HK ตอนที่ : 58

ในเว็บบอร์ดของมหาลัยชวนกิ่ง เกี่ยวกับโพสต์ของเฉินหมิง ทำให้เกิดการถกเถียงกันอย่างร้อนแรงในมหาลัย สถานีวิทยุของมหาลัยได้ดำเนินการเรื่องนี้ต่อสาธารณชนเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้กันอย่างเปิดเผย ซึ่งทำให้นักศึกษาหลายคนสนใจมาก

ซูดิงที่ให้ความร่วมมืออย่างดี เฉินหมิงมองไปที่ซูดิงอย่างซาบซึ้ง

"รุ่นพี่ซูดิง คุณเดาได้ถูกต้อง! ยังมีความจริงที่ซ่อนอยู่ เกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมคิดว่าน่าจะมีการสมรู้ร่วมคิดกัน!" เฉินหมิงพูดด้วยโทนเสียงที่ลึกล้ำ

ซูดิงแสดงออกด้วยความประหลาดใจ มีการสมรู้ร่วมกัน?

"เพื่อนนักศึกษาคะ ความจริงเรื่องนี้คืออะไรกันแน่ ความเป็นมาอะไรที่เรายังไม่รู้?" ซูดิงควบคุมบรรยากาศการนำเสนอและพูดต่อว่า "ขอต้อนรับเพื่อนนักศึกษาร่วมห้องทั้งสามคนของเฉินหมิง หวังโบ วูเฮาและเฉินจิง"

ทั้งสามคนนี้เป็นแค่ตัวประกอบ จึงไม่มีไมโครโฟนแยกต่างหาก เฉินหมิงส่งไมโครโฟนให้พวกเขาแต่ละคนแนะนำตัวเองและทักทายทุกคน

"รุ่นน้องหวังโบ ฉันได้ยินมาว่าตอนที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น คุณทั้งสามคนก็อยู่ในหอพักด้วย ฉันขอโทษนะ ตอนนั้น คุณเห็นเฉินหมิงกำลังทำอะไรอยู่?"

หวังโบเป็นเพื่อนสนิทของเฉินหมิง บวกกับเรื่งที่จะพูดเป็นความจริง จึงพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า "ผู้ดูแล เข้ามาในตอนที่พวกเราสี่คนกำลังอยู่ในห้อง และเฉินหมิงกำลังเล่นคอมอยู่ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ดูหนังโป๊ของประเทศวูซาง แต่เขากำลังแชท QQ อยู่!"

ซูดันพยักหน้า "รุ่นน้องเฉินหมิง ตอนนั้นเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น?"

เฉินหมิงเอาไมโครโฟนกลับคืน แล้วนึกถึงช่วงเวลานั้น พูดออกมาช้าๆว่า "ในตอนนั้น หลังจากฝึกทหารเสร็จแล้ว ผมก็กลับมาคุยกับเพื่อนใน QQ กำลังคุยเกี่ยวกับเรื่องซอฟแวร์ สักพักผมก็ได้ยินเสียงเคาะประตู แล้วผมก็เดินไปเปิดประตู มีครูฝึกทหารและอาจารย์จาง เข้ามาตรวจสอบห้องพัก จากนั้นจู่ๆ คอมพิวเตอร์ของผมก็เปิดโป๊ของประเทศวูซางขึ้นมาเองโดยเฉยเลย!"

"เดี๋ยวก่อน!" ซูดันขัดจังหวะการเล่าเรื่องของเฉินหมิงและจับจุดสำคัญได้อย่างรวดเร็ว "รุ่นน้องเฉินหมิง คุณจะบอกว่าเครื่องคอมพิวเตอร์ของคุณเล่นเองโดยอัตโนมัติ ใช่ไหม?"

เฉินหมิงตอบ "ใช่ครับ มันเล่นขึ้นเอง! เพื่อนๆนักศึกษาจากคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์คงเข้าใจนะครับว่ามันเกิดอะไรขึ้น? แน่นอนว่าคอมพิวเตอร์ของผมถูกแฮ็ก! แม้ว่าผมจะเป็นนักศึกษาจากคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ แต่ผมมีความเชี่ยวชาญในการเขียนโปรแกรม ไม่ใช่การแฮ็ก! นี่ไม่มีในการเรียน มันจึงเป็นเรื่องปกติ!"

ซูดันหัวเราะฮึฮึ "รุ่นน้องเฉินหมิง คุณมีหลักฐานอะไรที่บ่งชี้ว่าคอมพิวเตอร์ถูกแฮ็ก?"

เฉินหมิงพูดอย่างสงบว่า "รุ่นพี่ซูดัน เพื่อนนักศึกษาทั้งหลาย พวกคุณคิดเกี่ยวกับมันสักนิด ความจริงก็คือในโพสต์มีข้อบกพร่องจุดใหญ่อยู่! โพสต์ที่คนๆนั้นโพสต์ มันแสดงให้เห็นว่าคอมพิวเตอร์ของผมถูกแฮ็กมานานแล้ว!"

นักศึกษามหาวิทยาลัยชวนกิ่ง จำนวนมากที่กำลังฟังการกระจายเสียงในตอนเที่ยง คิดนิดเดียวก็รู้ถึงความเป็นจริงข้อนี้แล้ว ว่าถ้าคนที่โพสต์ไม่แฮ็กคอมพิวเตอร์ของเฉินหมิง แล้วจะอย่างไรว่าเขากำลังทำอะไร? จะบันทึกวิดีโอได้อย่างไร?

"เพื่อนนักศึกษา ก่อนที่ผมจะมาที่สถานีออกอากาศ ผมได้แวะเข้าไปหาอาจารย์จางซ่งมาก่อนหน้านี้แล้ว และวันนั้นเขาเองก็เห็นว่าคอมพิวเตอร์ถูกแฮ็กจริงๆ และกำลังอยู่ในขั้นตอนสุดท้ายของการควบคุมเพื่อที่จะทำลายหลักฐาน! อาจารย์จางซ่งได้ยืนยันเป็นลายลักษณ์อักษรให้แล้วว่าตอนนั้นคอมพิวเตอร์ของผมถูกแฮ็กจริงๆ เมื่อตอนที่การออกอากาศนี้สิ้นสุด ผมจะเอาหนังสือรับรองของอาจารย์จางโพสต์ที่หน้าเว็บบอร์ดของมหาลัย"

จางซ่งเป็นอาจารย์ที่ผ่านการรับรอง เมื่อนักเรียนของเขาถูกจัดฉาก เขาไม่ได้จะปิดปากเงียบ แต่ยืนขึ้นและเป็นพยานให้เฉินหมิงโดยไม่คำนึงถึงตำแหน่งแต่มันเป็นความรับผิดชอบของอาจารย์!

เฉินหมิง อยุดสักครู่แล้วทิ้งระเบิดลูกต่อไปว่า "ในมือของผมยังมีหลักฐานที่สำคัญอีกชิ้นหนึ่ง ว่าเรื่องทั้งหมดนี้ ถูกวางแผนโดยแฮกเกอร์นิรนาม เพื่อจัดฉากทำร้ายผม!"

ได้ยินเกี่ยวกับข่าวใหญ่อย่างนี้ ซูดันในฐานะที่เป็นผู้ดำเนินรายการที่มีคุณสมบัติเหมาะสม รีบถามอย่างกระตือรือร้นว่า "รุ่นน้องเฉินหมิง คุณมีหลักฐานสำคัญอะไร?"

"รุ่นพี่ซูดัน ตอนผมหาอาจารย์จางซ่ง เพื่อให้อาจารย์เป็นพยานให้ ผมเลยถามถึงชื่อครูฝึกทหารที่เป็นผู้นำทีมในเวลานั้น ก็คือครูฝึกจ้าว วู ที่นำทีมสอนคณะบริหารธุรกิจ ผมได้ขอเบอร์โทรศัพท์ของอาจารย์จ้าวผ่านทางมหาลัย แล้วจึงโทรไปถามทันที ครูฝึกจ้าวพูดไว้ว่าเขาได้ข้อความจากผู้บัญชาการของการฝึกอบรมทางทหาร ในข้อความระบุไว้ว่าให้เขาพาคนไปตรวจสอบที่ห้องพักของผม อย่างไรก็ หลังจากที่เขากลับไปที่ค่ายทหาร แล้วเจอกับผู้บัญชาการของการฝึกอบรมทางทหาร จึงได้รับข่าวที่น่าตกมา! ผู้บัญชาการของการฝึกอบรมทางทหารไม่ได้ส่งข้อความไปหาครูฝึกจ้าว! นี่แสดงให้เห็นว่า? ข้อความที่ครูฝึกจ้าวได้ดับ เก้าในสิบ ถูกส่งไปโดยแฮกเกอร์! ผมได้รับความยินยอมจากครูฝึกจ้าวและผู้บัญชาการแล้ว ข้อความเสียงที่ถูกบันทึกไว้ จะถูกโพสต์ไว้บนเว็บบอร์ดมหาลัยชวนกิ่ง หลังจากการออกอากาศครั้งนี้เสร็จสิ้นเหมือนกัน!" เฉินหมิงถอนหายใจอย่างโล่งอกขณะที่พูดเรื่องหลักฐานทั้งหมดออกไป

ซูดันคาดเดาและพูดว่า "รุ่นน้องเฉินหมิง ฟังจากสิ่งที่คุณบอก มีคนวางแผนจะจัดการคุณจริงๆ! แฮกเกอร์คนนั้นสามารถหลอกครูฝึกทหารได้และตามดูพฤติกรรมของคุณ นี่มันน่ากลัวมาก! รุ่นน้องเฉินหมิง คุณคิดเห็นอย่างไรกับแฮกเกอร์คนนี้ที่พุ่งเป้ามาที่คุณ? หรือมีใครที่คุณสงสัยบ้างไหม?"

ในห้องเรียนของคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ หลิงหยูโม่กำลังกำมือไว้ด้วยกันกลางอกอยู่ ตอนนี้ในใจเธอเต็มไปด้วยความกังวล ในโรงมหาลัย เฉินหมิงมีปัญหากับชิเล่ยเพียงคนเดียว และเฉินหมิงชอบพูดจาใส่ร้ายชิเล่ยตลอด คราวนี้หลิงหยูโม่กังวลอย่างมากว่าเฉินหมิงจะผลักดันทุกสิ่งทุกอย่างไปให้ชิเล่ย

ในสถานีวิทยุ เฉินหมิงหัวเราะเสียงดัง "รุ่นพี่ซูดัน คนที่สงสัยหรอครับ ผมคิดออกอยู่หนึ่งคน! แม้ว่าผมจะเป็นน้องใหม่ของมหาลัย เมื่อไม่นานนี้ผมได้เป็นหัวหน้าห้องและผมก็ไม่ได้ไปผิดใจกับใคร แต่มีคนหนึ่งที่ยกเว้น! วันเปิดเทอมวันแรก ผมต้องการให้คนไปช่วยยกหนังสือ แต่เขาปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในชั้นเรียน หลังจากนั้นทางมหาลัยจะจัดการแข่งขันประกวดออกแบบซอฟแวร์ ทำให้เกิดความขัดแย้งที่รุนแรงระหว่างเรา มีโพสต์ที่พูดถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ในเว็บบอร์ดด้วย ถ้าจะมีคนอยากจะจัดฉากผม ผมว่าคนคนนี้น่าสังสัยที่สุด!"

ระหว่างเฉินหมิงและชิเล่ย เหตุเกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างหลิงหยูโม่ ทำให้มีการเดิมพันเกิดขึ้นในการประกวดซอฟต์แวร์ของมหาวิทยาลัย และมีคนมากมายในเว็บบอร์ดมหาลัยชวนกิ่งพวกคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขณะที่เขากล่าวเรื่องนี้ออกมา หลายคนก็เข้าใจทันที ว่าเฉินหมิงพูดถึงชิเล่ย!

หลังจากที่หลิงหยูโม่ได้ยินคำพูดของเฉินหมิง น้ำตาแห่งความกังวลก็ไหลออกมาจากดวงตาของเธอทันที จากนั้นเธอรีบวิ่งออกจากห้องเรียน เอาถือโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อโทรหาชิเล่ย

เฉินหมิงที่ถือไมโครโฟนอยู่พูดด้วยน้ำเสียงที่รุนแรงว่า "ที่นี่ ณ ตอนนี้ ผมขอประกาศว่า ไม่ว่านายจะวางแผนหรือจัดฉากใส่ร้ายฉันต่างๆนาๆก็ตาม ฉันจะบอกให้นะว่า ในการประกวดซอฟต์แวร์ของมหาลัย ฉันจะเป็นที่หนึ่งแล้วได้เป็นผู้ชนะแน่นอน ด้วยวิธีการอันน่าขยะแขยงของนาย มันไม่สามารถเปลี่ยนความจริงที่ว่านายมันพวกชั้นต่ำ ถ้านายยินดีด้วยการแข่งขันอย่างเปิดเผยกับฉัน แม้ว่านายจะแพ้ แต่ฉันก็เหยียบย่ำนาย แต่นายกลับใช่วิธีการที่น่ารังเกียจตามอำเภอใจ เรื่องนี้ทำให้ฉันมองนายเหมือนพวกชั้นต่ำและทุกคนจะมองเป็นคนชั้นต่ำ!"

เฉินหมิงเป็นคนที่มีความร้ายกาจมาก เขาดึงเรื่องการประกวดซอฟต์แวร์ของมหาลัยก็มาเกี่ยวข้องด้วย จึงทำให้ชิเล่ยถูกกำหนดให้เป็นคนที่ขี้อิจฉาและทำทุกวิธีทางเพื่อชัยชนะ เฉินหมิงพยายามที่จะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะทำลายชื่อเสียงของชิเล่ยให้ฉาวโฉ่

สิ่งที่เขาทำลงไป มันจะประสบความสำเร็จแน่นอน!

อย่างน้อยก็ในพวกนักศึกษาด้วยกัน เพราะเฉินหมิงมีหลักฐานออกมานำแสดงมากมาย อย่างน้อยนักศึกษาจำนวนมากก็ได้เลือกที่จะเชื่อเฉินหมิงแล้ว และทำให้ชิเล่ยได้กลายเป็นพวกชั่วร้ายไปโดยปริยาย!

พูดได้เลยว่า เฉินหมิงค่อนข้างมีความสามารถ! ถ้าเป็นคนปกติ เมื่อคุณเจอเรื่องแบบนี้ คุณจะไม่มีหน้ากล้ากลับมาที่มหาลัยอีกแน่นอนและรีบทำการย้ายมหาลัยทันที! อย่างไรก็ตาม เฉินหมิงไม่เพียงแต่ไม่ได้ย้ายออกไป แต่กลับมองหาหลักฐานที่เป็นประโยชน์ต่อเขาและในที่สุดเขาก็ช่วยชีวิตตนเองไว้ได้ แถมเรื่องทั้งหมดก็โยนไปให้ชิเล่ย

แม้ว่าเขาจะทำให้ทุกอย่างเหมือนชิเล่ยเป็นคนจัดฉากเขา แต่เขาไม่รู้เลยว่าเขาถูกชิเล่ยจัดฉากจริงๆ!

ผู้ดําเนินรายการสถานีวิทยุ ซูดันพูดพร้อมปรบมือ "ยอดเยี่ยม ยอดเยี่ยมมาก เดิมที่ดูเหมือนจะเป็นแค่เหตุการณ์ธรรมดา ไม่คิดเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่รุ่นน้องเฉินหมิงของพวกเรา ไม่กลัวความลำบากที่จะค้นหาความจริง และยังมีความบริสุทธิ์ของจิตวิญญาณในเรียนรู้! จากเรื่องที่เราได้เรียนรู้วันนี้ เราควรเรียนรู้ที่จะไม่ยอมแพ้ในการเผชิญกับความยากลำบาก เราต้องเชื่อมั่นในตัวเองและทำงานอย่างหนักเพื่อความก้าวหน้า! รายการวิทยุเที่ยงของวันนี้ไกล้จะหมดเวลาแล้ว ฉันยังมีอีกหนึ่งคำถามสุดท้าย ฉันไม่รู้ว่ารุ่นน้องเฉินหมินจะสามารถตอบได้ไหม?"

เฉินหมิงยิ้มพยักหน้า "รุ่นพี่ซูดันโปรดถามมาเลย!"

"รุ่นน้องเฉินหมิง คุณมีความมั่นใจที่จะเอาชนะคนๆนั้น ในการประกวดซอฟต์แวร์ของมหาลัยเพื่อพิสูจน์ตัวเองใช่ไหม?" ซูดันถามคำถามนี้เหมือนกับเฉินหมิง เหมือนกับในสคริปเป๊ะ!

เฉินหมิงช่วยไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "รุ่นพี่ซูดัน ไม่ใช่ผมหยิ่งหรอก คนๆนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผม! ไม่อย่างงั้นเขาจะเอาแผนการสกปรกมาจัดการผมทำไม?"

หลังจากการออกอากาศตอนเที่ยงสิ้นสุดลง มหาวิทยาลัยชวนกิ่ง ก็เกิกละลอกคลื่นความสนใจในการแข่งขันซอฟแวร์มหาลัย ไม่ใช่เพราะการประกวดซอฟแวร์ของมหาลัยน่าสนใจ แต่พวกเขาสนใจเรื่องความบาดหมางระหว่างเฉินหมิงกับชิเล่ย!

ที่ทางเดินนอกห้องเรียน หลิงหยูโม่ถือโทรศัพท์กดโทรออกเบอร์ของชิเล่ย หลังจากเสียงเรียกเข้าดังสองครั้ง ก็ได้ยินเสียงชิเล่ยออกมาจากอีกฝั่ง

"เสี่ยวโม่ เกิดอะไรขึ้น? คิดถึงฉันหรอ?" เสียงของชิเล่ยอย่างกับพวกอันธพาล

หลิงหยูโม่ไม่มีอารมณ์มาตลก เสียงของเธอเต็มไปด้วยความกังวล "พิสดารหิน เกิดเรื่องใหญ่ที่มหาลัยแล้ว เฉินหมิงพูดว่าถูกนายจัดฉากไว้ในรายการวิทยุของมหาลัย เมื่อตอนเที่ยง!"

หลิงหยูโม่เล่าถึงรายละเอียดที่เกี่ยวกับรายการวิทยุเมื่อตอนเที่ยงให้ชิเล่ยฟังทุกอย่าง วิธีการของเฉินหมิงประสบความสำเร็จมากเพื่อนร่วมชั้นของพวกเขา ยกเว้นแค่พลัมน้อย ทุกคนเชื่อเฉินหมิงไปแล้ว

ชิเล่ยเงียบครู่หนึ่ง มีความโกรธและความรังเกียจเกิดขึ้นมาในใจ

'เฉินหมิง ฉันดูถูกนายเกินไปจริงๆ!'

"เสี่ยวโม่ ไม่ต้องกังวลไป เดี๋ยวฉันจะกลับไปที่มหาลัยวันพรุ่งนี้ แล้วค่อยไปคิดบัญชีกับเฉินหมิงหลังจากนั้น เขารู้ได้ยังว่าตัวเองจะชนะในการแข่งขันประกวดออกแบบซอฟแวร์ทั้งๆที่ยังไม่ได้แข่ง? ฉันจะทำให้เขาต้องเจอกับความสูญเสียและความพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์!"

หลิงหยูโม่ลังเล พูดด้วยเสียงกระซิบว่า "พิสดารหิน ฉัน ...ฉันอยากจะบอกนายว่า การแข่งขันประกวดซอฟแวร์ของมหาลัย หนึ่งในผู้สนับสนุนที่ใหญ่ที่สุด เป็นธุรกิจครอบครัวของเฉินหมิง บริษัทซอฟต์แวร์จินยู ขอโทษนะพิสดารหิน ไม่ใช่ฉันไม่เชื่อนาย แต่ฉันกลัวว่าพวกเขากำลังโกง!"

ชิเล่ยพูดด้วยเสียงปลอบโยนว่า "เสี่ยวโม่ แม้ว่าผู้สนับสนุนจะเป็นบริษัทของครอบครัวของเขาก็ตาม ฉันจะทำให้มังกรต้องก้มหัวให้งู ให้มันรู้ว่าอะไรที่เรียกว่าความสิ้นหวัง!"