DMWS ตอนที่ 28 พิษ [ฟรี]
นิวยอร์กสถานที่ที่ดำมืดสนิท เฮลคิทเช่น มันอยู่ในเเมนฮัตตัน เมืองนี้เต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสงสารด้วยเหตุผลทางประวัติศาสตร์มีเเก๊งอาชญากรจำนวนมากหลายประเภทที่อาศัยอยูที่นี่ทั้งที่นี่ยังมีอัตราการเกิดเหตุอาชญากรรมระดับสูง
เนื่องด้วยเหตุผลการขยายตัวของธุรกิจ เมือง เฮลคิทเช่น ในเเมนฮัตตัน ถึงจะไม่ใช่สถานที่ที่ดี เเต่ก็มีราคาพื้นที่ค่อนข้างเเพงดังนั้นสถานที่เหล่านี้จึงถูกบูรณาการใหม่ทั้งหมดถูกสร้างขึ้นโดยบริษัทอสังหาที่ร่ำรวยเหล่าคนจนที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ในอดีตต่างถูกไล่ให้ไปอยู่ยังที่ดินที่มีราคาต่ำ เพราะมีปัจจัยอิทธิพลหลายอย่างเข้ามาเกี่ยวเช่นตัวหัวหน้าองค์กรมาเฟียที่เเมตต์รับมืออย่าง คิงพิน
เเมตต์นั้นมีอาชีพเป็นที่ปรึกษาด้านกฏหมายเขาได้ทำงานช่วยเหลือโดยไม่คิดค่าบริการในตอนกลางวัน เขาได้ช่วยเหลือคนอื่น ๆ ที่ยากลำบากจากอิทธิพลของเมือง เฮลคิทเช่น เมืองเเห่งนี้มีคนที่รักเเละเกิดที่นี่จำนวนมากพวกเขาเชื่อว่าที่นี่คือรากฐานดังนั้นพวกเขาจึงไม่ยอมย้ายไปไหนเเม้จะถูกกดดันจากพวกอิทธิพลใหญ่ ๆ ก็ตาม ก็เหมือน เเมตต์ ที่เขาได้เติบโตขึ้นที่นี่เขาได้ฟันฝ่าอุปสรรคมามากมาย
เเต่เเมตต์ก็ไม่ได้ตัวคนเดียวในฐานะทนายความเขามีเพื่อนที่คอยช่วยเหลืออย่าง เนลสัน ส่วนในเวลาตอนกลางคืนเขามีสถานะเป็น เเดร์เดวิล เขาก็มีเพื่อนที่เป็นพยาบาลอย่างเเคลร์ คอยสนับสนุน อย่าง ลับ ๆ ตอนนี้เขามีเเจ็คสันเป็นพันธมิตร เขาได้ตอบรับคำไหว้วานจากเเจ็คสันในการสืบสาวพวกเเก๊งเจสเตอร์จนทำให้ประสบอุบัติเหตุ
บ้านของเเมตต์นั้นอาศัยอยู่ที่ห้องใต้ดินขนาดใหญ่ เขาสามารถอยู่อาศัยที่นี่ได้อย่างโล่งใจเพราะมันไม่ค่อยสะดุดตาใครนัก ในห้องใต้ดินนั้นมีหญิงสาวเเสนสวยคนนึงที่ถือโทรศัพท์เดินเป็นทุกข์ร้อนอยู่ภายในห้องอยู่เเรมนาน
ปั้งงง
หญิงสาวคนนี้ได้ยินเสียงเคาะประตูจากทางเข้าใต้ดิน
"ใคร?"เธอรีบเดินไปทางประตูเเละกล่าวถามขึ้นด้วยความสงสัย
เธอรู้สึกกังวลอย่างมาก
"ฉัน มิราจไนท์!"เเจ็คสันได้กล่าวขึ้นพร้อมกับประตูที่ถูกเปิดเขาได้เเบกเเมตต์เข้าไปยังห้องพัก
อ๊าาา
"เเมตต์"หลังจากเห็นเเมตต์ที่ถูกเเจ็คสันเเบกเข้ามาทางประตู เเคลร์ ตะโกนขึ้นอย่างร้อนใจ
"เขาเป็นอะไร?"หลังจากเเจ็คสันพยุงให้เเมตต์นั่งลงบนโซฟาสำเร็จเเคลร์กล่าวขึ้นอย่างกังวล
"เขาได้รับบาดเจ็บหนัก,ฉันได้รักษาให้เขาไปเบื้องต้นเเล้ว อาการคงจะดีขึ้นเล็กน้อย เเต่เขายังคงต้องรีบตรวจอาการเเละรักษาอย่างรอบคอบอีกครั้ง ฉันคิดว่าคุณคงจะพอช่วยเรื่องนี้ได้"เเจ็คสันกล่าวอธิบายอย่างรวดเร็ว
"อืม,ที่นี่มีอุปกรณ์ปฐมพยาบาลอยู่จำนวนมาก ฉันจะรีบไปเอามา"เมื่อได้ยินคำตอบของเเจ็คสัน เเคลร์ที่เห็นอาการของเเมตต์ไม่สู้ดีเธอรีบวิ่งไปเอาเครื่องมือปฐมพยาบาลโดยเร็ว
อั๊กกก
"เจ็บชะมัด"หลังจากเเคลร์ไปหาเครื่องมือปฐมพยาบาล เเจ็คสัน ทิ้งตัวลงบนโซฟาเเละบ่นอุทานออกมา
เป็นเพราะเเจ็คสันได้พยายามต่อสู้อย่างหนักที่ท่าเรือเขาได้ฝืนร่างกายที่เปิดเจ็บจากการถูกโจมตีตรงช่องท้องของเขาเเละยังมีการโจมตีของสเปอร์ที่เหมือนมีดบินอีกทำให้เขาบาดเจ็บสาหัส หากไม่ได้น้ำยาสมานเเผลรักษาเบื้องต้นเขาคงจะเสียเลือดหนักไปเเล้ว เเม้ว่าอาการของเขาจะเริ่มดีขึ้นเเต่ก็ยังไม่หายขาด
ฟุ่บบบ
เเจ็คสันได้ถอดฮูดคลุมเเละหน้ากาก ภูติมายาออก เขามองไปที่ช่องท้องของตัวเอง ที่ยังคงมีเลือดเเทรกซึมอยู่
ดูเหมือนบาดเเผลจะไม่ค่อยสู้ดี ทั้งเลือดที่ไหลออกมายังมีสีดำ เเจ็คสันไม่ได้สังเกตุเห็นข้อเเตกต่างนี้เเม้เเต่น้อย เขาไม่รู้ว่าทำไมเลือดของตัวเองถึงเปลี่ยนเป็นสีดำ"อั๊กก ดูเหมือนฉันคงต้องการเวลาพักฟื้นเสียหน่อย"หลังจากต่อสู้มาทั้งคืนเเจ็คสันรู้สึกเหนื่อยล้ามากเขาเอนหลังลงบนโซฟาเพื่อพักผ่อน
เเต่หลังจากพักงีบสายตาไปชั่วครู่ เเคลร์ก็กลับมาพร้อมกับชุดเครื่องมือปฐมพยาบาลเเจ็คสันรีบสวมใส่หน้ากากของเขาทันทีเขาไม่อยากให้เเคลร์เห็นรูปลักษณ์ของเขา
ตึก ตึก ตึก
"คุณได้รับบาดเจ็บ?"หลังจากเห็นที่ช่องท้องของเเจ็คสันมีเลือดออกเเละเป็นสีดำที่น่ากลัวเเคลร์กล่าวขึ้นเเละเดินไปด้วยสัญชาตญาณเพื่อหวังจะตรวจสอบอาการของเเจ็คสัน
"เเผลของฉันไม่สาหัสเท่าไหร่ คุณควรจะรีบรักษาเเมตต์ก่อน"เเจ็คสันโบกมือเชิงไม่ต้องสนใจเขา เพียงเเต่การโบกมือเล็กน้อยเพียงเเค่นั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนจะหมดเเรง
เเคลร์ได้เข้ามาตรวจสอบบาดเเผลของเเจ็คสันอย่างระมัดระวังใบหน้าของเธอดูหวาดกลัวอย่างมากหลังจากนั้นเธอก็ยื่นมือออกไปเพื่อหวังจะถอดฮูดคลุมเเละหน้ากากของเขา
อั๊กกก
อ๊าา
เเจ็คสันส่งเสียงร้องออกมาเล็กน้อยสถานการณ์ของเขาไม่สู้ดีนัก เขารู้ว่าเเคลร์เตรียมจะถอดหน้ากากของเขาดังนั้นเขาจึงกล่าวเตือนออกไป
"คุณกำลังทำอะไร..."ด้วยอาการอ่อนล้าของเเจ็คสันทำให้เขาไม่สามารถหยุดมือของเเคลร์ได้
"ฉันสงสัยว่าคุณกำลังจะถูกพิษ ฉันต้องการจะตรวจสอบพื้นผิวของคุณเเละม่านตาของคุณ"เเคลร์กล่าวตอบอย่างเร่งด่วน ตามความเข้าใจของเธอ เเจ็คสัน จะต้องถูกพิษเล่นงานอย่างเเน่นอน
"พิษ?"ได้ยินคำกล่าวของเเคลร์ จิตวิญญาณของ เเจ็คสัน เเทบจะพร่ามัว ทันใดนั้นเขาก็เหมือนจะฉุดคิดได้
ภายใต้สภาพร่างกายที่อ่อนเเรงของเขา เเจ็คสัน เชื่อมั่นในคำพูดของเเคลร์ พิษเหล่านั้นคงจะมาจากสเปอร์ที่มนุษย์เเมงป่องคนนั้นปล่อยออกมาเเละร่างกายของเขาก็ถูกโจมตีโดยอาวุธนั่นอาจเป็นไปได้ว่าอาวุธพวกนั้นมีพิษผสมอยู่เเม้ว่าเขาจะใช้น้ำยาสมานเเผลกับบาดเเผลไปเเล้วเเต่พิษเหล่านั้นก็ยังคงติดค้างอยู่ในร่างกายของเขา
"ระบบ!ฉันถูกพิษเข้างั้นหรอ?"เเจ็คสันตะโกนขึ้นภายในจิตใจอย่างรวดเร็ว
"คุณถูกพิษเล่นงานจริง"ระบบกล่าวตอบอย่างไม่เเยเเส
"เอ่อคุณ...?ในระบบมียาเเก้พิษหรือไม่?"เเจ็คสันกล่าวถามขึ้นอย่างรีบร้อน
"เเน่นอนว่ามี"
"เท่าไหร่กัน?ชั่งเถอะฉันไม่สนว่ามันจะราคาเท่าไหร่ฉันจะซื้อมัน"เเจ็คสันรู้ว่าสติของเขากำลังจะมืดดับลงเขารีบกล่าวขึ้นทันที
ฟุ่บบบ
ภายใต้คำสั่งของเเจ็คสันเเสงสีขาวได้ปรากฏเเละหายเข้าไปในจิตใจของเขาดูเหมือนว่าเเจ็คสันพอจะสัมผัสได้ว่านั่นคือยาเเก้พิษมันได้ปรากฏตัวอยู่ในเข็มขัดของเขา
ฟุ่บบ
การซื้อการสำเร็จของจากภายในระบบได้ถูกส่งมาที่กระเป๋าตรงเข็มขัดของเขา เเจ็คสันยื่นมือไปหยิบกล่องใบเล็กจากข้างในกระเป๋า
"นี่เป็นยาเเก้พิษ...."เเจ็คสันพูดขึ้นก่อนที่เขาเกือบจะประคองสติเอาไว้ไม่อยู่
ฟุ่บบ
มือขวาของเเจ็คสันที่ยกกล่องใบเล็กขึ้นมามือของเขาเกือบจะล่วงหล่นลงบนพื้นเพียงเเต่มันได้ถูกคว้าจับเอาไว้โดยเเคลร์อย่างรวดเร็ว
เเคลร์ได้หยิบกล่องจากมือของเเจ็คสันไป ดูเหมือนว่า เเจ็คสัน พอจะคิดได้ว่าเธอได้ยินคำพูดของเขา เเม้ว่าเสียงของเขาจะค่อนข้างเบาบางก็ตาม
ฟุ่บบบ
หลังจากเปิดกล่องขึ้นเธอก็เห็นภาชนะหลอดเเก้วที่บรรจุของเหลวสีเขียวอ่อนเอาไว้ เธอได้ยิน เเจ็คสันบอกว่านี่คือยาเเก้พิษ
"ถึงคุณจะบอกว่านี่เป็นยาเเก้พิษก็เถอะเเต่มันใช้งานอย่างไรเล่า?"หลังจากได้รับยาเเก้พิษมาเเคลร์ก็ไม่รู้จะใช้งานอย่างไร
เธอนั้นเป็นเจ้าหน้าที่พยาบาลเเน่นอนว่าย่อมรู้จักวิธีใช้ยาเเก้พิษเหล่านี้เเต่ยาเเก้พิษพวกนี้ไม่รู้ว่าเป็นแบบรับประทานหรือแบบใส่เข็มฉีดเข้าร่าง เเต่เธอไม่มีเวลามามัวคิดเเล้ว เธออยากจะเปิดหน้ากากของเขาถามว่ามันใช้งานอย่างไร เเต่จากคราวก่อนที่เธอพยายามเปิดหน้ากากของเขา ดูเหมือนว่าเขาไม่ต้องการให้เธอทำเช่นนั้น
"เช่นนั้นฉันจะใช้มันเพียงครึ่งนึง ถ้ามันมีการเปลี่ยนเเปลงเกิดขึ้นฉันจะใช้ที่เหลือต่อ"หลังจากสังเกตุเห็นลมหายใจที่อ่อนเเรงของเเจ็คสัน เเคลร์รีบตัดสินใจทันที
เธอดึงเข็มออกมาเจาะดูดของเหลวสีเขียวในขวดเเก้วออกไปกว่าครึ่งนึง
"หวังว่ามันจะได้ผล!"เธออธิษฐานภาวนาด้วยความหวัง
ฟุ่บบบ
เเคลร์คว้าจับตรงคอของ เเจ็คสัน เล็กน้อย ก่อนที่จะฉีดเข็มเข้าไป เเน่นอนว่าเธอได้รีบไปรักษาเเมตต์ต่อ
เพียงเเต่ก็ยังเฝ้าสังเกตุการณ์อาการของเเจ็คสัน
"ซู๊ดดด~~~~"เพียงไม่ถึงครึ่งนาทีเสียงลมหายใจของเเจ็คสันที่อ่อนเเรงก็กลายเป็นมีน้ำหนักมากขึ้น
"นี่มัน...,มันได้ผลจริงจริง"หลังจากสังเกตุเห็นอาการของเเจ็คสันในที่สุดเเคลร์ก็เริ่มสบายใจ
ตั้งเเต่ที่อาการของเเจ็คสันเริ่มดีขึ้นเเคลร์ก็เริ่มหันไปรักษาเเมตต์ทันทีเธอไม่ต้องการถอดหน้ากากของเเจ็คสันออกเเม้ว่าในใจของเธออยากจะเห็นใบหน้านั่นก็ตาม ปัจจุบันยังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องทำ เพราะธรรมชาติเธอต้องตรวจสอบว่าเเมตต์ได้รับผลกระทบจากพิษหรือไม่
"นี่มัน?เป็นไปได้อย่างไร?"หลังจากถอดเสื้อผ้าของเเมตต์ออกเธอก็รู้สึกตื่นตระหนกทันที
บาดเเผลของเเมตต์เเน่นอนว่าสาหัสอย่างมากกระดูกร้าวหลายส่วนเนื่องจากผลกระทบจากการทุบตีเเน่นอนว่าในช่วง 2 วันที่เขาถูกจับตัวไปเขาจะต้องถูกทรมานอย่างเเน่นอน เพียงเเต่อาการบาดเจ็บของเเมตต์กลับไม่ได้บ่งบอกร่องรอยสาหัสขนาดนั้น
บาดเเผลของเขาได้ฟื้นคืนอย่างรวดเร็วเนื่องด้วยความเเข็งเเกร่งทางร่างกายของเขาที่ดีอยู่เเล้ว เเม้ว่าจะไม่สามารถเทียบกับวิถีมังกรทะยานที่เเจ็คสันฝึกฝนอยู่ทุกวันได้ก็ตาม เเต่ความสำเร็จของร่างกายของเเมตต์ก็ไม่ธรรมดา น้ำยาสมานเเผลอาจไม่มีผลชำระสารพิษในร่างกาย เเต่มันก็ได้ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บภายในของเเมตต์ได้หลายส่วน
เเจ็คสันได้นอนหลับพักฟื้นเพราะอาการเหนื่อยล้าเขาคิดว่าคืนนี้เขาคงไม่สามารถกลับไปที่บ้านเขาได้ ดังนั้นเขาจึงหวังว่าหลังจากที่เขาตื่นขึ้นเขาจะคิดหาเหตุผลข้อเเก้ต่างที่ดีได้สำเร็จ