ตอนที่ 487 บุคลิกของมงกุฏราชันย์

“ฮี่ๆๆ...สนุกจริงๆ!”

ชายผมม่วงในชุดคลุมสีทองหรูหราแสยะยิ้ม ใบหน้าฝั่งซ้ายเขามีหน้ากากสีทองครึ่งหนึ่งบดบังอยู่ ดวงตาเขาเรียวยาวและดูชั่วร้าย มีชายวัยกลางคนที่มีไม้กางเขนขนาดใหญ่หนึ่งอันและสองอันเล็กบนคอเขายืนอยู่ตรงหน้า เขาอยู่ในระดับเพลิงม่วง แขน ขา และหลังเขาถูกบิดในแบบที่คนปกติไม่ควรพึงมี เขากำลังมองชายผมม่วงด้วยความหวาดกลัว

“ได้โปรด...ฆ่าฉันซะ...”

“มีกระดูก206ชิ้นอยู่ในร่างผู้ใหญ่ เจ้าคิดว่าตอนนี้เจ้ามีกระดูกอยู่ในร่างกี่ชิ้น?หากเจ้าเดาถูก ข้าจะฆ่าเจ้าโดยไม่ทรมาน แต่หากเจ้าเดาผิด เราจะเล่นเกมส์โยคะนี้ต่อไป...”ชายผมม่วงมองชายที่ถูกบิดหัวไปอีกด้านหนึ่ง

“ตัวตลก หยุดเล่นได้แล้ว ภารกิจของนายท่านสำคัญที่สุด และเวลาเราก็มีจำกัด!หากนายท่านพึงพอใจกับสิ่งที่แกทำ ท่านจะให้โอกาสแกมากขึ้นในอนาคต”มีเสียงดังร้องเตือน

“เอาละ เอาละ”ชายผมม่วงตอบสนองอย่างขุ่นเคืองและมองชายวัยกลางคนตรงหน้าอีกครั้ง

“เห้ย วันนี้เจ้าโชคดี เนื่องจากข้ากำลังอารมณ์ดี ข้าก็จะบอกคำตอบให้เอง มันคือ918ชิ้น จำไว้ซะ!”

ชายวัยกลางคนพยักหน้าทันที

“เนื่องจากเจ้าเชื่อฟัง ข้าก็จะแสดงความเมตตาโดยการมอบความตายที่รวดเร็วให้”ชายผมม่วงดีดนิ้วมือ จากนั้นหัวของชายวัยกลางคนก็บิด1080องศาโดยอัตโนมัติ เมื่อคอเขาหมุน3รอบ กล้ามเนื้อและไขมันเขาก็บิดรัดพันกัน พวกมันเบียดกันราวกับทุ่นบนน้ำ เลือดไหลทะลักออกจากดวงตา จมูก และปากเขา มันเป็นความตายที่น่าสยดสยอง

“ตอนนี้ มันคือ1016ชิ้น...”ชายผมม่วงดูมีความสุข เขาย่อตัวลงและปาดเลือดบนใบหน้าของชายวัยกลางคนด้วยนิ้วและดูดมัน

“โอ้ ข้าคิดถึงรสชาตินี้ยิ่งนัก นี่ทำให้ข้ามีความสุข ฮี่ๆๆ...”เขาเลียนิ้วขณะที่เพลิดเพลินกับรสโลหะ

...

“ตัวตลกยังคงบ้าเหมือนเดิม”หลิน ฮวงพูดไม่ออกขณะที่เฝ้าดูภาพที่เจ้าแดงส่งมา

“ข้าควรเตือนมัน?”เจ้าแดงถาม

“มันคงไม่ช่วยอยู่ดี เนื่องจากมันถูกกักขังไว้ในการ์ดมานาน ก็ปล่อยให้มันปลดปล่อยเสียหน่อย เพียงเตือนมันให้อย่าเสียเวลาเช่นนั้นอีก สำหรับทัศนคติมัน ฉันจะคิดหาวิธีเพื่อนสอนมันเองในอนาคต”หลิน ฮวงคิดเกี่ยวกับมันและติดสินใจปล่อยให้มงกุฏราชันย์ปลดปล่อยอารมณ์

ยิ่งเขาเข้าใจมอนสเตอร์มากแค่ไหน หลิน ฮวงก็ยิ่งตระหนักว่ามอนสเตอร์ที่มีสติปัญญาสูงจะมีบุคลิกเฉพาะของมัน มงกุฏราชันย์ก็เหมือนกับเด็กดื้อรั้นที่ทุกสิ่งทุกอย่างในโลก รวมถึงสิ่งมีชีวิตเป็นเพียงของเล่นต่อมัน หากหลิน ฮวงไปสะกดข่มความเป็นตัวเองของมัน มันก็แค่การกักเก็บไว้และรอเวลาระเบิดออกมา หลิน ฮวงไม่รู้ว่าจะสอนมงกุฏราชันย์ยังไงดีแต่การให้มันปลดปล่อยความโกรธตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า

“ชาโคลและไป่เป็นยังไงบ้าง?”หลังตรวจสอบมงกุฏราชันย์ที่เขาเป็นกังวลสุด หลิน ฮวงก็หันไปสนใจชาโคลและไป่ เจ้าแดงส่งภาพการต่อสู้พวกมันมาให้ ไป่ได้แปลงอณูแวมไพร์มันเป็น8ปีก หลิน ฮวงรู้ว่าเมื่อระดับมันเพิ่มขึ้น จำนวนของปีกมันก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน มันสามารถแทงผ่านหน้าอกศัตรูด้วยปีกโดยไม่เปิดโอกาสอะไร โดยไม่สูญเสียเวลา ไป่หยิบเอาแหวนเก็บของและข่ายทมิฬขึ้นมา จากนั้นก็มองหาเป้าหมายต่อไป

“ไป่ทำงานได้ดีมาก!”หลิน ฮวงอุทาน

“มาดูชาโคลกัน!”

จากนั้นก็เจ้าแดงก็ส่งภาพฝั่งชาโคลมา

“มังกรในเขตป่าระดับ1!นี่มันบ้าไปแล้ว!”ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาดูตื่นเต้นเมื่อเห็นชาโคล

“ช่างโชคดีเสียจริง มันแค่เพลิงฟ้าไม่อย่างนั้นฉันคงไม่มีความมั่นใจว่าจะจับมันได้”

“หือ เจ้าตัวอัปลักษณ์ เจ้าบอกว่าเจ้าจะจับใครนะ?”ชาโคลไม่พอใจ

“อัปลักษณ์?”ดวงตาของลู่ เฟิงหรี่แคบ มันเป็นครั้งแรกที่มีคนกล่าวว่ามันอัปลักษณ์

“ไม่เป็นไร มอนสเตอร์ย่อมมีมุมมองความงามที่แตกต่างจากมนุษย์ มันต้องคิดว่ามังกรตัวเมียสวยที่สุดในโลก!”

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่เพียงแต่อัปลักษณ์ แต่ยังโง่อีกด้วย มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตอันสมบูรณ์แบบซึ่งไร้เพศ อย่าคิดนำระบบสืบพันธ์อันต่ำต้อยของพวกเจ้ามาเทียบกับพวกเราเผ่าพันธ์มังกร”ชาโคลกล่าว

“ข้าไม่แน่ใจว่ามังกรตัวเมียนั้นสวยหรือไม่ แต่ในเผ่าพันธ์มนุษย์ นายข้าดูดีที่สุด หืมม ไป่ก็ไม่เลว ไม่ว่าจะยังไง ตัวอัปลักษณ์เช่นเจ้าไม่มีสิทธิ์มาแสดงความคิดเห็นต่อความงามข้า!”

“นายท่าน?ฉันกำลังคิดอยู่เลยว่ามังกรมาปรากฏในเขตป่าระดับ1นี้ได้ยังไง ดูเหมือนว่าสถาบันนักล่ายุทธ์จะส่งแกมาสินะ”ลู่ เฟิงระเบิดจิตสังหารออกมา

“หากเป็นเช่นนี้ ฉันก็ควรจะใช้เวทมนต์ของฉันเพื่อจับมอนสเตอร์อัญเชิญอย่างแก แม้มันจะเสียง การได้มังกรอย่างแกมาก็คุ้มค่า”ลู่ เฟิงกล่าวและผสานมือ ในไม่ช้า มอนสเตอร์ระดับเพลิงทองกลายพันธ์สองครั้งสามตัวก็ปรากฏขึ้น พวกมันคือแมงมุมผลึกม่วง ลิงปีศาจคลั่ง และเต่าอสรพิษอาถรรพ์

“เป็นการรวมกันที่ยอดเยี่ยม แมงมุมผลึกม่วงจะรับผิดชอบการควบคุม ลิงปีศาจคลั่งจะโจมตีขณะที่เต่าอสรพิษอาถรรพ์จะป้องกัน แต่แย่หน่อยที่ชาโคลไม่ใช่มังกรระดับต่ำ ตราบเท่าที่มันไม่เผชิญมอนสเตอร์กลายพันธ์สามครั้งที่ตรงข้ามกับธาตุไฟ ทุกสิ่งที่ต่ำกว่าระดับนิรันดร์ย่อมไม่อาจสู้มันได้”หลิน ฮวงส่ายหัวขระที่ยิ้มเพราะเขาสามารถบอกได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป

เมื่อสามมอนสเตอร์ปรากฏตัว การต่อสู้ก็เริ่มขึ้น ลิงปีศาจคลั่งพุ่งใส่ชาโคลทันที ชาโคลร้องคำรามและปล่อยเพลิงมังกรมัน เพลิงมังกรเข้าปกคลุมลิงปีศาจคลั่งทันทีและมันก็กลายเป็นกองขี้เถ้า

“โอ้ เพลิงดูเหมือนจะร้อนแรงเกินไป....”

ลู่ เฟิงตกตะลึงเมื่อเห็นลิงปีศาจลั่งระดับเพลิงทองถูกฆ่าในพริบตา

“ทำไมมันทรงพลังขนาดนี้?หรือมันจะเป็นมังกรกลายพันธ์สามครั้ง?!”ลู่ เฟิงตื่นเต้นยิ่งขึ้นเมื่อคิดได้ขณะที่มองชาโคลด้วยความโล�

“ฉันต้องได้ตัวแก!”

“หือ เจ้าตัวอัปลักษณ์ หากยังมองข้าเช่นนั้น ข้าจะควักลูกตาเจ้าออกมาซะ!”ชาโคลสังเกตเห็นว่าลู่ เฟิงกำลังมองมันด้วยสายตาน่ารังเกียจ

“ฉันต้องได้ตัวแกมาไม่ว่าจะยังไงก็ตาม”ลู่ เฟิงพึมพำซ้ำๆ ดูเหมือนคนบ้า

หมอกสีแดงอ่อนลอยออกจากร่างเขา และเงาก็ปรากฏเหนือหัวเขา พร้อมกับกลิ่นอายที่เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล....

“เกิดอะไรขึ้น?”หลิน ฮวงขมวดคิ้ว

“มันคือจิตวิญญาณแฝง!”เจ้าแดงตระหนักถึงมันทันที

“โดยปกติ มันจะเกิดขึ้นกับระดับนิรันดร์เท่านั้น แต่เจ้าหมอนี่คือระดับเพลิงทองที่กำลังใช้วิธีพิเศษในการกระตุ้นพลังชีวิตเพื่ออัญเชิญจิตวิญญาณแฝง...จากกลิ่นอาย จิตวิญญาณแฝงตนนี้ต้องมีพลังอย่างน้อยนิรันดร์ขั้น1!”

“บัดซบ!กลับมีคนเช่นนั้นในวิหารนักบุญ?!”หลิน ฮวงตระหนักว่าชาโคลไม่อาจรับมือกับชายคนนี้ได้

“ชาโคลอยู่ห่างจากเราแค่ไหน?”

“1300กิโลเมตร ด้วยความเร็วของสายฟ้า เราจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย17นาที”เจ้าแดงประมาณ

“ไป่และตัวอื่นอยู่ใกล้กว่า พวกมันอยู่ห่างเพียง300กิโลเมตร และสามารถไปถึงได้ใน6นาที”

“ให้ไป่ไปช่วยและบอกพวกมันว่าฉันจะรีบตามไป!”หลิน ฮวงสั่ง