DMWS ตอนที่ 79 เเผนของเเจ็คสัน [ฟรี]
ค่ำคืนในฐานลับ ปีเตอร์ ได้หายจากอาการบาดเจ็บ เพราะการช่วยเหลือจาก เเจ็คสัน ผนวกกับ ร่างกายที่เเข็งเเกร่งของปีเตอร์ ทำให้เขาสามารถฟื้นตัวได้รวดเร็วมากขึ้น
"สไปเดอร์-เเมน นายบอกว่านาย รู้จักยาชีวภาพที่ ดร. ใช้ ใช่ไหม?"เเจ็คสันที่นั่งบนโซฟา เขากล่าวถาม ปีเตอร์ เเน่นอนว่าเขาเเสร้งทำเป็นไม่รู้เพราะไม่อยากเปิดเผยเรื่องราวให้ปีเตอร์ฟัง
"ใช่,ผมค่อนข้างคุ้นเคยกับ ยาชีวภาพที่ ดร.ใช้ เพราะ ยีน นั่นสำเร็จได้ก็เพราะความช่วยเหลือของผม เเต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็คือยานั่นกลับเป็นการทดลองที่เป็นปัญหา"ปีเตอร์พยักหน้าตอบ ยาชีวภาพยีนที่สมบูรณ์นั้นจะสามารถช่วยเหลือคนไข้ให้สามารถฟื้นคืนสภาพ ไม่ใช่เปลี่ยน ร่างกายของมนุษย์ให้เป็นสัตว์ประหลาด
"เเล้วมีวิธีกำจัดต้นตอของยีนหรือไม่?ถ้าเขาผ่านการเเปลงสภาพโดยการฉีดยา บางอาจจะสามารถใช้สิ่งที่คล้ายกันเพื่อคลายผลตัวยาของเขา"เเจ็คสันกล่าวเเนะนำปีเตอร์ทีละขั้นตอน
"คุณหมายถึงยาเเก้พิษ?ยาสลายปฏิกิริยาของยีน?"ได้ยินคำพูดของเเจ็คสัน ปีเตอร์ ตาสว่างในทันที
"ใช่,เเล้วมันมีสิ่งของที่ว่านี่หรือไม่?"เเจ็คสัน กล่าวถามปีเตอร์ เเม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่า ยาเเก้พิษนั้นมาจากไหน เเต่ในพล็อตเรื่องนั้นนี่เป็นตัวการสำคัญ มันจะช่วยให้เเผนของเเจ็คสันประสบความสำเร็จ
"ยาสลายยีน!สิ่งนี้ย่อมมีอย่างเเน่นอน"ปีเตอร์พยักหน้าตอบ เเน่นอนว่า เขาเข้าใจหลักการทำงานของตัวยาที่ดร.ใช้ เขาย่อมสามารถสร้างยาที่คลายผลลัพธ์นี้ออกมาได้
"ตอนนี้นายสามารถหายาเเก้พิษได้ไหม?"เเจ็คสัน รู้ว่า สิ่งนี้ต้องใช้เวลาในการทำดังนั้นเขาจึงค่อนข้างเร่งรีบ
"มิราจไนท์,ผมต้องรีบไปที่ออสคอร์ป ตอนนี้ผมมีเพื่อนที่เชี่ยวชาญในด้านการผลิตยาเเก้พิษนี้ ถ้า ดร.คอนเนอร์ส ไปหาผมที่โรงเรียนพรุ่งนี้ บางทีเราอาจมีวิธีที่จะรับมือกับเขาได้"ค้นพบหนทางช่วยเหลือ ดร. คอนเนอร์ส ปีเตอร์ กล่าวอย่างตื่นเต้น
"อืม,เราต้องรีบดำเนินการโดยเร็ว พรุ่งนี้ฉันจะไปที่โรงเรียนของนายเพื่อเฝ้าระวังไม่ให้ปีศาจกิ้งก่ายักษ์นั่นมีโอกาสได้ทำร้ายผู้บริสุทธิ์"เเจ็คสันกล่าวรับประกันความปลอดภัยของคนอื่น ยังไงเขาก็ต้องไป โรงเรียน พรุ่งนี้ อยู่ดี หาก ดร. คอนเนอร์ส ปรากฏตัว มันก็เป็นสิ่งที่เขาจะหลีกเลี่ยงไม่ได้
"ตกลง,เช่นนั้นผมไปก่อนละ"ปีเตอร์วิ่งออกจากฐานลับ ตอนนี้เองก็ดึกมากเเล้ว เขาไม่รู้ว่า เเฮร์รี่ จะยังตื่นอยู่รึไม่
"หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น....คงต้องดูสถานการณ์พรุ่งนี้เเล้วละ"เห็นปีเตอร์รีบวิ่งออกไป เเจ็คสัน กล่าวกระซิบออกมา ตามพล็อตเดิมในเนื้อเรื่องสถานการณ์จะบานปลายกว่านี้มาก
วันรุ่งขึ้นปีเตอร์ได้มาโรงเรียนพร้อมกับยาเเก้พิษ ในช่วงคืนวันที่ผ่านมานั้น ปีเตอร์ ได้เข้าออกห้องทดลองที่ออสบอร์นอย่างอิสระ เพื่อผลิตยาเเก้พิษ
เขาได้รับการช่วยเหลือจากเเฮร์รี่ ตอนนี้ ทุกอย่างในบริษัทออสคอร์ป ได้อยู่ในการควบคุมของ เเฮร์รี่ อย่างเเท้จริง เเม้จะไม่ได้มี นอร์เเมน ออสบอร์น หนุนหลัง เเฮร์รี่ ก็ยังสามารถนำพาบริษัทเติบโตขึ้นไปได้ เเฮร์รี่ ไม่ได้ถามปัญหาของปีเตอร์ที่ขอให้ตัวเองช่วยเหลือ เเน่นอนว่าอำนาจทุกอย่างอยู่ในมือของเขา เขาย่อมช่วยเหลืออปีเตอร์อย่างเเน่นอนเพราะสำหรับเพื่อนคนนี้ของเขาเเฮร์รี่ยินดีช่วยเหลือไม่ว่าจะเรื่องอะไร
"เฮ้,มิราจไนท์ คุณอยู่ไหนตอนนี้"ปีเตอร์ที่เดินทางมาถึง โรงเรียน เขาได้ใช้โทรศัพท์ โทรหา เเจ็คสัน
"ไม่ต้องห่วง ฉันเฝ้าระวังอยู่ในพื้นที่ภายในโรงเรียน หาก กิ้งก่ายักษ์นั่นปรากฏตัว ฉันจะรีบออกไปช่วยนาย"
ได้ยินการตอบกลับของเเจ็คสัน สีหน้าของปีเตอร์กลายเป็นมีความสุขมาก เพียงเเต่ว่าเขาไม่รู้ว่าตอนนี้ มิราจไนท์ ที่เขาคุยอยู่ก็เป็นเพียงสถานะคนธรรมดา เเจ็คสัน ที่อยู่เบื้องหน้าไม่ห่างไกลจากเขาในตอนนี้"เอาละ ผมได้ยาเเก้พิษมาเเล้ว พวกเราจะต้องหยุด ดร.คอนเนอร์ส ให้ได้"
"ผ่อนคลายเถอะ เขาไม่อาจหลบหนีเราได้พ้น"
"อืม,เช่นนั้นผมขอตัวเข้าชั้นเรียนก่อนเเล้วกัน"ได้ยินเสียงตอบกลับจากมิราจไนท์ ปีเตอร์ รู้สึกโล่งใจ เขามียาเเก้พิษในมือ ทั้งยังมีความช่วยเหลือจาก มิราจไนท์ เเม้ ดร.คอนเนอร์ส จะปรากฏตัวขึ้น ก็คงไม่อาจสร้างความเสียหายได้มากนัก
"อืม"เห็นปีเตอร์รีบเดินมาที่ทางตัวเอง เเจ็คสัน รีบกดวางโทรศัพท์ทันที
"เฮ้,เเจ็คสัน เมื่อครู่นายโทรศัพท์หาใครงั้นหรอ?"ปีเตอร์มาถึงที่ด้านหน้าของเเจ็คสัน เเละ กล่าวทักทาย
"สไปเดอร์เมน!"เเจ็คสันกล่าวตอบด้วยรอยยิ้ม
"หาา?ถ้านายคุยกับสไปเดอร์-เเมนอยู่ ฉันก็คงพูดคุยอยู่กับ มิราจไนท์เมื่อครู่"ได้ยินคำตอบของเเจ็คสัน ปีเตอร์ กล่าวอย่างไม่เชื่อ
"เฮ้,นายจะไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร เเต่ว่าฉันเป็นเพื่อนที่ดีของ สไปเดอร์-เเมน"เห็นปีเตอร์พูดเช่นนั้น เเจ็คสัน กล่าวตอบเขา
"เมื่อไหร่กันที่นายเริ่มสนใจฮีโร่หนะ?"ได้ยินคำพูดแปลก ๆของ เเจ็คสัน ปีเตอร์ กล่าวถามทันที
เเน่นอนว่า เเจ็คสัน เชื่อว่า ปีเตอร์ คงคิดว่า คำพูดของเขาเป็นเพียงเเค่เรื่องตลก เเต่เขาก็ไม่ได้กล่าวโกหกออกไป เขาเป็นเพื่อนของสไปเดอร์เเมนจริงจริง
"ก็ตอนนี้ฉันเป็นผู้สื่อข่าวใช่มั้ยละ ฉันได้เริ่มทำข่าวเกี่ยวกับ ฮีโร่ผู้พิทักษ์เส้นทางถนน ในตอนนี้ ดังนั้น ทางสำนักพิมพ์ จึงไหว้วานฉัน ตราบเท่าที่ฉันสามารถถ่ายรูปของมิราจไนท์ หรือ ภาพ สไปเดอร์-เเมน ได้ พวกเขาจะมีโบนัสให้ เเละ เมื่อครู่ ฉันก็กำลังคิดเกี่ยวกับการช่วยเหลือสไปเดอร์เเมนอยู่"
",จริงสิ ฉันเองก็เป็นเเฟนคลับของมิราจไนท์เหมือนกับนายเเหละ"ภายใต้การไต่สวนของปีเตอร์ เเจ็คสัน พูด บอกเขา
"เเฟนคลับ?ใช่เลย บางที สไปเดอร์เเมน ก็อาจต้อองการเว็บไซต์เเฟนคลับของตัวเอง"ภายใต้การกล่าวกระตุ้นของ เเจ็คสัน ปีเตอร์ นึกขึ้นได้ว่า เเฟนคลับเป็นสิ่งสำคัญ
"ใช่เเล้ว เพราะตอนนี้ ฉันเชื่อว่า สไปเดอร์-เเมน เองก็มีเเฟนคลับจำนวนมาก"เเจ็คสันพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของปีเตอร์ เขาหัวเราะในใจ เล็กน้อย เพราะ ปีเตอร์ คงคิดจะสร้างเว็บไซต์เเฟนคลับของตัวเองขึ้นมา นี่จะไม่ทำให้เขาตลกได้อย่างไร
หลังจากนั้นปีเตอร์เเละ เเจ็คสัน ก็เข้าชั้นเรียน พวกเขาได้ให้ความสำคัญกับสถานการณ์ที่ ดร.คอนเนอร์ส จะปรากฏตัว
คาบเรียนเเรกได้จบลง ดร.คอนเนอร์ส ก็ยังไม่ได้ปรากฏตัว ปีเตอร์ รู้สึกผ่อนคลายเล็กน้อย เขากังวลเกี่ยวกับการปรากฏตัวของ ดร.คอนเนอร์ส ดังนั้นเขาจึงได้เพ่งสมาธิของตัวเองเพื่อเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ ซึ่ง เเตกต่างจาก เเจ็คสัน ที่เขามีเทคนิครู้เเจ้ง
"เเจ็คสัน,คาบเรียนต่อไปคาบอะไรนะ?"ปีเตอร์ที่เดินลงไปชั้นล่างของชั้นเรียนเขากล่าวถาม ปีเตอร์ ไม่ใช่ว่าเขาจำไม่ได้เพียงเเต่ว่าเขาต้องการปกป้องเพื่อนคนสำคัญของเขา
"บทเรียนประวัติศาสตร์"เเจ็คสัน กล่าวตอบออกมา เขารู้ว่าปีเตอร์กังวล
"เอ่อเเจ็คสัน,ถ้าเกิด...."ในขณะที่ ปีเตอร์ กำลังอธิบายบางอย่างให้ เเจ็คสันฟัง เขาก็กลืนคำพูดลงไปทันที ถ้าเขาบอกว่า กิ้งก่ายักษ์จะปรากฏตัวขึ้นที่โรงเรียน เเละ ให้เพื่อนของเขารีบหนีไป เขาก็กลัวว่าเเจ็คสันจะหาว่าเขาเป็นบ้าเหมือนกับ หัวหน้ากรมตำรวจ เช่น จอร์จ
ปั้งงง
ครื่นนน~~
„! ~~”
"„! ช่วยด้วย"
ในขณะที่ปีเตอร์เเละเเจ็คสันกำลังพูดคุยกัน ก็มีเสียงกรีดร้องดังออกมาจากห้องสุขาที่ปลายสุดทางเดิน ทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นดวงตาของ ปีเตอร์ เเละ เเจ็คสัน สว่างวาบขึ้นทันที เขารู้ว่านั่นต้องเป็น ดร.คอนเนอร์ส
ปั้งงง
ประตูห้องสุขาได้ถูกพังออกมาพร้อมกับปรากฏบางสิ่งขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้น นั่นก็คือ กิ้งก่ายักษ์
“! ~”! ~”
"ช่วยด้วย!!! ~”
ทันทีที่ กิ้งก่ายักษ์ปรากฏตัว นักเรียนในโรงเรียนก็กรีดร้องออกมาอย่างเเตกตื่นพวกเขาได้รีบวิ่งหลบหนีกระจัดกระจายกันออกไปอย่างรวดเร็ว
"ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์!"
กร๊าชชช
"เเจ็คสัน!รีบออกจากโรงเรียนเร็วเข้า,เร็วรีบไป!"เห็น ดร. คอนเนอร์ส กำลังเดินเข้ามาหาเขา ปีเตอร์ ตะโกนใส่เเจ็คสันทันที ตอนนี้มี นักเรียนอยู่ในโรงเรียนมากเกินไป เขาไม่สามารถสู้กับ ดร.คอนเนอร์ส ที่นี่ได้
"ปีเตอร์...นาย?"เเจ็คสันเเสดงความหวาดกลัวเล็กน้อย
"มันมีเป้าหมายเป็นฉัน,นายรีบหนีไปเร็วเข้า ไม่ต้องห่วงฉัน"ปีเตอร์ ไม่มีเวลามาอธิบายเเจ็คสัน เขาไม่ต้องการให้คนอื่น ๆมารับผลเคราะห์ร้ายจากการต่อสู้ของเขา
ตึก ตึก!
"ปีเตอร์ ปาร์คเกอร์!"ดร.คอนเนอร์ส ไม่ได้สนใจคนอื่น ๆ เขาได้เดินเข้าหา ปีเตอร์ โดยตรง
ปั้งง
ทันทีที่ กิ้งก่า ยักษ์เดินมาเบื้องหน้าเขา เเจ็คสัน ขบริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนที่จะรีบวิ่งออกไป เขาไม่สามารถปล่อยให้ปีเตอร์รอนานได้!
ปั้งงง
ปั้งง ภายในห้องทดลองขอองโรงเรียน ปีเตอร์ ได้วิ่งหลบหนีกิ้งก่ายักษ์เข้าไปข้างในนั้น
"ปีเตอร์! ฉันสามารถช่วยคนเหล่านี้ได้! เเกไม่จำเป็นจะต้องหยุดฉัน"ฝ่ามือขนาดใหญ่ได้ตบเข้าไปที่ ปีเตอร์ จนกระเด็นทะลุกำเเพงเข้าไป
ปั้งง
ปีเตอร์ ที่ถูกโจมตีเขาลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
"ดร. คุณกำลังหลงทางอยู่!"ในขณะที่ กิ้งก่า ยักษ์จะโจมตีเขาอีกรอบ ปีเตอร์ ก็พ่นใยคว้ากระเป๋าที่อยู่ห่างไกลออกไป ข้างในนั้นมี วัคซีนสลายยีน อยู่ เขาต้องการจะช่วยเหลือ ดร. คอนเนอร์ส ตัวยาอันนึงได้พุ่งไปปักที่ร่างกายของ ดร.คอนเนอร์ส
“! ~~”เห็นวีคซีนสลายยีนของปีเตอร์ที่ฉีดใส่ร่างกายของเขา ดร.คอนเนอร์ส คำรามออกมาทันที
ฟุ่บบ
ปีเตอร์ได้เปลี่ยนชุดเป็นสไปเดอร์เเมนเสร็จเรียบร้อย เขาได้พุ่งเข้าหา ดร.คอนเนอร์สทันที
"หึ่มม,ไม่จำเป็นจะต้องใช้ยานี่กับฉัน!"ดร.คอนเนอร์ส โห่ร้องออกมา เขาไม่ต้องการวัคซีนยาเเก้พิษนี้
ปั้ง
ดร.คอนเนอร์ส บีบยาเเก้พิษนั้นเเตกอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่ ดร. คอนเนอร์ส กำลังจะพุ่งโจมตี ปีเตอร์ ก็ปรากฏเงาด้านหลังของเขาทันที
ฟุ่บบ
"สไปเดอร์-เเมน ฉันมาเเล้ว!"