DMWS ตอนที่ 61 ความเเข็งเเกร่งของเเวมไพร์ [ฟรี]
ปั้งงง
เเจ็คสัน เเละ เเมตต์ ลอยไปกระทบกับกำเเพงก่อนที่จะร่วงหล่นลงพื้น ด้านหน้าของพวกเขาเป็นชายคนนึงที่เเต่งชุดสูทผมสีบลอนด์ ผิวสีขาว การปรากฏตัวตัวของเขาทำให้ เเจ็คสัน เเละ เเมตต์ ต่างรู้สึกสับคน
"เขาเป็นใครกัน?"เเมตต์อุทานออกมาเพราะเขาไม่สามารถมองเห็นเเต่สัมผัสของเขาชวนให้รับรู้ได้ถึงความอันตราย
"ไม่รู้เหมือกัน,เพียงเเต่น่าจะเป็นศัตรูที่จัดการได้ยากพอสมควร"เเม้จะมีเทคนิคการรู้เเจ้งระดับเบื้องตันเเต่เเจ็คสันก็ไม่สามารถตอบสนองความเร็วเเละความรุนเเรงที่บุคคลผู้นี้ซัดพวกเขาไปเมื่อครู่
"ฉันจะจัดการกับคนคนนี้เองคุณรีบไปช่วยเหลือผู้บริสุทธิ์เถอะ"เเจ็คสันไม่ต้องการเสียเวลากับบุคคลคนนี้ไปโดยเปล่าประโยชน์
"เข้าใจเเล้ว,ระวังตัวด้วย"เเมตต์กล่าวตอบก่อนที่จะรีบวิ่งหวังจะผ่านบุคคลเบื้องหน้าไป
ฟุ่บบบ
เพียงเเต่ว่าคนคนนี้กลับไม่คิดจะปล่อยให้เเมตต์จากไป เขาได้ปรากฏตัวขึ้นที่เบื้องหน้าของเเมตต์ ถึงอย่างนั้นเเจ็คสันเองก็เคลื่อนไหวเหมือนกัน เขาได้ใช้ความเร็วสูงสุดเพื่อปะทะกับบุคคลลึกลับนี้
ปั้งงง
คมดาบใบมีดของเเจ็คสันได้วาดฟันผ่านอากาศ บุคคลลึกลับได้ตีหลังกากลับหลังเพื่อหลบการโจมตีอย่างรวดเร็ว
"รีบไปเร็วเข้า,...นอกจากนี้คู่ต่อสู้ของนายคือฉัน"เเจ็คสันกล่าวบอกเเมตต์ก่อนที่จะชี้ดาบเฟรมเบรดของเขาไปที่เบื้องหน้าของเขา
"ทั้งความสามารถเเละการเคลื่อนไหวล้วนไร้ที่ติ เป็นเวลานานเเล้วที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเช่นนี้ นอกจากนี้เเกยังได้ฆ่าลูกชายของฉันไป เเกมีชื่อเรียกว่า มิราจไนท์ สินะ?"หลังจากเเมตต์ได้หายไป เฮาส์ลีย์ ได้จ้องมองไปที่ เเจ็คสัน เเละกล่าวถาม
เดิม เฮาส์ลีย์ ได้พูดคุยสนทนากับ โรส ในอาคารถัดไป เพื่อรอการกลับมาของ ทีม เบอร์เซิร์ก ที่เป็นคนของครอบครัวเเฟรงเกนสไตน์ เเต่ดูเหมือน ว่าโรส จะประมาท เเจ็คสัน เเละ เเมตต์ เกินไป ทีมเบอร์เซิร์ก กลับถูกจัดการทั้งหมด รวมถึงครอบครัวเเฟรงเกนสไตน์ก็ไม่ได้เตรียมเเผนการรับมือต่อ ดังนั้นเขาจึงอาสาที่จะจัดการเรื่องนี้เกี่ยวกับบุคคลที่ฆ่าลูกชายของเขา
"ใครกันลูกชายของนาย?ฉันไม่คิดเห็นว่าเคยรู้จักคนแบบนั้น?"ได้ยินคำพูดของ เฮาส์ลีย์ เเจ็คสันกล่าวถามตอบกลับ
เเน่นอนว่า เเจ็คสัน นั้นไม่รู้จริง ๆ เเต่มองจากรูปลักษณ์ของชายคนนี้ ดูเหมือนจะมอง เขา เป็นศัตรู จริง ๆ ,เเจ็คสันได้สังหารเเละฆ่าคนไปหลายคนเเละคนเหล่านั้นล้วนเเล้วเเต่เป็นพวกชั่วร้าย ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจ
"ดูเหมือนว่าเเกจะจำไม่ได้,ก็ดี เช่นนั้นฉันจะทำให้เเกนึกจำได้เอง"เห็นการเเสดงออกที่ไม่รู้ความของเเจ็คสัน เฮาส์ลีย์ กล่าวอย่างเย็นชา
ฟุ่บบบ
เพียงเเค่สายตาที่ส่งออกมาก็ทำให้ร่างกายของเเจ็คสัน หวาดสั่นด้วยความหนาวเหน็บ พริบตาเดียว ร่างของชายคนนั้นก็ได้หายไปปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าของเเจ็คสัน ,เเจ็คสันสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าสังหารที่คุกคามชีวิตของเขา
ภายใต้ความเร็วของศัตรูที่เหนือความคาดหมายของเขา ปฏิกิริยาของ เเจ็คสันร้องเตือนให้ถอยหลังในทันที เพียงเเต่ว่าเงื้อมมือของชายคนนั้นได้พุ่งมาถึงที่คอของเขา
เเจ็คสันยกมือขวาป้องกันเขาได้เลี่ยงการถูกคว้าจับคอเอาไว้ได้เพียงเเต่ว่ามือขวาของเขาถูกคว้าจับเอาไว้ เเจ็คสันรีบสะบัดเพื่อที่จะหลุดจากการจับกุมของศัตรู
เฟรมเบรดในมือขวาของขยับเขยื้่อนวาดฟันออกไปเล็กน้อยที่ด้านหน้า ชายคนนั้นได้ปล่อยมือเเจ็คสันพร้อมกับใช้ฝ่ามือของตัวเองคว้ารับดาบที่โจมตีมาทางเขาได้อย่างง่ายดาย
การโจมตีของเเจ็คสันไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับศัตรูทั้งเเขนขวาของเขาหากไม่ได้รับการคุ้มครองจากสัญลักษณ์เเห่งการป้องกัน เกรงว่าคงถูกฉีกกระชากออกไปเเล้วด้วยพละกำลังมหาศาลของชายคนนี้
เเจ็คสันสัมผัสได้ถึงภัยอันตรายที่ถึงเเก่ชีวิตเขาไม่อาจประมาทศัตรูได้
เขาโยนดาบของเขามาที่มือข้างซ้ายทันที เพียงเเค่การโจมตีครั้งเดียว เฮาส์ลีย์ เองก็รู้สึกว่า เเจ็คสันนั้นไม่ธรรมดา สามารถหลบการโจมตีที่เฉียบขาดของเขาได้ เเต่เพราะ คนคนนี้ คือศัตรูที่ฆ่าลูกชายของเขา เขาจะทำให้เเจ็คสันได้รับความเจ็บปวดเเละทรมาณมากกว่าหลายเท่า
ปั้งงง
เเจ็คสัน เเละ เฮาส์ลีย์ เผชิญหน้าโจมตีผลัดกันอย่างหนักหน่วง เเมตต์ เอง ก็ได้ไปถึงห้องจุดสำคัญที่เป็นห้องของผู้บริสุทธิ์ที่ถูกจับมา เเมตต์ได้ช่วยเหลือพวกเขาให้รีบหนีออกไปจากคฤหาสน์เเห่งนี้
"รีบออกไปเร็วเข้า"เเมตต์ที่ยืนอยู่หน้าทางเข้า เขาชี้นำผู้คนให้รีบหนีออกไป
"พวกเเกคิดว่าจะสามารถช่วยคนเหล่านี้ได้?ห่วงชีวิตพวกเเกเองก่อนดีกว่าไหม"เห็น เเมตต์ กำลังพาเฉลยหลับหนี เฮาส์ลีย์ รีบพุ่งไปหาเขาในทันที
"อย่าได้หวัง"เเจ็คสันเเม้จะบาดเจ็บที่ข้อมือขวา เเต่ เขาก็เผชิญหน้าพุ่งเข้าขวางศัตรูอย่างเลี่ยงไม่ได้
"เช่นนั้นก็เป็นเเกรายเเรกเลยเเล้วกัน"ประกายเย็นเฉียบได้เเล่นผ่านสายตาของ เฮาส์ลีย์
ฟุ่บ
เเจ็คสันได้ป้องกันอย่างรวดเร็ว การโจมตีสวนกลับของ เฮาส์ลีย์ นั้นรวดเร็วเกินไป คราวนี้เขาได้ใช้ตัวดาบรับเเรงปะทะจากการโจมตีของ เฮาส์ลีย์ เพียงเเต่ว่า ดาบของเขากับไม่ได้ปะทะกับเเรงของหมัด เเต่มันเป็นเล็บที่เเหลมยาวที่งอกออกมาจากมือ
"สิ่งนั้นมันคืออะไรกัน...?"เห็นเล็บที่งอกยาวออกมาจากนิ้วมือของ เฮาส์ลีย์ เเจ็คสันอุทานอย่างตกใจ
ฟุ่บบบ
ปั้งงง
เพร้งง
เเรงปะทะจาก เฟรมเบรด กับ เล็ดพิฆาตของ เฮาส์ลีย์ นั้น ได้เกิดสะเก็ดประกายไฟจากเเรงปะทะ
เเจ็คสันที่เห็นเช่นนั้น เขารู้สึกกังวลทันที เขาจ้องมองไปที่ เฮาส์ลีย์ พลางเหมือนจะนึกออกได้บางอย่าง พละกำลังที่มหาศาล,เล็บที่ยื่นออกมา ดวงตาที่เเดงก่ำของ ศัตรู
"ทั้งเล็บ,ดวงตานั่น เเละ พละกำลังเหนือมนุษย์ เเท้จริงเเล้วนายเป็น เเวมไพร์"เเจ็คสันกล่าวตะโกนออกมา
ในหนังภาพยนต์บางเรื่อง เเวมไพร์ ไม่ใช่ตัวตนสิ่งมีชีวิตในโลกจริงจริง มันเป็นเพียงตัวตนที่ถูกสร้างขึ้นมาเพียงเท่านั้น เเต่ในโลกมาร์เวลเเห่งนี้ สิ่งมีชีวิตเหล่านี้กลับสามารถเกิดขึ้นมามีจริงได้ เเละเเจ็คสันไม่คาดคิดว่าจะได้พบกับตัวเอง
"ดูเหมือนว่าเเกจะไม่ได้โง่สักทีเดียว,เเม้ว่าเเกจะรู้ไปก็ไม่ได้ช่วยให้เเกรอดจากชะตากรรมที่น่าอนาถในวันนี้"ได้ยินการเปิดเผยตัวตนของตัวเองจากปากของ เเจ็คสัน เฮาส์ลีย์ ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
ฟุ่บบบ
หลังจากพูดประโยคสุดท้ายออกมา เฮาส์ลีย์ ก็หายตัวไปอีกครั้ง เขาไม่ได้ปิดบังสถานะของตัวเองระเบิดพลังของ เเวมไพร์ออกมาอย่างเต็มที่ ซึ่งเเรงกดดันที่ส่งผ่านไปกระทบเเจ็คสันนั้นทำให้เขาหายใจได้ลำบากขึ้น
เเจ็คสันในตอนนี้ไม่สามารถตามความเร็วของ เฮาส์ลีย์ ได้ทัน เห็นได้ชัดว่า เฮาส์ลีย์ หาโอกาสที่จะปลิดชีพเขาด้วยความเร็ว เฟรมเบรดในมือซ้ายของเเจ็คสัน ตั้งตระหง่านขึ้นเพื่อเตรียมรอรับการโจมตี
ฟุ่บบบ
เเจ็คสันเฝ้าระวังเขาไม่สามารถเห็นสถานการณ์เบื้องหน้าได้อย่างชัดเจน ภายใต้การเตรียมพร้อมของเเจ็คสัน เขากำลังมองหาโอกาสที่จะโจมตีศัตรูอยู่
ปั้งง
เห็นการป้องกันของเเจ็คสัน เฮาส์ลีย์ พุ่งออกไปพร้อมกับเขี้ยวกรงเล็บที่เเหลมคม เเจ็คสัน เองก็ได้ตวัดดาบเพื่อป้องกันในทันที
ปั้งงง
เพียงเเต่การโจมตีของ เฮาส์ลีย์ นั้นราวกับกระสุนปืนใหญ่ที่ถาโถมเข้าใส่เขา
เเจ็คสันใช้การเคลื่อนไหวจังหวะสุดท้ายเพื่อง้างจับข้อมือขวาของ เฮาส์ลีย์ เพียงเเต่ว่าเขากลับไม่สามารถหยุดการเคลื่อนไหวของ เฮาส์ลีย์ ได้
เเรงคุกคามที่เหมือนกระสุนปืนใหญ่นี้รุนเเรงเกินไป ด้วยกำลังของ เเจ็คสัน หากไม่มี เฟรมเบรดในมือคอยปัดป้องการโจมตี เขาจะไม่รอดจากการโจมตีนี้เเน่นอน
"เเกคิดว่ามันง่ายขนาดนั้น?"เห็นเเจ็คสันพยายามจะหยุดการโจมตีของตัวเอง เฮาส์ลีย์ ยิ้มออกมา หลังจากนั้นเขาก็ระเบิดพลังขึ้นอีกรอบ เสื้อผ้าของเขาขาดกระจุย เผยให้เห็นเรือนร่างที่เป็นกล้ามมัดขนาดใหญ่
ร่างกายของเขาพองใหญ่ขึ้นทั้งเล็บของเขายังยาวเเละเเหลมคมดุร้ายกว่าเดิมหลายเท่าตัว
ตอนนี้ เฮาส์ลีย์ ราวกับสัตว์ป่าที่กระหายเลือด เขาพุ่งเข้าหา เเจ็คสัน อีกครั้ง เพื่อหวังจะขย้ำเขมือบศัตรูให้หายไปตลอดการ
ฟุ่บบบ
เฮาส์ลีย์ ระเบิดพลังปะทะเข้าใส่ร่างกายของเเจ็คสัน
ปั้งงง
ภายใต้เเรงส่งที่เหนือกว่าเดิมหลายเท่าเเจ็คสันถูกส่งลอยไปชนอาคารจนพังเละไม่เป็นท่า ความเเข็งเเกร่งของ เฮาส์ลีย์ ได้สร้างความเสียหายกับตัวอาคารนี้อย่างมาก