายไม่ได้มากเกินไปเกี่ยวกับสถานการณ์นี้... ตำรวจเองก็ยังคงไม่สนใจสิ่งที่เกิดขึ้น ดังนั้นคุณเลยเชื่อว่าเรื่องนี้อาจมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับผู้ใช้ความสามารถลึกลับสินะ?" เซจิถามอย่างใจเย็น

มิจิโร่พยักหน้า "นั่นเป็นความคิดเดียวที่ผมสามารถคิดได้... นั่นเป็นเหตุผลที่ผมอยากจะหาผู้ที่ใช้ความสามารถลึกลับคนอื่นๆ และบอกกับเขาว่าเกิดอะไรขึ้นในเขตของกลุ่มจูมอนจิของเรา... หรือสิ่งที่ยังคงเกิดขึ้นอยู่... "

เจ้าพ่อมาเฟียถอนหายใจให้กับสถานการณ์นี้ "ตั้งแต่สถานการณ์นี้เป็นสถานการณ์ที่ตำรวจยังคงนิ่งเงียบอยู่ บางทีอาจจะไม่ใช่เรื่องที่คนในวงการใต้ดินอย่างเราจะคลี่คลายได้... "แต่แม้ว่ามันจะผมจะล้าสมัยและหัวรั้นบ้าง ผมก็เชื่อว่าตั้งแต่กลุ่มของเราได้อาศัยอยู่ในเมืองนี้ เราควรจะรู้ให้แน่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น โดยเฉพาะในกรณีที่เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว เราเองก็จะต้องคิดถึงวิธีป้องกันตัวเองด้วยเช่นเดียวกับ... ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องการปกป้อง ท่านฮารุตะ... เราเป็นแค่มาเฟีย เราเป็นตัวตนที่อยู่ห่างไกลจากพวกด้านบน เราก็เหมือนกับมด เรามีลำดับของตัวเองในสังคมมด เราก็มีเกียรติเช่นกันและมีบางอย่างที่เราไม่สามารถย้อนกลับไปได้"

หลังจากที่มิจิโร่ จูมอนจิพูดคำของเขาเสร็จอย่างช้าๆ เขาก็ถอยห่างออกไปอีกครั้ง ขณะที่ยังคงนั่งอยู่ตรงข้ามกับเซจิและก้มหัวอีกครั้ง "ผมขอร้องให้คุณได้โปรดช่วยเราด้วย... โปรดช่วยแก้ปัญหากับสิ่งลึกลับนี้ด้วยเถอะครับ!"

'ถึงแม้ว่า คุณจะขอร้องผม ผมก็ไม่มีเงื่อนงำอะไรให้คุณหรอกนะ ลุง!!' เซจิคิดในใจของตัวเอง ถึงแม้ว่าการแสดงออกภายนอกของเขาจะยังคงดูไม่สะทกสะท้าน แต่ในใจแของเขาก็แอบเหงื่อตก

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด