HK ตอนที่ : 48

[ฟอรั่ม > เว็บบอร์ด]

ในเซิร์ฟเวอร์สาธารณะของมหาลัยชวนกิ่ง ชิเล่ยตรวจสอบบันทึกการเข้าสู่ระบบ IP แอดเดรสของแต่ละบัญชีที่โพสต์และตรวจสอบที่อยู่ IP ที่ลงทะเบียนไว้

จากการตรวจสอบข้อมูลส่วนใหญ่ IP แอดเดรส ทั้งหมดอยู่ในมหาลัยชวนกิ่งและมี IP แอดเดรส ที่อยู่ภายนอกอยู่ไม่กี่แห่ง ส่วน IP แอดเดรส ที่อยู่ภายในมหาลัยชวนกิ่ง ถูกตรวจสอบได้อย่างง่ายดาย เพราะในหอพักมีรายชื่อคนพักอยู่

IP แอดเดรส ที่อยู่ข้างนอกนอกทั้งหมดเป็น IP แอดเดรสของพร็อกซี่สาธารณะ เป็นบุคคลทั่วไปที่ใช้ IP แอดเดรสของพร็อกซี่เหล่านี้ เป็นสปริงเพื่อซ่อน IP แอดเดรสของตนเอง แต่น่าสงสารเพราะฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาคือชิเล่ย แฮ็กเกอร์ระดับโลก! ชิเล่ยเข้าผ่านเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยชวนกิ่ง แล้วเข้ามาในเซิร์ฟเวอร์ของพร็อกซี IP สาธารณะเหล่านี้โดยตรง เพื่อตรอบสอบ IP แอดเดรส ของเซิร์ฟเวอร์ เพื่อหาการเชื่อมต่อระยะไกล

จากบันทึกระบบของ IP แอดเดรสพร็อกซี่ของเซิร์ฟเวอร์สาธารณะ ชิเล่ยก็เจอ IP แอดเดรสที่เชื่อมต่อเหล่านี้เป็น IP แอดเดรส ที่อยู่ภายในมหาวิทยาลัยชวนกิ่ง!

นี่มันทำให้เรื่องนี้ง่ายขึ้น!

หลังจากตรอจสอบ IP แอดเดรสหอพักซ้ำแล้วซ้ำเล่าแล้ว ชิเล่ยก็ได้รายชื่อมาทั้งหมด 16 ชื่อ นอกเหนือไปจาก 12 คนที่อยู่ในคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ คลาส 3 ปี 06 แล้ว จึงเหลืออยู่ 4 คน ซึ่งชิเล่ยได้มามหาลัยน้อยครั้งมาก นักศึกษาคนอื่นเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้เขา และเขาก็ไม่รู้จักคนพวกนี้เลย แล้วเขาไปล่วงเกินคนพวกนี้ตอนไหนกัน?

'คนพวกนี้ไม่ได้เป็นเพื่อนฉันและฉันก็ไม่รู้จัก แล้วทำไมต้องมาหาเรื่องกัน?' ชิเล่ยกำลังครุ่นคิดถึงคำถามนี้อยู่ใจของเขา 'จะเป็นไปได้ไหมว่าถูกคนอื่นสั่งให้ทำ?'

ชิเล่ยเริ่มค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมจากทั้งหมด 16 ชื่อ ผ่านระบบประวัติของนักศึกษา ชิเล่ยตรวจสอบทั้ง 16 อย่างละเอียด ที่อยู่อาศัยในปัจจุบันปัจจุบันรวมทั้งชื่อพ่อชื่อแม่

คนทั้งหมด 16 คน เป็นชาวเมืองชวนกิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งอีก 4 คน ก็เป็นคนพื้นที่เหมือนกัน ที่น่าสนใจก็คือพวกเขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ชื่อหมู่บ้าน เทียนฮัว!

ตอนนี้ชิเล่ยได้ตระหนักถึงปัญหาที่ตัวเองกำลังพบเจอและค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับชุมชนเทียนฮัวผ่านอินเทอร์เน็ต หมู่บ้านเทียนฮัวเป็นหนึ่งในหมู่บ้านที่มีชื่อเสียงในเมืองชวนกิ่ง ซึ่งได้รับการพัฒนาโดย เทียนฮัวกรุ๊ป และดำเนินการโดย เทียนฮัวพร็อพเพอร์ตี้ ซึ่งเป็น บริษัทลูกของเทียนฮัวกรุ๊ป ชิเล่ยเปิดโฮมเพจของเทียนฮัวกรุ๊ปขึ้นมา และเข้าไปในเว็ปเซิร์ฟเวอร์ของเทียนฮัวกรุ๊ป จากข้อบกพร่องของเว็บเพจ

เทียนฮัวกรุ๊ป เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่และเป็นที่รู้จักในเมืองชวนกิ่ง ภายในบริษัทมีแผนก IT เป็นของตัวเอง โดยเฉพาะสำหรับแต่ละแผนกซึ่งมีระบบการจัดการแบบมืออาชีพสำหรับแต่ละแผนกและบริษัทในเครือ

จากเว็บเซิร์ฟเวอร์ ชิเล่ยได้ข้ามเข้าไปที่คลังข้อมูลของเทียนฮัวกรุ๊ปและเริ่มรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าของเทียนฮัวกรุ๊ป เมื่อชิเล่ยรวบรวมข้อมูลทั้งหมดของเทียนฮัวกรุ๊ปแล้ว เขาก็ลบร่องรอยการบุกรุกของตัวเองทันทีและกลับไปยังเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่ง

ด้วยข้อมูลรายชื่อที่เกี่ยวข้องกับเทียนฮัวกรุ๊ปแล้ว ชิเล่ยก็เอาไปอ้างอิงข้อมูลชื่อนี้พร้อมกับชื่อผู้ปกครองในไฟล์ของนักเรียน

ครู่ต่อมา ชิเล่ยก็ได้หนึ่งคำตอบที่เขาต้องการ!

รายชื่อที่เกี่ยวข้องกับเทียนฮัวกรุ๊ป มีนักศึกษา 5 คนที่ตรงกับชื่อพ่อแม่ในแฟ้มของนักศึกษา 4 คน เป็นพ่อแม่ของนักศึกษาทั้งสี่คน ที่เป็นคนพื้นที่

ชื่อสุดท้ายของทั้งสองรายชื่ออันนี้สอดคล้องกับ เฉินเจียนซี ก็คือพ่อของหัวหน้าชั้น เฉินหมิง และเป็นประธานบริษัทซอฟต์แวร์จินยู ชิเล่ยย้อนกลับไปตรวจสอบนักศึกษา 12 คน ก่อนหน้านี้ มี 3 คน ที่พักอยู่ห้องเดียวกับเฉินหมิง และที่เหลืออยู่ห้องไกล้ๆกันกับห้องของเฉินหมิง เขาสันนิษฐานว่าที่เหลือเป็นลูกน้องของเฉินหมิง!

'ดี! เฉินหมิง อา เฉินหมิง ฉันไม่คิดว่านายจะมาสร้างปัญหาให้ฉันอีก ครั้งก่อนฉันคงไม่ได้ดูแลใส่ใจนายดีเท่าไหร่สินะ มันคงทำให้นายไม่ประทับใจพอใช่มั้ย? ใบหน้าชิเล่ยกลายเป็นดำมืด ผู้ชายคนนี้ถูกกำหนดให้เป็นศัตรูของชิเล่ย ในชีวิตที่แล้ว ชายคนนี้เริ่มไล่ตามตื้อหลิงหยูโม่ แต่เขาก็ไม่สมปรารถนาดังที่หวัง ในระหว่างที่เขาไล่ตามจีบหลิงหยูโม่ เขาก็ทำให้ชายทุกคนในคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ไม่กล้าจีบหลิงหยูโม่ด้วย!

'ไอ้ขี้หมาเฉินหมิง อย่าว่าฉันว่าฉันโหดเหี้ยมเกินไปละกัน!' ภายในใจชิเล่ยกลายเป็นดำมืด

ในเว็บบอร์ดของมหาลัยชวนกิ่ง ชิเล่ยไม่ลบข่าวเกี่ยวกับเขาออกไป ถ้าเขาทำการลบข่าวพวกนี้ออกไป มันจะโจงแจ้งเกินไป ชิเล่ยเลยตั้งใจว่าจะสร้างอุบัติเหตุหรืออุบัติเหตุปลอมๆขึ้นมา

อย่างแรง ชิเล่ยเริ่มแก้ไขมารตฐานความปลอดภัยของเซิร์ฟเวอร์สาธารณะและทำให้ระดับความปลอดภัยของเซิร์ฟเวอร์ลดลง จากนั้นระบบเสมือนจริงขนาดใหญ่ในเซิร์ฟเวอร์ก็ถูกสร้างขึ้น ทำให้ผู้มีอำนาจสูงสุดของระบบเสมือนนี้สามารถควบคุมข้อมูลจริงของเว็บบอร์ดของมหาลัย แต่จะไม่สามารถควบคุมข้อมูลเสมือนจริงของบอร์ดอื่นๆได้ จะพูดให้ถูกก็คือ เมื่อเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่งถูกเจาะก็จะได้เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของระบบเสมือนจริง แล้วก็สามารถควบคุมทุกอย่างในเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัยได้ทั้งหมด แต่ไม่สามารถควบคุมข้อมูลอื่นๆ ตัวอย่างเช่น เครือข่ายค่าบริการเน็ตรายเดือน บัตรเติมเงินเข้าระบบ ฯลฯ แม้ว่าระบบเสมือนจริงจะสามารถเปลี่ยนข้อมูลได้ แต่ที่จริงก็คือข้อมูลไม่ได้ถูกแก้ไข

ใช้เวลาไปมากกว่าหนึ่งชั่วโมง ก่อนที่ชิเล่ยจะสร้างระบบเสมือนจริงและโหลดลงในเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยชวนกิ่ง และเริ่มเปิดใช้งาน ชิเล่ยได้ทำการทดสอบด้วยตัวเอง แล้วก็พยายามปรับเปลี่ยนระบบบริการเน็ตรายเดือนทั้งหมดในระบบเป็นภายใน 10 เดือน แม้ว่าข้อมูลที่แสดงในระบบเสมือนจริงจะได้รับการแก้ไข แต่ข้อมูลในระบบจริงและระบบเครือข่ายบริการเน็ตรายเดือนไม่ได้ถูกเปลี่ยน

[ท่อนนี้ยังไม่แน่ใจถ้าผิดจะกลับมาแก้นะครับ]

สุดท้าย ชิเล่ยตั้งค่าไฟร์วอลล์บางส่วน หลังจากปรับเปลี่ยนเสร็จแล้ว เข้าก็ควบคุมเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่ง แสร้งเป็นโจมตีมหาลัยเคจิ และในขั้นตอนการโจมตี เขาได้ช่วยให้มหาลัยเคจิโดยให้เห็นร่องรอยของเขาแบบจงใจ

มหาวิทยาลัยเคจิหลังจากได้รับประสบการณ์จากแฮกเกอร์ พวกเขาสูญเสียเงินไปมากกว่า 5 ล้านหยวน ตอนนี้บนเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยเคจิได้ถูกป้องกันโดยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตลอดเวลา หลังจากที่ชิเล่ยจงใจเผยให้เห็นถึงร่องรอยการโมตีของเขา เจ้าหน้าที่ที่ประจำการอยู่ก็ได้ค้นพบร่องรอยเขา!

วันนี้เซิร์ฟเวอร์มหาวิทยาลัยเคจิ กำลังถูกปกป้องโดยศัตรูคนเก่า เฉินเฟิงรองประธานชมรมคอมพิวเตอร์ ครั้งที่แล้ว หลังจากเฉินเฟิงได้ทรยศต่อมาสเตอร์ของตัวเอง Blackwolf ทำให้เขาต้องเผชิญหน้ากับ Blackwolf โดยตรง โชคดีที่เฉินเฟิงมีลิ้นสองแฉก เปลี่ยนลมตะวันออกให้เป็นลมตะวันตกได้ ทำให้ Blackwolf ยกโทษให้เขา แต่ก็ยังทำให้ Black Wolf เกลียดชิเล่ย[Lucifer] อย่างลับๆ

เวลานี้ เฉินเฟิงค้นพบว่ามหาลัยเคจิกำลังโดนโจมตีจากหมาลัยชวนกิ่ง เขารีบเอาโทรศัพท์ออกมาโทรหาฮวงชุนหลิงคณบดีของเขาทันที

"ฮัลโหล! หัวหน้าฮวงครับ เราพบว่ามหาลัยชวนกิ่ง กำลังจะโจมตีเซิร์ฟเวอร์ของเรา!" เฉินเฟิงพูดด้วยความตื่นเต้น

ฮวงชุนหลิงพูดออกมาอย่างหนาวเหน็บว่า "มหาลัยชวนกิ่ง? นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะ พวกมันจะมากเกินไปแล้ว! เฉินเฟิงนายนำชมรมคอมพิวเตอร์ต้านมันไว้ก่อน ฉันจะไปบอกอาจารย์คณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ก่อน พวกเราจะต่อสู้ไปด้วยกัน คราวนี้เราจะต้องเล่นงานมหาลัยชวนกิ่งให้พวกมันแพ้ราบคาบ!"

เฉินเฟิงแอบโห่ร้องในใจของเขาและพูดประจบว่า "หัวหน้าฮวง แน่นอนว่าเราจะเล่นงานมหาลัยชวนกิ่งให้ม้วนกลับบ้านเก่าไปเลย!"

ฮวงชุนหลิงหัวเราะและพูดว่า "เฉินเฟิง หลังจากเอาชนะมหาลัยชวนกิ่งได้ ฉันจะพาพวกนายไปเลี้ยงฉลอง!"

ชมรมคอมพิวเตอร์ของมหาลัยเคจิ มีสมาชิกอยู่กว่าร้อยคน หลังจากได้รับโทรศัพท์จากเฉินเฟิงสมาชิกแต่ละคนก็ได้แจ้งสมาชิกของชมรมผ่านทางโทรศัพท์ทันที เพียงสิบนาทีหรือน้อยกว่านั้น สมาชิกทุกคนในชมรมคอมพิวเตอร์ก็มารวมตัวกันอยู่ในห้องปฏิบัติการของชมรมคอมพิวเตอร์และมีสมาธิในการร่วมกันต่อสู้การต่อต้านการโจมตีจากมหาลัยชวนกิ่ง

ชิเล่ยคนเดียวกำลังควบคุมเซิร์ฟเวอร์มหาชวนกิ่งโจมตีไปที่มหาลัยเคจิ เขาไม่ได้โจมตีแบบสายน้ำหลาก แต่เต็มไปด้วยความแหลมคม และเขาก็ไม่ได้เร่งรีบที่จะเข้าไปในเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยเคจิ!

การโจมตีของชิเล่ยเต็มไปด้วยความแหลมคม สมาชิกของชมรมคอมพิวเตอร์กำลังพยายามป้องกันอย่างหนักแน่น พวกเขาไม่ได้สงสัยเลยแม้แต่น้อยว่านี่เป็นการโจมตีของคนๆเดียว แต่คิดไปว่านี่เป็นการโจมตีจากชมรมคอมพิวเตอร์มหาลัยชวนกิ่งทั้งหมด!

เสี่ยวใบที่นั่งข้างเฉินเฟิง ขณะที่เขากำลังต้านรับกับบุกรุกอยู่ เขาพูดกับเฉินเฟิงว่า "รองประธาน ดูเหมือนพวกมหาลัยชวนกิ่งจะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้วนะ!"

เฉินเฟิงพยักหน้า "ไม่ต้องกังวล คราวนี้เรามีหัวหน้าฮวง เขาจะพาพวกอาจารย์มาร่วมต่อสู้ด้วยกัน รออีกสักแปป เราจะจัดการพวกมันแล้วทำให้พวกมันต้องร้องไห้ขี้มูกโป่ง!"

เสี่ยวใบที่ได้ฟัง รู้ว่าฮวงชุนหลิงจะเข้ามาร่วมด้วย ก็รู้สึกโล่งใจทันที "พี่น้องทั้งหลาย รองประธานบอกว่า หัวหน้าฮวงจะมาเข้าร่วมการต่อสู้กับพวกเราด้วย เอาล่ะทุกคนเรามาสู้กันให้เต็มที่ และขยะชวนกิ่งพายแพ้ไปซะ!"

"ขยะชวนกิ่งพายแพ้ไปซะ!"

"ขยะชวนกิ่งพายแพ้ไปซะ! "

.........

สมาชิกของชมรมคอมพิวเตอร์ตะโกนออกมาจากพวกเขาเต็มไปด้วยเสียงเหยียดหยาม แต่โดยรวมความแข็งแรงของพวกเขาค่อนข้างอ่อนแอ แม้ว่าชิเล่ยจะปรับเปลี่ยนโครงสร้างของเซิร์ฟเวอร์ ปรับการตั้งค่าไฟร์วอลล์เล็กๆน้อยๆ มหาลัยเคจิก็ต้องใช้เวลามากกว่าสิบนาที ในการทำลายระบบไฟร์วอลล์ของเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่ง และเข้ามาในระบบเสมือนจริง

ในห้องปฏิบัติการของชมรมคอมพิวเตอร์มหาลัยเคจิ เสี่ยวใบหัวเราะพูดออกมาว่า "รองประธาน ฝ่ายเราเจาะเข้ามาในเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่งได้แล้ว!"

เฉินเฟิงยังจำโศกนาฏกรรมของสองครั้งก่อนได้ดี เขาคอยเตือนตังเองใจและพูดว่า "เสี่ยวใบ นายบุกต่อไปและเอาอำนาจสูงสุดของเซิร์ฟเวอร์มาให้ได้ ฉันจะป้องกันความปลอดภัยของเราอย่างเต็มที่เอง!"

เวลานี้ ชิเล่ยเป็นคนขับพาพวกกองกำลังแฮกเกอร์มหาลัยเคจิเข้ามา แล้วก็เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะตอบโต้กลับไป เฉินเฟิงที่กำลังปกป้องเสี่ยวใบอยู่!

เมื่อฮวงชุนหลิงกับกลุ่มอาจารย์จากคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์เข้ามาในห้องปฏิบัติการของชมรมคอมพิวเตอร์ เสี่ยวใบก็กำลังต่อสู้เพื่อที่จะยึดอำนาจสูงสุดของระบบเสมือนเซิร์ฟเวอร์ แม้ว่าจะเป็นระบบเสมือนจริง ชิเล่ยก็ยังคงสามารถป้องกันการเจาะและไม่ได้ให้โอกาสเสี่ยวใบ เพื่อชนะแล้วได้อำนาจไป

ไม่ใช่ว่าชิเล่ยจะไม่ยอมให้พวกเขา แต่เขาไม่สามารถมอบให้กับพวกเขาอย่างง่ายดายเกินไป หลังจากที่ทุกสิ่งที่ง่ายเกินไป จะทำให้ฝ่ายตรงข้ามเกิดสงสังขึ้นมาได้ มหาวิทยาลัยชวนกิ่งและมหาวิทยาลัยเคจิ ต่อสู้กันมาอย่างยาวนาน เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะรู้มาตรฐานของกันและกัน!

เฉินเฟิงทักว่า "หัวหน้าฮวง เราได้ยึดเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยชวนกิ่งได้แล้ว แต่ไม่สามารถยึดอำนาจสูงสุดของเซิอร์ฟเวอร์ได้ หัวหน้าช่วยจัดการทีครับ"

ฮวงชุนหลิง ยิ้มและพยักหน้า "ไม่น่าแปลกใจ ที่นายไม่สามารถทำลายการป้องกันของจีหมิงยี่ได้ อย่างไรก็ตามนายบุกเข้ามายึดเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่งได้ ซึ่งนี่ถือเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง เมื่อไหร่ที่เรายึดอำนาจสูงสุดของเซิอร์ฟเวอร์มาได้ นี่จะเป็นการตบหน้ามหาลัยชวนกิ่งอย่างรุนแรง แล้วพวกเราก็จะออกไปกินหม้อไฟ้เป็นอาหารเที่ยงเพื่อฉลองกัน!"

สมาชิกของชมรมคอมพิวเตอร์ ก็โห่ร้องแสดงความดีใจ

ฮวงชุนหลิงและอาจารย์จากคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์นั่งลงและเริ่มใช้คอมพิวเตอร์ เตรียมบุกเข้าไปในเซิร์ฟเวอร์ของมหาลัยชวนกิ่ง

"หัวหน้าคณะ เราจะเปิดทางเข้าเซิร์ฟเวอร์มหาลัยชวนกิ่ง อ่า หัวหน้าเข้ามาเร็วมาก!" เสี่ยวใบอุทานเต็มไปด้วยความตื่นเต้น "หัวหน้าฮวงน่ากลัวเกินไปแล้ว อีกไม่นานพวกเราคงยึดอำนาจสูงสุดของเซิอร์ฟเวอร์ได้แน่นอน!"