DMWS ตอนที่ 119 มาถึงนิวเม็กซิโก [ฟรี]

ฟิ้วว ~

 

ฟืดด ~ ~

 

อีกวันหนึ่งเครื่องบินจากนิวยอร์กก็ได้ลงจอดที่สนามบินใน นิวเม็กซิโก เเจ็คสันได้โดยสารเครื่องบินลำนี้มา หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมงเขาก็เดินไปเอากระเป๋าของตัวเองเเละสะพายหลัง เเจ็คสัน ได้เตรียมการทุกอย่างเอาไว้หมดเเล้วดังนั้นเขาต้องการใช้เวลาให้มีค่ามากที่สุด

 

"นี่มันค่อนข้างรู้สึกเเตกต่างออกไปนิดหน่อยเเฮะ!"เเจ็คสันยืดเเขนทั้งสองข้างขึ้นเขากำลังซึมซับกลิ่นอายบรรยากาศเเดดอันร้อนระอุของนิวเม็กซิโกอย่างระวัง

 

ในช่วง 16 ปี ของการเกิดใหม่ เเจ็คสัน เเทบจะไม่ได้เคยออกจากนิวยอร์กเเม้เเต่น้อย ถึงจะไปที่ โมนาโก เเต่นั่นก็ไม่ใช่สถานที่ที่ห่างไกลมากนัก โมนาโก เป็นประเทศที่มีเกาะเล็ก ๆ มากมาย ทั้งยังมีภูมิลำเนาที่สวยงาม ส่วนนิวเม็กซิโก นั้นเเตกต่างกัน สถานที่เเห่งนี้เหมาะเเก่การศึกษา ไม่ว่าจะเป็นสภาพเเวดล้อม หรือ บรรยากาศสถานที่ ซึ่งมันเเตกต่างจากนิวยอร์กมาก ทำให้ เเจ็คสันสัมผัสได้ถึงความเเปลกใหม่ของที่นี่

 

ฟุ่บบ ~

 

ในขณะที่เเจ็คสันกำลังยืดตัวรับบรรยากาศของ นิวเม็กซิโก รถยนต์คันนึงก็ได้หยุดลงที่เบื้องหน้าของเเจ็คสัน

 

เอี๊ยดด ~

 

"คุณคือ เเจ็คสัน หลิน ใช่มั้ย?"เห็นเเจ็คสันกำลังยืดเเขนอยู่ ชายหนุ่มสไตล์เม็กซิกันกล่าวถามออกไป

 

"เช่นนั้นคุณคือ คุณ คาซิลลาส ?"เเจ็คสัน กล่าวบอกพร้อมกับยื่นมือออกไป

 

"ใช่ผมคือ คาซิลลาส ยินดีต้อนรับคุณสู่เม็กซิโก เป็นเกียรติมากที่ได้พบคุณ"ชายคนนี้ยื่นมือออกไปทักทายเเจ็คสัน

 

"ขอบคุณครับ"เเจ็คสันเเสดงท่าทีสุภาพเขาเเสดงถึงรอยยิ้มอันมิตรภาพเอาไว้ นอกจากนี้ เเจ็คสัน ยังชอบวัฒนธรรมคาวบอยอย่างพวกชนชาติตะวันตก

 

"คุณเเจ็คสันผมจะไปส่งคุณที่โรงเเรม"คาซิลลาสคว้ากระเป๋าของเเจ็คสันพร้อมกับกล่าวบอกเขา

 

"เช่นนั้นคงต้องรบกวนคุณเเล้ว!"เเจ็คสันกล่าวตอบสนองทันที

 

เเม้เเจ็คสันจะเตรียมเดินทางมานิวเม็กซิโกเเต่เขาก็ไม่ได้มีข้อมูลของที่นี่มากนัก ทั้งคนเบื้องหน้าคนนี้เองก็ยังเป็นการจัดการของโทนี่ ที่อำนวยความสะดวกให้กับเขา เเจ็คสัน ไม่ได้ใส่ใจกับรายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้มากนัก เพราะเป้าหมายของเขาก็คือการเข้าถึง ดร. อีริค

 

ฟุ่บบ

 

บรื้นน~

 

ประตูรถได้ปิดลง คาซิลลาส ได้นั่งอยู่ในตำเเหน่งคนขับพร้อมกับออกรถมุ่งหน้าสู่พื้นที่ทะเลทราย

 

...

 

ทะเลทรายใน นิวเม็กซิโก นั้นกว้างขวางอย่างมาก มันเเทบจะใหญ่กว่าเมืองขนาดเล็กเมืองนึง

 

"เจน,ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงรีบร้อนเรียกฉันมาที่นี่ ฉันเองก็มีงานวิจัยที่จะต้องสานต่อ หากไม่ใช่ธุระด่วนอะไรฉันคงต้องขอให้เธอรับผิดชอบ"อีริค เซลวิค กล่าว บอกกับ ศิษย์ส่วนตัวที่เขาชื่นชอบ

 

เจน ฟอสเตอร์ นักวิจัยหญิงสาวสวยเเห่งวงการวิทยาศาสตร์ เมื่อหลายปีก่อน เธอได้ค้นพบปรากฏการณ์ลึกลับบนฟ้าทำให้เธอเฝ้าวิจัยเเละวิเคราะห์มันอย่างต่อเนื่อง ดร.อีริค ที่เป็น อาจารย์ ของเธอ เเละ เพื่อน ๆ ของเธอ ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญต่อการค้นพบของเธอ เพียงเเต่ เจน ฟอสเตอร์ ไม่ใช่คนที่จะยอมเเพ้ง่าย ๆ เธอเชื่อมั่นในสัญชาติญาณของตัวเอง

 

"ดร. อีริค คุณต้องเชื่อฉัน การเคลื่อนไหวของหมู่ดาวนั้นผิดเเปลกไป มันจะต้องมีการเปลี่ยนเเปลงความผันผวนลึกลับบางอย่างเเน่นอน ฉัน ได้เฝ้าสังเกตุการณ์มาหลายเดือนเเละพบว่าปรากฏการณ์บนฟ้ามันมันผิดปกติ"เจน ได้กล่าวชักจูง อีริค ให้เชื่อเธอ

 

"ก็ได้ ฉันจะไม่หยุดเธอ หากเธอต้องการศึกษาเรื่องที่เธอว่าต่อ อย่างไรก็ตาม วันรุ่งขึ้นพวกเราจะต้องไปรับคนคนนึงด้วยกัน เขาเป็นนักศึกษาเด็กฝึกงานใหม่ของฉัน"เห็นศิษย์ของตัวเองมีความกระตือรือร้น อีริค ไม่ต้องการกล่าวปฏิเสธเธอ เขาได้เตือนเธอถึงเรื่อง เด็กฝึกงานใหม่ของเขา

 

"เด็กฝึกงานใหม่?ใครกันที่ยอมลงทุนดั้นด้นมาถึงที่ทะเลทรายในนิวเม็กซิโกเเห่งนี้เพื่อศึกษาในวันหยุด?"ได้ยินคำพูดของ อีริค เจน กล่าวถามทันที

 

"ใช่ ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าใครกันที่เลือกมาศึกษาที่สถานที่เเห่งนี้ ทั้งยังสนใจในดาราศาสตร์อีกด้วย"หลังจาก เจน กล่าว หญิงสาวคนนึงก็เดินเข้ามา

 

เธอได้เดินเข้ามาเก็บเอกสารในห้อง เเละได้ยินเสียงพูดคุยกัน เธอกำลังคาดเดาอยู่ว่าใครกันที่จะตั้งใจมาศึกษาที่สถานที่เเห่งนี้ เธอคือ สเตซี่ เธอเป็นผู้ช่วยของ เจน

 

"บางทีเขาอาจจะตั้งใจมาศึกษาเพราะวิชาบังคับภายในโรงเรียนก็ได้?ก็เหมือนกับโรงเรียนเราที่มีหัวข้อการศึกษาที่สามารถเพิ่มเกรดการเรียนให้กับเรา"เจน กล่าวบอก สเตซี่

 

"ไม่รู้ว่าเขาจะเป็นคนโง่หรืออะไรก็ตาม เพียงเเต่ได้รับการยอมรับจาก ศาสตราจารย์ เฮมมิท ที่เขียนเเนะนำมา ดูเหมือนเขาจะเป็นหนึ่งใน นักดาราศาสตร์ ที่น่าสนใจ หวังว่าพวกเธอจะไม่ไปรังเเกน้องใหม่ละกัน"อีริค กล่าวบอก ทั้งสองนักศึกษา

 

"ได้รับการยอมรับจากศาสตราจารย์ เฮมมิท ดูเหมือนว่าคนคนนี้จะมีเส้นสายที่ใหญ่เหลือเกินนะ?บางทีเขาคงจะต้องฉลาดมากเเน่เเน่"ได้ยินคำพูดของ อีริค,สเตซี่ กล่าวพูดขึ้น

 

เเม้ว่า สเตซี่ จะไม่ได้เป็นนักดาราศาสตร์ เเต่เธอก็รู้จัก ศาสตราจารย์ เฮมมิท ,ได้รับการยอมรับจาก ศาสตราจารย์ ระดับนี้ เธอเชื่อว่า คนคนนี้ จะต้องไม่ธรรมดาเเน่นอน

 

"ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาจะฉลากหรือไม่ เเต่เราจะต้องสุภาพกับเขา"ได้ยินคำพูดของ สเตซี่ ,เจน กล่าวบอกเธอ

 

ฟุ่บบ~~

 

ได้ยินเสียง เจน เเละความคิดของ สเตซี่ ,เซลวิค กล่าวครุ่นคิด เขาเองก็อยากรู้ว่าคนคนนี้จะเป็นคนแบบไหน เขามองไปที่ทางเข้าหน้าห้องปฏิบัติการ หลังจากนั้น ชายหนุ่มลูกครึ่งที่มีเสน่ห์ก็ปรากฏตัวขึ้น

 

"ถ้าเขาเป็นคนโง่เขลาฉันก็คิดว่าเขาเป็นคนโง่ที่ค่อนข้างน่าหลงใหล"เห็นเเจ็คสันปรากฏตัวขึ้น สเตซี่ กล่าวอุทานออกมาเล็กน้อย

 

"สวัสดี ฉัน เจน ฟอสเตอร์ หัวหน้าทีมวิจัย นี่คือ สเตซี่ ผู้ช่วยของฉัน เเละ นั่นคือ ศาสตราจารย์ อีริค เซลวิค เธอเพิ่งมาถึงที่นี่งั้นสินะ เธอเรียกว่า..."เจน กล่าวถามออกไป เธอไม่ได้หลงใหลไปกับรูปลักษณ์ของเเจ็คสัน เหมือน สเตซี่

 

"สวัสดี,ผมชื่อ เเจ็คสัน หลิน "เห็นเจนกล่าวถามเขา เเจ็คสัน พูดึ้น

 

"เกี่ยวกับคำพูดของสเตซี่ เธอไม่ต้องคิดมากหรอกนะ"เจน รู้ว่า เเจ็คสัน ไม่ได้สนใจคำพูดของสเตซี่ เธอเพียงเเค่กล่าวอธิบายบอกต่อเขา

 

"ผมรู้,สวัสดี คุณ สเตซี่ ได้พบคุณผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก ผมได้อ่านหนังสือที่คุณเขียนเกี่ยวกับ ดร. อีริค ผมค่อนข้างประทับใจทีเดียว"เเจ็คสันเดินไปที่เบื้องหน้าของ สเตซี่ เเละ ยื่นมือกล่าวทักทาย

 

"เช่นกัน,ในที่สุดก็มีคนเห็นความสามารถของฉัน"สเตซี่ ยื่นมือออกไปทักทาย

 

ในนิวเม็กซิโกเเห่งนี้ คนส่วนมากก็เป็นเหมือนสภาพอากาศของที่นี่ทั้งอุกอาจ เเละ เย่อหยิ่ง พวกเขาเเสดงให้เห็นถึงมาดความเข้ม นี่เป็นสิ่งที่ สเตซี่ ไม่ค่อยชื่นชอบนัก เเต่การมาถึงของเเจ็คสันนั้นเเตกต่างออกไป เธอค่อนข้างสนใจ เด็กหนุ่มลูกครึ่งคนนี้ ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาเเละท่าทีสุภาพของเขามันทำให้ สเตซี่ ทำตัวเเตกต่างออกไป

 

"สวัสดี!"

 

"เเจ็คสัน ศาสตราจารย์ เฮมมิท ได้เขียนจดหมายเเนะนำเธอมา ยินดีต้อนรับ เธอสู่ทีมวิจัยของเรา"เห็น เเจ็คสัน จับมือกับ เสตซี่ อีริค กล่าวพูดขึ้น

 

"ขอบคุณครับ ได้ทำงานร่วมกับพวกคุณผมเองก็มีความสุขมาก"เเจ็คสัน ที่เข้าสู่ทีมวิจัยของ เจน ฟอสเตอร์ ทำให้เขารู้สึกมีความสุข

 

"เช่นนั้นผมจะเริ่มลุยงานได้ตอนไหน?"หลังจากทำความรู้จักกันทุกคน เเจ็คสัน กล่าวถามออกไป

 

"ตอนนี้มี 2 หัวข้อที่เธอจะต้องศึกษา เพื่อให้ทำความคุ้นเคยกับที่นี่เสียก่อน"ดร. อีริค ได้กล่าวขึ้น

 

"ครับ,ผมคิดว่าควรไม่มีปัญหาใดใด"เเจ็คสันกล่าวตอบสนองด้วยรอยยิ้ม เขาเองก็ไม่รู้ว่าหัวข้อศึกษานั้นคืออะไรเหมือนกัน

 

"เอาละพวกเรามาเริ่มกันเถอะ"ดร. อีริค กล่าวบอก

 

หลังจากนั้นหน้าที่ของเด็กฝึกงานในนิวเม็กซิโกของเเจ็คสันก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ

 

.....