ตอนที่ 492 ฉันรู้ว่าผู้ควบคุมที่แกหามีหน้าตายังไง

หลิน ฮวงเรียกชาโคลกลับ เจ้าแดงเก็บข่ายมืดไว้หลายอันในแหวนหัวใจจักรพรรดิมัน

แม้จะรู้ว่าการเรียกชาโคลกลับจะส่งผลให้นักบุญหันมาสนใจเขา หลิน ฮวงจะไม่เลือกหนีไป เขากลับวิ่งลึกไปในป่า เขารีบวิ่งตามหาสมาชิกนักบุญและช่วยเหลือนักเรียนเขา

....

ในอากาศ วู่ ฟางที่กำลังบินด้วยความเร็วสูงสุดกลับหยุดชะงัก

“เกิดอะไรขึ้น?”ยู่ เหวินปิงที่ตามหลังเขาหยุดและถาม

“เส้นผมจู่ๆก็เปลี่ยนทิศทางมัน...บางทีพวกมันอาจรู้ตัวแล้วว่าฉันกำลังตามพวกมันหรือมอนสเตอร์อัญเชิญจะถูกเรียกกลับ”ใบหน้าของวู่ ฟางกลายเป็นดำมืดและมองไปที่ยู่ เหวินปิง“นี่แสดงให้เห็นถึงพิกัดปัจจุบันของเส้นผมซึ่งควรเป็นตำแหน่งของผู้ควบคุม”

“หากเขาสามารถรู้ตัวได้ งั้นพลังจิตเขาต้องเหนือกว่านาย จากนี้ เราก็รู้แล้วว่าพลังเขาต้องเหนือกว่านิรันดร์ขั้น3 ฉันไม่รู้ว่าสถาบันนักล่ายุทธ์ไปหาตัวผู้ควบคุมนิรันดร์ขั้น4มาได้ยังไง...”ยู่ เหวินปิงหน้ามืด แม้เขาจะเป็นนิรันดร์ขัน้5 เขาก็ยังลังเลที่จะเผชิญกับศัตรูเช่นนี้

กึ่งเทพเคยกล่าวถึงผู้ควบคุมเอาไว้ว่า“การสู้กับผู่ควบคุมก็เหมือนกับการสู้กับกลุ่มมอนสเตอร์”

นี่คือเหตุผลที่ทำให้หลายคนชื่นชมและเคารพผู้ควบคุม

ระดับพลังของผู้ควบคุม จะบ่งบอกถึงจำนวนมอนสเตอร์ที่สามารถอัญเชิญ ส่งผลให้มีโอกาสสูงในการอัญเชิยมอนสเตอร์กลายพันธ์สามครั้ง ความสามารถของมอนสเตอร์กลายพันธ์สามครั้งจะเทียบได้กับอัจฉริยะ ดังนั้น การสังหารข้ามขั้นจึงเป็นเรื่องง่ายสำหรับผู้ควบคุม

“จะยังคงไล่ตามมันอยู่ไหม?”ทันทีที่พวกเขาสามารถคาดการณ์พลังของผู้แทรกแซงได้ วู่ ฟางก็ตั้งใจจะถอยหนี

“ไปต่อ หากเราไม่พบเขา มันก็ยากที่จะอธิบายต่อลู่ หยวน”ยู่ เหวินปิงลังเลสักพักและในที่สุดก็ตัดสินใจ“หากเราไม่อาจสู้เขาได้จริงๆ ก็ถ่ายรูปเขาและหนีทันที ฉันจะคิดหาวิธีกำจัดเขา”

“เอาละ”เมื่อได้ยินสิ่งที่ยู่ เหวินปิงกล่าว วู่ ฟางก็ไม่มีทางเลือกนอกจากยอมรับ

เนื่องจากทั้งคู่คาดการณ์ผิดพลาดว่าหลิน ฮวงคือระดับนิรันดร์ พวกเขาจึงประเมินหลิน ฮวงผิดและปฏิบัติต่อหลิน ฮวงราวกับศัตรูตัวฉกาจ

โชคดี หลิน ฮวงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน ไม่อย่างนั้น เขาคงแอบหัวเราะให้กับพวกเขาเพราะเขาเพิ่งเป็นมือใหม่ที่เพิ่งก้าวสู่เพลิงขาว เขาไม่แม้แต่จะบินได้ แต่พวกเขากลับคิดว่าเขาคือนิรันดร์ขั้น4

ที่ป่าหมอก ที่หมอกกำลังค่อยๆเบาบาง ดาบของหลิน ฮวงตัดผ่านท้องฟ้าและหัวกะโหลกก็ตกลงกระทบพื้นจากอากาศ ไม่นานหลังจากนั้น เลือดก็ไหลออกจากคอของศพที่อยู่สูงหลายเมตร  กระจายไปทั่วต้นไม้และพืชพรรณ

หลิน ฮวงหยิบข่ายมืดรอบเอวศพขึ้นมาด้วยปลายดาบและส่งมันให้เจ้าแดง จากนั้นก็ตัดนิ้วที่สวมแหวนหัวใจจักรพรรดิและถอดแหวน

เมื่อเขากำลังจะจากไป เขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายคุกคามที่ใกล้เข้ามา

“นักบุญอาวุโสมาแล้ว?”หลิน ฮวงเงยหน้าขึ้น มองไปในท้องฟ้า

อึดใจต่อมา วู่ ฟางและยู่เหวินปิงก็มาหยุดเหนือหัวเขา

เมื่อเห็นว่าหลิน ฮวงเป็นแค่เพลิงขาว ยู่ เหวินปิงก็เมินเฉยเขาและมองไปรอบๆ แต่ก็ไม่เห็นใครอื่น“แน่ใจนะว่าเป็นที่นี่?”

จากนั้นวู่ ฟางก็เหลือบมองหลิน ฮวงอย่างสงสัย“เส้นผมชี้มาที่ไอเด็กระดับเพลิงขาวนี่”

“ระดับเพลิงขาว?”ยู่ เหวินปิงมองหลิน ฮวง หลังจากสำรวจเขา เขาก็ยังคงทำใจเชื่อไม่ได้“แน่ใจนะว่าไม่ได้ผิดพลาด?”

“ตอนนี้มีอยู่ความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น-ผู้ควบคุมได้แก้ไขผลการตรวจจับของฉัน”วู่ ฟางไม่คิดว่าหลิน ฮวงจะสามารถอัญเชิญมังกรระดับนิรันดร์เพื่อฆ่าลู่ เฟิงได้

“เห้ย ไอหนู แกเห็นผู้ควบคุมจากสถาบันนักล่ายุทธ์มาที่นี่บ้างไหม?”ยู่ เหวินปิงถาม

“แกกำลังถามเขาด้วยวิธีเช่นนี้?คิดว่าเขาจะตอบแกรึไง?”วู่ ฟางพูดไม่ออก

“ผู้ควบคุม?เห็นสิ!”หลิน ฮวงตอบทันที

“ผู้ควบคุมที่มีมังกร?”ยู่ เหวินปิงถามต่อทันที

“ใช่ ผมเคยเห็นมันมาก่อน มันมีสีดำ”หลิน ฮวงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

วู่ ฟางไม่เข้าใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลิน ฮวง เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะตอบคำถามง่ายๆ ภายใต้สถานการณ์ปกติ วู่ ฟางจะต้องจับและทรมานเขาจนตาย ท้ายที่สุด ทั้งคู่ก็จะไม่ได้ข้อมูลอะไรจากเขา

“แกรู้เบื้องหลังของผู้ควบคุมไหม?ระดับพลังเขา?เขาอยู่ระดับนิรันดร์ขั้นไหน?”จากนั้นยู่ เหวินปิงก็ถาม รู้สึกว่าเขามาพบกับไอโง่ที่ไม่รู้ถึงสถานการณ์และยินดีจะบอกเขาทุกอย่างที่ถาม

“แล้วผมจะได้อะไรจากการบอก?”หลิน ฮวงเอียงหัว ยิ้มให้พวกเขา

“ตราบเท่าที่ข้อมูลนั้นถูกต้อง เราจะปล่อยแกไป เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายแก”วู่ ฟางให้คำมั่น

“ผมขอโทษ ผมไม่เคยเชื่อคำพูดปากเปล่า”หลิน ฮวงส่ายหัว

“แก...”วู่ ฟางระเบิดจิตสังหารออกมา อย่างไรก็ตาม ยู่ เหวินปิงกลับห้ามปรามเขา

“เขาก็แค่คนที่เห็นแก่เงิน หากแกพยายามบังคับเขา เราก็จะไม่ได้ข้อมูลอะไรจากเขา และเราก็มีเวลาไม่มาก ตราบเท่าที่เขาไม่ได้ขออะไรที่มากเกินไป เราก็แค่สัญญาเขา ทุกสิ่งที่เรามอบให้เขา เราสามารถชิงคืนได้ทุกเมื่อ!”ยู่ เหวินปิงกระซิบกับวู่ ฟาง

จากนั้นเขาก็ถามหลิน ฮวงตรงๆ“แกอยากได้อะไร?”

“ผมไม่ใช่คนโลภ ผมขอแค่สมบัติสูงสุดจากพวกคุณคนละชิ้น”หลิน ฮวงจับติ่งหูเขาด้วยปลายนิ้วเบาๆ

“รนหาที่ตาย?!”วู่ ฟางโกรธจัดเพราะเด็กน้อยที่ยังไม่แม้แต่จะบรรลุระดับนิรันดร์กลับกล้าต่อรองกับเขา

ยู่ เหวินปิงกดไหล่วู่ ฟางเอาไว้และส่ายหัว จากนั้นก็ขมวดคิ้วและบอกกับหลิน ฮวง“เจ้าหนุ่ม เราบอกให้แกเสนอมา แต่นี่มันมากเกินไป สมบัติสูงสุดสองชิ้นมันเป็นไปไม่ได้ จงขอสิ่งอื่นที่เหมาะสมแทนเนื่องจากเราขอแค่ข้อมูล มันไม่ใช่ราคาที่สูงมากหากเราซื้อมันจากตลาดมืด”

“มันเป็นความจริงที่มันไม่แพงภายใต้สถานการณ์ปกติ แต่กรณีนี้มันต่างออกไป รัฐบาลกลางและสมาคมนักล่าต่างได้รับข้อมูลที่สถาบันนักล่ายุทธ์ถูกโจมตีแล้ว ในไม่ช้า กองกำลังขนาดใหญ่จะรุกคืบมาในป่าหมอก และพวกคุณก็ต้องหนี หากคุณพลาดข้อมูลจากผม บางทีมันอาจยากสำหรับคุณที่จะค้นหาตัวผู้ควบคุม”

“แม้ผมจะไม่รู้ว่าทำไมพวกคุณถึงต้องการตัวผู้ควบคุม แต่คุณไม่ได้ฆ่าผมทันที แต่กลับถามอย่างอดทน นี่แสดงให้เห็นว่าตัวตนเขาต้องสำคัญต่อพวกคุณ!ดังนั้น ข้อมูลนี้จึงหายากเช่นเดียวกันน้ำในทะเลทรายและแน่นอน มันย่อมมีราคาที่แพง!”

ทั้งคู่ไม่อาจปฏิเสธหลิน ฮวงได้

วู่ ฟางคงจะฆ่าเขาไปแล้วหากยู่ เหวินปิงไม่ได้ห้ามปรามเขาไว้

“จับมันไปก่อนไหม?เราค่อยถามมันหลังพาตัวกลับไปก็ได้”เสียงของวู่ ฟางดังขึ้น

“ลู่ หยวนต้องการเป้าหมายเพื่อระบายความโกรธเขา มีเพียงสองตัวเลือกเพื่อสงบเขาลง เราสามารถเอาศพของผู้ควบคุมหรือ

ศพของมังกรกลับไป หากเราเอาเขากลับไป ลู่ หยวนจะไม่ยอมหยุดแม้เราจะสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับผู้ควบคุมได้ เขาจะคิดว่าเราไร้ประโยชน์ที่ปล่อยตัวผู้ควบคุมให้เล็ดรอดไปได้“ยู่ เหวินปิงพยายามอย่างหนักเพื่อสะกดข่มความโกรธเขาและเตือน”ลองคิดหาทางอื่นเพื่อเอาคำตอบจากมันเนื่องจากยังไงเราก็ชิงของเราคืนได้ทุกเมื่อ!”

“น้องชาย เรามีสมบัติสูงสุดเพียงสองชิ้น การขอสองชิ้นมันไม่เกินไป?”หลังถกเถียง ยู่ เหวินปิงก็กล่าว“ฉันมีเกราะพิเศษซึ่งเป็นสมบัติสูงสุดอยู่ หากนายอยากตกลงกับเรา ฉันจะให้เกราะนี้กับนาย หากนายปฏิเสธ ฉันก็ไม่อาจสัญญาว่านายจะได้ออกจากที่นี่ไปแบบเป็นๆ....”

ประโยคสุดท้ายของยู่ เหวินปิงเต็มไปด้วยน้ำเสียงข่มขู่

“เอาละ เนื่องจากคุณมีแค่อันเดียว งั้นผมก็จะยอมรับ ผมไม่รู้ว่าพวกคุณจะจนกันขนาดนี้”หลิน ฮวงไม่พอใจและยื่นมือออกมา

ยู่ เหวินปิงกัดฟันแน่นขณะที่หยิบเอาเกราะออกมา จากนั้นก็โยนให้หลิน ฮวง

เมื่อหลิน ฮวงได้รับเกราะ เขาก็ตรวจสอบอย่างรอบคอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดพลาด จากนั้นก็เก็บมันลงช่องเก็บของ

“น้องชายจะช่วยบอกเราได้รึยัง?”ยู่ เหวินปิงหรี่ตา

“ได้สิ”หลิน ฮวงพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็ชี้นิ้วมาที่ตัวเอง“ผู้ควบคุมที่พวกแกกำลังตามหาก็คือ....ฉันนี่แหละ!”