ตอนที่ 511 ความสามารถของเสี่ยว เฮย

“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้ทำการสังหารข้ามขั้น6ขั้น ได้รับการ์ดสุ่มรางวัลx30!”

หลิน ฮวงมองเวลาเมื่อเขาได้ยินการแจ้งเตือนจากเสี่ยว เฮย

“นี่ใช้เวลาแค่5นาที เมื่อดูจากความคืบหน้า ฉันคงมีเวลาพอ มันดูเหมือนว่าเราต้องการความช่วยเหลือ”หลิน ฮวงขมวดคิ้ว การต่อสู้เริ่มด้วยแบบ1ต่อ1 เมื่อทั้งคู่ปะทะกัน สามปีศาจก็ไม่อาจหาทางช่วยเหลือได้ ดังนั้นมันจึงใช้เวลาการต่อสู้มากกว่าครั้งก่อน

หากเขาไม่ใช่สายฟ้าทะลวงกับอารัคนิค การต่อสู้อาจไม่จบลงโดยง่าย หลังคำนวณอยู่เงียบๆ เขาก็เก็บดาบและศพอารัคนิคไป  จากนั้นก็อัญเชิญสมบัติมิติอีกครั้ง

“ไปกันเถอะ!”เขาโบกมือให้สามปีศาจและก้าวไปในสมบัติมิติ หลังจากฆ่าไปสองตัว เขาก็เริ่มเข้าใจเกี่ยวกับมอนสเตอร์นิรันดร์ขั้น2ขึ้น ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าแดงที่บอกถึงจุดอ่อนและความสามารถพร้อมกับสามปีศาจ หลิน ฮวงสามารถฆ่ามอนสเตอร์7ตัวได้ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง

“เหลืออีก23นาที เราควรจะฆ่าพวกมันได้หมด”หลิน ฮวงกลายเป็นตื่นเต้นหลังชนะการต่อสู้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาก้าวไปในสมบัติมิติและปรากฏบนเกาะ  มันคือเกาะอีนิคม่าที่มีมอนสเตอร์แปลกๆมากมาย  มีมอนสเตอร์ประเภทใหม่ที่ไม่อาจพบได้ในสารานุกรมมอนสเตอร์ บางตัวแม้กระทั่งกลายพันธ์จากมอนสเตอร์ประเภทอื่น

เป้าหมายของหลิน ฮวงคือลิงชนิดหนึ่งบนเกาะ แม้เจ้าแดงจะไม่อาจจำแนกชนิดของมอนสเตอร์ได้ เขาก็ยังคงใช้มันเป็นเป้าเนื่องจากมันคือนิรันดร์ขั้น2 มันคือเสี่ยว เฮยที่แนะนำเกาะนี้เป็นเป้าหมายสุดท้ายเขา เหตุผลก็เพราะมันมีมอนสเตอร์แปลกๆที่มันอยากให้หลิน ฮวงฆ่าเพื่อวิจัยมากมาย หากเขาบรรุการสังหารข้ามขั้นจนหมดแล้ว มันก็ถือเป็นเวลาที่ดีในการฆ่ามอนสเตอร์เพื่อหาพลังชีวิตไปกระตุ้นไฟชีวิตเพิ่ม

“ลิงนี้ดูเหมือนลิงจอมพลังจากยุคโบราณเลย ลิงจอมพลังคืออสูรโบราณกลายพันธ์สามครั้งและความสามารถมันก็ถือเป็นชั้นนำ มีมอนสเตอร์ระดับเดียวกันไม่มากที่สามารถต่อกรมันได้ แต่ทว่า ตามสารานุกรมมอนสเตอร์ ลิมจอมพลังมีลูกหลานอยู่สามตัว แต่ไม่มีตัวใดดูคล้ายตัวนี้เลย”เจ้าแดงกล่าว

“มีบางอย่างที่ข้าไม่แน่ใจว่าควรบอกท่านหรือไม่...”เจ้าแดงลังเล

“บอกมาเถอะ”หลิน ฮวงพยักหน้า

“ลิงนี้ทำให้ข้ารู้สึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก....ในความเป็นจริง ตั้งแต่ครั้งแรกที่เรามาที่นี่ หลายวันก่อน  นอกจากลิงนี่ ข้ารู้สึกว่ามอนสเตอร์ทุกตัวบนเกาะนี้...ทำให้ข้ารู้สึกไม่สบายใจ...”เจ้าแดงกล่าว

“จริง?”หลิน ฮวงคิดว่ามันแปลก

“ข้าเองก็คุ้นเคยเกาะนี้เล็กๆเหมือนกัน ราวกับ...ข้าเคยมาที่นี่ก่อนแล้ว”อิมพ์ที่ยืนข้างหลิน ฮวงกล่าวหลังมองรอบๆ

“ข้าเองก็รู้สึกเช่นกัน มันราวกับข้าเคยมาที่นี่”เพียงเมื่อหลิน ฮวงกำลังตกตะลึงกับสิ่งที่อิมพ์กล่าว แม่มดก็พยักหน้าและเห็นด้วย

“ข้าก็เหมือนกัน”ปีศาจมาลาเชี่ยนพยักหน้า

“หรือมันก็เกิดขึ้นก่อนที่พวกแกจะกลายมาเป็นมอนสเตอร์อัญเชิญฉัน?”หลิน ฮวงคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่สามปีศาจมีความรู้สึกเดียวกัน

“ข้าคิดเช่นนั้น แต่ความทรงจำข้าไม่ชัดเจน ข้ารู้สึกคุ้นเคยเมื่อข้ามองสถานที่นี้”อิมพ์ตอบ

“เสี่ยว เฮย การ์ดมอนสเตอร์จะรักษาความทรงจำพวกมันไว้ก่อนตายไหม?”หลิน ฮวงลอบติดต่อกับเสี่ยว เฮย

“นั่นเกี่ยวข้องกับการสร้างการ์ดมอนสเตอร์ ท่านมีสิทธิ์ที่จะรู้เกี่ยวกับมันในตอนนี้ แต่ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการได้ยิน?”

“ใช่”

“การสร้างการ์ดมอนสเตอร์แท้จริงแล้วคือการทำลายร่างเนื้อและวิญญาณของมอนสเตอร์ที่ตายแล้ว  เปลี่ยนมันเป็นอนุภาคที่สามารถสร้างเป็นการ์ด เพื่ออธิบายถึงมันในภาษาโลก มันก็ราวกับการนำสิ่งมีชีวิตสามมิติไปวางไว้ในฐานข้อมูลในคอมพิวเตอร์”

“เพื่อให้ง่ายขึ้น ท่านคือมนุษย์สามมิติและข้าคือคอมพิวเตอร์ที่ท่านกำลังใช้ขณะที่การ์ดมอนสเตอร์คือข้อมูลบนคอมพิวเตอร์”

“หากเป็นเช่นนั้น งั้นการ์ดมอนสเตอร์มาปรากฏในโลกด้วยร่างเนื้อได้ยังไง?บนโลก ข้อมูลในคอมพิวเตอร์ไม่อาจเปลี่ยนกลับเป็นสิ่งมีชีวิตสามมิติได้”แม้หลิน ฮวงจะเข้าใจสิ่งที่เสี่ยว เฮยกล่าว แต่ตอนนี้เขาก็มีคำถามเพิ่มเติม

“นั่นเพราะการดำรงอยู่ของข้า ข้าอนุญาติให้’ข้อมูล’เข้ามาแทรกแซงความเป็นจริง!”

หลิน ฮวงกลายเป็นนิ่งเงียบก่อนพยักหน้า

“ฉันเข้าใจแล้ว นั่นหมายความว่าการ์ดมอนสเตอร์ทั้งหมดต่างกักเก็บความทรงจำพวกมันไว้ก่อนตาย”

“เมื่อพวกมันถูกทำลาย ข้อมูลทั้งหมดในหัวพวกมัน แม้กระทั่งข้อมูลที่สืบทอดผ่านยีนก็จะถูกคัดลอกไว้ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา ข้าได้จำแนกความทรงจำพวกมัน ความทรงจำส่วนใหญ่จะยังคงอยู่ขณะที่บางส่วนถูกผนึก อย่างไรก็ตาม เพื่อรักษาสติปัญญาและบุคลิกพวกมัน ความทรงจำจึงไม่ได้ถูกผนึกโดยสมบูรณ์ ดังนั้นพวกมันจึงรู้สึกคุ้นเคยเมื่อพบกับสภาพแวดล้อมที่คุ้นเคย”

“งั้น สิ่งที่เกิดขึ้นกับมงกุฏราชันย์ที่เคยหลบหนีจากการ์ดได้ก่อนหน้าละ?”หลิน ฮวงถาม

“ในเมื่อท่านมีอำนาจไม่พอ ท่านจึงทำได้เพียงผนึกสิ่งมีชีวิตในรูปแบบกึ่งการ์ด เมื่อระดับพลังของการ์ดเหนือกว่าอำนาจท่านและข้าไม่อาจสะกดมัน สิ่งมีชีวิตจึงหลบหนีกลับไปโลกจากรูปแบบกึ่งการ์ด”

“ท่านคือแหล่งพลังงานข้า ยิ่งอำนาจท่านสูง ข้าก็ยิ่งทรงพลัง ก่อนที่ท่านจะมาถึงระดับเพลิงขาว พลังข้าถูกจำกัดโดยท่านและไม่อาจควบคุมการ์ดระดับตำนานได้ นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมข้าจึงต้องผนึกพวกมันเมื่อการ์ดมอนสเตอร์ท่านเลื่อนเป็นตำนาน มงกุฏราชันย์เป็นเพียงกึ่งการ์ดเท่านั้น ดังนั้นข้าจึงทำได้เพียงผนึกพลังมันส่วนหนึ่ง ไม่ใช่ส่วนสำคัญ นั่นทำให้มันหลบหนีได้”

“ในความเป็นจริง ตราบเท่าที่ท่านมีอำนาจพอจะสนับสนุนข้า ไม่เพียงแต่ข้าจะสามารถเปลี่ยนมอนสเตอร์ทั้งหมดในโลกนี้ให้กลายเป็นการ์ด ข้ายังสามารถทำให้โลกทั้งใบกลายเป็นการ์ดได้อีกด้วย...”

สิ่งที่เสี่ยว เฮยกล่าวสร้างความงงงวยให้หลิน ฮวง

ตราบเท่าที่มันมีพลังเพียงพอ มันจะสามารถเปลี่ยนโลกทั้งใบให้กลายเป็นการ์ด?!