HK ตอนที่ : 61

การจัดรายการวิทยุในตอนเที่ยงของมหาลัยชวนกิ่ง ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวโฆษณาชวนเชื่อของทางมหาลัยและเปิดเพลงที่กำลังดังไม่กี่เพลง สำหรับรายการนี้ทำให้บรรดานักศึกษามหาลัยชวนกิ่งมีบรรกาศที่อบอุ่น

อย่างไรก็ตาม เมื่อวานนี้ที่เฉินหมิงได้มาออกอากาศในตอนเที่ยง และรายการวิทยุในตอนกลางวันก็ได้รับความสนใจเป็นอย่างมากจากนักศึกษามหาลัยชวนกิ่ง ทำให้มีนักศึกษาจำนวนมากได้ไปโพสต์เรื่องนี้บนเว็บบอร์ดของทางมหาลัย และหวังว่าการจัดรายการวิทยุในตอนเที่ยงจะมีการเปลี่ยนแปลง และปรับเปลี่ยนให้มีการสัมภาษณ์นักศึกษาในมหาลัย

ซูดันเองก็กำลังคิดถึงปัญหานี้เองด้วยเหมือนกัน รายการวิทยุในตอนเที่ยงเป็นเพียงรายการเดียวที่อยู่ในมือเธอ ถ้ามีประเด็นร้อนเกิดขึ้นแล้วเป็นข่าวใหญ่แล้วละก็ หลังจากที่เธอเรียนจบ ในเรซูเม่ของเธอจะทำให้เธอมีต้นทุนสูงในการหางาน!

เพียงแค่ จะแก้ไขมันไม่ใช่เรื่องง่ายนัก ก่อนอื่น นักศึกษาในมหาลัยชวนกิ่งมีจำนวนเท่าไหร่กัน?

นอกจากนี้ ไม่ใช่ทุกคนที่จะอยู่ในสถานการณ์แบบเฉินหมิงแล้วยังใจเย็นและมีความมั่นอยู่ได้ ดังนั้นซูดันจึงยังคงลังเลที่จะเปลี่ยนแปลงรายการ

การมาถึงของชิเล่ย ทำให้ซูดันแอบตัดสินใจที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสครั้งนี้ ปรับปรุงรายการใหม่

"เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย คุณแน่ใจนะ ที่ต้องการเป็นแขกรับเชิญในรายการของตอนเที่ยงวันนี้?" ซูดันสอบถามเพิ่มเติมเพื่อยืนยัน

ชิเล่ยพยักหน้าแล้วพูดติดตลกว่า "หัวหน้าซู การออกอากาศตอนเที่ยงของคุณมีอิทธิพลมากเกินไป! ถ้าผมไม่มาที่นี่เพื่อชี้แจงข้อเท็จจริงละก็ ผมกลัวว่าผมจะถูกนักศึกษาทุกคนในมหาลัยก่นด่าสาปแช่งเอาได้!"

ตาของซูดันสว่างขึ้น "ชี้แจงข้อเท็จจริง? เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย คุณจะบอกว่าคุณจะมาเปิดเผยความลับบางอย่าง?"

ชิเล่ยหัวเราะ "หัวหน้าซู พูดไปตอนนี้ก็ไม่มีความหมาย! ในรายการตอนเที่ยง ผมจะอธิบายทุกอย่างให้เพื่อนนักศึกษาชายหญิงทุกคนได้ฟังเอง!"

"ดี!" บนใบหน้าของซูดันเต็มไปด้วยรอยยิ้ม "เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย โปรดมาที่สถานีวิทยุตอน 12.30!"

"ไม่มีปัญหา!"

หลังจากที่ชิเล่ยออก ซูดันได้ไปบอกกับกลุ่มประชาสัมพันธ์ของสถานีวิทยุทันที เพื่อการจายข่าวและเผยแพร่เนื้อหาการออกอากาศตอนเที่ยงของวันนี้

ชิเล่ยไม่ได้กลับไปที่ห้องเรียน เพราะถ้ากลับไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา มีแต่ทำให้เฉินหมิงหยิ่งพยองมากขึ้น!

เดินกลับมาที่หอพักนักศึกษาปริญญาเอก ชิเล่ยเปิดคอมพิวเตอร์และเชื่อมต่อกับเซิร์ฟเวอร์สาธารณะของมหาลัยชวนกิ่ง เปิดบันทึกของเซิร์ฟเวอร์เพื่อเก็บข้อมูลสถานการณ์ของเซิร์ฟเวอร์ในช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา

ชิเล่ยมองไปที่มันและบนใบหน้าของเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา

ในมหาลัยชวนกิ่ง มีเพื่อนที่ไม่คาดคิด มาโจมตีเซิร์ฟเวอร์สาธารณะอยู่หลายครั้งและได้รับสิทธิ์ผู้ดูแลระบบในเว็บบอร์ดของมหาลัย อย่างไรก็ตามอำนาจหลักของเซิร์ฟเวอร์สาธารณะอยู่ในมือของชิเล่ย และเพื่อนคนนี้ไม่สามารถเอามันไปได้ ชิเล่ยยังไม่มีความคิดที่จะไปตรวจสอบสิทธิ์ผู้ดูแลระบบ เพราะว่านอกจากชิเล่ยแล้ว ไม่ว่าใครหน้าไหนก็เอามันไปจากเขาไม่ได้!

หลังจากที่ได้อ่านโพสต์ในเว็บบอร์ดของโรงเรียนแล้ว ชิเล่ยก็รู้เลยว่าชื่อเสียงของเขาในมหาลัยชวนกิ่งแถบจะดิ่งลงเหวแล้ว!

อย่างน้อย 80% ของโพสต์ในเว็บบอร์ด เป็นเรื่องของเขากับเฉินหมิงที่มีข้อพิพาทกัน

ในโพสต์ด้านบนสุด ได้อธิบายข้อพิพาทของทั้งสองอย่างละเอียด ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรก จนถึงที่ทั้งสองคนเดิมกันในการแข่งขันซอฟต์แวร์ของมหาลัยและบอกว่าที่ทั้งสองคนทะเลาะกัน ทั้งหมดเกิดมาจากผู้หญิงที่ชื่อหลิงหยูโม่!

มีรูปของหลิงหยูโม่ ถูกโพสต์ไว้ด้วย นี่มันเกินไป!

ดวงตาของชิเล่ยกลายเป็นเย็นชา!

มีเสียงคำรามออกมาจากปาก เต็มไปด้วยความโกรธ "คนพวกนี้ วันๆไม่มีอะไรทำหรือไง!"

ในการใช้ชีวิตมหาลัย ไม่ได้เป็นแบบนี้?

ชิเล่ยใช้ซุปเปอร์แอคเค้าท์ ทำความสะอาดโพสต์ในเว็บบอร์ดของมหาลัยทั้งหมด และจากนั้นก็เปลี่ยนภาพพื้นหลังและเปลี่ยนชื่อของมหาลัยชวนกิ่งเป็นมหาลัยเคจิ!

หลังจากโยนเรื่องทุกอย่างให้มหาลัยเคจิง่ายดาย ชิเล่ยก็ตบมือของเขา "มหาลัยเคจิสมควรเป็นวีรบุรุษจริงๆ วีรบุรุษก็ต้องมาเป็นแพะรับบาปตลอดทุกครั้ง ครั้งนี้มันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยคงไม่เป็นไรหรอกใช่ไหม?"

เมื่อถึงเวลา 11.00 น. ชิเล่ยได้ส่งข้อความไปหาหลิงหยูโม่ เพื่อให้เธอไปกินข้าวกับมู่ชวงในตอนเที่ยง โดยไม่ต้องรอเขา ชิเล่ยจะต้องไปเป็นแขกรับเชิญในตอนเที่ยงของรายการวิทยุ จึงไม่มีเวลาไปกินข้าวกับหลิงหยูโม่

การจัดรายการวิทยุในตอนเที่ยง เขาต้องไปก่อนเวลา 12:30 น. เพื่อทำการฝึกซ้อมและแจ้งคำแนะนำบางส่วนในรายการ

ที่ชั้นสี่ของโรงอาหารขนาดเล็ก ชิเล่ยสั่งอาหารมากิน แต่กินได้แค่สองคำ เพื่อดับความกระหาย จากนั้นเดินไปที่สถานีวิทยุ เขาเคยอยู่ในมหาลัยชวนกิ่งเป็นเวลาสี่ปีและชิเล่ยรู้เส้นทางอย่างแน่นอน

เมื่อเดินเข้าไปในสถานีวิทยุ ตอนนี้เวลายังไม่ถึง 12:00 น. และสมาชิกของกลุ่มผู้ประกาศข่าวกำลังนั่งอยู่รอบๆ และกินอาหารกลางวันกันอยู่

ซูดันเห็นชิเล่ยเดินเข้ามาจึงทักทายอย่างสุภาพ "เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย คุณกินอะไรมาหรือยัง? ถ้ายังมากินด้วยกันสิ"

"ไม่เป็นไรครับ หัวหน้าซู ผมกินมาแล้ว!" ชิเล่ยตอบกลับอย่างสุภาพ สำหรับชิเล่ย ซูดันเห็นเขากลอกตา อย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้

ล่าสุด เขาได้กินอาหารที่ทำโดยฝีมือของโอวหยางชาง ความต้องการของชิเล่ยในรสชาติของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ข้าวในโรงอาหารเขากินมันได้แค่เล็กน้อยเท่านั้น อาหารในโรงอาหารของมหาลัยพูดได้เลยสองคำว่า - ไม่อร่อย!

เมื่อใกล้จะถึงเวลาแล้ว ซูดันและชิเล่ย จึงเดินเข้าไปในสตูดิโอ

"เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย ควรระวังในคำพูดของคุณ ทำให้แน่ใจว่าจำมันได้แล้ว!" ซูดันเตือนชิเล่ยอีกครั้ง เพื่อไม่ให้เขาพูดอะไรที่รุนแรงเกินไปหรือแม้กระทั่งคำพูดที่ต่อต้านพรรคและต่อต้านสังคม

มิฉะนั้นผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก!

ชิเล่ยพยักหน้า ยิ้มและพูดว่า "หัวหน้าซู ผมเข้าใจ!"

ด้านนอกห้องบันทึกเสียง ผู้กำกับรายการมองไปที่ซูดัน เปิดปากบอกว่า "รายการจะเริ่มในอีก สาม สอง หนึ่ง ไป!"

ซูดันหยิบไมโครโฟนขึ้นมาพูด เป็นเสียงเรียบง่ายและรัดกุม "สวัสดีค่ะเพื่อนนักศึกษาทุกคน ยินดีต้อนรับเข้าสู่รายการวิทยุมหาลัยชวนกิ่ง ตอนเที่ยงของวันนี้ ฉันซูดันเป็นผู้ดำเนินรายการของคุณค่ะ"

หยุดครู่หนึ่ง ซูดันพูดต่อ "เมื่อวานนี้ รายการวิทยุช่วงเที่ยงของเรา ได้ทำการเปลี่ยนแปลงครั้งแรก ได้ทำการเชิญเพื่อนนักศึกษาเฉินหมงจากคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ เป็นแขกของรายการเราคนแรก ในรายการเราได้เปิดเผยถึงเหตุการณ์ที่มีเบื้องลึกเบื้องหลังที่ซ่อนอยู่ ในขณะเดียวกันเฉินหมิงก็ได้เปิดเผยถึงความจริงที่ซ่อนอยู่ ชี้ให้เห็นว่าทุกสิ่งทุกอย่างของกระทำว่าเพื่อนร่วมชั้นของเขาเป็นคนจัดฉากเขา! สำหรับเรื่องนี้ที่รายการวิทยุของเราได้เผยแพร่ออกไป และได้ทำการสืบสวนเพิ่มเติม เพื่อติดตามผล ในวันนี้เราได้รับเชิญรุ่นน้องของคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์อีกครั้งและเป็นเพื่อนร่วมชั้นของนักศึกษาเฉินหมิง ยินดีต้อนรับแขกรับเชิญในเที่ยงวันนี้ เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย!"

ชิเล่ยถือไมโครโฟน แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง "สวัสดีตอนเที่ยง เพื่อนนักศึกษาทุกคน ผมชิเล่ย เป็นอีกคนที่อยู่ในท่ามกลางพายุในครั้งนี้!"

ซูดันมองไปที่ชิเล่ยอย่างยกย่อง กลิ่นอายของเขาสงบและใจเย็นไม่ตึงเครียดแม้แต่น้อย!

"เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย คุณคิดยังไงกับคำพูดของเพื่อนร่วมชั้นของคุณเมื่อวานนี้" แม้ว่า "วิดีโอที่เป็นตัวต้นเหตุ" ได้กลายเป็นที่รู้จักกันดีแล้ว ซูดันก็ไม่ได้พูดชื่อของเจ้าของวิดีโอโดยตรง นี่คือความเฉลียวฉลาดของเธอ ในฐานะคนที่อยู่เป็นกลาง!

ชิเล่ยพูดอย่างไม่สะทกสะท้านว่า "หัวหน้าซู แม้ว่าในใจของผมจะไม่ค่อยสนใจอะไรกับเฉินหมิงก็เถอะ แต่ฉัน ชิเล่ย ไม่ใช่คนที่จะให้คนอื่นมาใส่ร้ายได้ สำหรับการที่เฉินหมิงถูกจัดฉาก ผมพูดได้เลยว่ามันเป็นเรื่องที่น่าเศร้า คนที่มีความต่ำทางศีลธรรมและคนที่มีความคิดเลวร้าย แม้ผมจะอยู่ในมหาลัยชวนกิ่ง แต่ผมก็รังเกียจที่จะคบเขาเป็นเพื่อน! "

ซูดันยังทำหน้าตามปกติ แต่ในใจของเธอเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ยิ่งความขัดแย้งระหว่างชิเล่ยกับเฉินหมิงรุนแรงมากขึ้นเท่าไหร่ คนก็จะให้ความสนใจกับการออกอากาศตอนเที่ยงมากขึ้นเท่านั้น!

"เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย คุณจะบอกว่าเพื่อนร่วมชั้นกล่าวหาคุณอย่างไม่ถูกต้อง แต่เพื่อนร่วมชั้นคนนั้นได้หาหลักฐานออกมามากมาย คุณมีข้อโต้แย้งมันได้หรือไม่?"

ชิเล่ยหัวเราะเสียงดัง หัวหน้าซู ผมบอกได้เลยว่าเทคนิคเล็กๆน้อยๆ ของเฉินหมิง ใช้ออกมาได้ประสบความสำเร็จมาก ขอถามเพื่อนนักศึกษาหน่อยเถอะว่าหลักฐานทั้งหมดของเฉินหมิงชี้มาที่ผมงั้นหรอ? ไม่มี! ไม่มีหลักฐานอะไรสักอย่างที่ชี้เป้าตรงมาที่ผมใช่ไหม? แต่หลักฐานทั้งหมดของเฉินหมิงสามารถพิสูจน์ได้แค่ความบริสุทธิ์ของเขา ว่าถูกแฮกจริงๆ ในเรื่องนี้ผมยังได้แสดงความเห็นอกเห็นใจเขา แต่เขาทำดันเอาน้ำเน่าเสียมาเทลงบนตัวผม เรื่องนี้ทำให้ผมไม่พอใจมาก!

ซูดันคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เล็กน้อยเกี่ยวกับคำพูดของชิเล่ย เขาตกไปหลุมพลางของเฉินหมิง!

เฉินหมิงพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาด้วยหลักฐานทำให้คนไม่สามารถช่วยอะไรได้ ได้แต่เห็นอกเห็นใจกับเขาและเชื่อคำพูดของเขา และเขาใช้โอกาสนี้เพื่อเปิดตัวชิเล่ย แล้วทำให้ดูเป็นคนไม่ดี เพื่อให้ทุกคนคิดว่าชิเล่ยเป็นคนเช่นนั้นจริงๆ แผนของเฉินหมิงประสบความสำเร็จอย่างมาก!

ซูดันเอาไมโครโฟนขึ้นมา พูดติดตลกว่า "หลังจากได้ฟังการวิเคราะห์จากเพื่อนนักศึกษาชิเล่ย หลักฐานที่ได้จากนักศึกษาเพื่อนร่วมชั้น มันก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีจุดไหนเลยที่ชี้ตรงมาที่นักศึกษาชิเล่ยเลย!"

ในห้องเรียนของคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ บนใบหน้าหลิงหยูโม่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

หลี่ไชกระซิบกับหวังมินที่อยู่ข้างๆเบาๆว่า "เสี่ยวมิน ผมบอกแล้ว พี่ใหญ่หินไม่ได้เป็นคนแบบนั้น!"

(ลิไค>หลี่ไช ใครแนะนำอะไรดีๆมาผมเปลี่ยนให้หมด)

หวังมินหัวเราะที่โดยไม่แสดงความเห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย "ชุ่ว~ฟังไปก่อน!"

มีเพียงเฉินหมิงเท่านั้น ที่ตอนนี้หน้าของเขาซีดเผือก!

ในสถานีวิทยุ ซูดันถามชิเล่ยต่อว่า "เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย ดังนั้นเพื่อนร่วมชั้นคนนี้ที่ไม่มีหลักฐานที่ชี้เป้าไปที่คุณ แล้วทำไมเขาถึงได้จงใจใส่ร้ายคุณกัน?"

ชิเล่ยหัวเราะ "หัวหน้าซู คุณต้องการได้ฟังความจริงหรือโกหก?"

ซูดันยิ้ม มองไปที่ชิเล่ยอย่างเจ้าเล่ห์ "เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากเรื่องจริงหรือโกหก แต่คุณจะบอกความจริงหรือโกหกกับทุกคนดีล่ะ?"

"เพราะทุกคนต้องการที่จะฟัง งั้นผมพูดเรื่องโกหกก่อนละกัน!" ชิเล่ยพูดด้วยเสียงจริงจังว่า "ผมและเฉินหมิง เดิมพันกันในการแข่งขันซอฟต์แวร์ของมหาลัย ขี้กากน้อยนั้นกลัวความจริงที่ว่าไม่มีพลังพอจะสู้กลับพี่ใหญ่หินคนนี้ ดังนั้นเขาจึงได้ขวัญผวาขึ้นมา เลยขุดหลุมพรางเพื่อจัดการกับพี่ใหญ่หิน! บอกได้เลยว่าผู้ชายคนนั้นต้องบกพร่องในความเป็นชายแน่นอน!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า~~" ซูดันหัวเราะ โน้มตัวไปข้างหน้า ชิเล่ยที่ดูท่าท่างขึงขังนั้นน่ารักจริงๆ!

"เพื่อนนักศึกษาชิเล่ย งั้นความจริงคืออะไร?" ซูดันถาม

ชิเล่ยยิ้มและมือซ้ายเกาหัวของเขาอย่างอายๆ "ส่วนความจริงก็คือผมบอกคุณไม่ได้ แต่มีอย่างที่ทุกคนควรจะรู้ไว้"

ซูดันถอนหายใจ "ตั้งแต่สมัยโบราณ วีรบุรุษมักได้รับความโศกเศร้าจากความงาม!"

"เฮ้เฮ้ หัวหน้าซู ผมจะบอกให้คุณรู้!" ชิเล่ยคิดเกี่ยวกับมันและพูดด้วยความอึดอัดว่า "หัวหน้าซู โปรดยกโทษให้ผมด้วย ผมไม่ต้องการที่จะพูดมากเกินไป"

ซูดันเข้าใจและพูดว่า "ไม่เป็นไร ฉันเชื่อว่าเพื่อนนักศึกษาที่กำลังฟังคงจะเข้าใจ!"

"ขอบคุณสำหรับความเข้าใจ!" ชิเล่ยรู้ว่าตีเหล็กต้องตีตอนร้อน "แม้ว่าเรื่องนี้ผมจะพูดไม่ได้ แต่ผมสามารถเปิดเผยเรื่องอื่นให้ทุกคนรู้ได้"

"มันคืออะไร?" ซูดันสอบถามเพิ่มเติม

ชิเล่ยแสยะยิ้ม "เพื่อนนักศึกษาทุกคน คงยังไม่ทราบว่าสปอนเซอร์หลักของการประกวดซอฟต์แวร์ของมหาลัยเวลานี้ เป็นบริษัทของครอบครัวเพื่อนนักศึกษาเฉินหมิงที่ให้การสนับสนุน?"