GE62 สัมผัสเทพแก่นทองคำขั้นกลาง [ฟรี]

ยามนี้หนิงฝานเข้าสู่ป่าภูติพรายได้ 15 วันแล้ว

หนิงฝานอุ้มองค์หญิงเหม่ยไล่ล่าสังหารภูติผีในส่วนที่ 2 ของป่าเพื่อรวบรวมมุกภาวนา

เหล่าภูติผีในป่าหวาดกลัวสัตว์อเวจีน้อยที่หนิงฝานอุ้ม ทำให้พวกมันแสดงพลังได้ไม่เต็มที่

หนิงฝานสังเกตุเห็นสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้น และเชื่อมโยงมันกับสัตว์อเวจีน้อย

ผ่านไป 5 วัน หนิงฝานสังหารภูติผีไปร่วม 300 ตน กระบี่แยกสวรรค์ยกระดับเป็นสมบัติวัญญาณขั้นสูง และได้มุกภาวนาทั้งหมด 122 เม็ด

หนิงฝานเชื่อว่า หากเขาดูดซับมุกภาวนาเหล่านี้ สัมผัสเทพของเขาจะบรรลุขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง

ยามนี้หนิงฝานเข้าใจปราณกระบี่ที่ 2 ของตู่กู ‘กระดูกขาวดุจขุนเขา’ และกำลังคุ้นชินกับมันอย่างช้าๆ นอกจากนี้ ยังเกิดปรากฏประหลาด ใต้ฝ่าเท้าของหนิงฝานปรากฏเงาของกระดูกขาว

แต้มในนิกายของหนิงฝานขยับเปลี่ยนแปลงอย่างน่าสะพรึงกลัว

แต้มจำนวนมหาศาลทำให้อันดับของหนิงฝานพุ่งสูง!

หลังจากใช้เวลาในป่าภูติพรายไปเกือบครึ่งเดือน แต้มของหนิงฝานทำให้คนของนิกายกุ่ยเชว่ตกตะลึง ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากที่เฝ้ามองไม่กล้าลุกขยับ

“แต้มของหนิงฝานเพิ่มขึ้นอีก 200 ถึงสองครั้งติด หมายความว่ามันสังหารภูติผีในขอบเขตประสานวิญญาณขั้นกลาง 2 ตนพร้อมกัน!”

“เพิ่มอีก 1000 แต้ม มันสังหารภูติผีในขอบเขตประสานวิญญาณขั้นสูงสุด!”

“แค่เกือบครึ่งเดือนแต่กลับได้แต้มมากถึงเพียงนี้... บางทีหากหนิงฝานเผชิญหน้าผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำ มันอาจเอาชนะได้!”

ครึ่งเดือนที่ผ่านมา ชื่อเสียงของหนิงฝานเลื่องลือไปทั่วทั้งแคว้นเยว่

ข่าวลือว่า นิกายกุ่ยเชว่ได้ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นกลางที่ท้าทายสวรรค์ นามหนิงฝาน เพียงครึ่งเดือนสังหารภูติผีในขอบเขตประสานวิญญาณไปมากกว่า 300 ตน

ข่าวนี้ทำให้ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณจำนวนมากหวาดกลัว ทำให้ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลางนั่งไม่ติดที่

แม้ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลางมั่นใจว่าสามารถเผชิญหน้ากับภูติผีในขอบเขตประสานวิญญาณจำนวนมากได้ แต่มันไม่สามารถสังหารภูติผีระดับนั้นได้ง่ายนัก หากจะทำเช่นนั้นได้ อย่างน้อยต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นสูง

ศิษย์แห่งหานหยวนจี๋ หลานชายแห่งปีศาจทมิฬหนิง... ชื่อเสียงทั้งสองค่อยๆจางหายไป เหลือเพียง ‘นักฆ่าประสานวิญญาณ’ ฉายานี้เป็นผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำผู้หนึ่งตั้งให้

ยิ่งวันเวลาผ่านไป ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากยิ่งหลั่งไหลมายังนิกายกุ่ยเชว่เพื่อขอดูแต้มของหนิงฝาน ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณจำกัดไว้ไม่อาจเข้าสู่นิกาย มีเพียงผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์

สีหน้าของเยี่ยนซวนหยินเคร่งเครียด ด้วยความที่แต้มของหนิงฝานเพิ่มขึ้น หากผ่านไปจนครบ 1 เดือน แต้มของหนิงฝานต้องเหนือกว่ามัน

แต้มที่มันเฝ้าสะสมมาหลายปี กลับไม่อาจเทียบแต้มที่เก็บเพียง 1 เดือนของหนิงฝาน ทำให้เยี่ยนซวนหยินยากจะยอมรับ มันหวาดกลัวหนิงฝาน และความกลัวได้สลักลึกลงไปในจิตใจของมัน

“วันนั้นที่เมืองฉีเหม่ย... การที่ข้ายอมจากมาโดยไม่ยั่วยุคนผู้นั้น ถือเป็นโชควาสนาของข้าเยี่ยนซวนหยิน!”

ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณของนิกายกุ่ยเชว่เริ่มมองแต้มหนิงฝานด้วยความหวาดกลัว

ผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณนับเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงของแคว้นเยว่ แต่หนิงฝานดูราวกับสามารถสังหารคนกลุ่มนี้ได้ในกระบวนท่าเดียว

ผู้ที่แสดงสีหน้าอัปลักษณ์ที่สุดคือไป๋เฟยเถิง มันเป็นชายชราที่มีชีวิตอยู่มายาวนาน ไม่เห็นผู้เยาว์อย่างหนิงฝานอยู่ในสายตา แต่ช่างน่าเศร้าที่หนิงฝานก้าวล้ำมันไป

ที่สำคัญกว่านั่น ความรู้สึกภายในบางอย่างของไป๋เฟยเถิงทำให้ตัวมันยากจะยอมรับ มันเริ่มรู้สึกได้ถึงความหวาดกลัวที่มีต่อหนิงฝาน

ผู้เชี่ยวชาญแก่นทองคำขั้นกลางอย่างมันกลับหวาดกลัวผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นกลาง! เรื่องเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน บุรษผู้หยิ่งทะนงอย่างมันยากจะยอมรับ

ภายในตำหนักแลกเปลี่ยน ผู้ที่มีความสุขกับหนิงฝานที่สุดอาจมีเพียงหลานเหม่ยผู้เดียว

แม้นางจะไม่เผยรอยยิ้ม แต่สายตาของนางไม่ละจากโต๊ะแสดงแต้ม นางรู้ว่ายามนี้หนิงฝานยังปลอดภัยดี

เดิมทีนางเป็นห่วงกังวลเมื่อหนิงฝานจะสู่ส่วนที่ 2 ของป่า แต่ยามนี้ ดูเหมือนนางไม่จำเป็นต้องกังวลอีกแล้ว

ภายในตำหนักแลกเปลี่ยน ยังมีผู้อาวุโส ‘จือโม่’ ผู้อาวุโสแห่งนิกายจี๋หลินมาเยือน

มันจ้องมองโต๊ะแสดงแต้มด้วยแววตาตกตะลึง

“คาดไม่ถึงว่าหนิงฝานจะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ เรื่องที่กระถางขัดเกลาของท่านบรรพบุรุษหายไป...หรือจะเป็นฝีมือของมัน? หากเป็นเช่นนั้นจริง ปีศาจทมิฬหนิงคงเกลียดชังนิกายจี๋หลินของข้า...”

...

‘โดดเด่น’ นั่นคือคำนิยามที่เหมาะกับหนิงฝาน หากหนิงฝานรู้ว่าตนถูกขนานนามว่านักฆ่าประสานวิญญาณ เขาคงรู้สึกอดสู

ยามนี้หนิงฝานเป็นผู้เชี่ยวชาญประสานวิญญาณขั้นสูง มีกระบี่แยกสวรรค์ที่สามารถเผาวิญญาญ มีสัตว์อเวจีน้อยที่ทำให้ภูติผีหวาดกลัวจนไม่กล้าแสดงพลัง

แม้เป็นภูติผีในขอบเขตประสานวิญญาณขั้นสูงสุด เมื่ออยู่ต่อหน้าสัตว์อเวจี พลังที่มันแสดงออกมาอย่างมากก็ไม่เกินขอบเขตประสานวิญญาณขั้นกลาง ทำให้ถูกหนิงฝานสังหารอย่างง่ายดาย

การสังหารภูติผีจำนวนมากของหนิงฝานทำให้ชื่อเสียงของเขาโด่งดัง...

ชุดคลุมขาดวิ่น โลหิตเปรอะเปื้อนกาย หนิงฝานในยามนี้ดูราวกับยาจก

หลังจากล่าสังหารจนเหนื่อย หนิงฝานกลับคืนสู่ข่ายอาคมของตน

เมื่อกลับมาถึง เขาอาบน้ำในแม่น้ำใกล้เคียง ส่วนเยว่หลิงช่วยย่างปลารอ

ยามนี้ชุ่ยหลิงได้สติแล้ว เมื่อนางได้ยินว่าหนิงฝานเป็นผู้ช่วยชีวิตนาง หัวใจของนางสั่นไหว

“ท่านพี่... ต่อจากนี้เราจะเป็นเช่นใด...” เยว่หลิงกล่าวถาม แม้จะเป็นคำถามที่ง่าย แต่กลับยากจะตอบ

“ข้าก็ไม่รู้...” ชุ่ยหลิงสับสนกระทั่งไม่อาจหาคำตอบ

ตั้งแต่กลับมา หนิงฝานไม่ยอมปล่อยสัตว์อเวจี เขานำมันติดตัวไปอาบน้ำด้วย

“ทมิฬน้อย ดูเหมือนเจ้าจะเกลียดการอาบน้ำ” หนิงฝานก้มมองสัตวอเวจีที่กำลังดิ้นอยู่ในอ้อมแขน แล้วยิ้มพลางกล่าว แต่สิ่งที่หนิงฝานไม่รู้คือ เหตุที่มันดิ้นไม่ใช่เพราะเกลียดการอาบน้ำ มันไม่อยากอยู่กับบุรุษเปลือยเปล่า

“ข้าจะไม่มีวันให้อภัยเจ้า!” นางกล่าวอย่างไร้ความหวัง แต่กลับไม่มีผู้ใดเข้าใจนาง

เมื่ออาบน้ำชำระกาย ผัดเปลี่ยนอาภรณ์ สามคนกับอีกหนึ่งตัวก็นั่งล้อมวงกินปลาย่าง ด้วยที่ไม่เข้าใจความคิดของหนิงฝาน สองสตรีและหนึ่งสัตว์อเวจีจึงจ้องมองหนิงฝานด้วยความสงสัย

“พวกเจ้าจะกลับเข้าแหวนเมื่อใด?” หนิงฝานกล่าวถามเบาๆ

“ท่านไม่อยากเห็นหน้าพวกข้าแล้วหรือ...” ชุ่ยหลิงขบฟัน นางไม่อาจละทิ้งความรู้สึกแปลกๆในใจได้

“ไม่ใช่... หลังจากข้าเก็บตัวฝึก ข้าตั้งใจจะเข้าสู่ส่วนที่ 3 ของป่า ที่นั่นมีภูติผีในขอบเขตแก่นทองคำ ยามนั้น... ข้าอาจปกป้องพวกเจ้าไม่ได้ เช่นนั้น...”

“ท่านไม่ต้องอธิบาย... สิ่งใดที่ท่านกล่าว...พวกข้าย่อมเชื่อฟัง”

แม้ชุ่ยหลิงจะกล่าวเช่นนั้น แต่นางกลับรู้สึกมีความสุข หนิงฝานไม่ได้เกลียดพวกนาง...แต่เขาห่วงใย!

“ดูคล้ายหนิงฝานไม่เข้าใจการปลอบประโลมสตรี แต่เขายังห่วงใยพวกเรา”

รอยยิ้มเล็กๆปรากฏบนใบหน้าของหนิงฝาน ตราตรึงเข้าไปในจิตใจของชุ่ยหลิงจนไม่อาจลบเลือน

ชุ่ยหลิงและเยว่หลิงกลับเข้าไปในแหวนและอาศัยอยู่ร่วมกับสตรีอีก 15 นาง ส่วนเรื่องดูดซับพลังจากพวกนางทั้งสองนั้น หนิงฝานยังลังเล

“ยังไม่อาจข่มใจขัดเกลาผสานกับพวกนาง... แต่ก็ไม่อาจปล่อยพวกนางไปได้เช่นกัน”

หนิงฝานไม่อยากให้เรื่องที่สตรีทั้ง 17 คนถูกชิงตัวเปิดเผย เขาไม่อยากยั่วยุนิกายจี๋หลินซึ่งหน้า แต่ถึงอย่างนั้น เขาย่อมรู้ดีว่าไม่อาจปกปิดเรื่องนี้ได้นานนัก

“หากข้าบรรลุแก่นทองคำ บางที...ข้าอาจไม่ต้องหวาดกลัวนิกายจี๋หลินอีก”

หนิงฝานกอดสัตว์อเวจีไว้ นั่งขัดสมาธิลงกับพื้น ใช้กระบี่ขุดดินลึกเพื่อชักนำเพลิงพิภพปรุงโอสถ

หนิงฝานเตรียมสมุนไพรจำนวนมากอย่างเชี่ยวชาญ จากนั้นใส่สมุนไพรลงในประถางปรุงโอสถ เพื่อปรุงโอสถเสริมวิญญาณ 200 เม็ดพร้อมๆกันในเตาเดียว

สัมผัสเทพขอบเขตแก่นทองคำขั้นแรกของหนิงฝานต้องใช้โอสถจำนวนมากและมุกภาวะนาในการยกระดับ โอสถจำนวนมากที่ปรุงเหล่านั้น ทำให้ทักษะการปรุงโอสถของเขาเพิ่มพูน เขาจึงเชื่อว่าจะปรุงโอสถผันแปรที่ 2 จำนวน 200 เม็ดนี้สำเร็จ

หากเป็นโอสถผันแปรที่ 4 อย่างโอสถก่อดวงจิต เขามั่นใจว่าตนจะปรุงโอสถได้ถึง 2 เม็ดในเตาเดียว

สัตว์อเวจีน้อยเฝ้ามองการปรุงโอสถของหนิงฝาน และทำให้มันเริ่มตกตะลึงอย่างช้าๆ

ในช่วง 5 วันที่ผ่านมา หนิงฝานสังหารภูตผีในขอบเขตประสานวิญญาณอย่างต่อเนื่อง 300 ตน... การเคลื่อนไหว วิชา และการสังหาร ทั้งหมดประทับอยู่ในใจของสัตว์อเวจี นอกจากนี้ มันคาดไม่ถึงว่าหนิงฝานที่ยังเยาว์จะบรรลุทักษะปรุงโอสถผันแปรที่ 4 ได้

ดูเหมือนหนิงฝานจะมีสมุนไพรในครอบครองมากมายจนกระเป๋าตุง ที่สำคัญ กลิ่นหอมของสมุนไพรพันปีก็โชยออกมาจากในนั้น

สัตว์อเวจีเลียปาก แววตาเผยประกาย

“หากข้ากินสมุนไพรของมันและฟื้นฟูพลัง การหนีจากมันย่อมไม่ใช่เรื่องยาก!”

ในขณะที่หนิงฝานปรุงโอสถอยู่นั้น สัตว์อเวจีตัวน้อยก็เริ่มคุ้ยเขี่ยกระเป๋าสมุนไพร แต่ทันใดนั้นเอง หนิงฝานกลับคว้าคอของมันไว้

“ทมิฬน้อย...เจ้าไม่ควรรบกวนข้า หากเจ้ายังไม่หยุด...ข้าจะประทับตราวิญญาณกับเจ้า” หนิงฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย

“เจ้ากล้าคิดประทับตราวิญญาณกับข้า! ข้า... ข้า... ข้ากลัวแล้ว!”

นางต้องการด่าทอ แต่ร่างกายกลับสั่นสะท้าน นางไม่อยากคิดว่าผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกที่ยิ่งใหญ่เช่นตน จะถูกประทับตราวิญญาณ หากถูกประทับจริง... ชะตากรรมคงเลวร้ายและน่าเศร้า

นางแลบลิ้นเลียมือหนิงฝานเบาๆราวกับสัตว์เลี้ยงที่ประจบเอาใจ

เมื่อเห็นนางเชื่อฟัง หนิงฝานก็ยิ้มให้เล็กน้อย

“ทมิฬน้อย... หากสัมผัสเทพของข้าทะลวงขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง ข้าจะพาเจ้าไปส่วนที่ 3 ของป่า ไปล่าสังหารภูตผีในขอบเขตแก่นทองคำ!”

เมื่อได้ยินคำกล่าวของหนิงฝาน นางทำท่าจะร่ำไห้ทันที

“ข้าไม่อยากไป!! พลังของข้าอยู่เพียงขอบเขตประสานวิญญาณขั้นต้น หากเข้าสู่เขตที่ 3 ของป่า ข้าคงไม่พ้นถูกผู้รับใช้ของจักรพรรดิปีศาจไป๋กู่สังหาร! ข้าไม่ไป!”

ผู้เชี่ยวชาญไร้แบ่งแยกอย่างองค์หญิงเหม่ยกลับร่ำไห้อย่างหวาดกลัว

การปรุงโอสถดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง กลิ่นหอมที่โชยออกมาจากเตา อีกไม่นานหนิงฝานจะปรุงโอสถสำเร็จ

ผ่านไป 3 วัน... สัมผัสเทพกวาดผ่านไปรอบทิศกินวงกว้างกว่า 200 ลี้ ภูติผีที่ต้องสัมผัสเผยสีหน้าหวาดกลัว

แก่นทองคำขั้นกลาง!

สัมผัสเทพขอบเขตแก่นทองคำขั้นกลาง เมื่อหนิงฝานแผ่สัมผัสเทพสำรวจหยกดำ เขากลับพบบางสิ่ง

“เศษเสี้ยวจิตวิญญาณจักรพรรดิ!” หนิงฝานตกตะลึง

เศษเสี้ยวของจิตวิญญาณจักรพรรดิสวรรค์โบราณในแดนสวรรค์ทั้ง 4!...